Πολλές φορές ακούμε για συνταρακτικά γεγονότα όπου άτομα η ομάδες συμπεριφέρονται με άκρως αντικοινωνικό και πολλές φορές και απειλητικό για τους συνανθρώπους τους τρόπο. Η συνηθισμένη αντίδραση της πλειοψηφίας σε τέτοιες περιστάσεις είναι (πέρα από το αρχικό σοκ) μια αυτόματη καταδίκη του «υπαίτιου» και υποβιβασμός της ανθρώπινης υπόστασης του. Εκείνο που πολλοί έχουν την τάση να αγνοούν (επειδή έτσι μας μαθαίνει ο κοινωνικός περίγυρος ο οποίος φυσικά ελέγχεται από τα ελεγχόμενα από διάφορα διαπλεκόμενα συμφέροντα μίντια, το διαπλεκόμενο κράτος κοκ) είναι οι αιτίες που οδηγούν σε τέτοια φαινόμενα.
Εκτός από την αναπαραγωγή στην κοινωνία αυτής της αντίληψης για αποκλειστική ευθύνη του «υπαιτίου» για τις πράξεις του από τα ίδια τα μέλη της, τα ίδια τα ΜΜΕ και οι νόμοι δείχνουν την προώθηση και την επιβολή αυτής της αντίληψης από τις εκάστοτε εξουσίες. Πχ γιατί, παρόλο που ληστείες και φόνοι γίνονται καθημερινά, μέχρι τώρα δεν έγιναν σημαντικές προσπάθειες για αντιμετώπιση των κοινωνικών αιτίων της «εγκληματικότητας» ,δηλαδή της εξαθλίωσης και της περιθωριοποίησης των οικονομικά αδυνάτων; Την απάντηση την ξέρουμε όλοι, για να φάει ο νηστικός πρέπει όσοι τρώνε με χρυσά κουτάλια στις πλάτες του λαού να πάρουνε, αν όχι σιδερένια… ασημένια!.
Στις ΗΠΑ τα δίδακτρα για σπουδές είναι στα ύψη και πάρα πολλοί αναγκάζονται να καταχρεωθούν και να γίνουν σκλάβοι των χρεών των φοιτητικών δανείων μια ζωή για να σπουδάσουν. Ο στρατός είναι από τους λίγους που δίνουν οικονομικές διευκολύνσεις για σπουδές (veteran «benefits») σε όσους δεκτούν να σκοτώνουν και να πεθαίνουν στο Αφγανιστάν, το Ιράκ κοκ για τα συμφέροντα των πολυεθνικών των ΗΠΑ, εκμεταλλευόμενοι έτσι στο έπακρο την ανάγκη των ανθρώπων για μόρφωση και αξιοπρεπή διαβίωση.
Ακολουθεί ένα παράδειγμα του πως ένας απλός άνθρωπος, στην προσπάθεια του να μπορέσει να σπουδάσει σε μια χώρα (ΗΠΑ) που δεν υπάρχει δωρεάν παιδεία για τους οικονομικά ασθενέστερους και να αποκτήσει κάποιες παραπάνω πιθανότητες για μια κάπως αξιοπρεπή ζωή, αναγκάστηκε να καταταχθεί στον αμερικάνικο στρατό και να ανεχτεί να σκοτώνει αθώα παιδιά…μέχρι που είπε ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.
——————————————————————————-
Ενας ηλεκτρονικός φονιάς εξομολογείται!
Ακούγεται σαν μια από τις γνωστές «μαύρες ιστορίες» που κυκλοφορούν στις παρέες: ένας άντρας πατάει ένα κουμπί στο Νέο Μεξικό κι ένας άλλος άνθρωπος πέφτει, δευτερόλεπτα μετά, νεκρός στην άλλη άκρη του κόσμου. Δεν είναι όμως αποκύημα φαντασίας: είναι πραγματικότητα και συνέβη σε έναν αμερικανό στρατιώτη.
Ο 27χρονος Μπράντον Μπράιαντ από τη Μοντάνα υπηρέτησε για έξι χρόνια στην Αεροπορία των ΗΠΑ (USAF), με ειδικότητα χειριστή UAV Predator, τα γνωστά μη-επανδρωμένα αεροσκάφη (drones) που πετάνε επί 24ώρους βάσεως πάνω από «ευαίσθητες» γεωπολιτικά περιοχές, όπως το Αφγανιστάν.
Κλεισμένος μέσα στα σκοτεινά κοντέινερ στο Νέο Μεξικό, απ’ όπου διεξάγεται ο χειρισμός των UAV, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την πραγματική περιοχή επιχειρήσεων, ο Μπράιαντ πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των έξι αυτών ετών, μεταξύ 2005-2011, βλέποντας στον υπολογιστή του ανθρώπινους στόχους που είχαν εστιάσει πάνω τους τα υπέρυθρα «μάτια» των ιπτάμενων drones -και κατόπιν, πατώντας ένα απλό κουμπί που θα σήμανε και την εξολόθρευσή τους. Επαθε νευρικό κλονισμό, παραιτήθηκε και σήμερα ζει στο πατρικό του στη Μοντάνα αγωνιζόμενος να συνέλθει με τη βοήθεια ψυχιατρικής αγωγής.
«Είδα άνδρες, γυναίκες και παιδιά να σκοτώνονται μπροστά στα μάτια μου όλο αυτό το διάστημα» ανέφερε ο Μπράιαντ σε συνέντευξη του στο γερμανικό περιοδικό Spiegel.«Ποτέ δε πίστευα ότι θα μπορούσα να σκοτώσω τόσο πολύ κόσμο. Για την ακρίβεια, πίστευα ότι δεν μπορούσα να σκοτώσω κανέναν!», εξομολογείται ενθυμούμενος την πρώτη φορά που έγινε δολοφόνος, όταν εκτόξευσε ένα βλήμα Hellfire σκοτώνοντας δύο ανυποψίαστους ανθρώπους στο Αφγανιστάν.
«Είδα δυο αντρες να πέφτουν νεκροί κι έναν άλλον, με κομμένο το ένα του πόδι, να σφαδάζει στο έδαφος, την ώρα που πίδακες αίματος έπεφταν στην άσφαλτο» λέει προσθέτοντας πως «έκλαψα στο δρόμο όταν γύριζα σπίτι εκείνη την ημέρα και πήρα τηλέφωνο να μιλήσω στη μητέρα μου. Ένιωθα αποκομμένος από την ανθρωπότητα για περισσότερο από μια εβδομάδα».
Κατατάχτηκε στην Αεροπορία τυχαία, μόλις άκουσε ότι τα δίδακτρα για φοίτηση στο Πανεπιστήμιο ήταν δωρεάν. Βγήκε πρώτος στη τάξη του και τοποθετήθηκε σε μια στρατιωτική μονάδα συλλογής πληροφοριών, μαθαίνοντας να αναλύει δεδομένα από αεροφωτογραφίες και μετεωρολογικά δεδομένα ενώ στη συνέχεια, σε ηλικία 20 ετών, αναβαθμίστηκε σε χειριστή αισθητήρων (δηλαδή Β’ κυβερνήτη) που διαθέτουν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη UAV Predator.
Μια όμως αποστολή πάνω από το Αφγανιστάν είναι καρφωμένη στο κεφάλι του και δεν θα την ξεχάσει μέχρι να πεθάνει. Στόχος ήταν ένα οίκημα σε απόσταση 10.000 χλμ. από αυτόν, στο ορεινό Αφγανιστάν, που οι ντόπιοι το χρησιμοποιούσαν ως στάνη για πρόβατα και κατσίκες.Ο χειριστής που καθόταν δίπλα του εκτόξευσε τον πύραυλο πιέζοντας ένα κουμπί και οι επόμενες στιγμές του φάνηκαν αιώνας ολόκληρος. «Συνολικά πέρασαν 16 δευτερόλεπτα μέχρι να φτάσει το στόχο του, αλλά μου φάνηκε σαν αργή κίνηση. Μέχρι και τη τελευταία στιγμή θα μπορούσα να αστοχήσω αν ήθελα, να στρέψω αλλού τον πύραυλο», διηγείται ο 27χρονος χειριστής, συνεχίζοντας «όμως, 3 δεύτερα πριν ο πύραυλος ανατινάξει το σπίτι, ένα παιδί εμφανίστηκε στη γωνία του δρόμου. Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι μια λάμψη, το σπίτι να καταρρέει και το παιδί να εξαφανίζεται. Μου ήρθε εμετός. Ρώτησα τον διπλανό μου: «μόλις σκοτώσαμε ένα μικρό παιδί;» για να πάρω απάντηση, από τα μικρόφωνα, από κάποιον ανώτερο στρατιωτικό «όχι, αυτό που σκοτώσατε ήταν ένας σκύλος». «Ένας σκύλος σε δυο πόδια;», αναρωτήθηκα».
Έπειτα από την αποστολή αυτή, ο Μπράιαντ αποξενώθηκε πλήρως από φίλους, οικογένεια, ακόμη και την κοπέλα του και υπέφερε από συστηματική έλλειψη ύπνου βρίσκοντας διέξοδο στη γυμναστική. Μέχρι που μια μέρα, εν ώρα υπηρεσίας, άρχισε να φτύνει κυριολεκτικά αίμα πάνω στα μόνιτορ, κατέρρευσε σωματικά και μεταφέρθηκε επειγόντως σε στρατιωτικό νοσοκομείο. Μπορεί να μην είχε ρίξει ούτε μία σφαίρα αλλά η διάγνωση των στρατιωτικών γιατρών ήταν σαφής: διαταραχή μετα-τραυματικού στρες μάχης.
Λίγο μετά κατάλαβε ότι δεν θα μπορούσε να συνεχίσει αυτό που κάνει με αποτέλεσμα τελικά να παραιτηθεί από την Αεροπορία και να επιστρέψει στον τόπο καταγωγής του προσπαθώντας να ξεχάσει τι έζησε για έξι χρόνια. Και θυμάται τη στιγμή που αποφάσισε να τα αφήσει όλα πίσω του και να αρχίσει μια καινούργια ζωή: «Ηταν η μέρα που έπρεπε να πάω και να υπογράψω την επόμενη σύμβαση εργασίας μου. Δεν μπόρεσα να το κάνω. Ήταν η μέρα που, μπαίνοντας στο θάλαμο επιχειρήσεων, έπιασα τον εαυτό μου να ρωτάει τους συνάδελφους μου «μάγκες, ποιους γαμ… θα σκοτώσουμε σήμερα;»».
Η ψυχική του υγεία δεν έχει αποκατασταθεί. Καθημερινά παλεύει, με τη βοήθεια ειδικών, για να διαχειριστεί τις ενοχές και την αδυναμία του να αναγνωρίσει ελαφρυντικά στον εαυτό του για την εξ αποστάσεως φονική εργασία που έκανε επί έξι ολόκληρα χρόνια.
(πηγή: Πολίτης)
——————————————————————————-
Έτσι λοιπόν οι εξουσίες (κράτος, μεγαλοεταιρείες κοκ) μετατρέπουν συνηθισμένους ανθρώπους σε φονιάδες- αρχικά εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη, έπειτα δημιουργώντας τους ψυχολογικά μέσω των κτηνωδιών στους οποίους τους αναγκάζουν.
Ο Στάλιν και ο Χίτλερ ανάγκαζαν τους ανθρώπους σε κτηνωδίες με το πιστόλι στον κρόταφο. Στον πιο «φιλελεύθερο» καπιταλισμό, αυτό γίνεται με την υποθήκη στο σπίτι.
Ως συνέχεια των κινημάτων αντίστασης στην νεοφιλελεύθερη αντεπίθεση του μεγάλου κεφαλαίου στους λαούς ανά το παγκόσμιο με αφορμή την μεγαλύτερη από το 30 κρίση του συστήματος, μια κρίση που οφείλεται στην ίδια την απληστία των κεφαλαιοκρατών (κυρίως των μεγάλων τραπεζών) , μια αντεπίθεση που αυτή τη στιγμή επιβάλλει μια νέα χούντα στην Ελλάδα σε μια προσπάθεια καταστολής της λαικής οργής, έρχεται μια νέα αυτοοργανωμένη δράση/ εγχείρημα ενός ευρείου συνόλου καθημερινών ανθρώπων στην Αμερική, μια ιδέα τολμηρή και πρωτότυπη: Κατάληψη στο «στόμα του λύκου», την βάση της πραγματικής εξουσίας αυτή την στιγμή στην Αμερική και τον κόσμο- την Wall Street, στις 17 Σεπτεμβρίου και για τους επόμενους δύο μήνες.
Έχοντας ανάμεσα σε άλλα και την υποστήριξη της ομάδας διεθνών κυβερνοακτιβιστών Anonymous(υπεύθυνη για θεαματικές δράσεις κατά του παγκόσμιου ηλεκτρονικού ελέγχου και γενικά οποιουδήποτε καταπιεστή χρησιμοποιεί τεχνολογία Η/Υ, και η οποία υποστήριξε ανοικτά με ανακοινώσεις και πράξεις την Αραβική Άνοιξη και την προσπάθεια του Wikileaks για συνέχεια του έργου του της αποκάλυψης των απλύτων του διεθνούς συστήματος παρά τις διώξεις) οι αμερικανοί πολίτες προσπαθούν να φέρουν μια πραγματική Δημοκρατία και ελευθερία στην χώρα τους,αντιληπτή ως το δικαίωμα των ίδιων των πολιτών στο να αποφασίζουν για τις ζωές τους, ένα δέντρο που όπως είχε πει κάποιος πρόγονος τους κάποτε «πρέπει να ποτίζεται συχνά με το αίμα αγωνιστών και τυράννων».
Μια ελευθερία που δεν θα είναι ψευδεπίγραφη και έρμαιο των τραπεζιτών και του 1% του πληθυσμού το οποίο αποτελεί τους άρχοντες.
Our Mission
On the 17th of September, we want to see 20,000 people to flood into lower Manhattan, set up beds, kitchens, peaceful barricades and occupy Wall Street for a few months.
Like our brothers and sisters in Egypt, Greece, Spain, and Iceland, we plan to use the revolutionary Arab Spring tactic of mass occupation to restore democracy in America. We also encourage the use of nonviolence to achieve our ends and maximize the safety of all participants.
Who is Occupy Wall Street?
Occupy Wall Street is leaderless resistance movement with people of many colors, genders and political persuasions. The one thing we all have in common is that We Are The 99% that will no longer tolerate the greed and corruption of the 1%.
The original call for this occupation was published by Adbusters in July; since then, many individuals across the country have stepped up to organize this event, such as the people of the NYC General Assembly and US Day of Rage. There’ll also be similar occupations in the near future such as October2011 in Freedom Plaza, Washington D.C.
Contemporary society is commodified society, where the economic transaction has become the dominant way of relating to the culture and artifacts of human civilization, over and above all other means of understanding, with any exceptions being considered merely a temporary holdout as the market swiftly works on ways to monetize those few things which stubbornly remain untouched. Perhaps the most pernicious aspect of this current setup is that it has long ago co-opted the very means of survival within itself, making our existence not an inherent right endowed to us by the simple fact of our humanity but a matter of how much we’re all worth — the mere act of being alive has a price tag. Some pay it easily. Others pay for it with their submission. Others still can’t pay it at all. Regardless, though, like cars, TVs and barrels of oil, our lives are commodities to be bought and sold on the open market amid the culture of ruthlessness and desperation that has arisen to accommodate it. This is the natural consequence of a society built around entities whose purpose it is to always, always minimize costs and maximize profits. It is the philosophy of growth for the sake of growth, the same ideology that drives a cancer cell. An economy in a steady state is not healthy. It needs to expand, constantly, perpetually.
Of course, nothing can expand forever. The second law of thermodynamics tell us this much at least. But that doesn’t mean the market won’t try. It’s not enough that a soft drink becomes the dominant soda, it must become the dominant beverage, period. It’s not enough that people build some things out of a certain material, it must be the only thing anyone ever builds anything out of, ever. It’s not enough to make pills for the ailments from which people already seek relief, pills must be made for problems that people didn’t even know existed until a commercial told them to ask their doctors about it. We all know this course is not sustainable, but there will be great damage done before this point is reached.
The people coming to Wall Street on September 17 come for a variety of reasons, but what unites them all is the opposition to the principle that has come to dominate not only our economic lives but our entire lives: profit over and above all else. Those that do not embrace this principle: prepare to be out-competed. They will lose the race to the bottom and the vulture will swoop down to feast. It is indicative of a deep spiritual sickness that has gripped civilization, a sickness that drives the vast deprivation, oppression and despoliation that has come to cover the world.
The world does not have to be this way. A society of ruthlessness and isolation can be confronted and replaced with a society of cooperation and community. Cynics will tell us this world is not possible. That the forces arrayed against us have won and will always win and, perhaps, should always win. But they are not gods. They are human beings, just like us. They are a product of a society that rewards the behavior that has led us to where we are today. They can be confronted. What’s more, they can be reached. They just need to see us. See beyond the price tags we carry.
And if they are gods? Then we shall be Prometheus. And we shall laugh as we are lashed to the stone to await the eagle.
Ο λόγος για έναν αιτητή ασύλου από την Σρι Λάνκα,ο οποίος αντίθετα με ότι ισχυρίζονται οι κάθε λογής αυτόκλητοι «εθνοσωτήρες» αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την χώρα του αφού κινδύνευε άμεσα η ζωή του.
Ανήκει στην κοινότητα των Ταμίλ,οι οποίοι δέχονται εδώ και χρόνια γενοκτονία από το κράτος και το παρακράτος της Σρι Λάνκα,στο οποίο και αντιστέκονται με κάθε μέσο,ζητώντας την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους(σας θυμίζει κάτι,εθνικιστές,ελληνική μειονότητα στην Τουρκία ίσως?)
