Η Μέση Ανατολή στις φλόγες.Οι λαοί ξυπνούν.Παπανδρέου,ακούς???

Η Μέση Ανατολή,το «κέντρο του κόσμου» όσο αφορά την οικονομική της σημασία,λόγω των πετρελαίων,θυμίζει ανοικτή πετρελαιοπηγή.

Η εξέγερση στην Τυνισία του αγανακτισμένου λαού ενάντια στην δικτατορία του Μπεν Άλι αποτέλεσε την αρχή,αποκαθηλώνοντας έναν σύμμαχο των αμερικανικών συμφερόντων,κατά την διάρκεια της κυριαρχίας του οποίου η φτώχεια,η ανεργία και η διαφθορά ήταν τα χαρακτηριστικά της καθημερινότητας

Τυνισία-παράδειγμα ΑΓΩΝΑ,ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ,ΝΙΚΗΣ!

Ταυτόχρονα,στην Αλγερία ο λαός εξεσηκώνετο ενάντια στις εξωφρενικές τιμές αγαθών πρώτης ανάγκης και την ανεργία

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1246166

Έπειτα,ακολούθησε η Αίγυπτος.

Ακόμη μια «δημ(ι)οκρατία» της διαφθοράς,με τον διεφθαρμένο 30ετή «πρόεδρο»-δικτατορίσκο της Μομπάρακ να ακολουθεί μεθόδους διακυβέρνησης παρόμοιες με αυτές που έχουν ήδη οδηγήσει τον λαό της Τυνισίας στην εξέγερση.

Έναν άνθρωπο των ΗΠΑ,

http://www.commondreams.org/headline/2011/01/28-5

που μπορούσαν να βασιστούν πάνω του για την διατήρηση της «σταθερότητας» στην περιοχή και την υποστήριξη του στενού τους συμμάχου,του δολοφονικού-τυραννικού κράτους του Ισραήλ

Το δράμα των κατοίκων της Γάζας από πρώτο χέρι-μαρτυρία ελληνικής αποστολής

Ξεσκεπάζωντας την προπαγάνδα του τυραννικού κράτους του Ισραήλ περί “όπλων” κοκ

Οδηγίες ισραηλινού στρατιωτικού επιτελείου λογοκρισίας(!) για ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ όσο αφορά στρατιωτικές δράσεις

Το τυραννικό κράτος του Ισραήλ δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο,ενώ τα κράτη Ελλάδας και Κύπρου συνεχίζουν την αλλοπρόσαλλη-και ύποπτη-στάση τους

τον οποίο ,αφού ο λαός μίλησε και οποιαδήποτε επιπλέον στήριξη τους προς αυτόν δεν τους εσύμφερε πλέον, «άδειασαν».

Με ένα τυραννικό καθεστώς,βασισμένο σε ψευδή «νομιμοποίηση» μέσω στημένων εκλογών,που ο χαρακτήρας τους φαίνεται και από τα ίδια τα αποτελέσματα

http://en.wikipedia.org/wiki/Egyptian_presidential_election,_2005

και σε άφθονη καταστολή βασικών ελευθεριών

http://en.wikipedia.org/wiki/Human_rights_in_Egypt

Και αυτά σε συνδυασμό με νεοφιλελεύθερα οικονομικά μέτρα και πολιτικές προς ικανοποίηση της συσπειρωμένης γύρω από τον «Φαραώ» ντόπιας ελίτ,αλλά και των αμερικανικών και πολυεθνικών μεγαλοεταιρειών και του διεθνούς κεφαλαίου, τα οποία συναντούσαν την αντίδραση του λαού

http://www.informaworld.com/smpp/content~db=all~content=a916669114~tab=content~order=page

Οι Αιγύπτιοι αποφάσισαν ότι είχε φτάσει η ώρα να ανατραπεί επιτέλους το σαπισμένο αυτό καθεστώς.

Στις 25/12,μια μέρα επιλεγμένη από το «κίνημα της 6ης Απριλίου»,μια ομάδα υποστήριξης εργατών που δημιουργήθηκε με αφορμή μια εργατική απεργία το 2008

http://en.wikipedia.org/wiki/April_6_Youth_Movement

δεκάδες χιλιάδες βγήκαν στους δρόμους,στις μεγαλύτερες διαδηλώσεις στην Αίγυπτο εδώ και δεκαετίες.Φανερά επηρεασμένοι από την εξέγερση της Τυνισίας,διαμαρτύρονταν για τα αυτονόητα-ενάντια στην αστυνομική καταστολή και την καταπίεση,τους «νόμους εκτάκτου ανάγκης»,την διαφθορά,την έλλειψη ελευθερίας έκφρασης,αλλά και οικονομικούς λόγους,οι οποίοι αποτελούν συνέπεια των νεοφιλελεύθερων πολιτικών του Μομπάρακ με τα σύνηθη αποτελέσματα-ανεργία,πληθωρισμός,χαμηλοί(50 δολάρια τον μήνα!)μισθοί.

Οι διαμαρτυρίες γρήγορα μετατράπηκαν σε εξέγερση που εξαπλώθηκε σε όλη την χώρα,στην οποία το καθεστώς απάντησε με απαγορεύσεις κυκλοφορίας,»καθεστώς εκτάκτου ανάγκης» και άγρια καταστολή.

Μέχρι τις 29/1,οι νεκροί είχαν ξεπεράσει τους 105(σύμφωνα με «επίσημα»μέσα,ενώ άλλες πληροφορίες εμιλούσαν για μέχρι και τριακόσιους) και οι τραυματίες τους 2300,με το Κάιρο και άλλες μεγάλες πόλεις να φλέγονται.Η κανονικότητα της ρουτινώδους καταπίεσης είχε αντικατασταθεί πλέον από την ορμή του λαού που απαιτεί την ελευθερία του,και παρά την συνεχή καταστολή συνεχίζει τον αγώνα μέχρι την νίκη.

Οι πολίτες,στα κενά πρακτικής εφαρμογής της εξουσίας που είχαν δημιουργηθεί,πήραν τον έλεγχο των γειτονιών τους και των ζωών τους στα χέρια τους,στήνοντας ομάδες επαγρύπνησης,οι  οποίες πλέον είχαν τον πρακτικό έλεγχο.

Εν τω μεταξύ,ο στρατός-ο οποίος αποτελείται κυρίως από κληρωτούς,οι οποίοι προέρχονται από τις τάξεις των μέσων Αιγυπτίων οι οποίοι εδέχοντο την καταπίεση-δηλώνει ότι δεν πρόκειται να επιτεθεί κατά των εξεγερμένων και πολλοί στρατιωτικοί ενώνονται με το κίνημα,στήνοντας ακόμη και οδοφράγματα με άρματα μάχης.

Με τον Μομπάρακ να έχει χάσει τον έλεγχο,οι ξένες κυβερνήσεις των ΗΠΑ και των ΝΑΤΟικών συμμάχων τους,ξέροντας ότι πλέον συνέχιση της υποστήριξης τους προς ένα καθεστώς του οποίου η μοίρα είναι προδιαγεγραμμένη δεν μπορεί να τους βγει σε καλό(δημόσιες σχέσεις…)αποφασίζουν να τον «αδειάσουν»,υποστηρίζοντας «πολιτικές μεταρρυθμίσεις με τάξη και μέσω της (ούτω καλούμενης) δημοκρατικής διαδικασίας»-της ίδιας «διαδικασίας» που έδωσε στις τελευταίες «εκλογές» 89%(!) στον Μομπάρακ.

Οι ΗΠΑ,φοβούμενοι από την μια την απώλεια ενός στρατηγικού τους συμμάχου στην περιοχή,και από την άλλη μη θέλοντας πολλά προβλήματα τόσο «πολιτικού κόστους» όσο και με την νέα κυβέρνηση της χώρας(η οποία ήλπιζαν να μπορεί να ελεγχθεί επίσης από αυτούς)εβρίσκοντο σε αμηχανία,όπως φαίνεται από τις νερόβραστες δηλώσεις τόσο του Ομπάμα όσο και του εκπροσώπου του λευκού οίκου,Ρόμπερτ Γκιμπς,ο οποίος δεν μπορούσε καν να αποκαλέσει τον Μομπάρακ δικτάτορα

http://beforeitsnews.com/story/387/377/Bulls_Mr._Gibbs_Reflections_on_a_Press_Conference.html

(οι οποίες ΗΠΑ μέχρι και δύο μέρες μετά την έναρξη της εξέγερσης υποστήριζαν τον Μομπάρακ)

http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:GAiqeGOcM5gJ:www.truth-out.org/us-continues-back-egyptian-dictatorship-face-pro-democracy-uprising67217+gibbs+egypt+dictator&cd=4&hl=en&ct=clnk&source=www.google.com

Όμως ο λαός είχε μιλήσει.

Ανυποχώρητοι,οι διαδηλωτές,εκατομμύρια κόσμου στο ζενίθ τους,συνέχισαν τον αγώνα.

Στην πλατεία Ταχρίρ(= Ελευθερία στα αραβικά) έλαβαν χώρα ομηρικές μάχες μεταξύ των διαδηλωτών και των «υποστηρικτών»¨του δικτάτορα,ενός συνονθυλεύματος μισθοφόρων,μυστικών αστυνομικών και τσιρακιών του υποκόσμου

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1260107

http://www.youtube.com/watch?v=ljC03EFtei8&feature=fvw

http://blogs.aljazeera.net/middle-east/2011/02/01/live-blog-feb-2-egypt-protests

οι οποίες τελικά έδειξαν τι μπορεί να πετύχει όποιος λαός πιστεύει πραγματικά στις δυνάμεις του και δεν υποχωρεί και δεν συμβιβάζεται παρά με το δίκαιο.

Οι συγκεντρωμένοι κατάφεραν να διατηρήσουν την πλατεία,να αντέξουν, και μαζί με την υπόλοιπη Αίγυπτο,τελικά να αναγκάσουν τον δικτάτορα σε παραίτηση,αφού οι ψευτουποχωρήσεις του δεν έγιναν αποδεκτές.

Η επόμενη μέρα βρήκε όμως τον στρατό,και όχι τις λαικές συνελεύσεις,να έχουν τον πρώτο λόγο.

Μπορέι να τύχει εμπιστοσύνης ένα απόλυτα ιεραρχικό σύνολο,το οποίο υποφέρει σίγουρα από τα προβλήματα διαφθοράς τα οποία χαρακτηρίζουν εξ ορισμού κάθε τέτοιο σύνολο, το οποίο τώρα,βλέποντας την συνέχιση της εξέγερσης στο πεδίο των απεργιών από τους εργάτες που διεκδικούν καλύτερες συνθήκες εργασίας

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1261529

σπεύδει να απαγορεύσει τις απεργίες?

Ο χρόνος θα δείξει…πάντως οι Αιγύπτιοι καλύτερα να μην θεωρούν τον στρατό ως «φρουρά της επανάστασης»,και να συνεχίσουν τον αγώνα.

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1264567

Παρ’όλα αυτά,η ανατροπή του δικτάτορα των ΗΠΑ δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί μια νίκη του αιγυπτιακού λαού,η οποία παρά το πιθανό μετέπειτα καπέλωμα της εξέγερσης από πχ τον στρατό,σίγουρα έχει αφήσει παρακαταθήκη στην αιγυπτιακή κοινωνία,παρόμοια με αυτή που έχει αφήσει ο Δεκέμβρης του 2008 στην ελληνική,η οποία θα αποτελέσει την απαρχή νέων αγώνων,όπως έγινε και στην Ελλάδα,ο λαός της οποίας τώρα αντιστέκεται συνεχώς στους σχεδιασμούς των αφεντικών του ΠΑ»ΣΟ»Κ,τόσο όσο αφορά το ξεπούλημα στην Τρόικα όσο αφορά και τον εκβιασμό των διοδίων και την καταστροφή του περιβάλλοντος,ως τρία τρανταχτά παραδείγματα

http://denplirono.wordpress.com/

http://athens.indymedia.org/topics.php3?lang=el&topic=102

και εκτός αυτού η αυτοοργανωμένη μέχρι τα τελικά της στάδια εξέγερση των αιγυπτίων,χωρίς αρχηγούς και «σωτήρες»(παρά την προσπάθεια κάποιων να την οικειοποιηθούν) αποτελεί παράδειγμα που δείχνει ότι ο ίδιος ο λαός μπορεί από μόνος του να διεκδικήσει το μέλλον του και να καθορίσει την μοίρα του.

Μετά το μπαμ της Αιγύπτου,ακολούθησε το Μπαχρέιν,όπου ο λαός εξεγείρεται κατά της μοναρχίας(η οποία πυροβολεί εν ψυχρώ)

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1263365

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1263687

Η οποία εξέγερση παίρνει και εργατικό χαρακτήρα

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1263637

Και τώρα η Λιβύη…

<περισσότερα σύντομα>

Αυτοί κυβερνάνε

Χωρίς σχόλια,παρά έναν σύνδεσμο

(αναδημοσίευση από «Πολίτη»)

Αυτοί κυβερνάνε 

Χωρίς αιδώ, η πετρελαϊκή εταιρεία ΒΡ επιβεβαίωσε χθες ότι είχε ασκήσει παρασκηνιακές πιέσεις στην κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου το 2007, ούτως ώστε να απελευθερώσει Λίβυους κρατούμενους, για να προχωρήσει η συμφωνία που είχε υπογράψει με τη Λιβύη για υποθαλάσσιες γεωτρήσεις στα χωρικά της ύδατα. Κι όλα αυτά ενώ ο βρετανικός γίγαντας βρίσκεται στο εδώλιο για τη μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή στην ιστορία των ΗΠΑ. Αυτοί κάνουνε κουμάντο και ας τρέχει ο λαός σε κάθε εκλογή να ψηφίσει, ελπίζοντας σε «αλλαγή», «δίκαιη κοινωνία» και άλλα εύηχα… 

Α.Ρ. 

Κωδικός άρθρου: 958051 

ΠΟΛΙΤΗΣ – 16/07/2010, Σελίδα: 12 

Πίσω από τα κόμματα…

Τα σχέδια των τραπεζιτών που ελέγχουν τον πλανήτη

(αναδημοσίευση από

http://agisgios2.blogspot.com/2010/05/blog-post_16.html)

Αφέντες-Επαίτες και Πιόνια – Από το Σκάκι στο Καζίνο και Καπιταλιστές Εναντίον Καπιταλισμού

«Goldman Sachs: Μια τεράστια σουπιά-βρικόλακας γαντζωμένη στο

πρόσωπο της ανθρωπότητας που ρουφάει ανελέητα από το αίμα της

οτιδήποτε μυρίζει χρήμα».
Mατ Τάϊμπι Ο δημοσιογράφος που τρέμει η Goldman Sachs

.
Για το δημόσιο χρέος πρωτίστως ευθύνονται οι «νόμιμοι» κλέφτες

ξένοι και ντόπιοι, δηλαδή το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο που καρπώθηκε τη

μερίδα του λέοντος τόσο του παραγόμενου πλούτου όσο και των δανείων.

τόσο οι νόμιμοι τοκογλύφοι ξένοι δανειστές μας, οι ξένες εταιρείες που

αφαίμαξαν τον τόπο μέσω των ιδιωτικοποιήσεων και στη συνέχεια των

ιδιωτικών εταιρειών τους, οι εταιρείες που μας πουλούν τους

στρατιωτικούς εξοπλισμούς… όσο και οι ντόπιες τράπεζες, το ντόπιο

κρατικοδίαιτο επιχορηγούμενο ιδιωτικό κεφάλαιο,….
Διπλή απάτη με το δημόσιο χρέος Άρθρα Ελευθεροτυπία

 

.

Στα ψιλά των εφημερίδων διαβάσαμε προχθές ότι οι ελληνικές τράπεζες εκτός από τα 28 δισεκατομμύρια του αρχικού πακέτου και τα 10 δισεκατομμύρια από το δάνειο της ευρωπαϊκής ένωσης το προοριζόμενο για τη δική τους στήριξη θα πάρουν δώρο κι άλλα 10 δισεκατομμύρια από το υπόλοιπο ευρωπαϊκό πακέτο των 110 δισεκατομμυρίων, βλ. Εδώ

Δηλαδή, το συνολικό ποσό που διατίθεται για στήριξη των τραπεζών για την ώρα ανέρχεται στα 48 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η εξοικονόμηση από τα μέτρα λιτότητας κατά των εργαζόμενων είναι ένα ιδιαίτερα μικρό ποσοστό της δωρεάς αυτής προς τους αφέντες – επαίτες.

Οι αφέντες- επαίτες απαιτούν να τους δωρίσουμε χρήματα τα οποία οι δωρητές θα δανειστούμε απ΄αυτούς με υπέρογκο επιτόκιο.
Το απαιτούν αδιαφορώντας για τις συνέπειες για τους δωρητές τους,
Την ίδια ώρα εμφανίζονται κομψευόμενοι και μας δίνουν συμβουλές για χρηστή διαχείρηση και το παίζουν και φιλάνθρωποι.

Και δεν βρίσκεται ένας από την κυβέρνηση, από την αντιπολίτευση, από τους νομικούς κύκλους, από τους δικαστές, να θέσει θέμα για την κατάφωρη αυτή παραβίαση του αισθήματος δικαίου.
Δεν βρίσκεται ένας από τους επώνυμους τους καταφερόμενους κατά του πολιτικού συστήματος να καταγγείλει και τους κοστουμαρισμένους εκβιαστές του.
Δεν βρίσκεται ένας από τα ελληνικά ΜΜΕ να παρακάμψει τις δεσμεύσεις των διαπλεκόμενων καναλαρχών και να βγάλει στη φόρα τις μεθοδεύσεις, τις διασυνδέσεις τους, τις απάτες και τα σκάνδαλα τους, (βλ.«Διαίρει και Βασίλευε»).

Πώς φθάσαμε στον εικοστό πρώτο αιώνα ολόκληροι λαοί να γινόμαστε κυριολεκτικά πιόνια στους σχεδιασμούς μιας χούφτας διαταραγμένων ανθρώπων;

Θα επιχειρήσουμε να αναζητήσουμε τις αιτίες γι αυτή την αιχμαλωσία και να δερευνήσουμε αν υπάρχουν διέξοδοι.από την κατάσταση αυτή.
H γνώση του κόσμου στον οποίο ζούμε και η γνώση των χαρακτηριστικών μας που επέτρεψαν την αιχμαλωσία μας σ΄αυτόν είναι απαραίτητη για να καθορίσουμε τη στάση της ζωής μας στις ραγδαίες εξελίξεις που συμβαίνουν γύρω μας και μας επηρεάζουν πια άμεσα.

Στη σημερινή ανάρτηση παραθέτουμε συμπτηγμένο το πρώτο μέρος ενός ιδιαίτερα κατατοπιστικού αρθρου του Richard K. Moore με τίτλο Prognosis 2012: Towards a New World Social Order από την ιστοσελίδα Information clearing house.
Στην επόμενη ανάρτηση θα παραθέσουμε το δεύτερο μέρος του άρθρου σχετικά με τις προβλέψεις για την κατάσταση στον κόσμο το 2012, αν οι τραπεζοκράτορες αφεθούν να ολοκληρώσουν τους σχεδιασμούς τους.

>.

.

«Σε αντίθεση με τους παλιούς αριστοκράτες, οι καπιταλιστές δεν είναι δεμένοι με έναν τόπο, ή με τη διατήρησή του.
Το κεφάλαιο ρέει προς τον τόπο με τη μεγαλύτερη ανάπτυξη, όπως από την Ολλανδία στη Βρετανία, έπειτα από τη Βρετανία στις ΗΠΑ, και πιο πρόσφατα από παντού στην Κίνα.
Όπως ένα ορυχείο χαλκού θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο εκμετάλλευσης και στη συνέχεια να εγκαταλειφθεί, έτσι και στον καπιταλισμό ένα έθνος μπορεί να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης και στη συνέχεια να εγκαταλειφθεί.

Αυτή η αποστασιοποίηση από τον τόπο οδηγεί σ΄ένα διαφορετικό είδος γεωπολιτικής στον καπιταλισμό απ΄αυτό με την αριστοκρατία.
Ένας βασιλιάς πήγαινε σε πόλεμο, όταν έβλεπε κάποιο εθνικό πλεονέκτημα. Οι ιστορικοί μπορούν να «εξηγήσουν» τους πολέμους της προ-καπιταλιστικής εποχής, όσον αφορά την άνοδο των βασιλέων και των εθνών.

Ένας καπιταλιστής ξεκινά έναν πόλεμο προκειμένου να αποκομίσει κέρδη και στην πραγματικότητα οι ελίτ οικογένειες των τραπεζιτών έχουν χρηματοδοτήσει και τις δύο πλευρές των περισσότερων στρατιωτικών συγκρούσεων, τουλάχιστον από τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά (βλ. Oι Τραπεζογκάγκστερς και τα Διαχρονικά Παιχνίδια τους)
Εξ ου που οι ιστορικοί δυσκολεύονται να βρουν μια εξήγηση για τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο που να σχετίζονται με εθνικά κίνητρα και στόχους.

Στην περίπτωση των πολέμων της προ-καπιταλιστικής εποχής ήταν όπως το σκάκι, κάθε πλευρά προσπαθούσε να κερδίσει.
Στον καπιταλισμό ο πόλεμος είναι όπως το καζίνο, όπου οι παίκτες μάχονται όσο περισσότερο χρόνο μπορούν για να πάρουν πίστωση για περισσότερες μάρκες και ο πραγματικός νικητής είναι πάντα το καζίνο – οι τραπεζίτες που χρηματοδοτούν τον πόλεμο και αποφασίζουν ποιος θα είναι ο τελευταίος που θα μείνει όρθιος (βλ. Ο Πόλεμος Είναι Κομπίνα).

Δεν είναι μόνο οι πόλεμοι που είναι οι πιο αποδοτικές από όλες τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις.

Επιλέγοντας τους νικητές και έχοντας τη διαχείριση της ανασυγκρότησης, οι ελίτ τραπεζικές οικογένειες είναι σε θέση, με την πάροδο του χρόνου, να συντονίζουν τους γεωπολιτικούς σχηματισμούς να ταιριάζουν στα δικά τους συμφέροντα.

.
Έθνη και λαοί δεν είναι παρά πιόνια στα παιχνίδια τους.
Εκατομμύρια πεθαίνουν σε πολέμους, υποδομές καταστρέφονται και ενώ ο κόσμος θρηνεί, οι τραπεζίτες μετρούν τα κέρδη τους και κάνουν σχέδια για τις επενδύσεις τους στη μεταπολεμική ανοικοδόμηση.Το τέλος της ανάπτυξης – καπιταλιστές εναντίον του καπιταλισμού

Ήταν αναπόφευκτο ότι σε ένα πεπερασμένο πλανήτη θα υπάρξει ένα όριο στην οικονομική ανάπτυξη.
Η εκβιομηχάνιση έδωσε τη δυνατότητα να σπεύσουμε προς αυτό το όριο κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων.

Η παραγωγή έχει γίνει όλο και πιο αποτελεσματική, οι αγορές γίνονται όλο και πιο παγκόσμιες και τελικά φτάσαμε στο σημείο όπου το πρότυπο της διαρκούς αύξησης δεν μπορεί πλέον να διατηρηθεί.

Το οριακό αυτό σημείο το φθάσαμε στην πραγματικότητα γύρω στο 1970.
Από τότε το κεφάλαιο δεν έχει αναζητήσει ανάπτυξη μέσω της αύξησης της παραγωγής, αλλά μέσω μεγαλύτερων αποδόσεων από σχετικά σταθερά επίπεδα παραγωγής.

Εξ ου και η παγκοσμιοποίηση, η οποία μεταφέρει την παραγωγή σε περιοχές με χαμηλότερους μισθούς, επιτρέποντας μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους.
Εξ ου και η ιδιωτικοποίηση, η οποία μεταφέρει στους επενδυτές τα έσοδα που προηγουμένως πήγαιναν στα εθνικά δημόσια ταμεία.
Εξ ου και τα παράγωγα προϊόντα και οι αγορές συναλλάγματος, οι οποίες δημιουργούν την ηλεκτρονική ψευδαίσθηση οικονομικής ανάπτυξης, χωρίς πραγματικά να παράγουν τίποτα στον πραγματικό κόσμο.

Αν μελετήσει κανείς την κατάρρευση των πολιτισμών, αυτό που μαθαίνει είναι ότι η αποτυχία προσαρμογής είναι μοιραία.
Συνεχίζοντας στο δρόμο της επιδίωξης ανάπτυξης δεν είναι παρά μια τέτοια αδυναμία προσαρμογής.
Αν διαβάσει κανείς τις οικονομικές σελίδες αυτές τις μέρες, θα διαπιστώσει ότι είναι γεμάτες κακές ειδήσεις.
Διαβάζουμε ότι η ευρωζώνη είναι καταδικασμένη και η Ελλάδα είναι μόνο το πρώτο θύμα.
Διαβάζουμε ότι οι δέσμες μέτρων ανάκαμψης δεν είναι αποτελεσματικές, η ανεργία αυξάνεται, το δολάριο είναι μεγάλο πρόβλημα, η ανάπτυξη εξακολουθεί να λιμνάζει, οι επιχειρήσεις ακινήτων θα είναι η επόμενη φούσκα που θα σκάσει, κλπ.

 

Δίνεται η εντύπωση ότι ο καπιταλισμός αδυνατεί να προσαρμοστεί και ότι οι κοινωνίες μας κινδυνεύουν να καταρρεύσουν στο χάος.
Μια τέτοια εντύπωση είναι εν μέρει αληθινή και εν μέρει λανθασμένη.

Για να κατανοήσουμε την πραγματική κατάσταση πρέπει να κάνουμε σαφή διάκριση μεταξύ των καπιταλιστικών ελίτ και του καπιταλισμού.

Ο καπιταλισμός είναι ένα οικονομικό σύστημα οδηγούμενο κυρίως από την ανάπτυξη
Η καπιταλιστική ελίτ είναι αυτοί που έχουν καταφέρει να αποκτήσουν τον έλεγχο του δυτικού κόσμου κατά τη διάρκεια του καπιταλισμού τους δύο τελευταίους αιώνες.
.
Το καπιταλιστικό σύστημα έχει ημερομηνία λήξης και η ελίτ των τραπεζιτών το γνωρίζουν και προσαρμόζονται.
Ο καπιταλισμός είναι ένα όχημα που βοήθησε τους τραπεζίτες να αποκτήσουν την απόλυτη εξουσία, αλλά δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη πίστη στο σύστημα αυτό, καθόλου περισσότερη από ό,τι σ΄έναν τόπο ή οποιονδήποτε άλλο.
.

Όπως προαναφέρθηκε, σκέφτονται σε παγκόσμια κλίμακα θεωρώντας τα έθνη και τους πληθυσμούς πιόνια.
Καθορίζουν τί είναι το χρήμα και το χειρίζονται ακριβώς όπως ο τραπεζίτης σε ένα παιχνίδι Monopoly.

Μπορούν επίσης να φτιάξουν ένα νέο παιχνίδι με νέα μορφή χρήματος.
Έχουν εδώ και καιρό ξεπεράσει την ανάγκη να στηρίζονται σε οποιοδήποτε ιδιαίτερο οικονομικό σύστημα προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία τους.

Ο καπιταλισμός βόλευε σε μια εποχή ταχείας ανάπτυξης.
Για την εποχή της μη-ανάπτυξης, ένα διαφορετικό παιχνίδι είναι στο στάδιο της προετοιμασίας.

Έτσι, ο καπιταλισμός δεν έχει το δικαίωμα να πεθάνει από φυσικό θάνατο.
Πρώτα τέθηκε σε σύστημα υποστήριξης της ζωής του, όπως προαναφέρθηκε, με την παγκοσμιοποίηση, την ιδιωτικοποίηση, τις αγορές παραγώγων, κ.λπ.

Μετά του έγινε ένεση ναρκωτικών για ευθανασία με τη μορφή των τοξικών παραγώγων.
Και όταν συνέβη η σχεδιαζόμενη κατάρρευση, αντί να στηριχθεί ο βιομηχανικός καπιταλισμός στηρίχθηκαν οι ελίτ τραπεζίτες.

 

Δεν ήταν ότι οι τράπεζες ήταν υπερβολικά μεγάλες για να αποτύχουν, αλλά οι τραπεζίτες ήταν πολύ ισχυροί πολιτικά για να αποτύχουν.
Έκαναν στις κυβερνήσεις μια προσφορά που δεν μπορούσαν να αρνηθούν.

Το αποτέλεσμα των τρισεκατομμυρίων δολαρίων στήριξης μπορούσε εύκολα να προβλεφθεί αν και δεν θα το ξέρετε από την ανάγνωση των οικονομικών σελίδων.

Οι εθνικοί προϋπολογισμοί ήταν ήδη στα ύψη και σίγουρα δεν είχαν αποθέματα για να διατεθούν για τη στήριξη των τραπεζών.
Έτσι, η στήριξη των τραπεζών δεν ήταν τίποτα περισσότερο από την ανάληψη τεράστιων νέων οφειλών από τις κυβερνήσεις.

Προκειμένου να εκπληρωθούν οι δεσμεύσεις στήριξης των τραπεζών, τα χρήματα θα έπρεπε να δανειστούν από τα ίδια τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα τα οποία διεσώθηκαν με αυτά.

Με τις διασώσεις των τραπεζών οι δυτικές κυβερνήσεις παρέδωσαν τα έθνη τους στους χούφτες των τραπεζιτών.
Οι κυβερνήσεις βρίσκονται τώρα σε διαρκή δουλεία για χρέη προς τους τραπεζίτες.

Αντί να τεθούν οι τράπεζες σε καθεστώς πτώχευσης, τέθηκαν σε κατάσταση πτώχευσης οι κυβερνήσεις.

Το υπουργικό συμβούλιο και οι σύμβουλοι του Ομπάμα είναι σχεδόν όλοι από την Γουόλ Στριτ, (βλ. Αμερικανοί Γερουσιαστές Εξαγοράζονταν από την Wall Street και Επέτρεψαν τα «Παιχνίδια» της. Να Καταστούν Υπόλογοι για την Ελληνική Κρίση ).

Είναι στο Λευκό Οίκο ώστε να μπορούν να έχουν στενή παρακολούθηση για τη νέα κατάκτησή τους, τις άλλοτε κυρίαρχες ΗΠΑ.

Ίσως σύντομα θα επιβλέπουν τη διάλυσή τους.

Οι τραπεζίτες έχουν πλέον τον έλεγχο των εθνικών προϋπολογισμών.
Λένε τι μπορεί να χρηματοδοτηθεί και τι δεν μπορεί.
Όταν πρόκειται για τη χρηματοδότηση πολέμων και της παραγωγής των όπλων τους δεν θέτουν όρια.
Όταν πρόκειται για δημόσιες υπηρεσίες, τότε λένε ότι τα ελλείμματα πρέπει να διατηρούνται υπό έλεγχο.
Η κατάσταση αυτή εκφράζεται πολύ καλά από τον Brian Cowan, επικεφαλής της κυβέρνησης της Ιρλανδίας.
Την ίδια εβδομάδα που η Ιρλανδία υποσχέθηκε 200 δισεκατομμύρια ευρώ για να διασώσει τις τράπεζες τον ρώτησα γιατί περικόπτει μερικά εκατομμύρια ευρώ από κρίσιμους προϋπολογισμούς υπηρεσιών.
Μου απάντησε, «Λυπάμαι, αλλά δεν υπάρχουν χρήματα».
Φυσικά δεν υπάρχουν! Το θησαυροφυλάκιο δόθηκε μακριά. Είναι άδειο το ντουλάπι.

Όπως ήταν αναμενόμενο, η υψηλότερη προτεραιότητα για τον προϋπολογισμό είναι η εξυπηρέτηση του χρέους προς τις τράπεζες.
Ακριβώς όπως οι περισσότερες χώρες του τρίτου κόσμου υπόκεινται στη δουλεία του χρέους προς το ΔΝΤ, έτσι και το σύνολο της Δύσης υπόκειται στη δουλεία του χρέους στις δικές της κεντρικές τράπεζες.
Η Ελλάδα είναι ο προάγγελος του τι πρόκειται να συμβεί παντού».

Συνεχίζεται

 

Από θέση ισχύος, ως χρηματοδότες των κυβερνήσεων, η ελίτ των τραπεζών έχει τελειοποιήσει με την πάροδο του χρόνου τις μεθόδους ελέγχου τους.
Παραμένοντας πάντα πίσω από το προσκήνιο, κινούν τα νήματα ελέγχοντας τα μέσα ενημέρωσης, τα πολιτικά κόμματα, τις υπηρεσίες πληροφοριών, τις χρηματιστηριακές αγορές και τις κυβερνήσεις.
Και ίσως από τους μεγαλύτερους μοχλούς της εξουσίας τους είναι ο έλεγχό τους στα νομίσματα.
Μέσω της απάτης των κεντρικών τραπεζών τους (βλ. BIS – ΜΙα Τράπεζα Αόρατο Βομβαρδιστικό), κατασκευάζουν κύκλους άνθησης και ύφεσης και τυπώνουν χρήματα εκ του μηδενός και στη συνέχεια το δανείζουν με τόκο στις κυβερνήσεις (βλ. Το Πρόβλημα των Τραπεζών) .
Η δύναμη της ελίτ των τραπεζιτών είναι απόλυτη και διακριτική…

ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ έφτασε να ελέγχει τον πλανήτη!

Αναδημοσίευση από το μπλογκ του φίλου osr55

Η τράπεζα που “δάνεισε” αέρα κουπανιστό βεβαίως βεβαίως τάχα κρυφά τον πορδυπουργό Σημίτη για να βάλει την ελλάδα στην ΟΝΕ  

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που αλίευσα από το http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1147440

Διαφωτιστικό άρθρο του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου που δημοσιεύτηκε στις 1/3/2010 και εξηγεί την τωρινή οικονομική κατάσταση, δείτε το στο

http://konstantakopoulos.blogspot.com/2010/03/goldman-sachs.html

Ενδιαφέρον θα ήταν να μάθουμε εάν η Γκόλντμαν Ζακς διατηρούσε ή και συνεχίζει να διατηρεί κάποιον “τοποτηρητή” και στα καθ’ ημάς και σε ποιο ακριβώς πόστο. Σε κυβερνητικό ή μήπως σε κρατικό που πάντως επηρεάζει καθοριστικά κρίσιμες κυβερνητικές αποφάσεις σχετικά με την οικονομία και τη διαχείριση των δημοσιονομικών μας προβλημάτων;

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Πως θα σας φαινόταν αν ο προπονητής του Ολυμπιακού έπαιζε 100 εκατομμύρια στο Προ-Πο, ποντάροντας στην ήττα και τον υποβιβασμό της ομάδας του και συνιστώντας στους φίλους του να κάνουν το ίδιο; Τι θα έκαναν οι οπαδοί των Ερυθρολεύκων σε έναν τέτοιο προπονητή;

Αυτό ακριβώς φαίνεται ότι κάνει η τράπεζα Γκόλντμαν Ζακς, κύριος σύμβουλος επί σειρά ετών των ελληνικών κυβερνήσεων σε θέματα χρέους και ιδιωτικοποιήσεων, προνομιακός συνομιλητής των Πρωθυπουργών και από τους κύριους διαχειριστές του δημόσιου χρέους μας. Με το ένα χέρι, η τράπεζα κερδίζει δισεκατομμύρια από τις “συμβουλές” της και τη διαχείριση του χρέους. Με το άλλο, παίζει στην αγορά CDS ποντάροντας στη χρεωκοπία της Ελλάδας, σε στενή συνεργασία με το κερδοσκοπικό χετζ φαντ Πόλσον, που κέρδισε του κόσμου τα λεφτά στην κρίση του 2008. H Γκόλντμαν φροντίζει ταυτόχρονα να υπονομεύει την ελληνική αξιοπιστία, τινάζοντας στον αέρα τα ελληνικά επιτόκια και οδηγώντας τη χώρα στον γκρεμό! Αν δεν χρεωκοπήσει η Ελλάδα κερδίζει από τα αυξημένα επιτόκια, αν χρεωκοπήσει κερδίζει από τη χρεωκοπία. Κερδίζει στήνοντας τη φούσκα, κερδίζει και ξεφουσκώνοντας τη φούσκα, πιστή στην αρχή “άρπαξε το τσεκ πριν σκάσει το καρπούζι”. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα καρπούζι. Η τράπεζα το παρουσιάζει ως υπαρκτό, κερδίζει από την πώλησή του και το αφήνει να σκάσει πριν το πάρει στα χέρια του ο αγοραστής.