Κατά το 2009 ο στρατός της Σρι Λάνκα εκατεσφάγιασε δεκάδες χιλιάδες και τώρα κρατά εκατοντάδες χιλιάδες σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως.
Ένα γεγονός που θυμίζει έντονα την τακτική του «διαίρει και βασίλευε» που έχουν εφαρμόσει και εφαρμόζουν οι αγγλοαμερικάνοι ιμπεριαλιστές σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο,σε πρώην αποικίες τους,για να συνεχίσουν να τις ελέγχουν(Ιράκ,Αφγανιστάν,Ουγκάντα,Ινδία-Πακιστάν…ΚΥΠΡΟΣ).
Αυτός ο άνθρωπος,που ανήκει στην πιο πάνω κοινότητα,αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την χώρα του.Ερχόμενος στην Κύπρο,δεν είχε νέα από την οικογένεια του και έτσι αφού υπό τέτοιες συνθήκες πολέμου επικοινωνία με τις περιοχές των Ταμίλ ήταν πρακτικά αδύνατη,απεγνωσμένα προσπάθησε με διαβατήριο άλλου προσώπου να μεταβεί από την Κύπρο στο Παρίσι,οπότε και τον συνέλαβαν στο αεροδρόμιο Πάφου.
Παραδεχόμενος την ενοχή του,και αφού ετέθηκαν ενώπιον του δικαστηρίου οι αιτίες που τον οδήγησαν σε αυτή την πράξη απόγνωσης.
Πράξη ΕΔΑΔ που καταδικάζει την Αγγλία για τις σφαγές ενώ ταυτόχρονα απορρίπτει αιτήματα Ταμίλ για άσυλο
CASE OF NA. v. THE UNITED KINGDOM
17 July 2008
Application no. 25904/07
αναφέρει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις(πλαστοπροσωπία)πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το τι οδήγησε τον άνθρωπο που διέπραξε το αδίκημα.Δηλαδή το αυτονόητο.
Καταδικάστηκε σε τρεις μήνες φυλάκιση,και έπρεπε να απελευθερωθεί τον Δεκέμβριο του 2009,οπότε και είχε εκτίσει την ποινή του.
Παρ’όλα αυτά,ακόμη βρίσκεται στην φυλακή,χωρίς οποιαδήποτε άλλη κατηγορία εναντιον του.
Στις 24/12/2010 τέθηκε υποχρεωτικά σε εφαρμογή σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ η Ευρωπαική Οδηγία 115/2008 η οποία ορίζει στο άρθρο 15 παρ 5 ότι κανένας αλλοδαπός που κρατείται με σκοπό την απέλαση δεν μπορεί να κρατείται πέραν των 6 μηνών.
Τον Δεκέμβριο του 2010(και αφού ο άνθρωπος είχε περάσει ένα χρόνο στην φυλακή επιπλέον της ποινής του) το Ανώτατο Δικαστήριο στις 18/1/2011 εδιέταξε την ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ.
Παρ’όλα αυτά,χωρίς κανένα απολύτως λόγο και εξήγηση,ο άνθρωπος αυτός βρίσκεται ακόμη στην φυλακή,με το έστι θέλω!!!
Ακόμη ένα δείγμα του κυπριακού βαθέως(όπως όλα) κράτους και του φανατικού ρατσισμού που διακατέχει τους άρχοντες,φέρνοντας τους ακόμη και στο σημείο να γράφουν στα @@ τους αποφάσεις της ανώτερης δικαστικής αρχής…
Ποιος μας εγγυάται ότι αύριο-η και σήμερα-αυτοί που βάζουν τις ηλίθιες εθνικιστορατσιστικές ιδεοληψίες τους πάνω από την ούτω καλούμενη «έννομη τάξη» και το «κράτος δικαίου» και απειθαρχούν ανοικτά στους ίδιους τους τους νόμους όταν δεν συμφέρει τους ισχυρούς θα σεβαστούν αυτούς τους ίδιους νόμους όσο αφορά οποιονδήποτε-συμπεριλαμβανομένου του μέσου,»λευκού»,έλληνα κυπρίου?
Ποιος μας εγγυάται πχ όταν αν τύχει ποτέ,παρά την συνεχή προπαγάνδα πριν από κάθε εκλογική «αναμέτρηση» υπέρ των υποταγμένων στο σύστημα και το κεφάλαιο/τράπεζες(αφού παίρνουν χορηγίες από αυτούς κόμματα-ΜΜΕ) κωμάτων
καταφέρει να εκλεγεί κάποιος από τους ελάχιστους που πραγματικά ενδιαφέρονται,αλλά οι υπόλοιποι τους έχουν «υπό έλεγχο» μέσω αυτής της προπαγάνδας,οι πιο πάνω άρχοντες και το κεφάλαιο και οι τραπεζίτες που βρίσκονται από πίσω τους δεν θα βάλουν πάνω τον στρατό να κάνει ότι έκανε στην Χιλή με τον Αλιέντε και στο Ιράν με τον Μόσαχεντ
,αφού δεν σέβονται ούτε τους νόμους της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας-άρα γιατί να σεβαστούν το Σύνταγμα?
Και ποιος τους εμποδίζει να συλλάβουν(«εξαφανίσουν») όποιον θέλουν(πχ όποιον τους κατακρίνει σοβαρά) χωρίς αφορμή και να μην τον αφήνουν με τίποτα,με την ίδια «λογική»?
Τελικά,το μόνο που εμποδίζει αυτή την στιγμή τον μετανάστη να βγει από την φυλακή δεν είναι οι νόμοι-που εδώ αποδεικνύονται απλά άχρηστα κομμάτια χαρτί-αλλά μόνο Η ΒΙΑ ΤΩΝ ΟΠΛΩΝ της αστυνομίας.
Χ Ο Υ Ν Τ Α
Το μαστίγιο πίσω από το καρότο των αστικών δικαιωμάτων που υποτίθεται εδέχθη το σύστημα μετά από αγώνες και θυσίες των καταπιεσμένων,που όμως τώρα με την νωχελικότητα και την απροθυμία και αδιαφορία όλων μας(η οποία έντεχνα καλλιεργείται από πολιτικούς,εθνικισμό,ριάλιτυ κοκ) του δίνει την ευκαιρία να τα πάρει «σιωπηλά»(προς το παρόν) πίσω.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ «ΝΟΜΩΝ»
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ
Ο ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΓΩΝΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ ΓΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ
Παρά τις συνεχείς επαφές ατόμων που υποστηρίζουν τον άνθρωπο αυτό στην προσπάθεια να βρει το δίκιο(και με «βούλα») του με τα ΜΜΕ και με πολιτικούς,καμία φωνή και ακρόαση,και καμία ενασχόληση των ΜΜΕ,τα οποία βέβαια δεν έχουν συμφέροντα να υπερασπιστούν τον αδύνατο ενάντια στο σύστημα που υπερασπίζεται τα κέρδη τους και των διαφημιστών τους.
Κάποια ευαισθητοποιημένα άτομα,με μόνο όπλο τις νέες τεχνολογίες που τους επέτρεψαν να επικοινωνήσουν,τις ίδιες τεχνολογίες που αποτέλεσαν τον καταλύτη των εξεγέρσεων της Μέσης Ανατολής,βρέθηκαν το Σάββατο στα σκαλιά της Φανερωμένης και αποφασίστηκε εκδήλωση διαμαρτυρίας την Παρασκευή 18/3 η ώρα 13:30 έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών,την πηγή της σαπίλας.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ
Ακολουθεί κείμενο από φίλο σχετικά.
ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΡΑΤΕΙΤΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΤΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ!
Ο Σόλων ο Αθηναίος μεγάλος νομοθέτης της αρχαιότητας είπε το εξής:
«Ο Νόμος είναι όπως τον ιστό της αράχνης………. Παγιδεύει στον ιστό της μόνο τα μικρά έντομα…… τα μεγάλα τον ξεσκίζουν και τον διαπερνούν……»
Σήμερα μαθαίνουμε ότι η έννοια του Κράτους Δικαίου έχει σαφέστατο περιεχόμενο:
«Όλες οι λειτουργίες του Κράτους (Εκτελεστική – Νομοθετική – Δικαστική ) διέπονται αποκλειστικά και μόνο από τα όσα ορίζει ο Νόμος – Δίκαιο και ουδείς είναι υπεράνω του!
Τα Δικαστήρια σε ένα ευνομούμενο Κράτος Δικαίου είναι οι θεματοφύλακες της Νομιμότητας και το τελευταίο ανάχωμα και οχυρό των ανθρώπων, που καταφεύγουν όταν πλήττονται οι ελευθερίες και τα δικαιώματα τους από την αυθαιρεσία αυτών που λόγω της θέσης τους μπορούν να καθορίζουν αποφασιστικά τη ζωή μας.»
Αυτά όλα τουλάχιστον λέει η θεωρία………..
Στις 18/1/2011 το Ανώτατο Δικαστήριο (Δικαστής Κραμβής) στην αίτηση 152/10, εξέδωσε απόφαση με την οποία έκρινε ότι η κράτηση στις Κεντρικές Φυλακές ενός συνανθρώπου μας Shanmukan Uthajenthiran είναι παράνομη και διέταξε την άμεση απελευθέρωση του.
και όμως……………..
Έτσι ΑΠΛΑ το Υπουργείο Εσωτερικών δεν εκτελεί την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου και μέχρι σήμερα (Μάρτιος 2011) συνεχίζει να κρατά παράνομα έναν άνθρωπο!
Έτσι ΑΠΛΑ το Υπουργείο Εσωτερικών δεν απαντά καν στις επιτολές του Δικηγόρου του ανθρώπου αυτού που είναι φυλακή!
Έτσι ΑΠΛΑ τα κανάλια, οι εφημερίδες, τα ραδιόφωνα ΕΝΩ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ότι ένας άνθρωπος κρατείται παράνομα παρά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Έτσι ΑΠΛΑ δεν το «βγάζουν».
ΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΣΕΙΡΑ;
«Πρώτα ήρθαν και συλλάβανε τους κομμουνιστές. Δεν μίλησα επειδή δεν ήμουν κομουνιστής… Έπειτα ήρθαν για τους Εβραίους. Δεν μίλησα, επειδή δεν ήμουν Εβραίος… Μετά συλλάβανε τους εργάτες, μέλη των συνδικάτων. Δεν μίλησα, επειδή δεν ήμουν συνδικαλιστής… Ύστερα ήρθαν για τους καθολικούς. Πάλι δεν μίλησα, επειδή ήμουν προτεστάντης. Αλλά στο τέλος, όταν ήρθαν να πιάσουν εμένα, δεν είχε απομείνει κανένας για να μιλήσει…».
Προτεστάντης ιερέας Μάρτιν Νιμάιλερ, που είχε φυλακισθεί από τους χιτλερικούς
Η Μέση Ανατολή,το «κέντρο του κόσμου» όσο αφορά την οικονομική της σημασία,λόγω των πετρελαίων,θυμίζει ανοικτή πετρελαιοπηγή.
Η εξέγερση στην Τυνισία του αγανακτισμένου λαού ενάντια στην δικτατορία του Μπεν Άλι αποτέλεσε την αρχή,αποκαθηλώνοντας έναν σύμμαχο των αμερικανικών συμφερόντων,κατά την διάρκεια της κυριαρχίας του οποίου η φτώχεια,η ανεργία και η διαφθορά ήταν τα χαρακτηριστικά της καθημερινότητας
Ακόμη μια «δημ(ι)οκρατία» της διαφθοράς,με τον διεφθαρμένο 30ετή «πρόεδρο»-δικτατορίσκο της Μομπάρακ να ακολουθεί μεθόδους διακυβέρνησης παρόμοιες με αυτές που έχουν ήδη οδηγήσει τον λαό της Τυνισίας στην εξέγερση.
που μπορούσαν να βασιστούν πάνω του για την διατήρηση της «σταθερότητας» στην περιοχή και την υποστήριξη του στενού τους συμμάχου,του δολοφονικού-τυραννικού κράτους του Ισραήλ
Και αυτά σε συνδυασμό με νεοφιλελεύθερα οικονομικά μέτρα και πολιτικές προς ικανοποίηση της συσπειρωμένης γύρω από τον «Φαραώ» ντόπιας ελίτ,αλλά και των αμερικανικών και πολυεθνικών μεγαλοεταιρειών και του διεθνούς κεφαλαίου, τα οποία συναντούσαν την αντίδραση του λαού
δεκάδες χιλιάδες βγήκαν στους δρόμους,στις μεγαλύτερες διαδηλώσεις στην Αίγυπτο εδώ και δεκαετίες.Φανερά επηρεασμένοι από την εξέγερση της Τυνισίας,διαμαρτύρονταν για τα αυτονόητα-ενάντια στην αστυνομική καταστολή και την καταπίεση,τους «νόμους εκτάκτου ανάγκης»,την διαφθορά,την έλλειψη ελευθερίας έκφρασης,αλλά και οικονομικούς λόγους,οι οποίοι αποτελούν συνέπεια των νεοφιλελεύθερων πολιτικών του Μομπάρακ με τα σύνηθη αποτελέσματα-ανεργία,πληθωρισμός,χαμηλοί(50 δολάρια τον μήνα!)μισθοί.
Οι διαμαρτυρίες γρήγορα μετατράπηκαν σε εξέγερση που εξαπλώθηκε σε όλη την χώρα,στην οποία το καθεστώς απάντησε με απαγορεύσεις κυκλοφορίας,»καθεστώς εκτάκτου ανάγκης» και άγρια καταστολή.
Μέχρι τις 29/1,οι νεκροί είχαν ξεπεράσει τους 105(σύμφωνα με «επίσημα»μέσα,ενώ άλλες πληροφορίες εμιλούσαν για μέχρι και τριακόσιους) και οι τραυματίες τους 2300,με το Κάιρο και άλλες μεγάλες πόλεις να φλέγονται.Η κανονικότητα της ρουτινώδους καταπίεσης είχε αντικατασταθεί πλέον από την ορμή του λαού που απαιτεί την ελευθερία του,και παρά την συνεχή καταστολή συνεχίζει τον αγώνα μέχρι την νίκη.
Οι πολίτες,στα κενά πρακτικής εφαρμογής της εξουσίας που είχαν δημιουργηθεί,πήραν τον έλεγχο των γειτονιών τους και των ζωών τους στα χέρια τους,στήνοντας ομάδες επαγρύπνησης,οι οποίες πλέον είχαν τον πρακτικό έλεγχο.
Εν τω μεταξύ,ο στρατός-ο οποίος αποτελείται κυρίως από κληρωτούς,οι οποίοι προέρχονται από τις τάξεις των μέσων Αιγυπτίων οι οποίοι εδέχοντο την καταπίεση-δηλώνει ότι δεν πρόκειται να επιτεθεί κατά των εξεγερμένων και πολλοί στρατιωτικοί ενώνονται με το κίνημα,στήνοντας ακόμη και οδοφράγματα με άρματα μάχης.
Με τον Μομπάρακ να έχει χάσει τον έλεγχο,οι ξένες κυβερνήσεις των ΗΠΑ και των ΝΑΤΟικών συμμάχων τους,ξέροντας ότι πλέον συνέχιση της υποστήριξης τους προς ένα καθεστώς του οποίου η μοίρα είναι προδιαγεγραμμένη δεν μπορεί να τους βγει σε καλό(δημόσιες σχέσεις…)αποφασίζουν να τον «αδειάσουν»,υποστηρίζοντας «πολιτικές μεταρρυθμίσεις με τάξη και μέσω της (ούτω καλούμενης) δημοκρατικής διαδικασίας»-της ίδιας «διαδικασίας» που έδωσε στις τελευταίες «εκλογές» 89%(!) στον Μομπάρακ.
Οι ΗΠΑ,φοβούμενοι από την μια την απώλεια ενός στρατηγικού τους συμμάχου στην περιοχή,και από την άλλη μη θέλοντας πολλά προβλήματα τόσο «πολιτικού κόστους» όσο και με την νέα κυβέρνηση της χώρας(η οποία ήλπιζαν να μπορεί να ελεγχθεί επίσης από αυτούς)εβρίσκοντο σε αμηχανία,όπως φαίνεται από τις νερόβραστες δηλώσεις τόσο του Ομπάμα όσο και του εκπροσώπου του λευκού οίκου,Ρόμπερτ Γκιμπς,ο οποίος δεν μπορούσε καν να αποκαλέσει τον Μομπάρακ δικτάτορα
Ανυποχώρητοι,οι διαδηλωτές,εκατομμύρια κόσμου στο ζενίθ τους,συνέχισαν τον αγώνα.
Στην πλατεία Ταχρίρ(= Ελευθερία στα αραβικά) έλαβαν χώρα ομηρικές μάχες μεταξύ των διαδηλωτών και των «υποστηρικτών»¨του δικτάτορα,ενός συνονθυλεύματος μισθοφόρων,μυστικών αστυνομικών και τσιρακιών του υποκόσμου
οι οποίες τελικά έδειξαν τι μπορεί να πετύχει όποιος λαός πιστεύει πραγματικά στις δυνάμεις του και δεν υποχωρεί και δεν συμβιβάζεται παρά με το δίκαιο.
Οι συγκεντρωμένοι κατάφεραν να διατηρήσουν την πλατεία,να αντέξουν, και μαζί με την υπόλοιπη Αίγυπτο,τελικά να αναγκάσουν τον δικτάτορα σε παραίτηση,αφού οι ψευτουποχωρήσεις του δεν έγιναν αποδεκτές.
Η επόμενη μέρα βρήκε όμως τον στρατό,και όχι τις λαικές συνελεύσεις,να έχουν τον πρώτο λόγο.