Δεν είναι πρώτη φορά που το κάνει, είναι η πάγια μέθοδός της, χάρη στην οποία κυριάρχησε στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική αγορά, εξοντώνοντας τους ανταγωνιστές. Η Γκόλντμαν γιγαντώνεται απομυζώντας τους πελάτες-θύματα, γι’ αυτό την ονόμασε βαμπίρ η Λιμπερασιόν. Τα ίχνη της εντοπίζονται πίσω από όλες τις φούσκες και οικονομικές καταστροφές (κερδοσκοπία πετρελαίου, μετοχών υψηλής τεχνολογίας κ.ο.κ.).

Η τράπεζα πρωταγωνίστησε στα σάπια στεγαστικά δάνεια, οδηγώντας στην καταστροφή του 2008. Τότε, οι τραπεζίτες ανάγκασαν τις κυβερνήσεις να ξοδέψουν 11.400 δισεκατομμύρια δολλάρια (αν έχετε τρόπο να φαντασθείτε ένα τέτοιο ποσό) για να καλύψουν τις νομότυπες ή μη απάτες των τραπεζών. Αφού σώθηκαν οι από τη χρεωκοπία, βγάζοντας μάλιστα και κάτι τις, οι τραπεζίτες επανήλθαν στα ίδια βάζοντας στο στόχαστρο ευάλωτα κράτη. Και δοκιμάζοντας το ευρώ, προτού κατοχυρωθεί ως παγκόσμιο αποθεματικό, υπονομεύοντας την αμερικανική κυριαρχία.

Η ΦΙΡΜΑ: ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ-ΒΑΜΠΙΡ

Οι Αμερικανοί λατρεύουν τα παρατσούκλια. Τη CIA τη λένε «The Company» (H Εταιρεία). Τη Μαφία «The Family» (Η Οικογένεια). Την Goldman Sachs «The Firm» (Η Φίρμα). Γκόλντμαν και Σαξ ήταν δύο Γερμανοεβραίοι μετανάστες. ‘Ιδρυσαν την τράπεζα το 1869, αλλά δεν θα μπορούσαν ίσως να φανταστούν ότι θα γινόταν σήμερα η μεγαλύτερη στον κόσμο, αλλά και μια πραγματική, αν και αφανής, όσο μπορεί, υπερκυβέρνηση του κόσμου.

Η Γκόλντμαν δεν έχει απλώς καλές σχέσεις με την αμερικανική κυβέρνηση, είναι, σε μεγάλο βαθμό, η κυβέρνηση. Το μυστικό της επιτυχίας της; ‘Εσπαγε πρώτη όλες τις κρατικές ρυθμίσεις και ηθικές δεοντολογίες, ποντάροντας και κερδίζοντας από την χρεωκοπία των πελατών της! Μπορούσε να το κάνει, γιατί είχε ανθρώπους της στην κυβέρνηση και την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, σε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, σε ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες και την ίδια την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Επηρεάζει καθοριστικά τις αποφάσεις που διαμορφώνουν την τραπεζική αγορά και τις ρυθμίσεις της.

Η αχαλίνωτη κερδοσκοπία της συνέβαλε στο Κραχ του 1929. ”In God we Trust” γράφει κάθε δολλάριο, ΅In Goldman Sachs we Trust”, παρέφρασε ο Τζων Κένεθ Γκαλμπρέιθ, που της αφιέρωσε ένα κεφάλαιο του βιβλίου του για την κρίση. Στις δεκαετίες του “κρατισμού” που ακολούθησαν, η Γκόλντμαν έγινε πιο προσεκτική, έφτιαξε το όνομά της και είχε μάλιστα μότο την “μακροπρόθεσμη απληστία”. Διεύρυνε προσεκτικά την επιρροή της, διεισδύοντας σταδιακά και “φυτεύοντας” τους ανθρώπους της στα βασικά κέντρα οικονομικής εξουσίας ΗΠΑ και Ευρώπης, στις κυβερνήσεις και τις κεντρικές τράπεζες. ‘Ωσπου, οι σταδιακές “απελευθερώσεις” της αγοράς χρήματος πέρασαν το κρίσιμο σημείο, στα τελευταία χρόνια Κλίντον, με Υπουργό Οικονομικών τον Ρούμπιν, επιτρέποντας στην τράπεζα να παίξει άγρια το “μεγάλο παιχνίδι” της, την οικοδόμηση μιας παγκόσμιας “Αυτοκρατορίας του Χρήματος”

Η Γκόλντμαν εκμεταλλεύθηκε τις “απελευθερώσεις” και την κατάργηση των περισσότερων φραγμών και ρυθμίσεων (που συχνά προκάλεσε η ίδια), συμπρωταγωνιστώντας στο στήσιμο της μιας φούσκας μετά την άλλη. Μπόρεσε να το κάνει, γιατί επηρέαζε με τους ανθρώπους της καθοριστικά την αμερικανική και ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική.

Η μεγάλη ευκαιρία της ήταν η κρίση του 2008. Πρωταγωνίστησε στον μπουμ των στεγαστικών δανείων προς αναξιόπιστους δανειολήπτες, μετά ανακάτεψε τα “τοξικά δάνεια” με υγιέστερα προϊόντα και τα πούλησε ως υγιή. Μετά κερδοσκόπησε εις βάρος των αγοραστών των προϊόντων της στην δευτερογενή αγορά CDS, των ασφαλιστικών συμβολαίων έναντι αναξιόπιστων χρεών, επιταχύνοντας την κρίση. Από τη μια κέρδισε μεταπουλώντας στεγαστικά δάνεια, από την άλλη ποντάροντας και συμβάλλοντας στην καταστροφή των προϊόντων της. Κύριο εργαλείο της ήταν η αγορά CDS (Credit Default Swaps), δευτερογενών χρηματοπιστωτικών προϊόντων, ασφαλίστρων έναντι χρεωκοπίας, μια από τις πιο αδιαφανείς και πιο απορυθμισμένες. Τρεις τράπεζες ελέγχουν το 75% της αγοράς, Γκόλντμαν, J.P. Morgan και Ντώυτσε Μπανκ.

¨Όταν ξέσπασε η κρίση, η Γκόλντμαν χρησιμοποιίησε τον άνθρωπό της στην κυβέρνηση, τον Υπουργό Οικονομιών Πόλσον για να αποτρέψει κάθε συνδρομή στις τράπεζες, οδηγώντας στη χρεωκοπία τον κύριο ανταγωνιστή της, τη Λήμαν Μπράδερς. Όταν η Λήμαν χρεωκόπησε, ο Πόλσον άλλαξε αμέσως ρότα και έσπευσε να διασώσει τις υπό χρεωκοπία τράπεζες. Η Γκόλντμαν όχι μόνο απηλλάγη του κύριου ανταγωνιστή, αλλά και κέρδισε 13 δις δολλάρια από το σχέδιο σωτηρίας. (Μια εκπληκτική έρευνα για την Γκόλντμαν Ζακς δημοσιεύεται στο περιοδικό “Τετράδια”, τεύχος 57-58, των εκδόσεων “Στοχαστής”). Σε αυτή την “τράπεζα που τρομάζει”, κατά την έκφραση της Λιμπερασιόν, ανέθεσαν διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις, μετά το 1998, σημαντικό μέρος της διαχείρισης του ελληνικού χρέους και της εμπιστεύτηκαν το μέλλον του ελληνικού λαού.

“Η Γκόλντμαν Ζακς είναι παντού”

H φράση ανήκει στον Ματ Ταιμπι, ερευνητή δημοσιογράφο, που υπογράφει μια μεγάλη έρευνα για την Γκόλντμαν στο περιοδικό Rolling Stone. H μέθοδος της Φίρμας είναι ο … εισοδισμός, τόσο επιτυχής που η τράπεζα απέκτησε και δεύτερο παρατσούκλι, αφού την ονομάζουν και “κυβέρνηση Ζακς”. Επιλέγει στελέχη της, τα κάνει εκατομμυριούχους και μετά τους …,βρίσκει δουλειά στις κεντρικότερες θέσεις του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Ιδού μερικά από τα αστέρια του διεθνούς δικτύου της:

Mario Draghi

Υπεύθυνος ιδιωτικοποιήσεων στην Ιταλία (1991-2001), αντιπρόεδρος Ευρώπης της Goldman Sachs (2001-2006), Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας, υποψήφιος για τη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας

Otmar Issing

Επικεφαλής οικονομολόγος και αρχιτέκτονας της νομισματικής στρατηγικής της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας (1998-06), διεθνής σύμβουλος της Goldman Sachs, Πρόεδρος του Center for Financial Studies στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης. Με πρόσφατο άρθρο του στους Financial Times συγχαίρει τους Ευρωπαίους ηγέτες για τη σθεναρή αντίστασή τους στην καταστροφική, όπως την χαρακτηρίζει, ιδέα μιας ευρωπαϊκής βοήθειας στην Ελλάδα. Η εφημερίδα αναφέρει όλες τις ιδιότητες του αρθρογράφου, πλην αυτής του συμβούλου της Goldman Sachs.

Lloyd Blankfein

Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής της Goldman Sachs. Ο χειρότερος Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του 2009 κατά το Forbes, πρόσωπο της χρονιάς κατά τους Financial Times. Ετήσια αμοιβή 53 εκατομμύρια δολλάρια.

Henry Paulson

Μετά από 30 χρόνια στη Φίρμα, έγινε Υπουργός Οικονομικών του Μπους.

Lawrence Summers

Σύμβουλος του Κλίντον, του Μπους και του Ομπάμα. Αρχιτέκτονας της φιλελευθεροποίησης του χρηματοπιστωτικού τομέα. Προστατευόμενος του Ρούμπιν, βετεράνου της Φίρμας

Dan Jester

Στην κυβέρνηση Ομπάμα. Αναμείχθηκε στη διάσωση της ΑΙG, όπου ένα μεγάλο μέρος από το κεφάλαιο που δαπανήθηκε κατέληξε στην Goldman Sachs

Η επιχείρηση “Χρεωκοπία της Ελλάδας”

To 1998 η ελληνική κυβέρνηση έθεσε ως κύρια επιδίωξη την ένταξη στην ΟΝΕ. Τα νούμερα δεν έβγαιναν. Η Αθήνα θα μπορούσε ίσως να περιορίσει τη φοροδιαφυγή των μεσαίων-ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων που δεν συνηθίζουν να πληρώνουν φόρους, αφήνοντας την στήριξη του κράτους στους μισθωτούς και συνταξιούχους (που ταυτόχρονα κατηγορούν ως ανεπρόκοπους). Θα μπορούσε να περιορίσει την παραοικονομία ή το κόστος της διαφθοράς. Θα μπορούσε να σκεφτεί άλλες αναπτυξιακές στρατηγικές. Προτίμησε τον εύκολο, αν και πανάκριβο, δρόμο, το μασκάρεμα του χρέους. Για να το κάνει απευθύνθηκε, σύμφωνα με τους New York Times και τη Wall Street Journal, στη διαβόητη Goldman Sachs. Για τη συνεργασία αυτή την εγκαλεί τώρα και ζητά να πληροφορηθεί τι έγινε η Κομισιόν. Γράφει σε μια έρευνά του το γαλλικό Μαριάν:

“Για την πιο μεγάλη τράπεζα του κόσμου, η πατρίδα της δημοκρατίας μετετράπη σε αγελάδα προς άρμεγμα…¨Όταν ο Γκάρυ Κον προσγειώνεται στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, το 2001, οι έλληνες αξιωματούχοι τον περιμένουν όπως τον Μεσσία…O Κώστας Σημίτης αποφασίζει να βάλει τον λύκο μέσα στο μαντρί”. H Γκόλντμαν Σαχς, γράφει το περιοδικό, “διαφθείρει” την ελληνική κυβέρνηση “πείθοντάς” την
ότι μπορεί με τα προϊόντα της να χρηματοδοτεί τις δαπάνες της. Η Γκόλντμαν βγάζει 300 εκατομμύρια δολλάρια, για να κρύψει η ελληνική κυβέρνηση, όλο κι όλο, ένα δάνειο ενός δις. 30% εις βάρος του ελληνικού δημοσίου πάει το νταβατζηλίκι. Ο οίκος αξιολόγησης Μούντις καλύπτει την επιχείρηση αξιολογώντας με άριστα την Ελλάδα. Η ατιμωρησία οδηγεί σε μονιμοποίηση των πρακτικών. Το τελευταίο από αυτά τα προϊόντα είναι ο “Titlospe”, δάνειο 5,3 δις το 2009.

Με τη μέθοδο αυτή, η Αθήνα χρησιμοποίησε διάφορα δομημένα προϊόντα για να κρύψει το πραγματικό ύψος του χρέους επιτρέποντας στην Ελλάδα να εκπληρώσει τεχνικά, όχι όμως και ουσιαστικά, τα κριτήρια του Μάαστριχτ, πρακτική που άρχισε το 1998 και συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές του 2009. Η Γκόλντμαν, η Εθνική Τράπεζα και η ελληνική κυβέρνηση δημιούργησαν ένα “νεφέλωμα” διεθνών εταιρειών που ειδικεύτηκαν στην αγοραπωλησία ελληνικών τίτλων μετασχηματισμένων σε ιδιόμορφα, δομημένα προϊόντα.

¨Όλα ήταν νόμιμα, υποστηρίζεται σήμερα. Και τα δάνεια στους άστεγους που ανατίναξαν το τραπεζικό σύστημα νόμιμα ήταν, δεν ήταν όμως προς το δημόσιο συμφέρον. H φούσκα που δημιουργήθηκε είναι αυτή ακριβώς που σκάει σήμερα στα μούτρα μας, έχοντας οδηγήσει το ελληνικό κράτος στα πρόθυρα της κατάρρευσης.

Η Κομισιόν πάντως δεν έχει πεισθεί για τη νομιμότητα ορισμένων από τις διαδικασίες αυτές. ¨Ενα από τα συνηθέστερα κόλπα της Γκόλντμαν είναι η έκδοση χρεωγράφων σε άλλο νόμισμα από μια χώρα και η εν συνεχεία χρήση swaps για κάλυψη από αλλαγές ισοτιμιών. Το κόλπο, που υποπτεύεται η Κομισιόν ότι έγινε και εξετάζει τη νομιμότητά του, αρχίζει από κει και πέρα, με την αυθαίρετη αλλαγή από την κυβέρνηση και την κεντρική τράπεζα της ισοτιμίας, χωρίς να το ανακοινώσει σε κανένα, σύμφωνα με το γαλλικό ρεπορτάζ. Με τον τρόπο αυτό, βελτιώνει την αξία του χρέους. Η δεύτερη μέθοδος είναι η πρόβλεψη μελλοντικών εξόδων. Σύμφωνα με τη Λιμπερασιόν, η Γκόλντμαν πρότεινε στην κυβέρνηση της ΝΔ να προεξοφλήσει έσοδα των αεροδρομίων, “μειώνοντας” λογιστικά το χρέος κατά 0,5% του ΑΕΠ. Για την ωραία αυτή συμβουλή, ένα ακόμα λογιστικό τρικ, το ελληνικό κράτος πλήρωσε ένα ποσό 200-300 εκατομμυρίων ευρώ.

Τα ήξεραν

Το γεγονός ότι και άλλες ευρωπαϊκές χώρες προσέτρεξαν στη “δημιουργική λογιστική”, σε νομότυπες απάτες, δεν απαλλάσσει τους ¨Ελληνες ιθύνοντες των ευθυνών τους, δείχνει όμως τον βαθμό διάβρωσης και εξάρτησης και άλλων Ευρωπαίων. Είναι πολύ δύσκολο επίσης να πιστέψουμε ότι Βρυξέλλες, Παρίσι και Φρανκφούρτη δεν ήξεραν και δεν άφησαν να γίνουν όλα αυτά, προφανώς αποβλέποντας σε μεγάλα πολιτικά-οικονομικά οφέλη. Η Φρανκφούρτη παίρνει κάθε χρόνο λεπτομερείς εκθέσεις της Τράπεζας της Ελλάδας. Γνωρίζει ακριβώς πόσο είναι το χρέος. Το ξέρανε και το Νοέμβριο, όταν η κυβέρνηση τους ανακοίνωσε ότι είναι διπλάσιο, όπως το ήξεραν και οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης και οι τράπεζες, κάνανε όμως τους έκπληκτους. Η ευθύνη είναι μοιρασμένη, αλλά οι ¨Ελληνες θα πληρώσουν τη νύφη.

Η υπόθεση δείχνει επίσης πόσο η Ευρώπη είναι υπονομευμένη εκ των έσω, αφού αναθέτει σε αμερικανικές τράπεζες τη διαχείριση των πιο σημαντικών πτυχών και ευάλωτων σημείων των οικονομικών της (όπως κάνει άλλωστε και στους τομείς προσωπικών δεδομένων, περιλαμβανομένων των τραπεζικών λογαριασμών και κάθε άλλης πληροφορίας που μεταφέρει στις αμερικανικές υπηρεσίες, δήθεν για την τρομοκρατία). Πρόσφατα, ο ευρωβουλευτής Νίκος Χουντής αποκάλυψε με ερώτησή του την αναγνώριση, σε κανονισμό της Κομισιόν, του ρόλου των τριων κυρίως αμερικανικών οίκων αξιολόγησης, την ίδια στιγμή που το αμερικανικό Κονγκρέσο τους καλεί να δώσουν εξηγήσεις!

Η Ελλάδα έκρυψε με τον τρόπο αυτό τα προβλήματα κάτω από το χαλί, ώσπου, στις αρχές του 2009, άρχισαν να έρχονται οι πληροφορίες από τη Γερμανία για κίνδυνο χρεωκοπίας της Ελλάδας (σχετικά δημοσιεύματα του Σπήγκελ και άρθρο του Κώστα Σημίτη στην Ημερησία). Τον Σεπτέμβριο 2009, με πρωτοβουλία της Γκόλντμαν και μεσολαβητή την εταιρεία Markit, συγκροτείται κονσόρτσιουμ 12 τραπεζών που δημιουργεί ειδικό ίντεξ στην αγορά CDS για την κάλυψη αυξημένου ρίσκου του χρέους Ελλάδας, Ισπανίας και Πορτογαλίας, εν αναμονή του κερδοσκοπικού παιχνιδιού (iTraxxSovX Western Europe). Πρόκειται κατ¨ουσίαν για στοίχημα στη χρεωκοπία των τριων κρατών, που στήνει ο σύμβουλός μας.

H Goldman γνωρίζει άριστα όλες τις πτυχές του ελληνικού χρέους. Γνωρίζει επίσης τι πρόκειται να γίνει, αφού η ίδια το ετοιμάζει. Τι κάνει; Περιμένει να περάσει ένας μήνας από τις εκλογές, να συνειδητοποιήσει η νέα κυβέρνηση το πρόβλημα που αντιμετωπίζει και στέλνει, σύμφωνα με τη Λιμπερασιόν, αντιπροσωπεία τραπεζιτών στην Αθήνα, υπό το Νο 2 της τράπεζας Γκάρι Κον. Γίνονται δύο συναντήσεις (έχουν γίνει και αρκετές άλλες στο εξωτερικό). Mία στο Υπουργείο Οικονομικών και μία στο ξενοδοχείο “Πεντελικόν” της Κηφισιάς. Προτείνουν ένα ακόμα χαριτωμένο προϊόν τους, σχεδιασμένο να στείλει στο μέλλον το κόστος του ΕΣΥ. Λίγο πριν σπρώξουν την Ελλάδα στην Καιάδα, ετοιμάζονται να της αρπάξουν κάτι ακόμα.

Η τελική επίθεση

Τον Δεκέμβριο, η επίθεση αρχίζει μέσω των οίκων αξιολόγησης που υποβαθμίζουν την ελληνική πιστοληπτική ικανότητα, παρόλο που γνώριζαν μια χαρά εδώ και καιρό την πραγματική κατάσταση. Η ελληνική αξιοπιστία πλήττεται από παντού. H Goldman εξακολουθεί πάντως να βγάζει ένα “σκασμό λεφτά”, όπως με την έκδοση του δανείου της 25.1.2010. Ενώ συνεχίζει να κερδίζει από τη διαχείριση του χρέους, δεν περιμένει ούτε μια μέρα από την πώληση του δανείου και ξαναχτυπάει την Ελλάδα μέσω των Financial Times, προνομιακού εκφραστή και του Σίτι και της Κομισιόν (τέτοια είναι τα ευρωπαϊκά χάλια). Παίζοντας έτσι διπλό παιχνίδι και εις βάρος της Ελλάδας, και εις βάρος των άλλων πελατών της, αγοραστών του τελευταίου δανείου, που βλέπουν τα ελληνικά επιτόκια και spread να εκτινάσσονται αμέσως μετά.

Η λονδρέζικη εφημερίδα γράφει ότι η Αθήνα θέλει να δανειστεί από την Κίνα μέσω της Γκόλντμαν. Το δημοσίευμα προκαλεί αμέσως αύξηση του πρίμιουμ για το χρέος. Κανείς δεν πιστεύει ότι η εφημερίδα μπορούσε να δημοσιεύσει τέτοια είδηση, χωρίς να την επιβεβαιώσουν από την Γκόλντμαν. Κατ’ άλλους την είδηση την έδωσε η ίδια η Γκόλντμαν όταν πληροφορήθηκε (άραγε από ποιόν;) ότι ο Γ. Παπανδρέου σκέφτεται να προχωρήσει σε διακρατική συμφωνία με την Κίνα προκειμένου οι Ασιάτες της Cosco που έχουν πάρει το λιμάνι του Πειραιά να αναλάβουν ένα σημαντικό κομμάτι του δανεισμού της χώρας. Η τράπεζα δεν περιορίζεται φυσικά στα κέρδη από το ελληνικό χρέος. Κερδοσκοπεί αμέσως κατά του ευρώ, πιστή στην αρχή “αγοράζουμε στη φήμη και πουλάμε στο γεγονός”. Μεταξύ 26.1 και 2.2 οι αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες και τα χετζ φαντ, μεταξύ των οποίων και η Γκόλντμαν, ρευστοποιούν συμβόλαια αξίας 5,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, περισσότερα από τον Σεπτέμβρη του 2008, στο απόγειο της οικονομικής κρίσης.

Από την αγορά CDS, παίζοντας δηλαδή τη χρεωκοπία της Ελλάδας, η Γκόλνtμαν υπολογίζεται ότι κέρδισε ένα έως τρια δισεκατομμύρια δολλάρια. Οι χρηματιστές της Γουώλ Στρητ σφυρίζουν αδιάφορα, δηλώνοντας στους δημοσιογράφους: “η δουλειά μας είναι να βγάζουμε λεφτά, όχι να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί στους ¨Ελληνες πολίτες, δεν υπάρχει εξάλλου νόμος που να απαγορεύει να εκμεταλλευτείς τον μαλάκα” (δήλωση του Αμίτ Σαρκάρ, επικεφαλής αμερικανικού επενδυτικού ταμείου, Μαριαν, 20.2.2010)

Το διακύβευμα: υποδούλωση Ελλάδας, υποδούλωση Ευρώπης

Η Ελλάδα γίνεται προνομιακή δίοδος για τον έλεγχο της Ευρώπης και την εξασθένηση του ευρώ, προτού το ευρωπαϊκό νόμισμα καταστεί κύριο αποθεματικό. Επιδιώκεται επίσης να γίνει το νέο υπόδειγμα μιας Ευρώπης χωρίς κοινωνικό κράτος. Μέρκελ και Σαρκοζί άρχισαν να καταλαβαίνουν μόλις αυτό τον μήνα τι συμβαίνει και τις συνέπειες για την Ευρώπη και παραμένουν βασικά αμήχανοι, παρόλο που έχουν εύκολες λύσεις, που περιγράφουν αρκετά έντυπα, όπως έκδοση ευρωομολόγων ή αγορά από την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα του ελληνικού χρέους, που θα τσάκιζε τα πόδια των κερδοσκόπων και θα τους ανάγκαζε να ξανασκεφτούν πολλές φορές πριν ξαναεπιτεθούν.

Βερολίνο όμως και Παρίσι παραμενουν δέσμιοι της ιδεολογίας και της αρχιτεκτονικής του ευρώ που τους εμποδίζει να αντιδράσουν με άλλο τρόπο, εκτός από το να απαιτούν περίπου την αυτοκτονία της ελληνικής κοινωνίας. Η Ευρώπη είναι εκ των ένδον υπονομευμένη, όπως αποδεικνύει η δραστηριότητα κατά της Ελλάδας της Ντώυτσε Μπανκ, της PNB Paribas, της Σοσιετέ Ζενεράλ και των ελβετικών τραπεζών στην αγορά CDS, αλλά και η στάση των αρμοδίων της Κομισιόν, των “ευρωπαίων ηλιθίων”, όπως τους αποκαλούν οι Γάλλοι. Η “παγκοσμιοποίηση” είναι φτιαγμένη από και για τους Αγγλοσάξωνες. ¨Οσο για το ελληνικό ζήτημα μοιάζει για ορισμένα τουλάχιστο γαλλικά έντυπα μια μάχη μεταξύ δημοκρατίας και ολοκληρωτισμού, όπως υποδεικνύει η Λιμπερασιόν δημοσιεύοντας, δίπλα-δίπλα, τη φωτογραφία της Βουλής των Ελλήνων και του ουρανοξύστη Goldman Sachs, της μεγαλύτερης τράπεζας του κόσμου που χρησιμοποιεί όλη της τη δύναμη εναντίον μιας μικρής ευρωπαϊκής χώρας.

ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ,ΙΔΟΥ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!

ΔΕΞΙΟΙ,ΙΔΟΥ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!

ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ!

ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ,ΟΥΤΕ ΠΑΤΡΙΔΑ!

ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ,ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ,ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ=>ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ!

Οι απεργίες και οι «απεργίες»

Την ώρα που οι εργαζόμενοι σε όλους τους κλάδους της οικονομίας,σε όλη την Ελλάδα,απεργούσαν στο σύνολο τους για 24 ώρες σαν ένδειξη διαμαρτυρίας για την άδικη αντίδραση της κυβέρνησης στην βαθιά οικονομική κρίση που πλήττει την χώρα,την οποία θα πληρώσουν τελικά όχι αυτοί που την προκάλεσαν κατακλέβοντας τον  απλό κόσμο(κόμματα,κυβερνήσεις,εκκλησία,μεγάλο κεφάλαιο) οι οποίοι έχουν κρύψει μια χαρά τα ίχνη τους και έτσι κι αλλιώς ελέγχουν τους κυβερνώντες,αλλά ο απλός λαός,τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα,που την πληρώνουν πάντα

https://m4trix87.wordpress.com/%e2%80%9c%cf%87%cf%81%ce%b5%cf%89%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%af%ce%b1%e2%80%9d-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%ac%ce%b4%ce%b1%cf%82-%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%86%cf%84%ce%b1%ce%af%ce%b5/

δείχνοντας ότι είναι συνειδητοποιημένοι και δεν δέχονται περαιτέρω καταπάτηση των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας τους(ελπίζω αυτή η απεργία να μην είναι παρά μόνο η αρχή)

στην Κύπρο γινόταν μια άλλου είδους «απεργία».

Όχι από εργάτες των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων,που ενδιαφέρονται για αξιοπρεπή διαβίωση και δεν θέλουν να πληρώσουν τα σπασμένα των καπιταλιστών και των κομμάτων/κυβερνήσεων που έχουν δημιουργήσει την οικονομική κρίση(που τέτοια συνείδηση εδώ…),αλλά από μεγαλοαστούς ιδιοκτήτες πρατηρίων καυσίμων(ενδεικτικά,ο «αέρας» και μόνο ενός πρατηρίου βενζίνης ανέρχεται στο 1 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΕΥΡΩ)!

Η απόφαση της κυβέρνησης για εισαγωγή ανώτατης τιμής πώλησης καυσίμων προς ανακούφιση των καταναλωτών σε περίοδο οικονομικής κρίσης,αφού τα καύσιμα είναι πράγματι βασικό αγαθό,φαίνεται ενόχλησε τα καρτέλ των πρατηριούχων και των εταιρειών εισαγωγής και διάθεσης καυσίμων που υποτίθεται λειτουργούν σε καθεστώς «ελεύθερης αγοράς»-αφού το ανώτατο όριο θα ίσχυε και για αυτές-και έτσι κατήλθαν σε «απεργία»-αν τώρα δεν νοείται απεργίες να γίνονται από ιδιοκτήτες μέσων παραγωγής,αφού δεν πρόκειται για υπαλλήλους,και τότε μιλάμε απλά για διακοπή παροχής υπηρεσιών ποιος το υπολογίζει…

Τελικά η κυβέρνηση υποχώρησε και έτσι η «απεργία» έληξε,με υποσχέσεις της κυβέρνησης για «αναθεώρηση» του ψηφίσματος,σίγουρα με τρόπο που να εξουδετερώνει σχεδόν εξολοκλήρου το νόημα του,αν όχι την ολική του απόσυρση,και μάλιστα από εβδομάδας οι τιμές των καυσίμων ήδη θα αυξηθούν,όπως οι εκπρόσωποι των συμμετεχόντων στα καρτέλ «δυσπραγούντων» πρατηριούχων είπαν,κατά πολύ,με δικαιολογία ότι τα νέα φορτία καυσίμων που εισάγονται θα έχουν αυξημένες τιμές.

Όταν οι τιμές των καυσίμων διεθνώς αυξάνονται,οι πρατηριούχοι και οι εταιρείες τις αυξάνουν,όταν μειώνονται «ξεχνούν» να τις μειώσουν,και τώρα ζητάνε και τα ρέστα!

Χρησιμοποιούν ως αφορμή οι εταιρείες τις διεθνείς αυξήσεις των τιμών για δυσανάλογες αυξήσεις από αυτές,και οι πρατηριούχοι τις αυξήσεις των τιμών των εταιρειών για περαιτέρω δυσανάλογες αυξήσεις από αυτούς,στις ράχες μας. 

Το κράτος έδειξε ακόμη μία φορά την αδυναμία του μπροστά στο μεγάλο κεφάλαιο,και την εξάρτηση και τον έλεγχο του από αυτό

https://m4trix87.wordpress.com/%cf%80%ce%af%cf%83%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b1-%ce%ba%cf%8c%ce%bc%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1/

Οι «προειδοποιήσεις» του υπουργού για εμπλοκή της αστυνομίας σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των πρατηριούχων έπεσαν στο κενό.

Τελικά ποιος συμμορφώθηκε με ποιον?

Όταν εργαζόμενοι,υπάλληλοι,χαμηλών εισοδηματικών τάξεων,που δεν έχουν την οικονομική ευχέρεια να επιχορηγούν κόμματα και κυβερνήσεις και δεν έχουν διασυνδέσεις με αυτούς,απεργούν,ακόμη και σε μικρή κλίμακα,

https://m4trix87.wordpress.com/%ce%bf-%ce%b1%ce%b3%cf%8e%ce%bd%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%b5%cf%87%ce%af%ce%b6%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9%ce%b5%ce%bd%cf%8e-%ce%bf%ce%b9-%ce%b5%cf%81%ce%b3%ce%bf%ce%b4%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%82/

πάντα «ελέγχει» η αστυνομία

και πολλές φορές,όταν τολμήσουν να οργανωθούν κάπως περισσότερο,δεν δίστάζει να καταστείλει

Τώρα,όταν «απεργούν» οι οικονομικά ισχυροί,μάλιστα με τρόπο που καθηλώνει ολόκληρη την οικονομία επί μέρες-κάτι που αν γινόταν από απλούς εργάτες μπορεί να εκήρυτταν ακόμη και στρατιωτικό νόμο-μένουν μόνο στα μεγάλα λόγια-και αυτά μόνο για να μην διαμαρτύρεται ο κόσμος…

Φαίνεται ξεκάθαρα ο ρόλος τους,ότι δηλ υπάρχουν μόνο για να υπερασπίζονται τους οικονομικά ισχυρούς,οι οποίοι ταίζουν τις κυβερνήσεις που τους ελέγχουν,και δεν δαγκώνεις το χέρι που σε ταίζει…

Βλέπετε,τα μεγάλα (και τρανά) έντομα(=οικονομικά ισχυρότεροι,καπιταλιστές και λοιποί βολεμένοι) δεν πιάνονται στον ιστό της αράχνης(=νόμοι,αποφάσεις κυβερνήσεων) ,αλλά μπορούν μάλιστα να φάνε και την ίδια την αράχνη!

Και μπροστά στο κυπριακό και αυτό θα περνούσε στα ψιλά,αν δεν μέναμε χωρίς καύσιμα,αναγκάζοντας μας να βγούμε για λίγο από τη ρουτίνα του μισθωτού σκλάβου,αφού χωρίς καύσιμα δεν θα μπορούσαμε να πάμε να δουλέψουμε για τα αφεντικά μας.

Οι διαφορές ανάμεσα νοοτροπίες ελλαδιτών και ΚΥΠΡΑΙΩΝ ξεκάθαρες.

Γιατί δεν παραδειγματιζόμαστε από την Ελλάδα ρε γμτ πριν να μας ****** πλήρως?

(ακολουθούν σχετικά άρθρα από εφημερίδες)

Τα διεθνή ΜΜΕ για την απεργία

δημοσιεύτηκε χθες από τα σηκωμένα μανίκια 

Η χθεσινή απεργία και τα επεισόδια στις συγκεντρώσεις, αλλά και οι δηλώσεις του Θεόδωρου Πάγκαλου για τις γερμανικές αποζημιώσεις, απασχολούν τα διεθνή ΜΜΕ. 

Για ρίψη δακρυγόνων «σε ομάδα περίπου 50 διαδηλωτών κατά τη διάρκεια πορείας 25.000 ατόμων» κάνει λόγο το BBC. «Η πορεία ήταν τρεις φορές μεγαλύτερη από αυτήν που πραγματοποιήθηκε πριν από δύο εβδομάδες κατά τη διάρκεια 24ωρης απεργίας, σύμφωνα με τον ανταποκριτή μας, αλλά δεδομένου ότι περίπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι υποτίθεται ότι συμμετείχαν στην απεργία, δεν ήταν δα και η απαρχή μιας επανάστασης», σχολιάζεται. 