Μπορέι να τύχει εμπιστοσύνης ένα απόλυτα ιεραρχικό σύνολο,το οποίο υποφέρει σίγουρα από τα προβλήματα διαφθοράς τα οποία χαρακτηρίζουν εξ ορισμού κάθε τέτοιο σύνολο, το οποίο τώρα,βλέποντας την συνέχιση της εξέγερσης στο πεδίο των απεργιών από τους εργάτες που διεκδικούν καλύτερες συνθήκες εργασίας
Παρ’όλα αυτά,η ανατροπή του δικτάτορα των ΗΠΑ δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί μια νίκη του αιγυπτιακού λαού,η οποία παρά το πιθανό μετέπειτα καπέλωμα της εξέγερσης από πχ τον στρατό,σίγουρα έχει αφήσει παρακαταθήκη στην αιγυπτιακή κοινωνία,παρόμοια με αυτή που έχει αφήσει ο Δεκέμβρης του 2008 στην ελληνική,η οποία θα αποτελέσει την απαρχή νέων αγώνων,όπως έγινε και στην Ελλάδα,ο λαός της οποίας τώρα αντιστέκεται συνεχώς στους σχεδιασμούς των αφεντικών του ΠΑ»ΣΟ»Κ,τόσο όσο αφορά το ξεπούλημα στην Τρόικα όσο αφορά και τον εκβιασμό των διοδίων και την καταστροφή του περιβάλλοντος,ως τρία τρανταχτά παραδείγματα
και εκτός αυτού η αυτοοργανωμένη μέχρι τα τελικά της στάδια εξέγερση των αιγυπτίων,χωρίς αρχηγούς και «σωτήρες»(παρά την προσπάθεια κάποιων να την οικειοποιηθούν) αποτελεί παράδειγμα που δείχνει ότι ο ίδιος ο λαός μπορεί από μόνος του να διεκδικήσει το μέλλον του και να καθορίσει την μοίρα του.
Μετά το μπαμ της Αιγύπτου,ακολούθησε το Μπαχρέιν,όπου ο λαός εξεγείρεται κατά της μοναρχίας(η οποία πυροβολεί εν ψυχρώ)
Με την έλλειψη ελευθεριών που χαρακτηρίζει οποιαδήποτε περιοχή στην οποία μπλέκεται η αμερικανική εξωτερική πολιτική(δες Ιράκ,Αφγανιστάν,Ελλάδα-χούντα κοκ).
Με έναν (ισόβιο τα τελευταία 23 χρόνια) «πρόεδρο»-δικτάτορα(Μπεν Αλί) ο οποίος ήταν ο φόβος και ο τρόμος του καταπιεσμένου λαού,ο οποίος υπέφερε από ανεργία και οικονομική ένδεια ενώ η κλίκα του δικτάτορα απελάμβανε την χλιδή.
Με τις απαραίτητες «ελεύθερες εκλογές»
On October 25, 2009, national elections to elect the president and parliament were held in Tunisia in what was described by a Human Rights Watch report as «an atmosphere of repression».[56] Ben Ali faced three candidates, two of whom said they actually supported the incumbent[citation needed]. No independent observer was allowed to monitor the vote.[citation needed]Zinedine Ben Ali, won a landslide victory, with 89.62%. His opponent, Mohamed Bouchiha, received 5.01%. The candidate who was most critical of the regime, Ahmed Ibrahim, of the Ettajdid party, received only 1.57% after a campaign in which he was not allowed to put posters up or hold any kind of meeting.[57] The president’s party, the CDR, also got the majority of votes for the parliamentary election, 84.59%. The Movement of Socialist Democrats party received 4.63%
(wikipedia)
ούτως ώστε ο δικτάτορας να έχει και την απαιτούμενη «νομιμοποίηση».
Όμως ο λαός ήξερε από πρώτο χέρι την αλήθεια,μια αλήθεια που o Μοχάμεντ Μπουαζίζι αντιμετώπισε από πρώτο χέρι,όταν αφού μετά από μακροχρόνια ανεργία μετά τις σπουδές του,σε μια προσπάθεια να επιβιώσει πουλώντας φρούτα στους δρόμους δέκτηκε την καταστολή από τις δυνάμεις της «τάξης» επειδή «δεν είχε άδεια»-δηλ δεν μπορούσε να δωροδοκήσει για να πάρει άδεια.Στην απόγνωση του,αποφάσισε να θέσει τέρμα στην ζωή του αυτοπυρπολούμενος.
γνωστή για τις αποκαλύψεις σχετικά με τα άπλυτα των διεφθαρμένων κυβερνήσεων,οικονομικών παραγόντων και γενικότερα των ελίτ ανά το παγκόσμιο,αλλά και την άγρια καταστολή που δέκτηκε και δέχεται
εδημοσίευσε το ακόλουθο απόρρητο τηλεγράφημα,ενδεικτικό της κατάστασης
¶1. (S) According to Transparency International’s annual survey and Embassy contacts’ observations, corruption in Tunisia is getting worse. Whether it’s cash, services, land, property, or yes, even your yacht, President Ben Ali’s family is rumored to covet it and reportedly gets what it wants. Beyond the stories of the First Family’s shady dealings, Tunisians report encountering low-level corruption as well in interactions with the police, customs, and a variety of government ministries. The economic impact is clear, with Tunisian investors — fearing the long-arm of «the Family» — forgoing new investments, keeping domestic investment rates low and unemployment high (Refs G, H). These persistent rumors of corruption, coupled with rising inflation and continued unemployment, have helped to fuel frustration with the GOT and have contributed to recent protests in southwestern Tunisia (Ref A). With those at the top believed to be the worst offenders, and likely to remain in power, there are no checks in the system. End Summary.
The Sky’s the Limit
¶2. (C) According to Transparency International’s 2007 index, the perception is that corruption in Tunisia is getting worse. Tunisia’s ranking on the index dropped from 43 in 2005 to 61 in 2007 (out of 179 countries) with a score of 4.2 (with 1 the most corrupt and 10 the least corrupt). Although corruption is hard to verify and even more difficult to quantify, our contacts all agree that the situation is headed in the wrong direction. When asked whether he thought corruption was better, worse, or the same, XXXXXXXXXXXX exclaimed in exasperation, «Of course it’s getting worse!»He stated that corruption could not but increase as the culprits looked for more and more opportunities. Joking about Tunisia’srising inflation, he said that even the cost of bribes was up. «A traffic stop used to cost you 20 dinars and now it’s up to 40 or 50!»
All in the Family
¶3. (S) President Ben Ali’s extended family is often cited as the nexus of Tunisian corruption. Often referred to as a quasi-mafia, an oblique mention of «the Family» is enough to indicate which family you mean. Seemingly half of the Tunisian business community can claim a Ben Ali connection through marriage, and many of these relations are reported to have made the most of their lineage. Ben Ali’s wife, Leila Ben Ali, and her extended family — the Trabelsis — provoke the greatest ire from Tunisians. Along with the numerous allegations of Trabelsi corruption are often barbs about their lack of education, low social status, and conspicuous consumption. While some of the complaints about the Trabelsi clan seem to emanate from a disdain for their nouveau riche inclinations, Tunisians also argue that the Trabelsis strong arm tactics and flagrant abuse of the system make them easy to hate. Leila’s brother Belhassen Trabelsi is the most notorious family member and is rumored to have been involved in a wide-range of corrupt schemes from the recent Banque de Tunisie board shakeup (Ref B) to property expropriation and extortion of bribes. Leaving the question of their progenitor aside, Belhassen Trabelsi’s holdings are extensive and include an airline, several hotels, one of Tunisia’s two private radio stations, car assembly plants, Ford distribution, a real estate development company, and the list goes on. (See Ref K for a more extensive list of his holdings.) Yet, Belhassen is only one of Leila’s ten known siblings, each with their own children. Among this large extended family, Leila’s brother Moncef and nephew Imed are also particularly important economic actors.
¶4. (S/NF) The President is often given a pass, with many Tunisians arguing that he is being used by the Trabelsi clan and is unaware of their shady dealings. XXXXXXXXXXXX a strong supporter of the government and member of XXXXXXXXXXXX, told the Ambassador that the problem is not Ben Ali, but «the Family» going too far and breaking the rules. Nevertheless, it is hard to believe Ben Ali is not aware, at least generally, of the growing corruption problem. This might also reflect the seeming geographical divisions between the Ben Ali and Trabelsi fiefdoms, with the Ben Ali clan reportedly focused on the central coastal regional and the Trabelsi clan operating out of the greater Tunis area and therefore, generating the bulk of the gossip. The Ben Ali side of the Family and his children and in-laws from his first marriage are also implicated in a number of stories. Ben Ali has seven siblings, of which his late brother Moncef was a known drug trafficker, sentenced in absentia to 10 years prison in the French courts. Ben Ali has three children with his first wife Naima Kefi: Ghaouna, Dorsaf and Cyrine. They are married respectively to Slim Zarrouk, Slim Chiboub, and Marouane Mabrouk — all significant economic powers.
This Land is Your Land, This Land is My Land
¶5. (S/NF) With real estate development booming and land prices on the rise, owning property or land in the right location can either be a windfall or a one-way ticket to expropriation. In summer 2007, Leila Ben Ali received a desirable tract of land in Carthage for free from the GOT in order to build the for-profit Carthage International School (Ref F). In addition to the land, the school received a 1.8 million dinar (US $1.5 million) gift from the GOT, and within a matter of weeks the GOT had built new roads and stoplights to facilitate school access. It has been reported that Ms. Ben Ali has sold the Carthage International School to Belgian investors, but the Belgian Embassy has as yet been unable to confirm or discount the rumor. XXXXXXXXXXXX asserted that the school was indeed sold for a huge, but undisclosed sum.He noted any such sale would be pure profit since Ms. Ben Ali’s received land, infrastructure, and a hefty bonus at no cost.
¶6. (S/NF) Construction on an enormous and garish mansion has been underway next to the Ambassador’s residence for the past year. Multiple sources have told us that the home is that of Sakhr Materi, President Ben Ali’s son-in-law and owner of Zitouna Radio. This prime real estate was reportedly expropriated from its owner by the GOT for use by the water authority, then later granted to Materi for private use. A cafe owner recounted a similar tale to an Embassy employee, reporting that Belhassen Trabelsi forced him to trade in a cafe he previously owned in a prime location for his current cafe. The cafe owner stated Trabelsi told him he could do whatever he wanted there; if 50 dinar bribes to the police were not effective, Trabelsi said the owner had only to call him and he would «take care of it.»Yacht Wanted
¶6. (S/NF) In 2006, Imed and Moaz Trabelsi, Ben Ali’s nephews, are reported to have stolen the yacht of a well-connected French businessman, Bruno Roger, Chairman of Lazard Paris. The theft, widely reported in the French press, came to light when the yacht, freshly painted to cover distinguishing characteristics, appeared in the Sidi Bou Said harbor. Roger’s prominence in the French establishment created a potential irritant in bilateral relations and according to reports, the yacht was swiftly returned. The stolen yacht affair resurfaced in early 2008 due to an Interpol warrant for the two Trabelsis. In May, the brothers were brought before Tunisian courts, in a likely effort to satisfy international justice. The outcome of their case has not been reported.
Show Me Your Money
¶7. (S) Tunisia’s financial sector remains plagued by serious allegations of corruption and financial mismanagement. Tunisian business people joke that the most important relationship you can have is with your banker, reflecting the importance of personal connections rather than a solid business plan in securing financing. The legacy of relationship-based banking is a sector-wide rate of non-performing loans that is 19 percent, which remains high but is lower than a high of 25 percent in 2001 (Ref I). Embassy contacts are quick to point out that many of these loans are held by wealthy Tunisian business people who use their close ties to the regime to avoid repayment (Ref E). Lax oversight makes the banking sector an excellent target of opportunity, with multiple stories of «First Family» schemes. The recent reshuffle at Banque de Tunisie (Ref B), with the Foreign Minister’s wife assuming the presidency and Belhassen Trabelsi named to the board, is the latest example. According to a representative from Credit Agricole, Marouane Mabrouk, another of Ben Ali’s sons-in-law, purchased a 17 percent share of the former Banque du Sud (now Attijari Bank) shares immediately prior to the bank’s privatization. This 17 percent share was critical to acquiring controlling interest in the bank since the privatization represented only a 35 percent share in the bank. The Credit Agricole rep stated that Mabrouk shopped his shares to foreign banks with a significant premium, with the tender winner, Spanish-Moroccan Santander-Attijariwafa ultimately paying an off the books premium to Mabrouk. XXXXXXXXXXXX recounted that when he was still at his bank he used to receive phone calls from panicked clients who stated that Belhassen Trabelsi had asked them for money. He did not indicate whether he advised them to pay.
The Trickle Down Effect
¶8. (S) While the stories of high-level, Family corruption are among the most flagrant and oft-repeated, Tunisians report encountering low-level corruption more frequently in their daily lives. Speeding tickets can be ignored, passports can be expedited, and customs can be bypassed — all for the right price. Donations to the GOT’s 26-26 Fund for development or to the Bessma Society for the Handicapped — Leila Ben Ali’s favored charity — are also believed to grease the wheels. Hayet Louani (protect), a well-connected member of Parliament, faced increased pressure from the GOT after refusing several «requests» to donate money to Trabelsi’s soccer team. XXXXXXXXXXXX reported that customs inspectors demanded 10,000 dinars to get his goods through customs; he did not reveal whether or not he acquiesced to the demand.
¶9. (S) Nepotism is also believed to play a significant role in awarding scholarships and offering jobs. Knowing the right people at the Ministry of Higher Education can determine admission to the best schools or can mean a scholarship for study abroad. An Embassy FSN stated that the Director of International Cooperation, a long-time contact, offered to give his son a scholarship to Morocco on the basis of their acquaintance. If you do not know someone, money can also do the trick. There are many stories of Tunisians paying clerks at the Ministry of Higher Education to get their children into better schools than were merited by their test scores. Government jobs — a prize in Tunisia — are also believed to be doled out on the basis of connections. Leila Ben Ali’s late mother, Hajja Nana, is also reported to have acted as a broker for both school admissions and government job placement, providing her facilitation services for a commission. Among the complaints from the protestors in the mining area of Gafsa were allegations that jobs in the Gafsa Phosphate Company were given on the basis of connections and bribery.
Mob Rule?
¶10. (S/NF) The numerous stories of familial corruption are certainly galling to many Tunisians, but beyond the rumors of money-grabbing is a frustration that the well-connected can live outside the law. One Tunisian lamented that Tunisia was no longer a police state, it had become a state run by the mafia. «Even the police report to the Family!» he exclaimed. With those at the top believed to be the worst offenders, and likely to remain in power, there are no checks in the system. The daughter of a former governor recounted that Belhassen Trabelsi flew into her father’s office in a rage — even throwing an elderly office clerk to the ground — after being asked to abide by laws requiring insurance coverage for his amusement park.
Her father wrote a letter to President Ben Ali defending his decision and denouncing Trabelsi’s tactics. The letter was never answered, and he was removed from his post shortly thereafter. The GOT’s strong censorship of the press ensures that stories of familial corruption are not published. The Family’s corruption remains a red line that the press cross at their own peril. Although the February imprisonment of comedian Hedi Oula Baballah was ostensibly drug-related, human rights groups speculate his arrest was punishment for a 30 minute stand-up routine spoofing the President and his in-laws (Tunis D). International NGOs have made the case that the harsh prison conditions faced by journalist Slim Boukdhir, who was arrested for failing to present his ID card and insulting a police officer, are directly related to his articles criticizing government corruption. Corruption remains a topic relegated to hushed voices with quick glances over the shoulder.The Elephant in the Room
¶11. (S) Several Tunisian economists argue that it does not matter whether corruption is actually increasing because «perception is reality.» The perception of increasing corruption and the persistent rumors of shady backroom dealings has a negative impact on the economy regardless of the veracity. Contacts tell us they afraid to invest for fear that the family will suddenly want a cut. «What’s the point?» Alaya Bettaieb asked, «The best case scenario is that my investment succeeds and someone important tries to take a cut.» Persistently low domestic investment rates bear this out (Ref H). Foreign bank accounts, while illegal, are reportedly commonplace. A recent Ministry of Finance amnesty to encourage Tunisians to repatriate their funds has been an abject failure. Bettaeib stated that he plans to incorporate his new business in Mauritania or Malta, citing fear of unwanted interference. Many economists and business people note that strong investment in real estate and land reflects the lack of confidence in the economy and an effort to keep their money safe (Ref C).
¶12. (S) Thus far, foreign investors have been undeterred, and according to Tunisian business contacts, largely unaffected. Foreign investment continues to flow in at a healthy rate, even excluding the privatizations and huge Gulf projects which have yet to get underway. Foreign investors more rarely report encountering the type of extortion faced by Tunisians, perhaps reflecting that foreign investors have recourse to their own embassies and governments. British Gas representatives told the Ambassador they had not encountered any impropriety. XXXXXXXXXXXX stated that several years ago Belhassen Trabelsi attempted to strong arm a German company producing in the offshore sector, but that after the German Embassy intervened Trabelsi was explicitly cautioned to avoid offshore companies. Despite pronouncements about increasing domestic investment, the GOT focuses heavily on increasing FDI flows to the country, particularly in the offshore sector. Nevertheless, there are still several examples of foreign companies or investors being pressured into joining with the «right» partner. The prime example remains McDonald’s failed entry into Tunisia. When McDonald’s chose to limit Tunisia to one franchisee not of the GOT’s choosing, the whole deal was scuttled by the GOT’s refusal to grant the necessary authorization and McDonald’s unwillingness to play the game by granting a license to a franchisee with Family connections.