Στο μπλογκ του, ο σχολιαστής του βρετανικού δικτύου Γκάβιν Χιούιτ επισημαίνει ότι κυρίαρχο αίτημα των απεργών είναι να μοιραστούν δίκαια τα βάρη στην αντιμετώπιση της κρίσης. «Η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να είναι δίκαιη. Κάποιοι φόροι στις ανώτερες τάξεις θα αυξηθούν και έχουν στόχο τους φοροφυγάδες. Αλλά η μείωση του ελλείμματος στο 4% φέτος θα απαιτήσει θυσίες και από τον απλό λαό. Αυτό δεν το έχουν δεχτεί πολλοί από αυτούς που κατεβαίνουν στους δρόμους. Θέλουν να ζήσουν στον παλιό κόσμο. Και αυτό δεν γίνεται», επισημαίνει. 

«Είναι δύσκολο να αγνοήσουμε το μέγεθος των διαμαρτυριών στην Ελλάδα. Οι Αθηναίοι συνέρευσαν στην Πλατεία Συντάγματος διαμαρτυρόμενοι για τα μέτρα λιτότητας που προωθεί η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Πρόκειται για την πρώτη δοκιμασία του», αναφέρει στην ιστοσελίδα του το CNN, το οποίο σχολιάζει επίσης ότι «καθώς οι πολίτες κατεβαίνουν στους δρόμους, αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι οι καιροί της επιείκειας (σ.σ. από τους Ευρωπαίους εταίρους για τις ατασθαλίες της Ελλάδας) φτάνουν στο τέλος τους». 

Στο ίδιο μήκος κύματος και η γαλλική Le Monde. «Αυτή η απεργία αποτελεί δοκιμασία για την ικανότητα της σοσιαλιστικής κυβέρνησης… να βρει την ισορροπία ανάμεσα στην αποτελεσματικότητα και την κοινωνική συναίνεση εν μέσω της χειρότερης κρίσης που έχει περάσει η χώρα εδώ και δεκαετίες». 

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις απασχόλησαν και το δίκτυο Al Jazeera. «Το πιο σημαντικό είναι να ξεκαθαριστεί ποιο ποσοστό του λαού θα συστρατευθεί με την κυβέρνηση… ή αν ένα σημαντικό μέρος του στρέφεται μακριά της και θα αντισταθεί. Αυτό το ερώτημα παραμένει ανοιχτό», σχολιάζει ο ανταποκριτής του δικτύου. 

«Ο πρωθυπουργός φαίνεται ότι απολαμβάνει περίοδο χάριτος ενώ ανακαλύπτει ότι η οικονομική κρίση είναι πολύ χειρότερη απ’ό,τι ισχυριζόταν η απερχόμενη συντηρητική κυβέρνηση», υποστηρίζουν οι Times, οι οποίο φιλοξενούν σχόλιο αναλυτή ευρωπαϊκής «δεξαμενής σκέψης» που εκτιμά ότι μέχρι το καλοκαίρι θα υπάρχει πολύ μεγαλύτερη λαϊκή αγανάκτηση με τα μέτρα της κυβέρνησης. 

Η Independent διαβλέπει συνέχιση των κινητοποιήσεων. «Το μέλλον της ελληνικής οικονομίας παραμένει αβέβαιο… Η απαραίτητη μείωση των μισθών του δημοσίου, καθώς και οι επίσης αναγκαίες αλλαγές στο φορολογικό σύστημα, θα καταστήσουν δύσκολη την αποφυγή περαιτέρω διαδηλώσεων, ακόμα κι αν η κυβέρνηση καταφέρει να αποφύγει να ζητήσει βοήθεια από το ΔΝΤ». 

Η Guardian, στην ανταπόκρισή της για τις απεργιακές κινητοποιήσεις αναφέρεται και στο αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας. 

«Οι διαμαρτυρίες πραγματοποιήθηκαν εν μέσω κλιμακούμενης εχθρότητας της ελληνικής πλευράς απέναντι στην ΕΕ, με το πιο πολύ δηλητήριο να κατευθύνεται προς στη Γερμανία, η οποία έχει πιέσει για την επιβολή σκληρότερων μέτρων στην Αθήνα. Η πολιτική ελίτ της Ελλάδας είναι εξοργισμένη και πληγωμένη από τη σκληρή στάση των γερμανικών ΜΜΕ στην πιστωτική κρίση», όπως αναφέρεται. 

Στα σχόλια του κ. Πάγκαλου για τις γερμανικές αποζημιώσεις αναφέρθηκε και η βρετανική Daily Telegraph. «Η διάσωση της Ελλάδας τίθεται σε κίνδυνο καθώς ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης επιτίθεται στη “ναζιστική” Γερμανία» είναι ο τίτλος του σχετικού δημοσιεύματος, που αναφέρει: «Η Ελλάδα μείωσε σημαντικά τις πιθανότητες να λάβει ευρωπαϊκή βοήθεια καθώς επιτέθηκε εναντίον της Γερμανίας για τις θηριωδίες του πολέμου και κατηγόρησε την Ιταλία για “μαγείρεμα” των στοιχείων της ώστε να κρύψει το χρέος της». 

Η Wall Street Journal από την πλευρά της έχει ήδη προχωρήσει σε αυτό που περιμένει ότι θα είναι η επόμενη «βόμβα» στην ΕΕ. Το σχετικό δημοσίευμα τιτλοφορείται «Το νέο πεδίο μάχης του ευρώ: Η Ισπανία». «Η Ελλάδα ήταν η πρώτη στην οποία ξέσπασε η κρίση που συγκλονίζει την ευρωζώνη. Η Ισπανία μπορεί να είναι αυτή που θα ορίσει αν η νομισματική ένωση θα επιβιώσει ή θα καταρρεύσει», εκτιμάται. 

Η στήλη Lex των Financial Times υποστηρίζει πάντως ότι είναι προς το οικονομικό συμφέρον της ίδιας της Γερμανίας να στηρίξει οικονομικά την Ελλάδα. Όπως υποστηρίζεται, η μείωση των ελλειμμάτων της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας σημαίνει και μείωση των καταναλωτικών δαπανών και άρα των εισαγωγών. Δεδομένου ότι η Γερμανία θα έβλεπε το εμπορικό της πλεόνασμα να συρρικνώνεται και «δεν θα μπορούσε να αντισταθμίσει με αυξημένες εξαγωγές σε άλλες χώρες… η οικονομία, που είναι ήδη στάσιμη και κινείται μόνο από τις εξαγωγές, θα έμπαινε σε ύφεση…. Ακόμα και μόνο λόγω του δικού της συμφέροντος, αντιρρήσεις της Γερμανίας σε ένα σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας είναι επομένως πιθανό να καμφθούν», όπως επισημαίνεται. (από indy.gr)

ΕΝΩ ΕΔΩ…

Το πλαφόν στα καύσιμα ανακαλείται ή διαφοροποιείται σήμερα

Η απομυθοποίηση του… όπλου

Επανήλθε η ομαλότητα στην αγορά πετρελαιοειδών μετά από μακρές διαβουλεύσεις χθες το πρωί – Το πλαφόν έγινε σεβαστό αλλά… σήμερα αλλάζει – Ακόμα πιο πάνω οι τιμές από βδομάδας

Εντός της ημέρας, ο υπουργός Εμπορίου Αντώνης Πασχαλίδης αναμένεται να ανακοινώσει την άρση ή διαφοροποίηση του διατάγματος για την ανώτατη τιμή πώλησης των πετρελαιοειδών. Με αυτή την απόφαση θα κλείσει στην ουσία ο κύκλος της έντονης αντιπαράθεσης που ξέσπασε την περασμένη Δευτέρα μεταξύ του υπουργείου, των εταιρειών πετρελαιοειδών και των πρατηριούχων καυσίμων.
Η ταλαιπωρία που υπέστη σημαντικό μέρος των καταναλωτών ήταν μεγάλη και ο εκνευρισμός κτύπησε κόκκινο σε κάποιες περιπτώσεις. Ωστόσο από τα δυναμικά μέτρα των πρατηριούχων -τα οποία κράτησαν δυόμισι μέρες- ευτυχώς αποφεύχθηκαν τα χειρότερα για την ήδη λαβωμένη οικονομία.

‘Αξιζε τον κόπο;
Όμως, η περιπέτεια αυτή έπληξε καίρια το γόητρο και τη μελλοντική δυναμική του θεσμού του διατάγματος για επιβολή ανώτατων τιμών καυσίμων. Έως την περασμένη Δευτέρα το διάταγμα αυτό εθεωρείτο από τους πολιτειακούς αξιωματούχους και τους πολίτες ως δυνητικό, ισχυρό όπλο – φόβητρο κατά των εταιρειών πετρελαιοειδών και του συνδέσμου πρατηριούχων, σε μελλοντικές περιπτώσεις επιβολής τιμών κατά πολύ ψηλότερων των θεωρούμενων λογικών.
Ωστόσο, στην πρώτη μόλις «δοκιμή» της έκδοσης του διατάγματος έμελλε να ζήσουμε και την απομυθοποίησή του. Και αυτό γιατί:
*Για αρκετές ώρες μετά την έκδοση του διατάγματος τη Δευτέρα (μέχρι τις 6 π.μ. της Τρίτης) η συντριπτική πλειοψηφία των πρατηριούχων εξακολουθούσε να πωλεί τα καύσιμα στις προ του διατάγματος τιμές, χωρίς να υπάρξουν καταγγελίες από τις αρχές. Στην ουσία, οι πρατηριούχοι ξεφορτώθηκαν τα αποθέματά τους στην «ακριβή» τιμή.
*Η τιμή που τέθηκε ως οροφή με το διάταγμα ήταν μόλις κατά περίπου ένα σεντ μειωμένη σε σχέση με τις τιμές που κρίθηκαν τη Δευτέρα υπερβολικές ή αδικαιολόγητες από τον υπουργό Εμπορίου. Μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης εξέφραζε αυτές τις μέρες την άποψη πως «δεν άξιζε αυτή την ταλαιπωρία το ένα σεντ που γλιτώνουμε ανά λίτρο καυσίμου». Όσο περνούσαν οι μέρες με περιορισμένη την πρόσβαση στα καύσιμα, όλο και περισσότεροι έλεγαν «καλύτερα να έχουμε την ευκολία μας και ας πληρώνουμε παραπάνω»…
*Ακόμα και βουλευτές που συχνά – πυκνά κατακεραύνωναν τον υπουργό Εμπορίου επειδή δεν κατέφευγε στην έκδοση διατάγματος, υπαναχώρησαν και κατηγόρησαν τον κ. Πασχαλίδη ότι «τιμώρησε τους καταναλωτές». Επιπλέον, καλούσαν «όλες τις πλευρές» να κάνουν υποχωρήσεις, στέλνοντας εμμέσως στον υπουργό το μήνυμα «ανακάλεσέ το να τελειώνουμε»!
*Κατέστη πλέον ξεκάθαρο πως, με περιορισμένο ανταγωνισμό στην εισαγωγή και εμπορία καυσίμων, με ένα στρεβλό σύστημα διασφάλισης «εγγυημένων» εσόδων και κερδών στην αλυσίδα που ενώνει την εισαγωγή και τη λιανική πώληση, η πολιτεία και οι καταναλωτές ελάχιστη αντίσταση μπορούν να προβάλουν. Ακόμα και αν τροποποιηθεί η νομοθεσία και επιβάλλεται πλαφόν στη χοντρική τιμή, οι «απεργίες» (και το συνεπαγόμενο χάος) θα προέρχονται πλέον από τις εταιρείες. Ήταν διάχυτη χθες στην επιτροπή Εμπορίου της Βουλής η άποψη πως επιβάλλεται να εξευρεθούν τρόποι πραγματικής αποτελεσματικής άμυνας του δημοσίου σε φαινόμενα αδικαιολόγητα ψηλών τιμών. Και, επιπλέον, να επισπευσθεί η λήψη μέτρων για ενίσχυση του ανταγωνισμού στην εισαγωγή και τη λιανική πώληση.

Το πάλεψε
Από το πρωί χθες ο υπουργός Εμπορίου εισήλθε σε μακρές διαβουλεύσεις με τις εταιρείες και τους πρατηριούχους. Ο ίδιος δεν επέμεινε στην αξίωση να ανασταλούν τα απεργιακά μέτρα πριν αρχίσει διάλογος και οι πρατηριούχοι από την πλευρά τους δεν επέμειναν στην «εδώ και τώρα» άρση του διατάγματος. Οι οιωνοί ήταν καλοί και έγιναν καλύτεροι μετά την έκτακτη συνεδρία της κοινοβουλευτικής επιτροπής Εμπορίου. Εκεί όλα τα κόμματα ζήτησαν να βρεθεί λύση μέχρι τις 4 το απόγευμα. Η λύση δόθηκε νωρίτερα, γύρω στις 2 μ.μ. Ο πρόεδρος των πρατηριούχων ανακοίνωσε την επαναλειτουργία των πρατηρίων και ο υπουργός ανακοίνωσε ότι μέχρι αύριο (σ.σ. σήμερα) θα ολοκληρώσει την επανεξέταση των δεδομένων, με πιθανή την αναθεώρηση του πλαφόν.

Πάρε – δώσε
Ο υπουργός έδειξε χθες στους εκπροσώπους των πρατηριούχων το νομοσχέδιο που ετοιμάστηκε και εστάλη για προέγκριση από την ΕΕ για την επιβολή πλαφόν και στις χοντρικές τιμές των εταιρειών. Μετά τη χθεσινή θετική εξέλιξη, η Βουλή θα αναμένει για μικρό διάστημα το υπουργείο να καταθέσει το νομοσχέδιο, διαφορετικά θα προχωρήσει η ίδια με πρόταση νόμου του Γ. Βαρνάβα που κατατέθηκε χθες.
Επίσης, ο υπουργός δήλωσε ότι θα ελέγξει σήμερα τα στοιχεία που αφορούν νέες αφίξεις καυσίμων από την Τετάρτη σε τιμές ψηλότερες εκείνων που λήφθηκαν υπόψη για το πλαφόν. Για να αποφασιστεί όμως διαφοροποίηση του πλαφόν προς τα πάνω θα πρέπει να ελεγχθεί κατά πόσον εξαντλήθηκαν τα πλείστα αποθέματα των «φθηνότερων» πετρελαιοειδών. Οι πληροφορίες μας αναφέρουν ότι το πιθανότερο είναι να ανακληθεί σήμερα, γύρω στο μεσημέρι, το διάταγμα και να επιβληθεί αύξηση γύρω στο 1 σεντ το λίτρο. Από βδομάδας θα επιβληθεί μεγαλύτερη αύξηση. 

ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΜΑΝΩΛΗ

Κωδικός άρθρου: 931552

ΠΟΛΙΤΗΣ – 26/02/2010, Σελίδα: 24

 

Επίσης και αυτό το σπουδαίο άρθρο

http://indy.cc.ece.ntua.gr/analysis/eksairetiko-arthro-ekpaideytikoy-oikonomologoy-me-stoi3c7eia-gia-tin-antithesi-ton-dyo-kosmon

Παιδεία και αγορά εργασίας-μόρφωση η κατασκευή μηχανών?

Όπως φαίνεται και στο άρθρο από εφημερίδα το οποίο παραθέτω,μάλλον η ΕΕ-οι κυβερνήσεις των χωρών-μελών της οποίας ακολουθούν πιστά τις εντολές των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων-βλέπε μεγαλοεταιρείες,πολυεθνικές,και γενικά όλοι οι μεγαλοκαπιταλιστές οι οποίοι επιχορηγούν τα κόμματα και όσους κυνηγούν την εξουσία,άρα και όσους βρίσκονται στην εξουσία στις χώρες αυτές,αφού τα μίντια σε συνδυασμό με την αφέλεια του κόσμου που του καλλιεργούν εξασφαλίζουν ότι όποιος δεν διαθέτει ισχυρούς  χορηγούς δεν έχει ελπίδα να αναλάβει εξουσία

https://m4trix87.wordpress.com/%cf%80%ce%af%cf%83%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b1-%ce%ba%cf%8c%ce%bc%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1/

στην προσπάθεια τους να ενισχύσουν περαιτέρω τα συμφέροντα των χορηγών τους,και εκμεταλλευόμενοι την οικονομική κρίση που το ίδιο το μεγάλο κεφάλαιο-«golden boys» σε Αμερική και Ευρώπη-προκάλεσε,προσπαθούν να ρίξουν τις ευθύνες για την κρίση σε-ποιους άλλους-τους εργαζόμενους.

Οικονομική κρίση και παιδεία:

Παιδεία για ανάπτυξη της κοινωνίας ή «τρενάρισμα» για την αγορά εργασίας;

Γράφει η
Δρ. Χριστίνα Βαλανίδου
PhD- Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Πατρών [Παιδαγωγικά] , Master of Science-SUNY University New York, Albany-USA [Ανάπτυξη Αναλυτικών Προγραμμάτων και Διδακτική Επιστήμη]

Στην τελευταία συνάντηση ηγετών στο Νταβός, οι ηγέτες διαφόρων χωρών προσπάθησαν να βρουν τη λύση της πολυπαραγοντικής εξίσωσης της οικονομικής κρίσης και της ανεργίας. Και η εκπαίδευση και η έρευνα πρόβαλε ως μια από τις λύσεις. Ένα απόσπασμα από την ομιλία του Ισραηλινού Προέδρου κ. Πέρεζ, για την ανάγκη επενδύσεων στην παιδεία και την έρευνα έχει ενδιαφέρον: «Νομίζω ότι οι οικονομίες κοιτάζουν προς τη λανθασμένη κατεύθυνση. Δε θα πρέπει να κοιτάζουν προς την οικονομική πλευρά της ανάπτυξης αλλά στην επιστημονική έκρηξη που θα πρέπει να γίνει. Δεν είναι τα πουγκιά μας που θα πλουτίσουν τα μυαλά μας αλλά είναι τα μυαλά μας που θα γεμίσουν τα πουγκιά μας.» Και η ΕΕ σε διάφορες αποφάσεις της σε επίπεδο Υπουργών, ανάγει την εκπαίδευση και έρευνα ως σημαντικούς πυλώνες της ανάπτυξης και από την αρχή της οικονομικής κρίσης ζητούσε να μην επιβληθούν περικοπές στον τομέα της παιδείας και να αντιμετωπιστεί η ανεργία με επενδύσεις στην εκπαίδευση. Ωστόσο ούτε το ένα έγινε ούτε και το άλλο. Το χειρότερο είναι οι αντιφατικές εκκλήσεις της και η απαίτηση της για «περικοπές» από τους Υπ.Οικονομικών- οι οποίοι και έτσι πράττουν! Αλλά και το θέμα των επενδύσεων στην παιδεία οι γραφειοκράτες, σε επίπεδο ΕΕ, το αντιμετωπίζουν κυρίως ως σχέση «εργασίας-δεξιότητας», όχι μόρφωσης και παιδείας. Δηλαδή φταίει η έλλειψη δεξιοτήτων για την ανεργία κα όχι οι άλλες πολιτικές -οικονομικές και κοινωνικές-που έχει επιβάλει η ΕΕ και τα πολλά «χρυσά αγόρια».
Αυτό αποδεικνύει και η έκθεση ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων [που χρηματοδοτήθηκε από την Ευρ.Επιτροπή] και δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα [«Νέες δεξιότητες για νέες θέσεις εργασίας : άμεση ανάληψη δράσης», Βρυξέλλες, 4 Φεβρουαρίου, 2010]. Η έκθεση «παρουσιάζει» ως λύση του προβλήματος της ανεργίας την αντιστοιχία δεξιοτήτων με αγορά εργασίας, χαϊδεύοντας έτσι τα αυτιά όλων των εργοδοτών. Ανάμεσα σε άλλα ζητά η εν λόγω έκθεση:
*’Αμεση ανάληψη δράσης για να επιλυθεί το πρόβλημα των ελλείψεων δεξιοτήτων στην Ευρώπη και για να δοθούν στους Ευρωπαίους καλύτερες δυνατότητες ώστε να επιτύχουν στην αγορά εργασίας.
*Να δοθούν τα σωστά κίνητρα ώστε οι πολίτες να αναβαθμίσουν τις δεξιότητές τους, η εκπαίδευση, η κατάρτιση και η εργασία να συνδεθούν καλύτερα μεταξύ τους, να επιτευχθεί ο σωστός συνδυασμός δεξιοτήτων και να προβλέπονται καλύτερα οι δεξιότητες που χρειάζονται για το μέλλον.
*Βελτίωση των δεξιοτήτων των πολιτών ως συμβολή βραχυπρόθεσμη στην έξοδο από την κρίση και μελλοντικά στην προετοιμασία για βιώσιμη οικονομική επιτυχία.
Οι εμπειρογνώμονες παραδέχονται ότι πολλοί Ευρωπαίοι δεν είναι επαρκώς ειδικευμένοι-παρά τα πολλά προγράμματα της ΕΕ και τους φιλόδοξους στόχους περί ανταγωνιστικότητας.
*Σχεδόν το ένα τρίτο του ευρωπαϊκού πληθυσμού ηλικίας από 24 έως 64 ετών δεν έχει καθόλου τυπικά προσόντα ή έχει χαμηλό επίπεδο προσόντων και μόνο το ένα τέταρτο έχει υψηλό επίπεδο προσόντων.
Στην έκθεση αποκαλύπτεται μια κυρίαρχη τάση των γραφειοκρατών της Ευρ.Επιτροπής για το ρόλο της εκπαίδευσης και για το για το πώς την αντιλαμβάνονται: Εκπαίδευση για την αγορά εργασίας όχι εκπαίδευση-παιδεία για μόρφωση, η οποία μπορεί να δίνει εφόδια ζωής στους πολίτες και όχι απλώς για να μη ζημιώσουν οι εργοδότες σε αυτή την οικονομική κρίση.
Δηλώνουν οι εμπειρογνώμονες ότι:
*Τα άτομα με δεξιότητες δεν έχουν πάντα τις δεξιότητες που αναζητούν οι εργοδότες και έτσι δημιουργούνται αναντιστοιχίες στην αγορά εργασίας. Απαιτείται καλύτερος συνδυασμός εγκάρσιων και ειδικών δεξιοτήτων.
*Το πρόβλημα καθίσταται πιο επιτακτικό λόγω της αύξησης της ανεργίας και των δημογραφικών αλλαγών.
Συμπέρασμα από τις θέσεις αυτές;
1. Η ανεργία οφείλεται στην έλλειψη αντιστοιχίας προσόντων εργαζομένων με τις ανάγκες των εργοδοτών
2. Για την κρίση και την ανεργία φταίνε οι εργαζόμενοι που δεν έχουν αποκτήσει τα προσόντα που θέλουν οι εργοδότες
3. Οι εργοδότες είναι δικαιολογημένοι να απολύουν «επειδή οι εργαζόμενοι τους-εργοδοτούμενοί τους» δεν έχουν τα προσόντα που θα ήθελαν.
4. Ανά πάσα στιγμή οι εργοδότες μπορούν να επικαλούνται «αναντιστοιχία» ανάμεσα στις «ανάγκες τους» και στα «προσόντα των εργαζομένων» και να τους απολύουν.
5. Όσοι έχουν απολυθεί δεν είχαν προσόντα!
Όλα αυτά μόνο προβληματισμό προκαλούν στο σκεπτόμενο πολίτη του κάθε κράτους μέλους -που πλήττεται από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης επιβεβαιώνοντας την απόμακρη σχέση Ευρ.Επιτροπής και πολιτών. Προσωπικά αναμένω και ελπίζω η νέα Επίτροπος στον τομέα αυτό, κ. Ανδρούλα Βασιλείου, να μην συμβιβαστεί με τις γραφειοκρατικές προσεγγίσεις του μηχανισμού του τομέα του οποίου προΐσταται και να αναλάβει ουσιαστική δράση και πρωτοβουλίες για να δοθεί σημασία στον Ευρωπαίο πολίτη και στην ουσιαστική μόρφωση του και όχι στο «τραινάρισμα» του για να γίνει πιόνι στις ανάγκες των εργοδοτών. Η αντιγραφή προηγούμενης κουλτούρας δεν θα δώσει τίποτε επιπρόσθετο. Ως εκ τούτου χρειάζονται πρωτοβουλίες και ριζοσπαστικές προσεγγίσεις για τους στόχους και προτεραιότητες αλλά και για το ρόλο των κρατών μελών σε ζητήματα παιδείας και ευρωπαϊκής συνεργασίας. Εξάλλου η μακροπρόθεσμα στοχευμένη ανάπτυξη μόνο με τη μόρφωση μπορεί να επιτευχθεί. Η μόρφωση θα φέρει ανάπτυξη και κέρδος στην κοινωνία-αν ενδιαφέρει η κοινωνία στο σύνολο της και όχι μόνο οι εργοδότες και οι δεξιότητες που χρειάζονται στην παρούσα φάση.

 

Κωδικός άρθρου: 930520

ΠΟΛΙΤΗΣ – 21/02/2010, Σελίδα: 95

Η αιτία της κρίσης είναι,σύμφωνα με αυτούς,η έλλειψη προσόντων των ευρωπαίων εργατών.

Δεν αρκούνε δηλαδή ούτε καν πτυχία και μάστερ,όπως σήμερα που χωρίς αυτά δεν μπορείς να βρεις εύκολα εργασία στην ΕΕ- στους νέους,που οι περισσότεροι εκ των οποίων στην ΕΕ διαθέτουν τουλάχιστο δίπλωμα κολλεγίου,4 στους 10 νεοεισερχόμενους είναι άνεργοι!

Λένε για «ασυμφωνία προσόντων-απαιτήσεων»!

Δηλαδή αντί να σπουδάζουμε αυτό που μας αρέσει η/και έχουμε κλίση προς αυτό,να συμβιβαζόμαστε,τους εαυτούς μας,τις ψυχές μας,τις ζωές μας,με τον άλφα η βήτα μεγαλοκαπιταλιστή ούτως ώστε να έχει αυτός αρκετά «ανταλλακτικά»?

Κάτι που στην πραγματικότητα θα ΑΥΞΗΣΕΙ αντί να μειώσει την ανεργία,αφού αν όλοι κυνηγήσουν τα επαγγέλματα με την μεγαλύτερη ζήτηση από τους εργοδότες τελικά η προσφορά θα είναι πολύ μεγαλύτερη από τη ζήτηση,δημιουργώντας στρατιές ανέργων,ούτως ώστε οι εργοδότες να μπορούν να διατηρούν χαμηλούς-ακόμη χαμηλότερους από σήμερα-τους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας και να επιλέγουν τους πιο «υπάκουους»,πιο «ενδοτικούς» και «υποχωρητικούς»,πιο εργασιομανείς,πιο αφελείς όσο αφορά εργασιακά δικαιώματα και διεκδικήσεις,εκτός από τους πιο αποτελεσματικούς ακόμη και με μικρή διαφορά,υποψηφίους,και επίσης να δημιουργηθεί τέτοιος ανταγωνισμός βαθμού ζούγκλας που όλοι να αναγκάζονται να χάνουν όλη τους την ζωή και τον χρόνο τους να κυνηγούν «προσόντα»,έστω και το παραμικρό επιπλέον πλεονέκτημα,ούτως ώστε να ικανοποιούν καλύτερα τα αφεντικά, κάτι που μάλλον αποτελεί τον πραγματικό λόγο που οι κυβερνήσεις της ΕΕ-και το μεγάλο κεφάλαιο που βρίσκεται από πίσω τους-υποστηρίζουν την περαιτέρω «προσαρμογή της εκπαίδευσης στην αγορά εργασίας».

Επίσης,όμως, αυτή η προσαρμογή,ζημιώνει τους εργαζομένους και ωφελά τα αφεντικά και με άλλους τρόπους,εκτός από

1)Την αύξηση του ανταγωνισμού-περισσότερα τρεχάματα και δουλειά και λιγότερες δυνατότητες αντίστασης για ίδιους και λιγότερους μισθούς για τους εργαζόμενους,περισσότερα κέρδη και ευελιξία για τους εργοδότες,που αναλύθηκε πιο πάνω

οι οποίοι είναι

2)Περισσότερη σημασία σε τεχνικά αντικείμενα στην παιδεία σημαίνει λιγότερη σε κοινωνικά-πολιτικά-ιστορικά αντικείμενα,οπότε έχουμε «πολίτες»-μηχανές με μειωμένη κριτική σκέψη και ικανότητα αντίληψης-άρα και συνειδητοποίησης των άσχημων παιχνιδιών που παίζονται εις βάρος τους,και της ανάγκης αντίστασης σε αυτά-αφού η δυνατότητα για μελέτη τέτοιων αντικειμένων στον ελεύθερο χρόνο δεν υπάρχει λόγω ιδιαιτέρων και μελέτης(ούτως ώστε να είναι πιο «ανταγωνιστικοί»-καλύτερα γρανάζια όταν μεγαλώσουν) για μαθητές,το ίδιο για φοιτητές,η «υπηρεσία» για στρατιώτες,και η κούραση από  δουλειά-υπερωρίες για τους υπόλοιπους(γίνεται και προσπάθεια για αύξηση των ωραρίων από 40 σε 65 ώρες την εβδομάδα-βλέπε συνθήκη Λισαβώνας),και εκτός της έλλειψης χρόνου,και έλλειψη ενδιαφέροντος λόγω του ότι η κούραση από τα πιο πάνω καθιστά το άτομο επιρρεπή στο να επιλέξει «λάιτ» ριάλιτυ η γήπεδα αντί διάβασμα κανενός πολιτικού βιβλίου.

Βλέπετε,παλιότερα και μέχρι σήμερα,εδιδάσκοντο πολιτικά-ιστορικά αντικείμενα στα σχολεία,αλλά τώρα που η μόρφωση του μέσου νέου είναι πολύ καλύτερη από παλιότερα και επιπλέον οι νέες τεχνολογίες επικοινωνίας-πχ Διαδίκτυο-εκμηδενίζουν τις αποστάσεις,επιτρέποντας μας επαφές με άλλους λαούς,υπάρχει ο «κίνδυνος»  μετά από λίγο καιρό το παλιό κόλπο του ελέγχου του λαού μέσω του εθνικισμού να μην είναι πλέον αποτελεσματικό,οπότε πλέον να διδάσκονται οι μαθητές πολιτική,ιστορία, δεν προσφέρει πλέον τίποτα στο σύστημα,αλλά αντίθετα μπορεί να δώσει έναυσμα στους νέους να ερευνήσουν και να μελετήσουν περαιτέρω,ανακαλύπτοντας όσα δεν θέλουν να έχουμε υπόψη μας…(βέβαια αυτό ισχύει σε ευρωπαικές χώρες όπου ο εθνικισμός ήδη θεωρείται φάντασμα του παρελθόντος,όχι σε θλιβερές εξαιρέσεις όπως Κύπρος και Ελλάδα).

3)Μεταθέτει όλη την ευθύνη όχι μόνο για τις κρίσεις του καπιταλισμού,αλλά και για την ανεργία και ότι άλλο μαστίζει την γενιά μας και θα μαστίζει ακόμη περισσότερο τις νέες γενιές,από αυτούς που έχουν τον έλεγχο,σε αυτούς που ελέγχονται.Δηλαδή δεν φταίει ο αφέντης που απαιτεί να εργάζεται ο σκλάβος του σαν το σκυλί για να έχει λίγα παραπάνω (υπερ)κέρδη για τον εαυτό του,αλλά ο σκλάβος που δεν υπερβάλλει εαυτόν για τον αφέντη!Άρα ο αφέντης δικαιούται να απολύσει-δηλ να εξοντώσει οικονομικά,όπως παλιότερα που η δουλεία ηταν κατοχυρωμένη και «επίσημα» εδικαιούτο φυσικά-τον υπάλληλο-σκλάβο,όταν ο ίδιος θεωρήσει-ακόμη και αυθαίρετα-ότι ο σκλάβος δεν είναι «αρκετά καλός»!

Ίσως για πολλούς νέους η εναρμόνιση της εκπαίδευσης στην αγορά εργασίας να φαίνεται κάτι καλό,αφού πιστεύουν ότι έτσι θα βρίσκουν πιο εύκολα δουλειά.

ΛΑΝΘΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙΚΤΡΑ!

Περισσότερη εναρμόνιση ίσον περισσότερος ανταγωνισμός,και ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΝΕΡΓΙΑ,και ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΟΙ ΜΙΣΘΟΙ,αφού αύξηση της προσφοράς(υποψήφιοι με τα κατάλληλα προσόντα) συνεπάγεται-δεδομένου ότι η ζήτηση(θέσεις εργασίας) παραμένει σταθερή-ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ!

Θα καταλήξουμε σε ένα ατέρμονα κύκλο όπου θα χρειαζόμαστε όλο και περισσότερα προσόντα για να βρούμε δουλειά,και άρα θα χρειαζόμαστε όλο και περισσότερο χρόνο να φτύνουμε αίμα σε πανεπιστήμια κοκ για να τα αποκτήσουμε,αφού προσόντα που παλιά σε εξασφάλιζαν όντας «ανώτερα του μέσου» πλέον θα είναι «κατώτερα του μέσου»,όταν όλοι θα εξειδικεύονται σε αυτά.Οπότε όλο και λιγότερος ελεύθερος χρόνος για να απολαύσουμε τη ζωή,και όλο και περισσότερο χρόνο να είμαστε ΜΙΣΘΩΤΟΙ ΣΚΛΑΒΟΙ των αφεντικών!

«Χρεωκοπία» της Ελλάδας-ποιος φταίει,ποιος πληρώνει

Βουίζουν συνεχώς τα ελληνικά ΜΜΕ για το ενδεχόμενο «χρεωκοπίας» της Ελλάδας.

 

 Δημόσιο έλειμμα στα ύψη,και τα δύο μεγάλα κόμματα ρίχνουν το μπαλάκι το ένα στο άλλο,για όταν ήταν κυβέρνηση και δεν έκαναν τίποτα. 

 Και έχουν όλοι τους δίκιο.

 

Γιατί πολύ απλά ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις της Ελλάδας φταίνε για την δημιουργηθείσα κατάσταση.

 

 

Διασπάθηση δημόσιου χρήματος,σκάνδαλα με εφοπλιστές-πχ Παυλίδης,με μεγαλοεταιρείες πολυεθνικές-πχ

Siemens,διεθνές χρέος-πάλι από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο,την τράπεζα των τραπεζών,ακρογωνιαίος λίθος του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος,το οποίο εξυπηρετεί ιδιωτικά συμφέροντα μιας μικρής ελίτ,η οποία στις περιόδους της «ακμής» καρπώνεται όλα σχεδόν τα κέρδη ενώ σε περιόδους «κρίσης»-πολλές φορές τεχνητής ούτως ώστε να βρεθεί ευκαιρία για αντιλαικά μέτρα για περαιτέρω υφαρπαγή και επίθεση κατά εργασιακών και κοινωνικών κεκτημένων,κερδισμένων με αίμα-απαιτούν οι κεφαλαιοκράτες και οι-επιχορηγούμενες από αυτούς-κυβερνήσεις,να πληρώσουν τα σπασμένα όλοι εκτός από τους υπαίτιους.

 

 

Πχ φορολογίες που πλήττουν όχι τους έχοντες και κατέχοντες-όπως τώρα ο «κος» Παπανδρέου ισχυρίζεται ότι θα γίνει-αλλά τον απλό λαό,ο οποίος πέρα από την-δημιουργημένη από το διεθνές κεφάλαιο- οικονομική κρίση τώρα έχει να αντιμετωπίσει και αυτό.

 

Πάλι οι φτωχοί φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι…

 

 

 Ακολουθεί άρθρο από το «Βαθύ Κόκκινο»

http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/02/blog-post_8183.html

Αυτοί ή εμείς;
Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ’ όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι’ αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους.
Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε.
Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαιατους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;
-Από τον ιστορικό λόγο του Αρη Βελουχιώτη στην Λαμία

 

 

 

Η άρχουσα τάξη ζητά από το λαό να πληρώσει ολοένα και περισσότερα σε φόρους, να δεχτεί μεγαλύτερη ανεργία, μικρότερους μισθούς, part-time εργασία, απίθανα ωράρια, κλεψιά, κοροιδία και ταπείνωση.