Comment
¶13. (S) Although the petty corruption rankles, it is the excesses of President Ben Ali’s family that inspire outrage among Tunisians. With Tunisians facing rising inflation and high unemployment, the conspicuous displays of wealth and persistent rumors of corruption have added fuel to the fire. The recent protests in the mining region of Gafsa provide a potent reminder of the discontent that remains largely beneath the surface. This government has based its legitimacy on its ability to deliver economic growth, but a growing number of Tunisians believe those as the top are keeping the benefits for themselves.
¶14. (S) Corruption is a problem that is at once both political and economic. The lack of transparency and accountability that characterize Tunisia’s political system similarly plague the economy, damaging the investment climate and fueling a culture of corruption. For all the talk of a Tunisian economic miracle and all the positive statistics, the fact that Tunisia’s own investors are steering clear speaks volumes. Corruption is the elephant in the room; it is the problem everyone knows about, but no one can publicly acknowledge. End Comment.
Η αυτοπυρπόληση,μαζί με τις πιο πάνω αποκαλύψεις, ήταν η αφορμή για τον λαό της Τυνισίας,που ξέσπασε,με απεργίες,δυναμικές κινητοποιήσεις,και συμπλοκές με τις δυνάμεις καταστολής,με περισσότερους των 100 νεκρούς.
Το καθεστώς,αφού η κήρυξη καθεστώτος «εκτάκτου ανάγκης»(=στρατιωτικός νόμος)και οι δεκάδες νεκρών δεν μπόρεσαν να σταματήσουν την οργή του κόσμου,αποφάσισε να εγκαταλείψει την εξουσία.
Τότε,όλως «εξ απροόπτου»,οι ΗΠΑ και η Γαλλία,που μέχρι τότε αποτελούσαν τους καλύτερους συμμάχους του καθεστώτος,μπροστά στην αναμενόμενη αντίδραση της κοινής γνώμης ανά το παγκόσμιο-και έχοντας εις γνώσιν τους την οργή των ευρωπαίων σχετικά με την νεοφιλελεύθερη με αφορμή την κρίση αντεπίθεση κατά των λαικών κατακτήσεων
Αν το κίνημα δεν σταθεί ικανό να οδηγήσει στην μη ανατρέψιμη ανατροπή αυτού καθαυτού του πολιτικού συστήματος και όχι απλά ενός συγκεκριμένου δικτάτορα θα έρθει μάλλον νέος «πρόεδρος»-δες Κιργιστάν.
(να δούμε τότε μετά από πόσες μέρες θα κανονίσουν,και αυτοί διεφθαρμένοι από την εξουσία,συμφωνίες με τους άρχοντες σε Τυνησία και Δύση)…
επειδή,εκτός από τις θυσίες και το θάρρος του λαού,χρειάζεται πολιτική-ταξική-κοινωνική συνείδησηγια να καταστεί δυνατή η υιοθέτηση πολιτικών προτάσεων ανατροπής του υπάρχοντος άδικου συστήματος(καπιταλισμός,»αντιπροσωπευτική δημοκρατία» των 5ετών αυτοκρατόρων,τα οποία δίδουν χώρο για καλλιέργεια δικτατόρων) στην ολότητα του και την αντικατάσταση του με καθεστώς άμεσης δημοκρατίας με εθνικοποίηση των μέσων παραγωγής και του κεφαλαίου.
Οι λαικές επιτροπές που δημιουργήθηκαν-όπως και στην Ελλάδα μετά τα Δεκεμβριανά του 2008
δίδουν μια κάποια ελπίδα αν όχι για ανατροπή σε βάθος,τουλάχιστο για καλλιέργεια πνεύματος,συνείδησης,νοοτροπίας,οργάνωσης και δομών κοινωνικής αυτοοργάνωσης/πάλης στην χώρα.
(οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές φυσικά τρέμουν,αφού ανατροπή φιλικών προς αυτούς καθεστώτων σε Τυνισία,Αλγερία,Αίγυπτο,με δεδομένη την εχθρική προς αυτούς στάση της Συρίας και την αμφίβολη θέση της Τουρκίας μετά την χειροτέρεψη των διπλωματικών της σχέσεων με το Ισραήλ-ειδικά μετά την κρίση με τον Στόλο της Ελευθερίας,και την συνεχή υποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων στο μέτωπο του Αφγανιστάν και ένα «μη συνεργάσιμο» Πακιστάν θα θέσει σε κίνδυνο τα συμφέροντα του ιμπεριαλιστικού τους συμμάχου-ορμητηρίου για τα πετρέλαια στην περιοχή,του Ισραήλ,και την στρατηγική τους για το Ιράκ.Επίσης όμως οι λαοί της Ευρώπης έχουν ακόμη ένα παράδειγμα αντίστασης κατά της καταπίεσης,χρήσιμο για παραδειγματισμό σχετικά με την νεοφιλελεύθερη αντεπίθεση των μεγαλοτραπεζιτών του ΔΝΤ και την «κρίση»)
Ο χειμώνας στην Μ Ανατολή προβλέπεται θερμός,όπως το μεσημέρι στην έρημο
Ο λόγος για την οργάνωση ανεξάρτητης ενημέρωσης wikileaks,η οποία αποτελεί τον εφιάλτη των κυβερνήσεων ανά το παγκόσμιο,οι οποίες στην προσπάθεια τους να αποκρύψουν με κάθε «νόμιμο» και μη μέσο «απόρρητες» πληροφορίες όπως διπλωματικές πλεκτάνες,οικονομικές συμφωνίες με υπερεθνικές τράπεζες όπως το ΔΝΤ
καθώς επίσης και καταφέρνουν,μετά από έντονες πολιτικές πιέσεις(και απειλές?)να «αναγκάσουν» εταιρείες που εσυνεργάζοντο με τον ιστόχωρο/οργάνωση-παρέχοντας υπηρεσίες όπως DNS
να το «ξανασκεφτούν»-και φυσικά οι μεγαλοεταιρείες δεν θα είχαν και πολλές αντιρρήσεις,αφού σίγουρα το «μάτι» του wikileaks σύντομα θα έπεφτε και πάνω τους.
Όμως το αποκορύφωμα είναι η σύλληψη του ιδρυτή της εν λόγω οργάνωσης,του Julian Assange,βασισμένη σε κατηγορίες «σεξουαλικής κακοποίησης» οι οποίες,εκτός του γεγονότος ότι βασίζονται σε μη αποδεδειγμένες μικρολεπτομέρειες του σουηδικού νόμου-όπως πχ αν έσπασε η όχι το προφυλακτικό την ώρα της εκσπερμάτωσης(!)-έχουν ήδη αρθεί σε παλαιότερη δίκη.
Δεν μπορούν να μην τύχουν παρατήρησης κάποια γεγονότα.
1)Η σύλληψη-καθώς και το τελευταίο κύμα ηλεκτρονικών επιθέσεων,και οι νομικές(και σίγουρα και πολιτικές)πιέσεις προς τις εταιρείες που υποστήριζαν την οργάνωση,έχουν λάβει χώρα λίγο μετά την δημοσίευση 250 000 σελίδων με απόρρητα δεδομένα.
2)Η οργάνωση εσχεδίαζε(και ακόμη σχεδιάζει)να δημοσιεύσει σύντομα απόρρητα των επικοινωνιών και στοιχεία για τις υπόγειες δραστηριότητες αμερικανικών μεγαλοτραπεζών-οι οποίες όπως αναπτύσσεται εδώ μας ελέγχουν όλους,από τον κάθε πιστωτή μέχρι και ολόκληρα κράτη
3)Στην ομάδα των κατηγόρων συμπεριλαμβάνονται άτομα με διασυνδέσεις με την CIA και αντικομμουνιστικές ομάδες(δηλαδή υποστηρικτές των καπιταλιστών/τραπεζών/μεγαλοεταιρειών και των κυβερνήσεων του ΝΑΤΟ,οι οποίες πλήττονται από τις δημοσιεύσεις).
Τυχαίο που τώρα βρήκαν να ξανανοίξουν τον φάκελο της υπόθεσης?
Τυχαίο που υποτίθεται για μια απλή υπόθεση σεξουαλικής παρενόχλησης που έλαβε χώρα στην ΣΟΥΗΔΙΑ η κυβέρνηση των ΗΠΑ πιέζει για να εκδοθεί στις ΗΠΑ?
Ευτυχώς,η διαδικτυακή κοινότητα δεν κάθεται αμέτοχη στο πληκτρολόγιο.
Αυτή την στιγμή,ενώ διαβάζεις αυτές τις γραμμές,έχουν στηθεί πολλές εκατοντάδες ιστοσελίδες-domains που λειτουργούν ως «καθρέπτες» για την ιστοσελίδα,αναμεταδίδοντας το περιεχόμενο της σελίδας,και νέες προστίθενται συνεχώς,διασφαλίζοντας ότι η εξαφάνιση του ιστόχωρου από το Διαδίκτυο(και των περιεχομένων του)είναι σχεδόν αδύνατη.
2)Η οργάνωση έχει δημιουργήσει αρχείο κρυπτογραφημένο με αλγορίθμους τελευταίας τεχνολογίας-πρακτικά μη αποκρυπτογραφήσιμους,στο οποίο κρατά αποθηκευμένα δεδομένα που αν δημοσιευθούν θα προκαλέσουν πολύ βαρύτερες συνέπειες από όσα έχει η εν λόγω οργάνωση δημοσιεύσει μέχρι τώρα,τα οποία πιθανόν να προκαλέσουν κατάρρευση μεγάλων αμερικανικών τραπεζών και γενικότερο ισχυρό σοκ στο τραπεζικό σύστημα της καταπίεσης των ΗΠΑ.
(δηλ τολμήστε να τον καταστείλετε άσχημα,και οι τραπεζίτες που υπερασπίζεστε την έβαψαν…)
από BLACKBATMARX0:31πμ, Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010
(Τροποποιήθηκε 2:18μμ, Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010)
Aνάλυση σε δύο μέρη για την σημασία του Σεπτέμβρη, τις εξεγερσιακές προοπτικές του, τον χαρακτήρα του σημερινού καθεστώτος και την παγκοσμια κατάσταση.
Ας ετοιμαζόμαστε όλοι για να δώσουμε τους καλύτερους εαυτους μας στους δρόμους…
O Σεπτέμβρης ήρθε και τα χειρότερα σενάρια έχουν ήδη επιβεβαιωθεί.
Η ακρίβεια και η μαζική ανεργία σαρώνουν τα πάντα, οι αυτοκτονίες προϊόν του οικονομικού στραγγαλισμού είναι καθημερινές, η νεολαία διακηρύσσει μαζικά ότι θέλει να μεταναστεύσει, τα μαγαζιά κλείνουν το ένα μετά το άλλο, η οικονομία και επίσημα είναι σε βαθιά ύφεση.
Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ τα χειρότερα είναι ακόμη μπροστά μας…
Το μεγαλύτερο χτύπημα το βιώνουν οι μικροαστοί, η ραχοκοκαλιά του κοινωνικού συστήματος.Παραδοσιακά συντηρητικοί και στυλοβάτες του δικομματισμού βλέπουν τώρα με απόγνωση να βρίσκονται στο χείλος της αβύσσου.
Λίγο καιρό πριν, οι περισσότεροι από αυτούς αρέσκονταν να βρίζουν τους δημόσιους υπάλληλους, να θεωρούν ως μέγιστο πρόβλημα τους μετανάστες, να φοβούνται τους αναρχικούς ότι θα καταστρέψουν τις περιούσιες τους.
Τώρα αντιλαμβάνονται σοκαρισμένοι ότι όλα αυτά ήταν εξωπραγματικοί και ανούσιοι φόβοι που τους έτρεφαν στην σιγουριά της μικρής ιδιοκτησίας τους και ότι οι πραγματικοί εχθροί είναι άλλοι, ασύλληπτα πιο ανελέητοι και αμείλικτοι.
Το μόνο παρήγορο για αυτούς είναι ότι δίπλα τους όλες οι κοινωνικές ομάδες πέρα των οικονομικά ισχυρών, υποφέρουν και δέχονται επίθεση όπως και αυτοί…
Οι στρατιές των ανέργων πυκνώνουν από παντού.Όσοι μπορούν ακόμη να βρουν δουλειά ανακαλύπτουν ότι αυτή είναι πιο επισφαλής και κακοπληρωμένη όσο ποτέ.
Και απέναντι σε αυτά, ο εικονικός κόσμος των ΜΜΕ να ασχολείται με εκλογολογίες, να εξωραΐζει την φρίκη, να αποπροσανατολίζει με θεάματα και κουτσομπολιά πιστεύοντας ότι έτσι θα κρατήσει το κοινωνικό σώμα πειθήνιο, παραλυμένο και συγχυσμένο.
Και ο Σεπτέμβρης ήρθε….
Γνωρίζουμε ότι αυτός ο μήνας δημιουργεί προαισθήματα αγωνίας για τους από πάνω και ότι αυτοί θέλουν με κάθε τρόπο να ξορκίσουν τις εξελίξεις με μετάθεση της επικαιρότητας σε ανασχηματισμούς και εκλογικές αναμετρήσεις.
Το γνωρίζουμε γιατί γνωρίζουμε και την συσσωρευμένη προσδοκία που υπήρχε στους από κάτω για αυτόν τον μήνα, από τον Μάη κιόλας .
Tα επιτελεία τους έχουν γυρίσει πρόωρα από το καλοκαίρι για να συσκεφθούν, να αποφασίσουν, να κατευθύνουν, να χειραγωγήσουν, να διαχειριστούν τον ΤΥΦΩΝΑ που έρχεται με το όνομα:»ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ»
Καινούργια φουρνιά τεχνοκρατών μισθώθηκε για να τα στελεχώσει επαρκέστερα.
Εμείς δεν διαθέτουμε επαγγελματικά επιτελεία που χρηματοδοτούνται παράνομα από την κλοπή του μόχθου του κόσμου ή από υπερπλούσιους που έχουν ήδη κλέψει αυτόν τον μόχθο.Ούτε βέβαια χρειαζόμαστε ή επιθυμούμε τέτοια…
Είμαστε σε μια εποχή όπου ο καθένας μπορεί να είναι ένα ξεχωριστό επιτελείο, να συνομιλεί στον έξω κόσμο ή στο ίντερνετ με άλλο κόσμο, να συμμαχεί μαζί του, να είναι αλληλέγγυος, συντροφικός, συνεργάσιμος με αυτόν.
Τουλάχιστον στο 90% του κοινωνικού σώματος μπορούν να βρεθούν σύμμαχοι για τον καθέναν και την καθεμιά που βρίσκεται σε αυτό το 90%
Ακριβώς γιατί από την εποχή της ναζιστικής κατοχής είχε να συμβεί τέτοια επίθεση σε τόσους πολλούς για να ωφεληθούν τόσο λίγοι…
Η κατάσταση είναι πρωτοφανής και πρωτόγνωρη σε εξεγερσιακό δυναμικό και προοπτική…
«Ακόμη και οικογενειάρχες απειλούν με εξέγερση…» έγραψε ένας Γερμανός δημοσιογράφος το καλοκαίρι κάνοντας ρεπορτάζ στην Ελλάδα του ΔΝΤ.
Και αν κάποιοι μέσα στην θλίψη του φθινοπώρου που ανταμώνει με την γενικότερη κοινωνική απόγνωση αυτό δεν θέλουν να το δούν παραμένοντας κουκουλωμένοι στον πεσσιμισμό και στην απάθεια τους, τότε η ίδια πραγματικότητα παραμονεύει για να τους ταρακουνήσει.
Τίποτε βέβαια δεν είναι εγγυημένο και όλα παραμένουν στην αβέβαιη σφαίρα των ιστορικών ευκαιρίων που μπορούν να διαψευστούν και να οδηγήσουν σε ακόμη μεγαλύτερη απογοήτευση.
Εδώ όμως βρίσκεται η προσωπική ευθύνη του καθενα και της καθεμιάς.Οι ευθύνες όλων μας είναι τεράστιες…
Κανείς πλέον δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από τις ανεπάρκειες και τις αδυναμίες της αριστεράς ή οποιοδήποτε άλλου πολιτικού χώρου…Το θέμα τώρα είναι εμείς τι θα κάνουμε.
Ο Σεπτέμβρης ήρθε…
Το ποντάρισμα της κυβερνητικής μαφίας.Η Μαφία που κυβερνά ποντάρει στην σύγχυση, στην αδράνεια, στις ατομικές λύσεις για να αποτρέψει τον κατακλυσμό που έρχεται.
Διάφοροι ακόμη και αθέλητα, την σιγοντάρουν προβάλλοντας έναν εκτός τόπου και χρόνου σκεπτικισμό, ένας βολικό κυνισμό, έναν φόβο για το τι θα έρθει ως διάδοχη κατάσταση.
Πίσω από αυτά κρύβεται η δική τους δομική ανευθυνότητα και ανικανότητα να αλλάξουν τις κοινωνικές συνθήκες δραστικά και προς το καλύτερο.Κατά βάθος τους βολεύει αυτή η ΧΟΥΝΤΑ…
Χαϊδεύει την αδράνεια τους, τρέφει τον μαζοχισμό τους, τους καθηλώνει στην κατάσταση ενός εξαρτημένου παιδιού.Και άλλωστε τι μπορεί να περιμένει κανείς από μια κοινωνική έκρηξη;Τι θα έρθει;
Μήπως πάλι δεν θα ανακυκλωθεί ακόμη και προς το χειρότερο η ανθρώπινη αθλιότητα και αυθαιρεσία;
Έτσι σκέφτονται γιατί και οι ίδιοι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τους εαυτούς τους διαφορετικά.Να συντρίψουν την εσώτερη μιζέρια τους, την παγερή ακαμψία τους που θριαμβεύει ακόμη και στους καύσωνες του καλοκαιριού…
Οι υπόλοιποι Ζωντανοί έχουμε φυσικά άλλες σκέψεις και αισθήματα, άλλα φίλτρα για να ερμηνεύουμε ΚΑΙ να αλλάζουμε την πραγματικότητα.Λιγότερο φραγμένα, περισσότερο ζωτικά…
Σε εμάς αναλογούν οι μεγαλύτερες ευθύνες για να αλλάξει η Ιστορική κατάσταση.