 

 

 

Π.χ ο πρόεδρος του ΣΕΒ χαρακτηρισε ως “μονόδρομο” τα μέτρα της κυβέρνησης (γιατί όχι άλλωστε; Αυτός πληρώνει;).Την ίδια ώρα όμως που μας καλούν σε “απαραίτητες θυσίες”, οι ίδιοι θησαυρίζουν:

 

 Ο ίδιος ο Δασκαλόπουλος έχει ως έδρα για τις δραστηριότητες του το Λουξεμβούργο (γνωστό “φορολογικό παράδεισο”), ενώ αντίστοιχες κινήσεις έχει κάνει και όλη λίγο-πολύ η ντόπια άρχουσα τάξη. Δεν είναι δύσκολο άλλωστε – όπως εξηγεί η “Ελευθεροτυπία”: 

 

 

“Το σύνολο σχεδόν των επιχειρηματιών και των εφοπλιστών διαχειρίζονται τα επενδυτικά τους κεφάλαια ακόμη και αν αυτά τοποθετούνται στο Χρηματιστήριο Αθηνών, μέσω off shore ή on shore εταιρειών, οι περισσότερες εκ των οποίων εδρεύουν στην Κύπρο. Κερασάκι στην τούρτα είναι το γεγονός πως οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις σύστησαν εταιρείες συμμετοχών στην Κύπρο για να ελέγχουν από εκεί τις δραστηριότητές τους στη νοτιοανατολική Ευρώπη (πλην Τουρκίας) και να μην επαναφορολογούνται τα μερίσματα που λαμβάνουν από τις εκεί θυγατρικές τους”.

  

Παράλληλα, όπως είχαμε δει σε παλιότερη ανάρτηση αυτού του ιστολογίου, το “παρτυ” με τις off-shore δεν έχει όρια:

 

 

Είναι καθαρό πως το πρόβλημα με τις εταιρείες αυτές δεν είναι μόνο Ελληνικό. Απο εκτιμήσεις που έχουν γίνει, το 35% του Παγκόσμιου ΑΕΠ, τζιράρεται από 500000 offshore εταιρείες διεθνώς!! Όμως η κατάσταση της Εληνικής οικονομίας, βάζει το θέμα επιτακτικά πρώτα για μας, εδώ και τώρα.

 

 

Είναι γνωστό πως υπάρχουν 10.000 ελληνικές offshore(!!!), των οποίων η δραστηριότητα και τα περιουσιακά στοιχεία ΔΕΝ φορολογούνται(η όποια προβλεπόμενη φορολογία ξεπερνιέται από τις εξαιρέσεις που υπάρχουν). Επίσης ο αριθμός τους σαν ποσοστό του παγκόσμιου συνόλου(2%) είναι τεράστιος, σε σχέση με τον πληθυσμό αλλά και το μέγεθος της ελλ.οικονομίας. Μέσω αυτων των 10000 εταιριών νόμιμης φοροδιαφυγής γίνεται ετήσιος τζίρος 500 δις ευρώ!!! Ενώ σύμφωνα με τους FT, «οι Ελληνες εκτιμάται ότι έχουν περισσότερα από 25 δισεκατομμύρια ευρώ σε υπεράκτιους (off shore) τραπεζικούς λογαριασμούς»!
Δηλαδή πάνω από το 10% του συνόλου των καταθέσεων που ήταν το 2008 217 δις! Τα νούμερα είναι εξοργιστικά αν σκεφτεί κανείς ότι πάρα πολλοί έχουν πάνω από μία offshore (μία για ακίνητα, μία για εμπορικούς διακανονισμούς, μία για χρηματιστηριακές συναλλαγές κλπ.), και οτι οι πιό πολλές “μικρές” offshore έχουν στην κατοχή τους μόνο ακίνητα και πολυτελή στοιχεία, για να αποφεύγουν το πόθεν έσχες. ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΟΝ ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ OFFSHORE, TO 10% TΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ!!!

 

 

 

Και όμως, εμείς εδώ ΔΗΘΕΝ ψάχνουμε σε άδειες τσέπες για μερικές δεκάδες εκατομμύρια και πουλάμε θλίψη σε απελπισμένους οτι τάχα δεν υπάρχει ρευστό!
Γιατί άραγε;

 

 

 

 

Απαραίτητο είναι να κυνηγηθούν άγρια οι φορολογικοί αυτοί παράδεισοι και όσοι τους δημιουργούν/χρησιμοποιούν/διαιωνίζουν. Αυτό θα πρέπει να μπει επιτακτικά από την αριστερά ως αίτημα, αλλιώς απλά θα συνεχίζουν οι πλουτοκράτες να φεύγουν, και “μη τον είδατε τον Παναή” μετά…

 

 

 

Από το Νοέμβρη μάλιστα ως τώρα, υπό το φόβο ότι ίσως φορολογηθούν, οι μεγαλοαστοί μετέφεραν, όπως μεταδίδει η guardian 8 με 10 δις από την Ελλάδα σε κάποιο φορολογικό παράδεισο.

 

 

 

 

 

Τι κάνει η κυβέρνηση γι’ αυτό;
Φορολογεί άγρια, μέχρι σημείο ξεζουμίσματος, το λαό, και ταυτόχρονα υπόσχεται σχεδόν μηδενικούς φόρους σε όσους φέρουν πίσω τα κεφάλαια τους στην Ελλάδα, ουσιαστικά μετατρέποντας την Ελλάδα σε φορολογικό παράδεισο (για την άρχουσα τάξη) και ωραιότατο τόπο για νομιμοποίηση του “μαύρου” χρήματος .

 

Αλλά είπαμε, οι φεουδάρχες δεν πληρώνουν, μόνο εισπράττουν, η πληρωμή είναι κάτι που το κάνουν μόνο οι κολίγοι…

 

 Το πιο πάνω άρθρο βασίζεται σε σχετικό άρθρο του φίλου osr

 

http://osr55.wordpress.com/2010/02/10/%ce%b7-%cf%80%ce%bb%ce%ad%ce%bf%ce%bd-%ce%b5%ce%bd%ce%bf%cf%81%cf%87%ce%b7%cf%83%cf%84%cf%81%cf%89%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%ac%ce%bd%ce%b4%ce%b1-%cf%80%ce%b1/

 

 

 

 

 

 

 

Βραβεία Νόμπελ 2009…

Το είδαμε κι αυτό!

 

 

Το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης-ναι,αυτό που δεν κατάφερε να πάρει ακόμη και ο Μαχάτμα Γκάντι-απονέμεται στον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα,αρχηγό ενός κράτους και ενός συνασπισμού που καθημερινά σκοτώνει(για τα συμφέροντα των πολυεθνικών που ελέγχουν την αμερικανική και διεθνή πολιτική)αθώους σε Ιράκ και Αφγανιστάν,και έχει βλέψεις για πόλεμο και κατά του Ιράν,τον οποίο θα υλοποιούσε ήδη αν δεν φοβόταν την μεγάλη στρατιωτική ισχύ εκείνης της χώρας!

 

 

Αν είναι δυνατόν!

 

 

Τι να πεις…

 

 

Ακόμη ένας διεθνής οργανισμός αποκαλύπτεται,φαίνεται πλέον ανοικτά η γύμνια του,έχει χάσει και την ελάχιστη αξιοπιστία που είχε.

 

 

Αλλά βλέπετε,ακόμη και ο οργανισμός που δίδει αυτά τα «βραβεία» από κάπου πρέπει να χρηματοδοτείται,σωστά?Και είναι λοιπόν δυνατό να μην ικανοποιεί τα συμφέροντα των εταιρειών που τον χρηματοδοτούν?

 

 

Και ο Ομπάμα να παραδέχεται ακόμη και ο ίδιος-βλέπετε,δεν μπορούσε να βρει το θράσος και την αναισθησία να προσποιηθεί εντελώς-ότι δεν του αξίζει-συμπληρώνοντας όμως έπειτα «όχι ακόμη»….

 

 

Μάλλον δεν έχει σκοτώσει αρκετούς ακόμη.

 

 

Με αυτή την ευκαιρία σήμερα θα δώσω τα δικά μου βραβεία.

 

 

Νόμπελ πολέμου

 Μπάρακ Ομπάμα,πρόεδρος ΗΠΑ,για τους πιο πάνω λόγους

 

Νόμπελ «ανάλογης βίας»

 

 

 

 

Εξίσου σε κυπριακή και ελληνική αστυ»νομία»,για την δολοφονία εν ψυχρώ του Αλέξη Γρηγορόπουλου επειδή-υποτίθεται-πέταξε εναντίον τους μπουκάλα,την καταστολή πέρσι και φέτος τον Δεκέμβρη,τις επιχειρήσεις «σκούπες» κατά ΝΟΜΙΜΩΝ μεταναστών,την διάλυση και συλλήψεις σε πάρτυ στην παλιά Λευκωσία,και τον ξυλοδαρμό των 10 φοιτητών το 2005.

 

 

Νόμπελ εθνικισμού

Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Β΄,για την απορριπτικότητα του σε ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ σχέδιο λύσης του κυπριακού,και την αντιδραστικότατη στάση του ενάντια στην αναθεώρηση των βιβλίων της ιστορίας από ουδέτερη επιτροπή.

 

Νόμπελ οικονομικών

Πρωθυπουργός Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου και πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής,για το ότι οδήγησαν την Ελλάδα ένα βήμα πριν την χρεωκοπία,καθώς και το ότι εσυνεργάσθησαν άψογα με siemens και βατοπέδιο σε θέματα διοίκησης επιχειρήσεων.Επίσης σε κάθε golden boy του αμερικάνικου καπιταλισμού υπεύθυνου για την παγκόσμια οικονομική κρίση,που τα ονόματα τους δεν χωράνε εδώ.

Νόμπελ δημοσιοκαφρίας

Σε όλα τα ΜΜ»Ε» Ελλάδας και Κύπρου,για την ανεξάρτητη(?),αμερόληπτη(?)κάλυψη των πράξεων των οργάνων καταστολής.

Νόμπελ νομικών

Στους ικανότατους δικαστές του κακουργιοδικείου,που ,παρόλο που υπήρχε ακόμη και βίντεο αναγνωρισμένο από ειδικό που απεδείκνυε την ενοχή των 10 αστυνομικών για την υπόθεση ξυλοδαρμού των φοιτητών

https://m4trix87.wordpress.com/%ce%b5%ce%bd%ce%ac%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%85%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1/

κατάφεραν ενάντια στην λογική κάθε «κοινού θνητού» να τους αθωώσουν.

Νόμπελ ιατρικής

Σε όλους τους «ιατρούς» και πολιτικούς που προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας πείσουν ότι μια επιδημία ενός ιού ελάχιστα χειρότερου(αν καθόλου) από αυτόν της κοινής γρίπης αξίζει να ρισκάρουμε την υγεία μας παίρνοντας εμβόλια με αμέτρητες πιθανές σοβαρές παρενέργειες.

Νόμπελ φυσικής

Στον μεγάλο επιστήμονα,εκείνο το μεγάλο μυαλό,που έβαλε γυαλιά σε ολόκληρη την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα λέγοντας ότι το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που δημιουργεί ο επιταχυντής σωματιδίων CERN -που δεν είναι ισχυρότερο από αυτό ενός κινητού τηλεφώνου-είναι αρκετά δυνατό για να εξουδετερώσει όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές του πλανήτη,δίδοντας την ευκαιρία στα δαιμονικά πνεύματα Νεφελίμ(?)να βγουν στην επιφάνεια της γης και να μας φάνε όλους,τον κο Δημοσθένη Λιακόπουλο.

Νόμπελ επαναστατικότητας

Στην «αριστερή» διακυβέρνηση του ΑΚΕΛ,που από τότε που βγήκε στην εξουσία,ο καπιταλισμός στην Κύπρο υπάρχει μόνο στα βιβλία της ιστορίας-α και οπουδήποτε αλλού.Και τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ελευθερίες είναι πάντα σεβαστά -εκτός αν είσαι μετανάστης(«παράνομος» η νόμιμος),φοιτητής,οπαδός ποδοσφαιρικού η γενικότερα αθλητικού συλλόγου,έχεις ιδεολογία πέραν από αυτή του χρήματος,διαδηλωτής,κάνεις πάρτυ,δεν είσαι διεφθαρμένος,δεν έχεις μέσον,τύχει να βρεθείς κοντά σε αστυνομία έστω κατά τύχη,δεν συμφωνείς με την στρατιωτική θητεία,έχεις μαλλιά ράστα,η γενικότερα δεν λες πάντα «μάλιστα κύριε».

Νόμπελ περιβάλλοντος

Στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή αλλά και όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις της Ελλάδας που ενώ κάθε χρόνο έχουμε πυρκαγιές με τεράστιες εκτάσεις καμένες(έπειτα οικοπεδοποιημένες) ακόμη τους παίρνει 24ωρα πριν να καταλάβουν τι τους γίνεται!Επίσης στην κυβέρνηση της Δανίας και κάθε κυβέρνηση δυτικής χώρας για την επίρρηψη των ευθυνών για τις κλιματικές αλλαγές στις ανεπτυσσόμενες χώρες αντί στους ιδίους,που μολύνουν.

Νόμπελ πληροφορικής

Στο τμήμα Ηλεκτρονικού «Εγκλήματος»,που εφαρμόζει με ζήλο τους νόμους περί «copyright» προς τέρψη των μεγαλοεταιρειών

https://m4trix87.wordpress.com/%ce%bf-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%ad%cf%81%ce%b4%ce%bf%cf%85%cf%82%cf%80%ce%bd%ce%b5%cf%85%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba/

και ίσως μετά από λίγο να παρακολουθά όλα τα τηλέφωνα

https://m4trix87.wordpress.com/big-brother-watching-you/

Νόμπελ αδιαφορίας

ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ,ΠΟΥ ΕΝΩ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ,ΑΚΟΜΗ ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ!

«Χριστιανικός» «Ιερός» Πόλεμος!

Αυτό έμεινε να δούμε!»Ιερούς» καβγάδες!

 

 

 

Στην «11η Συνάντηση της Μικτής Επιτροπής Θεολογικού Διαλόγου Ορθόδοξης και Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας» στην Πάφο οι αγαπητοί μας παπάδες τα έκαναν γυαλιά-καρφιά,με αφορμή την αίτηση καθολικών να τελέσουν μυστήρια σε ορθόδοξο ναό η οποία έγινε δεκτή από τους»δικούς μας» ορθόδοξους,εξαγριώνοντας μερίδα κληρικών που ανήκαν σε φονταμενταλιστική οργάνωση κατά της ένωσης των εκκλησιών(ναι, ο φανατισμός δεν είναι «προνόμιο» των μουσουλμάνων).

 

Και η αστυ-παρα-νομία,δεδομένου του ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ρόλου της- να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των ισχυρών,στους οποίους ανήκουν οι κληρικοί και η εκκλησία αλλά από αυτούς μόνο ο ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΚΛΗΡΟΣ της επίσημης «mainstream» εκκλησίας που έχει κεφάλαια,οικόπεδα,ξενοδοχεία κοκ και πολιτική δύναμη μέσω του κεφαλαίου του και των μιζών σε κόμματα κυβερνήσεις και τον έλεγχο ΜΜΕ(δες ΜΕΓΑ/»λόγος») και σίγουρα όχι οι διάφορες μικροαιρέσεις που ψευτοζούν από δωρεές- έσπευσε να μαζέψει τα «απωλωλά πρόβατα».Επεισόδια,συγκρούσεις «αιρετικών» με αστυνομικούς κοκ.

  

Δεν αρέσει σε κάποιους όταν γίνεται προσπάθεια από αυτές τις αιρέσεις για επηρεασμό πιστών,αφού έτσι οι δωρεές τους αντί να πηγαίνουν προς τα ταμεία της «mainstream» εκκλησίας-άρα και τις τσέπες των «ιερ»αρχών «μας» πηγαίνουν στα ταμεία άλλων,και επίσης δεν τους συμφέρει να φαίνεται η ορθόδοξη εκκλησία σαν κάτι το διασπασμένο αφού έτσι μειώνεται η εκτίμηση του κόσμου προς την εκκλησία-άρα και ο βαθμός του ελέγχου του από αυτή προς ικανοποίηση συμφερόντων των ιδίων,αλλά και των συνεργατών τους επιχειρηματιών και πολιτικών.

  

Μέσα στον τυφλό φανατισμό τους,οι φανατικοί όμως είπαν και κάτι σωστό.Ανέφεραν ότι η εκκλησία της Κύπρου είναι βαθιά διεφθαρμένη και λειτουργεί και αποτελεί πλέον απλά μια ακόμη μεγάλη επιχείρηση και ότι οι «άγιοι» που την κυβερνούν μόνο άγιοι δεν είναι!Επίσης ανέφερε εκπρόσωπος τους ότι ο λόγος που έγινε δεκτή η τέλεση της τελετής-πρόκειται για γάμο-από την επίσημη εκκλησία ήταν όχι για το καλό του «διαλόγου μεταξύ των εκκλησιών»,αλλά για να μην ζημιωθεί οικονομικά το ξενοδοχείο που υπάρχει κτισμένο στα οικόπεδα όπου είναι κτισμένος και ο ναός και ανήκει επίσης στην εκκλησία της Κύπρου,στο οποίο παραθερίζουν πολλοί ξένοι οι οποίοι έρχονται για να παντρευτούν στον εν λόγω ναό,όπως τους είπε ξεκάθαρα υπάλληλος του ξενοδοχείου!

 

 

 

Με αυτές τις «αιρετικές» απόψεις και τα προβλήματα σε συμφέροντα που προκαλούν,πως να μην τους κυνηγήσουν?

 

 

 

Εδώ φαίνεται η διαφορά

 

 

 

1) Των ψευτοχριστιανών-επίσημη εκκλησία κοκ- που τα κάνουν όλα για τα λεφτά και σε αυτό ισοδυναμούν με τους ψευτοπατριώτες στυλ ΔΗΣΥ,ΔΗΚΟ,ΕΔΕΚ,ΕΥΡΩΚΟ στην Κύπρο,ΝΔ,ΛΑΟΣ στην Ελλάδα που πάλι τους ενδιαφέρει μόνο η καρέκλα και οι μίζες και-δυστυχώς για μας που τους πιστεύουμε-ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν και επηρεάζονται από ιδέες όπως δογματική πίστη στο υπερφυσικό στην 1η περίπτωση,εθνικισμός στην 2η, λιγότερο από τον πιο «ακραίο» μηδενιστή

 

 

 

από

 

 

 

2)Πραγματικά φανατισμένους ανθρώπους,που τα λένε και τα πιστεύουνε.

 

 

 

Αποτελούν κινήσεις αποτελούμενες από «χαμηλόβαθμους» των πιο πάνω ανάμεσα στους οποίους έτυχε και βρέθηκαν κάποιοι με ηγετικές ικανότητες που οι πιο πάνω δεν άφησαν να αξιοποιήσουν λόγω του ότι δεν είχαν μέσο-και ήθελαν ίσως ανάμεσα σε άλλα υποσυνείδητα και να «βγάλουν το άχτι τους»-και γι’αυτό κατάφεραν να οργανωθούν και ν’ αναπτυχθούν. Παρ’όλα αυτά όμως συνεχίζουν να αποδέχονται τα παραμύθια που οι πρώην ανώτεροι τους τους έχουν ταίσει(τους είχαν αποκρύψει την αλήθεια αφού λόγω έλλειψης «δικτύωσης» προορίζονταν για πιστούς υπηρέτες και όχι για αρχηγούς οι οποίοι πρέπει να ξέρουν για το καλό όλης της συμμορίας τι γίνεται) όμως τα έχουν αλλάξει σε βαθμό τέτοιο-ίσως λόγω και της υποσυνείδητης τους θέλησης να ξεχωρίσουν από αυτούς που τους είχαν «από κάτω»- που οι πρώην ανώτεροι τους δεν «ενστερνίζονται» τα «ακραία» αυτά «πιστεύω» αφού αν το έκαναν θα έρχονταν σε μετωπική σύγκρουση με την κοινή λογική του κόσμου την οποία ξέρουν ότι δεν πρέπει να κτυπούν μετωπικά αλλά υπόγεια και συγκαλυμμένα.Βλέπε από την μεριά των «πατριωτών» «Ανεξάρτητη» Φοιτητική Έπαλξη,Κίνηση για την «Σωτηρία» της Κύπρου, Χρυσή Αυγή παλιότερα(αν και τελευταία τα στελέχη της πήγαν έστω και κρυφά πίσω στα προηγούμενα τους μαντριά,και η οργάνωση τους αποτελεί-χωρίς να έχουν ιδέα οι από κάτω- τα «παιδιά για τις βρώμικες δουλειές» των ΜΑΤ),και από την πλευρά των «θρησκευόμενων» φονταμενταλιστές όπως τους μαινόμενους στο επεισόδιο αυτό.Βέβαια,όπως η ΧΑ,και αυτοί κάποτε τυχαίνει και μέσω διαφθοράς των στελεχών τους καταλήγουν υπόγειοι υπερασπιστές των πρώτων,οι οποίοι πρώτοι αποκτούν επιπλέον ερείσματα,μάλιστα με φανατισμένα μέλη που πιστεύουν ότι κάνουν το σωστό.

 

 

 

Σε τελική ανάλυση,και οι δύο πλευρές το ίδιο σκατά είναι.

 

 

 

Με την διαφορά ότι οι δεύτεροι,αν πάρουν μεγάλη δύναμη στα χέρια τους,θα γίνουν πολύ πιο επικίνδυνοι και ασταμάτητοι από τους πρώτους,αφού:

 

Όταν κάποιος κάνει κάτι για το συμφέρον του όταν πάψει πλέον να τον συμφέρει να κάνει κάτι κακό ή ξέρει ότι η αντίδραση του κόσμου θα είναι τόσο μεγάλη που θα τον πάρει και θα τον σηκώσει και παράλληλα ξέρει ότι δεν μπορεί να ξεγελάσει τον κόσμο θα σταματήσει να το κάνει και θα συμβιβαστεί(στην κοινωνία μας τύποι όπως τους πρώτους προς το παρόν συνεχίζουν να κάνουν τα δικά τους εμπιστευόμενοι την προπαγάνδα του συστήματος και πιο πίσω την δύναμη των δυνάμεων καταστολής,αν κάποτε ο λαός καταλάβει στην συντριπτική του πλειοψηφία τι γίνεται και πειστεί ότι μπορεί να αλλάξει τα πράγματα και πετάξει τον φόβο του στα σκουπίδια υποκαθιστώντας τον με την οργή, οπότε δεν ξεγελούν πλέον και ξέρουν ότι θα υπάρξει μεγάλη πιθανότητα να γίνει κάτι όπως την Γαλλική Επανάσταση και να βρεθούν στην καρμανιόλα, είτε θα εξαφανιστούν είτε θα αρχίσουν να το παίζουν «καλοί»).

 

 

 

Όταν κάποιος όμως είναι πεπεισμένος ότι κάνει το σωστό-ακόμη και αν πχ η ιδέα του για «σωστό» είναι να καούν στην πυρά όλοι οι αλλόθρησκοι- και παράλληλα αποφασισμένος ως το κόκκαλο και διαθετειμένος να τα δώσει όλα για ένα σκοπό όταν πάρει και μεγάλη σχετικά δύναμη είναι ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΟΣ.

 

 

 

Να κτυπήσουμε ως κοινωνία τόσο το κέρδος των λίγων,συμπεριλαμβανομένου του καλυμμένου με τις διάφορες μάσκες του-ψευτο»πατριώτες»,ψευτο»θρήσκοι»,ψευτο»κοινωνικά φιλελεύθεροι»,ψευτο»ρεαλιστές» κοκ-όσο και αυτές τις ισχνές αλλά δυνητικά επικίνδυνες περιθωριακές ομάδες.

 

 

 

Με τους δεύτερους καλύτερη τακτική η προσπάθεια απόλυτης-κατά το δυνατό-κοινωνικής απομόνωσης τους και η εξουδετέρωση τους μέσω της έμπρακτης με διάφορους τρόπους κοινωνικής αντίστασης,και αν παρουσιάσουν τάσεις συμμαχίας με τους πρώτους το ανοικτό ξεμπρόστιασμα τους.

 

 

 

Με τους πρώτους η ενημέρωση και διαφώτιση του(των) λαού(λαών) μέχρι η μεγάλη πλειοψηφία να καταλάβει τι γίνεται,η παροχή εναλλακτικών ιδεών και λύσεων,η ενθάρρυνση της συμμετοχής σε κοινό αγώνα χωρίς εθνικά,θρησκευτικά και φυλετικά στεγανά,η οργάνωση και τέλος η ολική σύγκρουση.

 

 

 

Δεν είμαι κατά των θρησκειών,καθένας δικαιούται να πιστεύει ότι θέλει,είμαι-όπως ένας προσεκτικός αναγνώστης διακρίνει- κατά

 

 

 

1)Όλων αυτών που με ΠΡΟΣΧΗΜΑ ιδεολογίες,θρησκείες κοκ που διαστρεβλώνουν όπως τους συμφέρει εκμεταλλεύονται τον κόσμο.

 

 

 

 

 2)Των φανατικών που διαστρεβλώνοντας περαιτέρω τις ήδη διαστρεβλωμένες ιδέες θρησκείες κοκ των πιο πάνω στην καλύτερη περίπτωση θολώνουν τα νερά ακόμη 

περισσότερο και στην χειρότερη καταφέρνουν ακόμη και να βγουν στην εξουσία,ανοίγοντας τους ασκούς του Αιόλου…

Παγκόσμια οικονομική κρίση:μια «αιρετική» άποψη

Σήμερα ακόμη τρεις μεγάλες τράπεζες στην Αμερική κήρυξαν πτώχευση, ανεβάζοντας τον αριθμό των τραπεζών στις ΗΠΑ που έχουν κηρύξει φέτος-μέχρι τώρα- πτώχευση στις 84.

 

Βαρεθήκαμε να ακούμε συνεχώς στα ΜΜΕ για αυτό το θέμα.Αναγκαστήκαμε να εξοικειωθούμε με πολύπλοκους οικονομικούς όρους καθώς αντιληφθήκαμε ότι, δυστυχώς,οι αποφάσεις και οι πράξεις μιας μικρής μειοψηφίας «ισχυρών» στην Αμερική και αλλού καθορίζουν την ζωή μας.

Αν θα έχουμε δουλειά,αν θα μπορούμε να πάρουμε δάνειο,τι μισθό θα πάρουμε…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η κρίση ακόμη να κτυπήσει δυνατά στην Κύπρο.Φαίνεται ότι οτιδήποτε συμβαίνει στον κόσμο,φτάνει σ’ εμάς με κάποια καθυστέρηση.Ήδη όμως άρχισε να δείχνει τα δόντια της.Επειδή είναι λογικό επόμενο για μια τουριστική χώρα που εξάρταται άμεσα από το ρεύμα τουριστών(άρα και από το πόσο καλά περνάνε οι πολίτες στο εξωτερικό) να επηρεαστεί από την πτώση του βιοτικού επιπέδου ανά τον κόσμο.Η οικοδομική βιομηχανία ήδη βρίσκεται σε κρίση, με μείωση 50% στις πωλήσεις(φαίνεται η διαβόητη «φούσκα των ακινήτων» άρχισε να σπάει και εδώ),η εγχώρια οικονομία άρχισε να μπαίνει σε φάση ύφεσης, παρατηρούμε απολύσεις επί απολύσεων στην επίσης σημαντικά επηρεασμένη ξενοδοχειακή βιομηχανία,έναν από τους πιο ζωτικούς τομείς της οικονομίας.Και τα χειρότερα έπονται…

 

Πως όμως άρχισε όλη αυτή η ιστορία?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η «mainstream» εκδοχή μιλά για την λεγόμενη «φούσκα των ακινήτων»-αύξηση των τιμών η οποία έγινε η αιτία μεγάλης αύξησης στον δανεισμό από τράπεζες σε ιδιώτες για αγορά κατοικιών κοκ, η οποία «φούσκα» όταν έσπασε, σήμαινε ότι πλέον οι ιδιώτες δεν μπορούσαν να πληρώσουν πλέον τις δόσεις των δανείων τους και έτσι «αναγκάστηκαν» οι τράπεζες να βγάλουν υποθηκευμένα σπίτια στο σφυρί,και ακόμη και αυτό δεν γλύτωσε οικονομικούς οργανισμούς/δανειστές από την κατάρρευση.Αυτό, σε συνδυασμό με τις ευκολίες/χαλαρούς όρους δανεισμού,τα επισφαλή δάνεια από άπληστες εταιρείες που ήθελαν με δάνεια με ρυθμιζόμενα επιτόκια να «γδάρουν» τους δανειζόμενους,την φιλελευθεροποίηση της οικονομίας μέσω της μείωσης των ελέγχων, την αύξηση του χρέους και την κατάρρευση του λεγόμενου «παράλληλου τραπεζικού συστήματος» λόγω της μη ύπαρξης επαρκούς ρυθμιστικού πλαισίου.

 

Εκείνο όμως που δεν μας λένε είναι τι προκάλεσε την αύξηση των τιμών των ακινήτων?Γιατί δεν υπήρχε «επαρκές ρυθμιστικό πλαίσιο»?Γιατί οι τράπεζες δάνειζαν με τόση ευκολία?Ήταν δυνατό όλοι να φάνηκαν τόσο ανόητοι?

 

 Η σημερινή νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική έχει τις ρίζες της στην δεκαετία του 70, οπότε υποστηρικτές της πολιτικής αυτής,συντηρητικοί πολιτικοί, όπως ο Ρόναλντ Ρέγκαν στις ΗΠΑ και η Μ Θάτσερ στην Μ Βρετανία ανέλαβαν την εξουσία και άρχισαν να «πειραματίζονται» με περισσότερη φιλελευθεροποίηση της οικονομίας, παρόλο που είχαν εν γνώσει τους τις συνέπειες του μη επαρκούς ελέγχου στην οικονομία κατά την δεκαετία του 30 με την Μεγάλη Ύφεση στις ΗΠΑ.Άρα γιατί το έκαναν αυτό?Όχι πάντως λόγω βλακείας-αν ήταν βλάκες δεν θα έφταναν σε θέσεις εξουσίας.

 

 Η απάντηση?Για τα συμφέροντα αυτών που τους έβγαλαν και διατηρούσαν στην εξουσία-των κομμάτων τους, που έπαιρναν επιχορηγήσεις από μεγάλες επιχειρήσεις.

 

 Οι πολιτικές αυτές φάνηκε αρχικά να δουλεύουν.Όμως κανείς δεν έβλεπε τον μεγάλο κίνδυνο της πλήρους χειραφέτησης της αγοράς- η όσοι τον έβλεπαν,σωπούσαν λόγω ίδιου συμφέροντος η για να μην «πάνε ενάντια στο ρεύμα»-που σήμαινε εναντίωση σε μεγάλα συμφέροντα.Άρα ένα εκρηκτικό μίγμα απληστίας των ισχυρών, δειλίας και ανοχής όσων είχαν γνώση και υποβαλλόμενου εφησυχασμού των μαζών έκανε να φαίνεται ότι δεν υπήρχαν κίνδυνοι στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο,κάτι που ενισχύθηκε μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ.

 

 Μέχρι που φάνηκαν δυσκολίες.Η οικονομική κρίση του 2007-2009.Μια κρίση που προκλήθηκε από ένα συνδυασμό συνθηκών που είχαν δημιουργηθεί από την -παράλογη- λειτουργία του υπάρχοντος συστήματος και των εγγενών αδυναμιών του συστήματος να αντιδράσει σε τέτοιες συνθήκες.Η περίοδος της -μη φυσιολογικής – «ανάπτυξης» ακολουθήθηκε από μια μεγάλη ύφεση.Κάτι που δείχνει την κυκλική φύση του υπάρχοντος συστήματος, όπου η μακροχρόνια οικονομική ανάπτυξη συμβιβάζεται από αυτά τα σκαμπανεβάσματα.Κάποιος μπορεί να πει ακόμη και ότι αυτή η κρίση ήταν κάτι το προδιαγεγραμμένο, δεδομένων των συνθηκών που οδήγησαν σε αυτή.

 

 Μια κρίση η οποία οφείλεται στην απληστία των μεγαλοεταιρειών και των κυβερνήσεων που επωφελούνται, συνεργάζονται, και ελέγχονται ουσιαστικά από αυτές.Που όμως δεν πλήρωσαν οι υπαίτιοι, αλλά εκείνοι που την πληρώνουν πάντα:ο απλός λαός, εκατομμύρια ανά τον κόσμο.

Απολύσεις, μειώσεις μισθών,ανεργία,μείωση επιπέδου διαβίωσης,εξώσεις-κατασχέσεις υποθηκευμένων περιουσιών….

 

 Και αυτά επειδή μια μικρή μειοψηφία «ανθρώπων» που δεν έμαθαν ποτέ στην ζωή τους τι θα πει να βγάζεις το ψωμί σου με τον ιδρώτα σου αντί με τις επενδύσεις χωρίς φυσικά να εργάζεσαι καθόλου θέλησαν να κάνουν τα δισεκατομμύρια τους ακόμη περισσότερα.

 

 Μετά ήρθαν οι κυβερνήσεις, με σχέδια για να ξελασπώσουν τις μεγαλοεταιρείες.Δηλαδή ο φορολογούμενος-όλοι μας-να πληρώσουμε επειδή εκείνη η μειοψηφία τα έκανε επιεικώς σκατά(γιατί δηλαδή να μην ξελασπώσουν τις εταιρείες τους οι ίδιοι οι διευθυντές με τα δις της προσωπικής περιουσίας τους αφού εκείνοι φταίνε?)

.

 

 Υποτίθεται ότι τα πακέτα στήριξης που θα έδιδαν οι κυβερνήσεις θα τα έπαιρναν οι εταιρείες για να διορθωθούν κάπως τα οικονομικά τους και να αντέξουν,ώστε να μην χρειαστεί να βρεθεί κόσμος στους δρόμους.Και τι τα έκαναν?Τα έδωσαν ΜΠΟΝΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ!

 

 Ναι, στα ίδια άτομα που ευθύνονται γι’ αυτό το χάλι!

 

 Να πληρώνουμε δηλαδή φόρους για να τρώνε (ακόμη περισσότερα) οι διευθυντές!

 

Μιλάμε για καταστάσεις κωμικοτραγικές.

 

 Από αυτή την κρίση, τα αίτια της, τα αποτελέσματα της, και την αντίδραση των κυβερνήσεων,φαίνεται ξεκάθαρα

 

 1)Η αποτυχία του νεοφιλελευθερισμού, ειδικά του ακραίου μοντέλου.

 2)Ο απόλυτος έλεγχος των μεγαλοεταιρειών πάνω στα κράτη και τις κυβερνήσεις.

 

3)Η σαπίλα που επικρατεί σε κράτη και οικονομία ανά το παγκόσμιο.

  4)Η αδιαφορία όλων τους για τον απλό πολίτη.

 Στις εποχές των «παχιών αγελάδων» δεν μοίραζαν μαζί μας τα κέρδη τους.Τώρα απαιτούν να πληρώσουμε την κρίση τους.

 

 Η απάντηση μπορεί να είναι μόνο μία

 ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