Να ανατρέψουμε την σημερινή αδίστακτη ΧΟΥΝΤΑ, ηχώ και κύμα της άλλης ΧΟΥΝΤΑΣ που έχει γίνει στις ΗΠΑ από το 2000 και διακηρύχτηκε ανοιχτά στις 11 Σεπτέμβρη 2001. Ζώντας σε πρωτόγνωρους καιρούς…Όλοι ξέρουμε ότι το σημερινό πρωτοφανές για τα ελληνικά μεταπολεμικά δεδομένα κοινωνικό πείραμα δεν θα μπορούσε να γίνει με τα κοινοβουλευτικά προσχήματα ανέπαφα και χωρίς ποιοτικές αλλαγές στο σύστημα διακυβέρνησης.
(και ακριβώς για αυτό ήταν τόσο προβλέψιμος ο εκλογικός καταποντισμός του Καραμανλή που απλά υπαινίχθηκε πλευρές αυτού του πειράματος)Χρειαζόταν
1)Η κλοπή της λαϊκής ψήφου από ένα κόμμα που υποσχέθηκε τα διαμετρικά αντίθετα προεκλογικά.
2)Η επιβολή του ΔΝΤ που εργολαβικά έχει ειδικευτεί σε τέτοια πειράματα σε όλη την φτωχή υφήλιο.
3)Η κυνική στροφή των Ευρωπαίων γραφειοκρατών προς ένα σύστημα ανελέητου νεοφιλελευθερισμού συμπράττοντας με το ΔΝΤ και φέρνοντας το ακόμη και σε χώρες που είχαν εντάξει στο ευρώ.
4)Η ολοκληρωτική συμπαιγνία ΜΜΕ-εφημερίδων αλλά και πολιτικών που προέρχονται από όλους τους χώρους είτε αυτοί είναι του φασιστοΛΑΟΣ, είτε της οικογένειας Μητσοτάκη, είτε καριεριστών της αριστεράς αλά κουβέλη μαζί με το ολοκληρωτικό ξεπούλημα μεγαλοσυνδικαλιστών αλά Παναγόπουλο.
5)Δολοφονίες κλειδωμένων εργαζόμενων σε μέρα παλλαϊκού ξεσηκωμού.
Τα γεγονότα έτρεξαν σε αυτό το μέρος με καταιγιστικό ρυθμό και κατέλαβαν τους πάντες εξ απηνής.
Ακόμη πολλοί δεν μπορούν να αντιληφθούν τι έχει συμβεί και παραζαλισμένοι προσπαθούν να ερμηνεύσουν την νέα κατάσταση με παλιά σχήματα και εμπειρίες.
Θυμίζουν τους Αμερικάνους και το σοκ που αυτοί δέχτηκαν με την διακυβέρνηση Μπους.
Γιατί αν οι παραπάνω 5 συνθήκες ήταν αναγκαίες για την επιβολή του νέου καθεστώτος, χρειαζόταν προηγούμενα μια άλλη ιστορία για να έχει εξασφαλίσει το ικανό τους.
Μια ιστορία που εφοδίασε τους απο πάνω με όλο το αναγκαίο θράσος ώστε να προχωρήσουν στο σημερινό πείραμα και που ως ιστορία ξετυλίχτηκε στις ΗΠΑ με την αυγή του νέου αιώνα… ΜΙΑ ΣΧΕΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΗ ιστορία είχε τρέξει τότε ως εξής:Από την μία πλευρά μια δράκα υπερπλουσίων είχε συσσωρεύσει σε λίγες δεκαετίες την μεγαλύτερη δύναμη στην ιστορία της, εξακοντίζοντας τις κοινωνικές ανισότητες σε επίπεδα ρεκόρ και επιβάλλοντας παγκόσμια ένα σύστημα υπερεκμετάλλευσης που ωφελούσε την ίδια.
Από την άλλη ένα καινούργιο και πολλά υποσχόμενο κίνημα αμφισβήτησης που βαπτίστηκε στου δρόμους του Σιάτλ το 1999 και χρησιμοποίησε προς όφελος του το νεαρό ακόμη ίντερνετ.
Ένα κίνημα που γρήγορα απέκτησε παγκόσμιες διαστάσεις, περπάτησε στους δρόμους της Πράγας, του Κεμπέκ, του νεού Δελχί, της Γένοβας και έδωσε παγκόσμια ελπίδες στους κατατρεγμένους με έναν τρόπο και σε μια κλίμακα που είχε να συμβεί από το 1968.
Ένα κινημα που φόβιζε τους από πάνω με τους ξεκάθαρους ανθρωπιστικούς στόχους του και το ξεμπρόστιασμα της κλίκας τους.
Τα πράγματα όδευαν προς μια τεράστια αναμέτρηση.
Το κλίμα φορτιζόταν περισσότερο με την επερχόμενη οικονομική κρίση που ερχόταν ακάθεκτη και με το πρωτοφανές εκλογικό πραξικόπημα που έγινε στις ίδιες τις ΗΠΑ με επικεφαλής έναν ηλίθιο κοκάκια.
Θυμάμαι την Πράγα και τον Σεπτέμβρη του 2000 όταν μαζί με 20.000 αποφασισμένους από όλη την ευρώπη ματαιώσαμε την σύνοδο του ΔΝΤ μαχόμενοι με ατελείωτες ορδές μπάτσων και ουρλιάζοντας:»THE IMF KILLS, KILL THE IMF»
(ποιός θα μου το έλεγε ότι αυτό το ΔΝΤ θα ερχόταν 10 χρόνια αργότερα εδώ και θα κυβερνούσε για μήνες….)
Και ξαφνικά έρχεται μια μέρα που σφραγίζει για πολλά χρόνια προς το χειρότερο τις εξελίξεις και αλλάζει την δομή του καθεστώτος στην ίδια του Μέκκα του καπιταλισμού.
Η μέρα αυτή βέβαια ήταν η 11 Σεπτέμβρη 2001 που ανεξάρτητα αν έγινε από πωρωμένες σέκτες φανατικών ισλαμιστών που προηγούμενα απολάμβαναν οικονομική και ηθική στήριξη από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ ή αν έγινε από το ίδιο το καθεστώς, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο.
Το «παιχνίδι» άλλαξε όπως ήθελαν αυτοί.Το αντικαπιταλιστικό κίνημα ενταφιάστηκε σε μια μέρα και ακόμη προσπαθεί να συνέλθει.
Στις ΗΠΑ ξεκίνησε μια πρωτόγνωρη επίθεση σε ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες , το ίδιο το σύνταγμα τους καταργήθηκε, στήθηκε από το μηδέν ένα βιομηχανικό σύμπλεγμα παρακολούθησης, επιτήρησης και ελέγχου που απέκτησε γιγάντιες διαστάσεις, ο κόσμος παρέλυσε από μια ενορχηστρωμένη εκστρατεία φόβου για αόρατους τρομοκράτες που μπορούσαν να χτυπήσουν οποτεδήποτε, οπουδήποτε και με κάθε μέσο, αιματηροί πόλεμοι εξαπολύθηκαν, μυστικές φυλακές στήθηκαν και κοντολογίς έγιναν όλα αυτά που παλιότερα τα απόδιδαν στο ανατολικό μπλοκ με τον στιγματισμό του ολοκληρωτισμού…»Όσοι δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας…»
Οι ανησυχίες και η εντεινόμενη οργή για ανισότητες, μεταλλαγμένα τρόφιμα, ιμπεριαλισμούς και εξοργιστικές κοινωνικές αδικίες εξαφανίστηκαν για να αντικατασταθούν από το άγχος, την ανασφάλεια και τον κομφορμισμό προς ένα καθεστώς που στο εξής θα γινόταν όλο και πιο ξεδιάντροπο, ύπουλο και δολοφονικό…
Ένα καθεστώς που έφτασε στο σημείο να ιδιωτικοποιήσει τους ίδιους τους κατασταλτικούς του μηχανισμούς και να μισθώσει από τον ιδιωτικό τομέα βασανιστές και στρατιώτες…
Τα χρόνια πέρασαν, και ο κόσμος εκεί άρχισε να ξεμουδιάζει από το αρχικό σοκ και να εκδηλώνει την απέχθεια του και την άρνηση του να αποδεχτεί την νέα φρικτή κατάσταση.Καρπός αυτής της δυσαρέσκειας και αποδέκτης της ελπίδας για αλλαγή υπήρξε ο Ομπάμα.
Η Ευρώπη που παρακολουθούσε από μακριά και αμήχανα όσα συνέβαιναν στις ΗΠΑαγαλλίασε με την εκλογή του και πίστεψε ότι αυτή σηματοδότησε μια επαναφορά στην παλιά κανονικότητα.
Τα πράγματα αποδείχτηκαν αλλιώς..
.Η νέα Χούντα είχε ριζώσει και ο Ομπάμα όχι μόνο δεν την ξερίζωσε αλλά από πολλές πλευρές την χειροτέρεψε.
Κλιμάκωσε τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, παρέδωσε το Ιράκ σε ιδιωτικούς στρατούς καμώνοντας ότι τελείωσε τον εκεί πόλεμο, εξαπόλυσε επίθεση στο ίδιο το ίντερνετ με τρόπο και ένταση που δεν είχε αποτολμήσει ο προκατοχος του μεθοδεύοντας την άρση της ανωνυμίας σε αυτό και εξισώνοντας την ανταλλαγή αρχείων με ληστεία http://www.osnews.com/story/23750/Obama_Administration_Piracy_Is_Theft , ανάστησε το παρηκμασμένο σύπλεγμα της πυρηνικής ενέργειας και όπως πλέον όλοι ξέρουμε προχώρησε στο αδιανόητο…
Έφερε το ΔΝΤ στην δυτική Ευρώπη…
Έτσι αν εκείνη η ΧΟΥΝΤΑ,— που φακέλωσε όλους τους Αμερικάνους, δημιούργησε παγκόσμια αρχιπέλαγα μυστικών φυλακών και θαλάμων βασανιστηρίων , διεξήγαγε 2 αιματηρότατους πολέμους και κατοχές, ιδιωτικοποίησε ακόμη και τον στρατό και έκανε το ζήτημα του ελέγχου και τον βασανιστηρίων μια επικερδής επιχείρηση αλλά και τόσα άλλα που μια απλή παράθεση τους θα ήθελε πολλές σελίδες (και υπάρχει ως τέτοια στο shock doctrine της naomi klein)—–,δεν παρέμβαινε αυτά τα 10 χρόνια ολοκληρωτικά στα δυτικά ευρωπαϊκά εδάφη,ΤΩΡΑ εξάγει απροκάλυπτα και βίαια το μοντέλο της. ΕΛΛΑΔΑ:ΧΩΡΑ ΑΠΟΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΓΩΓΗ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΣΤΟΝ ΔΥΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ…Χώρα απόβασης για το κατεστημένο των ΗΠΑ αυτή που έχει ως κυβερνήτη ένα δικό της παιδί με αμερικανίδα μάνα.Η απόβαση είναι δοκιμαστική και πειραματική.Αν το πείραμα πετύχει θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες, ίσως και όλη η δυτική Ευρώπη.
Η κατοχή οργανώνεται από έναν μηχανισμό που ελέγχει απόλυτα, (το ΔΝΤ )και σύμμαχοι της διάφοροι διεφθαρμένοι ανώτεροι Ευρωπαίοι γραφειοκράτες και στην ίδια την Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ.Οι στόχοι είναι αντίστοιχοι και ανάλογοι με τους στόχους που επιδίωξε το καθεστώς στις ΗΠΑ στην αυγή της νέας χιλιετίας.Ως στόχοι αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλοκαλύπτονται.Αδρά συνίστανται στους εξής:
1)Διάλυση της μεσαίας τάξης.
2)Εξαθλίωση της εργατικής.
3)Λεηλασία του δημόσιου πλούτου από μια δράκα υπερπλουσιων.
4)Είσπραξη εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ από τον μόχθο εκατομμυρίων.
5)Διάλυση συλλογικών μορφών οργάνωσης και αντίστασης.
6)Δημιουργία ανίκητου αστυνομικού μηχανισμού που θα επιτηρεί θα ελέγχει και θα καταστελει κατά βούληση.
7)Προστασία copyright και πατεντών σε φάρμακα, γονίδια, προγραμματιστικό κώδικα και οτιδήποτε άλλο αυτοί φανταστούν ότι μπορούν να πατεντάρουν.
8)θεοποίηση της αριστοκρατίας του πλούτου και προβολή της σαν φιλανθρωπική και μεγαλόψυχη.
9)Έλεγχο των επικοινωνιών και μετατροπή τους σε μέσα μαζικής παρακολούθησης.αλλά και πολλά άλλα που εντάσσονται στο ευρύτερο σχέδιο τους με κωδικό:
«Νεοφιλελεύθερος αστυνομικός υπερναζισμός, aka φασισμός του χρήματος».
ΑΥΤΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΜΟΝΟ ΑΝ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΑΔΡΑΝΕΙΣ, ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΣ, ΣΥΓΧΥΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΚΟΝΗ ΑΝ ΣΗΚΩΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΞΕΓΕΡΘΟΥΜΕ! Ο καθένας να κάνει τις επιλογές του.Για αυτές θα κριθεί και αυτές συνολικά θα καθορίσουν τι θα συμβεί.Διαλέγω να πάω με αυτούς και αυτές που αποφάσισαν να εξεγερθούν…Αυτοί και αυτές που περίμεναν τον Σεπτέμβρη πώς και πώς…
Που προσδοκούσαν σε αυτόν και που δεν έχουν εγκαταλείψει κάθε ελπίδα για την απελευθερωτική δράση του πλήθους.
Που ακόμη πιστεύουν ότι όλα είναι ανοιχτά και ότι σύγκορμη η ανθρωπότητα είναι στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της.Ή θα χρησιμοποιήσει για την ελευθερία, συνεργατικά και προς ώφελος της,τις τρομερές παραγωγικές δυνάμεις (του 2010), την ονειρική τεχνολογία και την απίστευτη συσσωρευμένη γνώση της,
Ή θα υποδουλωθεί σε αυτά μέσα σε μια σκλαβιά που θα είναι η πιο εφιαλτική όλων, δεχόμενη να λιμοκτονεί όταν ένας δυτικός αγρότης είναι τόσο παραγωγικός ώστε να μπορεί να καλλιεργεί τροφή για χίλιους.(σε βιολογικές καλλιέργειες και όχι με μεταλλαγμένους σπόρους…)
Λοιπόν, τα πράγματα είναι όσο πιο δραματικά γίνεται να είναι …
Όλοι να σοβαρευτούμε και να κάνουμε τις επιλογές μας.Αρκετά με τα ανθρωπάκια που περιμένουν και εύχονται σωτήρες ενώ είναι ανίκανα να δράσουν αυτόνομα στην Ιστορία…
Αρκετά με τις εκτός τόπου και χρόνου εκλογολογίες που θέλουν να αντικαταστήσουν την συζήτηση για τις ευθύνες μας στον Σεπτέμβρη με συζητήσεις για εκλογοχαρτάκια που θα ριχτούν σε κάλπικες κάλπες.
Αρκετά με τις υπεκφυγές και την μετάθεση των ζητημάτων σε αφηρημένες πολιτικολογίες όταν μπροστά μας έχουμε την 11 Σεπτέμβρη και την 29….
Την ΧΟΥΝΤΑ αυτή έχουμε χρέος να την ρίξουμε για τα παιδιά μας (που θα ρωτήσουν αργότερα:τι έκανες στην ΧΟΥΝΤΑ μπαμπά;)για νά έχουν δικαίωμα αυτά να έχουν μέλλον, να είναι ελεύθερα…
από BLACKBATMARX0:45πμ, Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010
(Τροποποιήθηκε 1:49μμ, Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010)
Συνέχεια από το πρώτο μέρος ———————
Αν αυτοί έχουν όλους τους λόγους να κάνουν τα πάντα ώστε να την βγάλουν καθαρή αυτόν τον μήνα, εμείς έχουμε τους ίδιους λόγους με αντίθετο πρόσημο ώστε να κάνουμε τα πάντα για αυτόν τον μήνα να είναι η νέμεση τους.Και η αλήθεια είναι ότι από τις 6 Μάη σε αυτόν τον τόπο έχει διαπραχθεί μια ύβρις.
Για να αντιληφθούμε το μέγεθος της πρέπει να πάμε λίγο πίσω στο 2008. ΜΙΑ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΤο 2008 ο παγκόσμιος καπιταλισμός βίωσε την τρομερότερη κρίση της ιστορίας του.Όλο το διαφημισμένο τραπεζικό του σύστημα κατάρρευσε συμπαρασύροντας στον όλεθρο χρηματιστήρια και λοιπό εικονικό χαρτομάνι αλλά και την ίδια την πραγματική οικονομία του.
Για να το σώσουν χρειάστηκαν να καταφύγουν στην μεγαλύτερη κρατική παρέμβαση που έγινε ποτέ ξεχνώντας εν μια νυκτί τις οικονομικές νεοφιλελεύθερες δοξασίες τους περί μη παρέμβασης του κρατικού τομέα στον ιδιωτικό.
Κι αν αυτή η κρατική παρέμβαση ξεπέρασε σε μέγεθος αυτή που είχε γίνει στο κραχ του 1929 κάτω από την υπόδειξη τότε των φρέσκων κεϋνσιανών ιδεών, σε καμιά περίπτωση δεν είχε τις ευεργετικές επιδράσεις για την κοινωνία όπως η προηγούμενη.
Το αντίθετο!
Δεν δημιουργήθηκαν όπως τότε νέες θέσεις εργασίας, δεν τονώθηκε η ενεργή ζήτηση του πληθυσμού, δεν ξεκίνησε ένας κύκλος δημόσιων έργων που ανανέωσε και εκσυγχρόνισε τις γενικές υποδομές.
Όλα μα όλα τα λεφτά, και μιλάμε για πολλά τρισεκατομμύρια ευρώ, πήγαν αποκλειστικά για την διάσωση των τραπεζών επιβαρύνοντας με νέα χρέη τα ήδη χρεωμένα κράτη.
Και ξαφνικά έγινε το αδιανόητο!
Οι ίδιοι τραπεζιτες που ήταν υπόλογοι για ατασθαλίες, σκάνδαλα και καταστροφικές αποφάσεις που οδήγησαν στον όλεθρο τον κλάδο τους, αυτοί οι τραπεζίτες που για ένα διάστημα ήταν στημένοι στον τοίχο από μια κοινή γνώμη που σύσσωμη ζήταγε την παραδειγματική τιμωρία και τη ισόβια φυλάκιση τους,αυτοί οι τύποι λοιπόν επανεμφανίστηκαν σε χρόνο ρεκόρ για να ζητήσουν τα ρέστα!
Όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν για την καταστροφική διαχείριση που έκαναν, όχι μόνο πήραν τρισεκατομμύρια ευρώ δανεικά και αγύριστα που μεταφράζονται σε ατελειωτες ώρες μοχθου για την κοινωνία αλλά βρήκαν και το αμίμητο θράσος να ξαναεμφανιστούν ως άτεγκτοι ξερόλες τεχνοκράτες που απαιτούν την τιμωρία κρατών για το γεγονός ότι χρεωθηκαν για να τους σώσουν!
Χώρες που ήταν ήδη χρεωμένες και με αναγνωρισμένο ιστορικό ενδημικής διαφθοράς όπως η Ελλάδα έγιναν άμεσα στόχοι τιμωρίας και δικτατορικών απαιτήσεων εφαρμογής εξοντωτικών προγράμματων ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας, περικοπών και λιτότητας για να ξαναπάρουν λεφτά οι αρχιγκάγκστερ του χρηματικού συστήματος.
Και βέβαια, βρέθηκαν οι ξεπουλημένοι δοσίλογοι πολιτικοί που ήταν διαθέσιμοι να ικανοποιησουν τις παράλογες και εξοργιστικές απαιτήσεις τους.
Αυτοί, εκμεταλλευόμενοι την κοντή και ασταθή μνήμη του πληθυσμού, θέλησαν να σβήσουν το 2008 και τι σήμαινε το 2008 για τον καπιταλισμό και την βιωσιμότητα του και αφοσιώθηκαν στο να γίνουν οι πιο πιστοί υπηρέτες ενός απάνθρωπου τραπεζικού συστήματος που εδώ απολάμβανε συσσωρευμενα υπερκέρδη και καθόλου δεν κινδύνευσε με χρεοκοπία το 2008 όπως κινδύνευσαν άλλα τραπεζίκα συστήματα με προεξάχον αυτό των ΗΠΑ.
Έφεραν το ΔΝΤ και την Τρόικα, παρουσιάζοντας τον γύψο αυτών των μηχανισμών ως αναγκαστικό μονόδρομο και όταν αντιμετώπισαν μια παλλαϊκή εξέγερση που έφτασε κοντά να ματαιωσει το επαχθές σχέδιο τους, δεν δίστασαν να φορτώσουν την σκοτεινή και πιθανότατα παρακρατική δολοφονία κλειδωμένων εργαζόμενων σε όλους τους διαδηλωτές ώστε να σπείρουν με τον πιο κύνικο τρόπο την σύγχιση, το αλληλοφάγωμα και την αυτοενοχοποίηση.
Όντως ήταν τεράστια η ύβρις που έγινε στις 6 Μάη από κάθε άποψη…
Ο κόσμος μέσα σοκ και την σύγχυση του διαισθάνθηκε, έστω με παθητικό και ακίνδυνο τρόπο, αυτήν την ύβρη και από τότε άρχισε να κυκλοφορεί την δοξασία ότι η απάντηση σε αυτήν την ύβρη θα δοθεί τον Σεπτέμβρη.
Αλλά όσο ο κόσμος ήταν στην ενδοσκόπιση, στην αυτοενοχοποίηση, στις δοξασίες, αυτοί βρήκαν πολύτιμο χρόνο για να περάσουν την λαίλαπα τους το καλοκαιρι, είτε με ασφαλιστικα εκτρώματα, είτε με επιστρατεύσεις φορτηγατζήδων, είτε με μια σειρά άλλων τερατουργηματικών νομοσχεδίων, καλλιεργώντας ταυτόχρονα το κλίμα των μη αναστρέψιμων αλλαγών και παγιώνοντας τον γύψο, την ηττοπάθεια, την απελπισία, την τάση φυγής σε ολόκληρη την κοινωνία.
Και ενώ αυτοί έκαναν τις αλητείες τους στο καλοκαίρι, είχαν παράλληλα το θράσος να κατηγορούν κάθε κοινωνική ομάδα που προσπαθούσε στοιχειωδώς να αντισταθεί, ως ανεύθυνη και υπονομευτική για τον τουρισμό λες και η καλοκαιριάτικη λαίλαπα τους δεν εξαπολυθηκε από επιλογη τους σε τουριστική περίοδο!Πραγματικά αμίμητο το θράσος των νέων εξουσιαστών.
Μπροστά στην ηλιθιότητα και τον κυνισμό του Μπους, αυτοί είναι 1000 φορές χειρότεροι και άπειρα πιο υποκριτικοί και δίγλωσσοι.
Ο Μπουσισμός τσάκιζε κοινωνικές ομάδες και εξαπόλυε φονικούς πολέμους αλλά δεν έκρυβε την ουσία του.
Αυτοί κλέβουν το λαϊκό εισόδημα και λένε ότι κάνουν αλληλεγγύη. Διαλύουν την παιδεία και την υγεία και λένε ότι εφαρμόζουν τον τέταρτο δρόμο για τον σοσιαλισμό, ρημάζουν μια ολόκληρη κοινωνία και λένε ότι εκτελούν το ύψιστο πατριωτικό καθήκον.
Η ικανότητα τους να ψεύδονται ασύστολα και διαστρέφουν τις έννοιες συναγωνίζεται και ίσως ξεπερνά αυτή των παλιών σταλινικών της ΕΣΣΔ της δεκαετίας του 30…
Δεν υπάρχει διαχωριστική γραμμή που να μην την έχουν κουρελιάσει σε όλα τα επίπεδα…Έφτασαν να κάνουν ανοιχτή συμμαχία με το αρχιφασιστικό κράτος πειρατή του Ισραήλ και να παριστάνουν τους ειρηνοποιούς!
Το ενδεχόμενο για αυτήν τη μαφία να προχωρήσει στην απελπισία της σε επιθετικό πόλεμο με την Τουρκία συμμαχώντας με το Ισραήλ, όσο κι αν είναι μικρό και στις τωρινές συνθήκες σχετικά αδιανόητο, έχει φύγει πάντως από την κλίμακα της ολικής απιθανότητας. Είναι για όλα ικανοί… ακόμη και για έναν τέτοιο όλεθρο…
Και από δίπλα, αφελείς τηλεορασόπληκτοι να ψελίζουν αποσβολωμένοι ότι δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική λύση εκτός από αυτή της Τρόικας και του ΔΝΤ καί ότι οτιδήποτε άλλο θα ήταν πολύ χειρότερο και αυτά να τα λένε εν έτει 2010! ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΠΙΚΑΙΡΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ!Ας καταλάβουν οι κύριοι κυρίες που λένε τα πιο απίστευτα για να δικαιολογήσουν τα πιο αδικαιολόγητα ότι δεν είμαστε ούτε στο 1910, ούτε στο 1810 και ας πάρουν επιτέλους χαμπάρι ότι ζούμε στο 2010.
Το να είναι κάποιος επίκαιρος με την εποχή του, τις δυνατότητές της, τους κινδύνους και τις προοπτικές της, είναι πλέον αναγκαίος όρος αν θέλει σοβαρά να ασχοληθεί με ζητήματα σύγχρονης κοινωνίας και της αλλαγής της.Ζώντας στο 2010 απολαμβάνουμε τα μέσα παραγωγής, την τεχνολογία και την γνώση του 2010 και όχι τα μέσα παραγωγής, την τεχνολογία και την γνώση του 1910 ή του 1810.
Απλά αυτό σημαίνει ότι απολαμβάνουμε αυτοματοποίηση, ρομποτοποίηση και δικτύωση που ήταν ανονείρευτη για το 1910 και που αν κάποιος μάθαινε τότε για την ύπαρξη της,θα θεωρούσε ως αυτονόητο ότι η ανθρωπότητα δεν υποφέρει από φτώχεια, βλακεία, αμάθεια, πολιτικές- μονόδρομους που φτωχαίνουν τους πολλούς και πλουτίζουν τους ελάχιστους.
Κι εδώ βρίσκεται η παράνοια της εποχής μας.
Όταν ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ έχει καταργηθεί η ανάγκη πολύωρης κοινωνικής εργασίας και οι κοινωνικές ανάγκες (τροφής, στέγασης, ενδυμασίας, μεταφορών, επικοινωνιών, γνώσης και πληροφορίας ) μπορούν παγκόσμια να καλυφτούν με ελάχιστη κοινωνική εργασία– της τάξης του βδομαδιάτικου 10ωρου με έξι μήνες άδεια και σύνταξη στα 45–,η ανθρωπότητα βιώνει την φτώχεια, τον αποκλεισμό, την αμάθεια, την ανευθυνότητα, το άγχος και την αυτοκαταστροφή.
Αποκλειστικός και υποχρεωτικός τρόπος διακανονισμού των ανθρωπινων σχέσεων έχει αναγορευτεί το χρήμα.Και αν παλιότερα αυτό έδινε κίνητρα στους ανθρώπους να κινητοποιηθούν(όπως έγραφε ο άνταμ σμίθ το 1776…),σήμερα στην εποχή του υπεραναπτυγμένου τεχνολογικού καπιταλισμούδιαδραματίζει τον ρόλο του χρέους και της υποδούλωσης ολόκληρων κρατών.
Ο φετιχισμός, η αλλοτρίωση, η ταπείνωση, η κυριαρχία ήταν πάντα σήματα κατατεθέντα του χρήματος.Αλλά τώρα έγινε κάτι χειρότερο από αυτά… ΒΑΓΓΕΛΗ ΚΑΠΟΙΟΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΧΡΩΣΤΑΣ 100.000 ΕΥΡΩ!Με κάποιο τρόπο όλοι οι κάτοικοι αυτής της χώρας βρεθήκαμε να χρωστάμε πολλά λεφτά.
Ανεξάρτητα αν είχαμε κλέψει λεφτά ή είχαμε δώσει λεφτά στο κράτος ή και τίποτε από αυτά,ΟΛΟΙ βρέθηκαμε να χρωστάμε ένα χρέος της τάξης των 314 δις ευρώ που αν το διαιρέσεις με το 3 εκατομμύρια (στοιχειώδεις οικογενειακές μονάδες) βρίσκεται ότι κάθε μικρή οικογένεια χρωστά πάνω από 100.000 ευρώ…
(μόνο ως μερίδιο της στο κρατικό χρέος και χωρίς να υπολογίζονται τα άλλα χρέη όπως αυτά προς τις ιδιωτικές τράπεζες!)
Αυτό το τρομερό χρέος καλούμαστε ΤΩΡΑ να το πληρώσουμε ΟΛΟΙ ανεξάρτητα αν συμβάλαμε στην δημιουργία του ή όχι, λες και ΟΛΟΙ ωφελήθηκαν από την δημιουργία του και τώρα πρέπει να γυρίσουν πίσω την ωφέλεια, και όταν μάλιστα ως ΧΡΕΟΣ φούσκωνε μόνο του αυτά τα χρονια λόγω των απαράδεκτων τόκων που του είχαν βάλει….
Και μάλιστα καλούμαστε να το πληρώσουμε με ποιο τρόπο;Δανειζόμενοι περισσότερα με πιο επαχθείς όρους!Δεν υπάρχει προηγούμενο στην αλητεία που κάνει αυτή η χουντική κυβέρνηση…Φανταστείτε ότι χρωστάτε πολλά και ότι παίρνετε νέο δάνειο που θα σας κάνει να χρωστάτε περισσότερα με τον όρο να σας πάρουν το σπίτι, να σας απολύσουν από την δουλειά και να σάς φέρνουν κάθει βδομάδα έναν τύπο που θα τσεκάρει πόσο λιγότερο καταναλώνετε από πριν για να δεχτεί να σας δώσει την δεύτερη δόση του δανείου!
ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΝΕΙ ΤΩΡΑ Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΝΤ ΣΕ ΕΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΛΑΟ όπως έκανε στο παρελθόν σε τόσους άλλους λαούς… ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ;Αυτοί που λένε ότι όσοι θέτουν θέμα εξέγερσης βάζουν σε κίνδυνο την κοινοβουλευτική δημοκρατία (με διάφορες διατυπώσεις και συνειρμούς…) απλά ή είναι εκτός τόπου και χρόνου ώστε να μην ξέρουν ότι από 6 Μάη 2010 δεν υπάρχει σε αυτόν τον τόπο ούτε κοινοβούλιο, ούτε δημοκρατία ή είναι πιονια αυτού του καθεστώτος ώστε να αλλάζουν το όνομα του και να το αποκαλούν «δημοκρατία».
Ο Σεπτέμβρης λοιπόν έχει να δείξει πολλά και το τι θα συμβεί σε αυτόν και κυρίως τι θα κάνουμε τώρα, είναι εκατομμύρια φορές πιο σημαντικό από αυτό που θα κάνουμε σε κάλπες.
Σε αυτήν την φάση κάθε συζήτηση για εκλογές είτε από υποστηρικτές της αποχής, είτε από εκλογικούς υποστηρικτές της αριστεράς, είναι ο ορισμός του αποπροσανατολισμού για τα γεγονότα του ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ…
Αυτοί που επιμένουν για τους δικούς τους λόγους να αποκαλούν το σημερινό καθεστώς «δημοκρατία» είναι αυτοί που σήμερα συκοφαντούν και διασύρουν το περιεχόμενο της έννοιας πέρα από κάθε φαντασία και δίνουν έτσι όλα τα πατήματα και τις αβάντες στους καθαρόαιμους φασίστες να πουν:»είδατε η δημοκρατία σας;φάτε την τώρα!»
(H παράγραφος αυτή αναφέρεται στους υποστηρικτές του καθεστώτος και όχι σε ανρχικούς που ορίζουν διαφορετικά την έννοια και το περιέχομενο της δημοκρατίας…)
ΕΝΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ…Το χρέος που έχουν δρομολογήσει να αυξηθεί και άλλο και στο όνομα του οποίου εξαθλιώνουν και υποδουλώνουν μια ολόκληρη κοινωνία, είναι οφειλή σε συγκεκριμένους ανθρώπους που συγκροτούν το πιο ισχνό εκμεταλλευτικό κοινωνικό στρώμα από καταβολής ταξικών κοινωνιών…
Όμως αυτοί μάς χρωστάνε, όχι εμείς σε αυτούς!’
Οταν ο bill gates για τους δικούς του λόγους (για να παρουσιαστεί ως ο μεγάλος φιλάνθρωπος, για να εμπεδώσει την κοινωνία της πατέντας που εκπροσωπεί κλπ) ζητάει από τους 1000 πλουσιότερους ανθρώπους της γης να επιστρέψουν ως δωρεά το 50% της περιουσίας τους,εμείς έχουμε περισσότερους λόγους να απαιτούμε τουλάχιστον το 75% αυτών των περιουσιών με την ρήτρα αυτό να χρησιμοποιηθεί πραγματικά για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών και ότι τα κράτη στο εξής δεν θα χρωστάνε τίποτε σε αυτούς.
Πόσο αδιανόητο είναι τελικά αυτό;Για πόσο καιρό κάποιες λίγες χιλιάδες ανθρώπων θα αποφασίζουν και θα καταδικάζουν τις Ζωές δισεκατομμυρίων άλλων; Ο εχθρός είναι τελικά μέσα μας…Όπως ήδη αναφέρθηκε, η ανθρωπότητα διαθέτει ένα σύνολο μέσων παραγωγής, επικοινωνίας, μεταφορών και μετάδοσης πληροφορίας ανονείρευτο ακόμη και για αυτούς που ζουσαν μόλις πριν 20 χρόνια.
Οι βασικές ανάγκες διατροφής, στέγασης, μεταφορών, επικοινωνίας, αλλά και οι αυτές της γνώσης της ψυχαγωγίας και άλλες θα μπορούσαν να καλυφτούν με ελάχιστη κοινωνική εργασία της τάξης των λίγων ωρών την βδομάδα που θα παρεχόταν είτε από εθελοντικά δίκτυα αλληλοϋποστήριξης είτε από επαγγελματικές ομάδες επιφορτισμένες με συγκεκριμένα καθήκοντα και με άμεσο λόγο (ΕΡΓΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ)στις εργασιακές σχέσεις.
Η τεχνολογία, η αυτοματοποίηση, η ρομποτοποίηση της παραγωγής του 2010 έχουν ανοίξει αντικειμενικά άλλους ορίζοντες για το πώς θα μπορούσε να είναι οργανωμένη μια κοινωνία.
Ταινίες σαν το zeitgeist έχουν ακριβώς δείξει αυτήν την προοπτική του ξεπεράσματος ενός κόσμου που κυβερνάται από απρόσωπες και απάνθρωπες δυνάμεις του χρήματος και την εισαγωγή ενός άλλου που θα τοποθετήσει τον άνθρωπο στον κέντρο και την τεχνολογία στην υπηρεσία των αναγκών του.
Το ίδιο το software και τα τρομερά εργαλεία του έχουν ήδη κοινωνικοποιηθεί με την ξεχωριστή επανάσταση του opensource και του gnu/linux και οι καρποί της εργασίας των προγραμματιστών του είναι ήδη διαθέσιμοι στον καθένα να τους κατέχει δωρεάν, να τους μοιράζει κατά βούληση, να εξερευνεί και να τροποποιεί τον κώδικα του.
Τα torrents μεταφέρουν ολόκληρες συλλογές βιβλίων, μουσικής, ταινιών και προγραμμάτων με το πάτημα ενός πλήκτρου που προηγούμενα απαιτουσαν υπέρογκα ποσά για να αποκτηθούν και πολύ μεγαλύτερο χώρο για να αποθηκευτούν.
{Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, αυτό δεν σημαίνει ότι σε μια νέα κοινωνία που θα τοποθετεί τον άνθρωπο και τις λειτουργίες του στο κέντρο και θα αντιμετωπίζει τα έμψυχα με πολύ μεγαλύτερο σεβασμό από τα άψυχα, θα πάρουμε ανέπαφες και αυτούσιες όλες τις τεχνολογίες που μας έχει κληρονομήσει αυτό το σύστημα. Πολλές τεχνολογίες είτε ρυπογόνες,(όπως τα πετροχημικά), είτε καταστροφικές (όπως η πυρηνική και οι τεχνολογιες όπλων μαζικής καταστροφής) θα χρειαστεί να εγκαταλειφτούν το δυνατό συντομότερο. Επίσης όπως έδειξε αυτό το σπουδαίο βιβλίο http://thepiratebay.org/torrent/5793272/Suppressed_Inventions στο έδαφος του καπιταλισμού για κάθε μία επαναστατική ιδέα που κατάφερε να γίνει κοινός τόπος υπάρχει άλλη μία που λογοκρίθηκε για εξουσιαστικούς ή/και κερδοσκοπικούς λόγους .
Επομένως θα χρειαστεί να αναστήσουμε πολλές τέτοιες επιστημονικές ιδέες (μία από αυτές είναι η Βιοφυσική του Βίλχελμ Ράιχ) και να απελευθερώσουμε την επιστήμη από τα δεσμά του κέρδους και της εξουσίας προκειμένου αυτή να γίνει υπηρέτης και οδηγός του ανθρώπου και όχι δυνάστης του…}
Κι όμως…Παρά τις διαδοχικές επαναστάσεις στην μηχανική, στην ηλεκτρονική, στην αυτοματοποίηση και στην μετάδοση πληροφορίας, εξακολουθεί να κυριαρχεί η βλακεία, η άγνοια, η ενασχόληση με ρουτινιάρικες ή/και βλαβερές εργασίες που σκοπό τους έχουν μόνο να διασφαλίσουν την κυκλοφορία και την προστασία του χρήματος.
ΠΙΚΡΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΑΒΟΥΡΑ ΧΙΛΙΕΤΙΩΝ ΤΑΞΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ…
Ο μέσος άνθρωπος εδώ και παγκόσμια είναι ακόμη ανίκανος να σκεφτεί ανεξάρτητα και για τον εαυτό του χωρίς να αναμασά άκριτα και παθητικά αμφίβολη διανοητική τροφή άλλων.
Ο μέσος άνθρωπος φαίνεται αθεράπευτα να τέρπεται από το επουσιώδες είτε αυτό είναι γελοία θεάματα είτε κακοήθη κουτσομπολιά και να το βάζει στα πόδια μπροστά στα ουσιώδη που αφορούν την Ζωή του και της λειτουργίες της.
Ο μέσος άνθρωπος φαίνεται ακόμη δομικά ανίκανος να αναλάβει κοινωνικές ευθύνες και να υπερασπιστεί την ίδια την ελευθερία του και αναζητά σωτήρες που θα τον σώσουν από τον ίδιο του τον εαυτό.
Ο μέσος άνθρωπος ελκύεται από την πορνογραφία που απομιμείται βάναυσα και μηχανικά την φυσική ένωση και ταυτόχρονα νιώθει ανίκανος να παραδοθεί ηδονικά στην αμοιβαία ολοκλήρωση αλλά και να δοθεί συναισθηματικά στον σύντροφο του.
Ο μέσος άνθρωπος αναζητά χαιρέκακα αυτά που τον χωρίζουν ανούσια και επιφανειακά από τον διπλανό του και αποστρέφεται τα ουσιαστικά που τον ενώνουν.
Ο μέσος άνθρωπος αγαπά όταν πρέπει να μισεί, μισεί όταν πρέπει να αγαπά, είναι καχύποπτος όταν πρέπει να δείξει εμπιστοσύνη και δείχνει εμπιστοσύνη όταν πρέπει να είναι καχύποπτος και εσωτερικά νιώθει μίζερα και ανήμπορα να καθορίσει το οτιδήποτε.
Ο μέσος άνθρωπος φαντάζεται μυστικιστικά ότι είναι κάτι μεγαλύτερο από αυτό που μπορεί να είναι και λειτουργεί ως πολύ μικρότερος από αυτό που μπορεί να είναι.
Ο μέσος άνθρωπος βολεύεται σε προκαθορισμένους ρόλους που του αφαιρούν κάθε αίσθηση πρωτοβουλίας και αυθεντικής δράσης και υποτάσσεται σε κοινωνικούς κανόνες που είναι βουτηγμένοι στην αντιζωικότητα και στον παραλογισμό.
Αυτή η πραγματικότητα μάς είναι κληρονομημένη εδώ και χιλιάδες χρόνια και καμιά τεχνική επανάσταση δεν την άλλαξε.
Τότε;
Προς τι η αισιοδοξία και τα καλέσματα για δράση;
Δεν είμαστε μήπως καταδικασμένοι να ζήσουμε εκ νέου την ανθρώπινη αθλιότητα όσες ιστορικές ανατροπές κι αν γίνουν;
ΚΙ ΟΜΩΣ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΕΠΙΜΕΝΕΙ, ΤΩΡΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ!
Υπάρχουν κάποια νέα δεδομένα που μας επιτρέπουν την αισιοδοξία.
Μετά το παγκόσμιο νεολαιίστικο ξέσπασμα της δεκαετίας του 60 άρχισε δειλά να βγαίνει στο προσκήνιο ένα νέο είδος ανθρώπου ασύγκριτα πιο ελεύθερο και ανεξάρτητο από αυτό που προϋπήρχε, απρόθυμο να υποταχθεί σε φθαρμένα δόγματα και προκαθορισμένους ρόλους και πιο ανοικτΌ να επαναδιεκδικήσει την χαμένη ή μπλοκαρισμένη φυσικότητα του.Στην Ελλάδα είδαμε τόσο στην εξέγερση του Δεκέμβρη όσο και σε αυτήν της 5 Μάη, μια κρίσιμη μάζα ανθρώπων που μακριά από καθοδηγήσεις ήταν αποφασισμένη να γράψει αυτόβουλα την δική της ιστορία.
Μια μάζα ανθρώπων που δεν θέλει να εξαγοραστεί, δεν επιθυμεί να καπελωθεί, δεν υποτάσσεται σε ιεραρχίες και δεν δέχεται διαταγές.
Μια μάζα ανθρώπων που διψά για γνήσια ανθρώπινη επαφή, έχει περιέργια για πραγματική γνώση και θάρρος για συγκρουσιακή δράση.
Μια μάζα που είναι ικανή να πάρει πρωτοβουλίες, που δεν φοβάται αλήθειες που φλέγεται για τον φυσικό έρωτα και που μπορεί και θέλει να σκεφτεί για τον εαυτό της.
Μια μάζα που αναρωτιέται κατά πόσο η καθημερινότητα της, οι βαθύτερες έξεις, ενορμήσεις και πάθη της εναρμονίζονται με τις κοινωνικές επιδιώξεις και πιστεύω της.
Παραμένει ως τέτοια μειοψηφική και βασανίζεται και αυτή από τις δικές της αντιφάσεις, αστοχίες και ασυνέπειες της.
Ζώντας πλάι στην πολυ μεγαλύτερη μάζα των ανθρωπάκων δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Κι άλλωστε όσοι την συναποτελούν δεν είναι μεταξύ τους συντονισμένοι και ενωμένοι παρά διασκορπισμένοι και σχετικά απομονωμένοι.
Σε αυτό όμως το σύνολο ανθρώπων βρίσκεται σήμερα το βάρος της ευθύνης για να ξεσηκώσει τους υπόλοιπους.
Όχι για να δράσει ως πεφωτισμένη πρωτοπορία που θα αποφασίσει για τους υπολοιπους, αλλά για να ανοίξει δρόμους και να δώσει έμπνευση σε αυτούς που είναι εγκλωβισμένοι στην ακαμψία της μικρότητας τους.
Να αντιτάξει στο :”ποιος είμαι εγώ για να αλλάξω τον κόσμο, άλλοι πάντα αποφασίζουν” ή ακόμη χειρότερα στο “δεν πανε να πνιγούν ολοι, θα βρω την άκρη με την λαμογια και την ρουφιανιά μου”, την φυσική αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη, το πνεύμα πρωτοβουλίας και θάρρους.
Το σύνολο των ανθρώπων που έχει την ικανότητα να δρα ορθολογικά και αλληλέγγυα επανακαλύπτοντας όλα τα βάθη και της δυνατότητες της ανθρώπινης φύσης υπάρχει ευτυχώς παγκόσμια και σε διαφορετικές αναλογίες σε κάθε χώρα.
Η Ελλάδα δεν πρωτοπορεί στην δύναμη αυτού του συνόλου αλλά ξεχωρίζει όντας στο μάτι του κυκλώνα για τις αυξημένες ευθύνες και ευκαιρίες που έχει εδώ αυτό το σύνολο.
ΟΛΟΙ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ!
Από κει και πέρα η ευθύνη της απόφασης ανήκει σε όλους και στον καθένα χωριστάΕίτε ανεύθυνος, είτε υπεύθυνος, είτε δειλός είτε θαρραλέος, είτε συνειδητοποιημένος είτε ασυνείδητος,ο καθένας θα κριθεί για την απόφαση που θα πάρει αυτόν τον μήνα.
Και η απόφαση του καθένα θα καθορίσει στο μέτρο της και στην βαρύτητα της τις εξελίξεις που θα έρθουν.
Κανείς όμως όπου κι αν βρίσκεται ό,τι κι αν κάνει δεν θα μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν είχε ευθύνες για αυτά που ήρθαν.
Ο καθένας κατέχει μια τεράστια δύναμη για να καθορίσει τα γεγονότα είτε με την συμμετοχή του είτε με την απουσία του.
Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι από πάνω που έχουν επιδοθεί με μανία στο σπορ της εξουδετέρωσης της λαϊκής οργής. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ…Επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς δεν μπορεί να υπάρξει ούτε θα έπρεπε να είναι επιθυμητό κάτι τέτοιο.
Το βασίλειο της μικρολαμογειάς, της ενδημικής διαφθοράς, της περιρρέουσας κοινωνικής ανευθυνότητας, της υποδούλωσης σε κομματικά φέουδα ας πάει στον αγύριστο!
Μπροστά μας έχουμε την προοπτική είτε να δεχτούμε ένα νέο καθεστώς 1000 φορές χειρότερο και πιο ανάλγητο από το προηγούμενο είτε να φέρουμε ένα άλλο 1000 φορές πιο όμορφο και δίκαιο.Με όλους τους διχασμούς που θέλει να φέρει η πολιτική πανούκλα, με όλες τις ανούσιες εκλογολογίες που θέλουν να μας παγιδέψουν σε κάλπικες κάλπες και να δημιουργήσουν αυταπάτες για μαγικά εκλογοχαρτάκια που αλλάζουν καθεστώτα
και κυρίως με όλα τα οργανωμένα σχέδια των ισχυρών να τρομοκρατήσουν και να επιβάλουν γύψους στημένων μονόδρομων οι ευκαιρίες είναι μπροστά μας,η μάχη έχει ήδη ξεκινήσει… ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΤΟ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ;Πολλοί ισχυρίζονται ότι είναι ανούσιο και ανεπαρκές να κατέβει ο κόσμος στους δρόμους αν δεν είναι συνειδητοποιημένος για αυτά που θελει να φέρει.
Κάποιοι βλέπουν ακόμη χειρότερα με φόβο έναν λαϊκό ξεσηκωμό με την θεωρία ότι θα φέρει ένα ακόμη πιο κατασταλτικό κράτος και μια ακόμη πιο συντηρητική κοινωνία.
Οι αντιρρήσεις είναι θεμιτές και μπορεί να δικαιωθούν
Αλλά ας μην ξεχνάμε το βασικότερο.
Ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμιά κοινωνική αλλαγή αν ο κόσμος δεν κατέβει σύσσωμος στον δρόμο.
Ότι για να πάρει ο κόσμος την ζωή στα χέρια του, να καταλάβει και να ορίσει εκ νέου τους εργασιακούς του χώρους και τις ίδιες τις γειτονιές του, να παρασυρθεί στα κύματα της άμεσης δημοκρατίας και των συνελεύσεων προαπαιτείται η αποφασισμένη και θαρραλέα κάθοδος του στους δρόμους των τσιμεντουπόλεων.
Η αναμέτρηση με τις κατασταλτικές δυνάμεις είναι αναπόφευκτη και ένας άλλος αναγκαίος όρος για να συντρίψει τους φόβους του μπροστά στην εξουσία και για να αποκτήσει αυτοπεποίθηση για τις δικές του δυνάμεις.
Τα πράγματα δεν είναι εύκολα και τα ρίσκα είναι μεγάλα.
Εμπνέει το γεγονός ότι αυτή η μάχη δεν αφορά μόνο αυτήν την χώρα αλλά ολάκερη την ευρώπη και σε ένα άλλο επίπεδο και ολάκερη την υφήλιο.
Τις τελευταίες βδομάδες άλλωστε ζούμε έναν τρομερό ξεσηκωμό εργατών και πληβείων ενάντια σε μεροκάματα πείνας και εξοντωτικές ακρίβειες, ξεσηκωμός που έχει αγκαλιάσει όλο τον τρίτο κόσμο. Από την Νότια Αφρική και την Μοζαμβίκη ως το Βιετνάμ και την Κίνα.
Αυτός ο κόσμος που επιτέλους δείχνει διαθέσεις να σπάσει τις αλυσίδες του και να πάψει να είναι ένα παθητικό αντικείμενο εκμετάλλευσης που το ξεζουμίζουν μέχρι θανάτου, θα χαρεί και θα πάρει κουράγια από έναν γνήσιο Ελληνικό ξεσηκωμό που θα προτάξει πανανθρώπινες αξίες.
Τα ίδια τα γεγονότα εδώ έχουν προκαλέσει παγκόσμιο ενδιαφέρον εδώ και μήνες…
Αν από την άλλη,αυτός ο λαός αποδειχτεί λίγος και αθεράπευτα δειλός για να συντρίψει την επελαύνουσα παγκόσμια χούντα που του έκατσε στον σβέρκο από τις 6 Μάη. τότε άλλοι λαοί θα αναλάβουν αυτό το βάρος και δεν θα τελειώσει εδώ η ιστορία. ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ…Όμως πριν καταφύγουμε σε τέτοιες κρίσεις έχουμε μπροστά μας απτές και συγκεκριμένες ιστορικές μάχες.Δύο ημερομηνίες δίνουν τον τόνο χωρις να εξανλτλείται σε αυτές το δυναμικό του Σεπτέμβρη.
Η πρώτη είναι η 11 Σεπτέμβρη και η μάχη της ΔΕΘ. Η δεύτερη είναι η 29 Σεπτέμβρη και η πανευρωπαϊκή γενική απεργία.
Την πιο αποφασιστική σημασία έχει η 29 Σεπτέμβρη που σηματοδοτεί την αυλαία του Σεπτέμβρη.
Αλλά πιο κρίσιμη είναι η 11 Σεπτέμβρη καθώς η επιτυχία ή η αποτυχία της κινητοποίησης και της σύγκρουσης θα διαμορφώσει το κλίμα και τις προσδοκίες για την 29 Σεπτέμβρη.
Μια μαζική συγκρουσιακή 11 Σεπτέμβρη είναι η καλύτερη παρακαταθηκη για αυτά που θα έρθουν στις 29.
Το κράτος ετοιμάζεται για εκείνη την μέρα να εξαπολύσει την Χούντα του στους δρόμους και έχει προαναγγείλει προληπτικές συλλήψεις και μαζική παρουσία ταγματασφαλιτών που θα εκφοβίσουν και θα καταστείλουν.
Όσοι θα ανέβουν Θεσσαλονίκη θα πρέπει να είναι έτοιμοι για όλα και αποφασισμένοι για πολλά.
Εδώ ο καθένας θα δείξει πόσο αντιστασιακός και ανυπότακτος είναι.
Πόσο μίλαγε για τον Σεπτέμβρη γιατί πίστευε πραγματικά σε αυτόν ή τον χρησιμοποιούσε σαν βολικό άλλοθι για την καλοκαιρινή του αδράνεια.
Πόσο είναι διατεθειμένος να αγωνιστεί σε δύσκολες συνθήκες και να παρακινήσει και άλλους να κάνουν το ίδιο και πόσο η αγωνιστικότητα του εξαντλείται σε εύκολα λόγια και κορώνες που δεν τον μετακινούν από τον καναπέ του.
Η 11 Σεπτέμβρη βέβαια δεν θα μπορούσε να μαζέψει τον κόσμο που μπορεί να κατέβει στις 29 και ούτε θα ήταν εφικτό κάτι τέτοιο σε οποιεσδήποτε συνθήκες.Ο ρόλος της παραμένει κρίσιμος αλλά πάντα προπαρασκευαστικός.Μια πρώτη αναμέτρηση δυνάμεων πριν το μεγάλο ραντεβού για τις 29.
Ακριβώς για αυτό όμως προσφέρεται ως γεγονός για τους πιο συνειδητοποιημένους και θαρραλέους.
Και μέσα στις πολωμένες συνθήκες που ζούμε δεν αποκλείεται να φέρει ακόμη μεγαλύτερα αποτελέσματα αν την πάρουν σοβαρά αυτοί και αυτές που είναι και συνειδητοποιημένοι και θαρραλέοι.
Η ώρα της απόφασης έφτασε.
Οι δικαιολογίες και τα άλλοθι αδράνειας τελείωσαν.
Εσύ θα καθορίσεις αυτά που θα έρθουν.
Όλα είναι ανοικτά για το καλύτερο και το χειρότερο και τα κλειδιά τα κρατάς εσύ.
Αν όλα πάνε όπως θέλουν οι λίγοι ισχυροί εξαιτίας της δικής σου λιγοψυχιάς και απάθειας τότε θα παγιωθεί για μεγάλο διάστημα η κοινωνική φρίκη και απόγνωση με απρόβλεπτες αρνητικές συνέπειες για τις ζωές όλων γύρω σου.
Δεν ξέρω για σένα αλλά εγώ προσωπικά είμαι αισιόδοξος και αποφασισμένος όσο ποτέ.
Σε τελική ανάλυση υπόλογοι δεν είμαστε μόνο στους εαυτούς μας αλλά κυρίως στα παιδιά μας…
Τι άλλο να πεις όταν βλέπεις ότι στην «μέκκα» του καπιταλισμού,τις ΗΠΑ,όπου το 21% των παιδιών και κάπου εκεί για όλους τους υπόλοιπους,κι αυτό πριν από την ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΕΝΗ οικονομική κρίση του 2008
Ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας,χωρίς ασφάλιση(ο μόνος τρόπος να πάρεις «δωρεάν» ιατρική περίθαλψη σαν άνθρωπος αντί να πεθάνεις στο δρόμο σαν το ζώο είναι να πληρώσεις ένα κατεβατό σε ιδιωτικές εταιρείες εκμετάλλευσης ανθρώπινου πόνου που κρίνουν ανάλογα με το κέρδος ποιους να ασφαλίσουν με αποτέλεσμα όσοι έχουν περισσότερη πιθανότητα να αρρωστήσουν άρα και περισσότερη πιθανότητα οι εταιρείες να εξασφαλίσουν από αυτούς λιγότερα κέρδη ΔΕΝ ΑΣΦΑΛΙΖΟΝΤΑΙ
Πάρα πολλοί εξ αυτών από πριν,αλλά τώρα πολλοί περισσότεροι είναι άστεγοι,λόγω υφαρπαγής των σπιτιών αυτών και των οικογενειών τους από μεγαλοτράπεζες,αφού αναγκάστηκαν να υποθηκεύσουν για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην,λόγω των αξιών των ακινήτων που εβρίσκοντο στα ύψη(το περιβόητο «housing bubble»-σύμπτωμα της εγγενούς «ελεγχόμενης αταξίας» του καπιταλισμού-god bless Reagan)που τώρα βρίσκονται στο ναδίρ,και τους τρώνε οι τόκοι.
Και σαν να μην έφτανε το ότι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα,επειδή έτυχε στη ζωή τους να μην είναι τυχεροί,δηλ να γεννηθούν σε φτωχή οικογένεια,να μην έχουν την διάνοια Άινσταιν,να πέσουν θύματα των τραπεζών κοκ η να έχουν κάποια ασθένεις,τώρα καταδιώκονται όχι μόνο αυτοί,αλλά και όσοι προσπαθούν να τους ανακουφίσουν!
This past Wednesday, a federal appeals-court overruled a lower court ruling that said the city could not prevent groups from feeding the homeless in the city parks. The court ruled that the law does not violate the First Amendment under Florida law. This overturns the 2008 ruling wherein a federal judge had ruled in favor of the homeless and their advocates in a decision that claimed that the law violated the homeless advocates constitutional right to free speech.
Orlando Food Not Bombs, a plaintiff in the case, had asserted that its meals expressed an explicit message to observers that society had to take care of and feed its homeless. But the court’s decision on Wednesday found that the feedings were not expressive enough to constitute a perceptible free-speech claim. Per the First Amendment Center, the court held that «a party asserting a free-speech claim based on expressive conduct must establish (1) the intent to convey a particularized message and (2) that a reasonable observer would understand the message.»
Additionally, the court wrote, “We accept that Orlando Food Not Bombs had the requisite expressive intent, but we believe that the feedings in this case present at most an ambiguous situation to an objective reasonable observer,” the appeals court wrote. “Just feeding people in the park is conduct too ambiguous to allow us to conclude that a great likelihood exists that an objective reasonable observer would understand that the feeders are trying to convey a message.”
The court also denied the free-exercise claim brought forth by Orlando Food Not Bombs by stating that the law was neutral in that it applied to any general group, not just Orlando food Not Bombs, as such they were able to use a «rational basis» standard to review the law wherein the court decided that «the city’s interest in reducing overall wear and tear on its parks was rational.» If that is the case why not require permits for those 25 people to be in the park walking around—oh wait you can’t do that but you can stop us from feeding them. Why not create permits for everyone who just wants to come in the park if «wear and tear» is your «rational concern?»
Orlando Food Not Bombs is, of course, asking for a rehearing of the case, in the meantime the members vow to continue feeding the homeless.
While the ordinance will not take effect for 20 days, once it does Orlando Food Not Bombs and other homeless advocacy groups will not be able to legally feed those most in need.
Originally passed in 2006, the law requires a permit before anyone can feed a crowd of 25 or more and only two permits are allowed per year for each of the city’s three parks (yet somehow the weekly farmers market gets to take up exorbitant room on a weekly basis at Lake Eola Park). This would ostensibly limit the any groups plans to feed the homeless…although technically if a group had at least 26 members than each member could conceivably get two permits each and that would provide them sufficient legal standing to do the weekly feedings they have been doing for so many years now.
The major complain seems to be that those living or working near the parks don’t like seeing all those homeless people standing around eating and breathing as if they were real people. Most seem to wonder why the homeless aren’t fed indoors instead of outside—for the advocacy groups the answer is simple—the parks are free and open to the public so why buy or rent space? As for the city, it has already spent $40,000 appealing the case so it could have rented or bought a pretty inexpensive place to feed the homeless, but I guess the city would prefer to just fight to see if we can become the meanest city for the homeless.
Advocates for the homeless decry the law and the ruling:
«We take the position that the right to food is a basic human right,» said Karen Cunningham, legal director at the National Law Center, which had filed a brief supporting opponents of the restrictions. «More people will undoubtedly go hungry, even though there are churches and other organizations willing to share food with them. Particularly in this difficult economy, restricting people’s ability to help is just a terrible response to the community’s discomfort with the homeless.»
Migdalia Pagan, founder of New Vision Ministry, which also feeds homeless people at Lake Eola, was more blunt: «They’re always trying to find a way to close the doors on the people who want to do something for the homeless,» she said. «If you don’t want us to feed the homeless in the park, then donate a building, Orlando, so we can take care of the homeless and get them off the street.»
«What ever happened to freedom of assembly?» asked Bruce Shawen, a homeless activist and Navy veteran who lives in a camp in the woods. «It’s unfortunate that the city of Orlando views it as an us-vs.-them situation, like we’re the enemy. What these feedings do is give people a sense of hope, a sense that someone cares about them.»
People need to realize that homelessness is a civic reality that cannot be ignored or simply moved out of the park. Laws such as this dehumanize the homeless and foster the attitudes that allow people to feel that it is okay to mistreat or even be violent towards the homeless. Unfortunately, the homeless are essentially invisible, and when they are noticed they are reviled, ignored and deeply misunderstood. This dehumanization is probably best exemplified by the «bum fight» videos prevalent on YouTube. In these videos «bums» are forced to fight in matches orchestrated by their captors. If a single video of this nature existed for any other religious or minority group the national outcry would be instantaneous. The clarion call would go out for government action. Instead, «bum fights» can be found on the internet or, for collectors, on DVD. Maxim Magazine even ran an article entitled «Hunt the Homeless.» Imagine if that said «Hunt the _____(insert race, religion, etc).»
We need to be aware of the many causes of homelessness other than drugs or alcohol:
<!–[if !supportLists]–><!–[endif]–>40% of all homeless people are families
<!–[if !supportLists]–><!–[endif]–>60% are single adults
<!–[if !supportLists]–> <!–[endif]–>8% are elderly persons over 62 years of age
<!–[if !supportLists]–> <!–[endif]–>23% are children age 18 or younger
<!–[if !supportLists]–> <!–[endif]–>17.3% are military veterans
In 2009 alone, there were nearly 50,000 filings for foreclosure in Florida–up 70% over 2008. Because of this nearly 50% of the people who are homeless are experiencing homelessness for the first time ever. Those who have experienced four or more episodes of homelessness in their lives make up just over one-fourth of the total homeless.
The anti-feeding law does nothing to resolve the true issue at hand…how to feed and help those in need. As U.S. District Judge Gregory Presnell stated in 2008, «How does moving the problem around address any legitimate public interest?» Presnell said. «You’re not solving the problem, just moving it around and perhaps making it worse.»
As a disclaimer, I should state that I used to volunteer with D.C. Food Not Bombs a decade or more ago so I have a special affinity for what Orlando Food Not Bombs is doing, but my knowledge of the organization doesn’t cloud my judgment as much as it simply makes me more sure that we should unite in solidarity to share in the vulnerability of those less fortunate and help foster a new social reframing of homelessness and poverty as part of a broader vision of a new social contract.
I once heard a society’s morality is best measured by how it treats its most vulnerable. If this report is any indication, our society is not measuring up.
ΑΚΟΥΣΟΝ ΑΚΟΥΣΟΝ!!!
Στην Αμερική, την «χώρα της ευκαιρίας»!!!
ΣΚΑΤΑ!
Δεν φτάνει που το σύστημα και το μεγάλο κεφάλαιο τους έφερε σε αυτή την κατάσταση λόγω των καπιταλιστικών τραπεζικών κόλπων-κρίσεων η/και της έλλειψης κοινωνικής πρόνοιας,τώρα ζητάνε οι πλούσιοι αρπάχτες αλλά και οι «μεσαίοι» οι οποίοι προφανώς με το να βλέπουν όλη την ημέρα «Captain America»,Chuck Norris (άλλως Θεός)
και Μπεβερλυ Χιλς,και λοιπές μαλακιούλες που τους κάνουν να πιστεύουν αφελώς ότι ανήκουν στην ίδια τάξη με τους αρπαχτές,τους θέλουν να εξαφανιστούν,να πάψουν να υπάρχουν,για να μην «επηρεάζουν αρνητικά την εικόνα των πάρκων τους»!!!
Τι να κάνουμε λοιπόν,να τους αφήσουμε να πεθάνουν της πείνας?
Το να αδιαφορείς για τον άλλο είναι ήδη πάρα πολύ κακό.Αυτός είναι ο ορισμός του κακού κατ εμένα,ο εγωισμός.
Τώρα να προσπαθείς να διώξεις όποιον ενδιαφέρεται,δεν διαφέρει σε τίποτα από το να σκοτώνεις τον άμοιρο άνθρωπο εσύ ο ίδιος.
Αυτό που γίνεται με τους άστεγους «υπάνθρωπους» οι οποίοι «μολύνουν τα πάρκα» ΣΕ ΤΙ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΩΝ ΝΑΖΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ «ΥΠΑΝΘΡΩΠΟΥΣ» ΠΟΥ «ΕΜΟΛΥΝΑΝ ΤΗΝ ΦΥΛΗ»???
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟ ΟΙ ΝΑΖΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ ΘΕΑΜΑ!!!
This dehumanization is probably best exemplified by the «bum fight» videos prevalent on YouTube. In these videos «bums» are forced to fight in matches orchestrated by their captors. If a single video of this nature existed for any other religious or minority group the national outcry would be instantaneous. The clarion call would go out for government action. Instead, «bum fights» can be found on the internet or, for collectors, on DVD. Maxim Magazine even ran an article entitled «Hunt the Homeless.» Imagine if that said «Hunt the _____(insert race, religion, etc).»
Άρα συμπέρασμα?
Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ
Με το να προσπαθείτε να κρύψετε την πραγματικότητα δεν την κάνετε να σταματήσει να υπάρχει.
Οι άστεγοι,μη έχοντας τώρα ελπίδα ούτε καν από ελεημοσύνη,και βλέποντας την απανθρωπιά σας ΣΕ ΔΑΙΜΟΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ δεν θα έχουν άλλη επιλογή πλην της διοχέτευσης της ΔΙΚΑΙΗΣ ΟΡΓΗΣ εκεί που πρέπει.
Αν φοβόσαστε μέχρι τώρα να βγείτε έξω την νύκτα,»κύριοι» βολεμένοι,τώρα οι φόβοι σας θα γίνουν δικαιολογημένοι.
ΝΑ ΤΑ ΘΥΜΟΣΑΣΤΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΤΗΣ «ΧΑΙΚΛΑΣΕ» ΥΨΗΛΗΣ ΤΡΑΠΕΖΟΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΒΡΕΘΕΙ ΣΚΟΤΩΜΕΝΟ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ.
Δεν υποστηρίζω ούτε προωθώ εννοείται πράξεις όπως τις πιο πάνω,απλά αναφέρω τι πιστεύω ότι θα προκαλέσει αυτή η συμπεριφορά σας,σε συνδυασμό με την ήδη τεράστια αδικία του συστήματος.
Γι αυτό μην έρθετε σπίτι μου-τουλάχιστο όχι πριν τις εφτά το πρωί…
Σύντομα(αν δλδ ο λαός ξέρει τι του γίνεται…)και στην Ελλάδα
Νέες συγκρούσεις ανάμεσα σε εργάτες σε φυτείες μπανάνας στον δυτικό Παναμά και αστυνομικούς σημειώθηκαν το Σάββατο, στοιχίζοντας τη ζωή ενός ακόμη εργαζόμενου, καθώς οι ταραχές με αφορμή τον νέο νόμο για τις εργασιακές σχέσεις συνεχίστηκαν για τρίτη ημέρα στην κεντροαμερικανική χώρα.
Δύο αστυνομικοί τραυματίστηκαν από σφαίρες, ανακοίνωσε η κυβέρνηση, ενώ το μεγαλύτερο συνδικάτο της χώρας κάλεσε σε γενική απεργία αύριο, Τρίτη.
Το γραφείο του Προέδρου, Ρικάρδο Μαρτινέλι, επιβεβαίωσε ότι ένας άνθρωπος σκοτώθηκε όταν αστυνομικοί επιχείρησαν να «απομακρύνουν οδοφράγματα» στην περιοχή Τσανγκουινόλα.
Οι εργαζόμενοι, που μέχρι χθες απεργούσαν εδώ και έξι ημέρες, διαδηλώνουν ενάντια στο νέον νόμο που αποδυναμώνει τα συνδικάτα και δίνει στις επιχειρήσεις το δικαίωμα να απολύουν εργαζόμενους που απεργούν και να προσλαμβάνουν αντικαταστάτες τους.
Τουλάχιστον ένας άνθρωπος σκοτώθηκε την Πέμπτη, καθώς η αστυνομία έκανε εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων και έδωσε μάχες με απεργούς που είχαν αποκλείσει δρόμους. Ιατρικές πηγές ανέφεραν ότι τουλάχιστον 102 άνθρωποι εισήχθησαν σε νοσοκομεία μέχρι το απόγευμα της Παρασκευής. ‘Αλλες πηγές ανέφεραν ότι οι νεκροί της Πέμπτης ήταν δύο.
Ο Πρόεδρος Μαρτινέλι, συντηρητικός πολιτικός και επιχειρηματίας, ο οποίος ανέλαβε την εξουσία το 2009, πέρασε φορολογικές μεταρρυθμίσεις που βοήθησαν τη χρηματοδότηση του χρέους, αποσπώντας ευνοϊκά σχόλια από επενδυτές, παράγοντες των «αγορών» και αναλυτές, αλλά η προώθηση του νέου νόμου για τις εργασιακές σχέσεις τον έχει φέρει σε μετωπική σύγκρουση με τα συνδικάτα.
Το Σάββατο, τηλεοπτικά δίκτυα μετέδωσαν υλικό που απεικόνιζε αστυνομικούς με πλήρη εξάρτυση να χρησιμοποιούν δακρυγόνα και καραμπίνες για να διαλύσουν οδοφράγματα απεργών φτιαγμένα από δέντρα και μέταλλα.
Τρεις αστυνομικοί παραμένουν όμηροι των απεργών, καθώς ο ένας από τους τέσσερις που κρατούσαν απέδρασε, σύμφωνα με την προεδρία.
Κωδικός άρθρου: 957442
ΠΟΛΙΤΗΣ – 12/07/2010, Σελίδα: 8
(αναδημοσίευση από «Πολίτη»)
Και φυσικά τα μαντρόσκυλα του συστήματος (μπάτσοι) δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο.
M4trix87 Κανείς δεν είναι περισσότερο σκλάβος από όποιον νομίζει ότι είναι ελεύθερος... 
