Νεοφιλελεύθερων «μαγικών» συνέχεια: Mείωση του κατώτατου μισθού θα μειώσει την ανεργία; Περί ανεργίας και μισθών

Ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, ένα μεγάλο ποσοστό του λαού δεν έχει καν δουλειά και απειλείται για πολλούς ακόμη και η ίδια τους η επιβίωση. Εκμεταλλευόμενοι την απελπισία του λαού που οφείλεται στην κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν, οι μεγαλοεπιχειρηματίες επιμένουν ότι πρέπει να τιμωρηθούν οι εργαζόμενοι για τις συνέπειες της απληστείας των ιδίων- αν θέλουν να έχουν δουλειά και να μην πεθάνουν της πείνας…

Η κρίση οφείλεται, όπως αντιλαμβάνονται όλοι όσοι βλέπουν το θέμα λογικά χωρίς να επηρεάζονται από τη συνθηματολογία των κομμάτων κα των μίντια, στις τράπεζες. Εκείνες έπαιξαν και έχασαν δισεκατομμύρια στα ελληνικά ομόλογα και «χρειάστηκαν» τη στήριξη του κράτους με λεφτά του λαού (όπως γίνεται αντιληπτό, «ελεύθερη αγορά» δεν υπάρχει για τους καπιταλιστές και τις οικονομικές ελίτ, οι οποίες «δε μπορούν να χρεωκοπήσουν»). Για αυτούς χρειάστηκαν τα δάνεια και συνεπώς και τα μνημόνια. Τα αποτελέσματα και ποιος την πληρώνει τα ξέρουμε. «Κουρέματα»-αποκεφαλισμοί στα αποτελέσματα των μόχθων μιας ζωής για όσους δεν ήταν «μέσα στα πράγματα» και δεν μετακίνησαν τα χρήματα τους από την Κύπρο, συντόμως ιδιωτικοποιήσεις ημικρατικών με τα συνεπακόλουθα μονοπώλια, κατασχέσεις σπιτιών, συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, και οι τραπεζίτες στο απυρόβλητο.

Παρ’ όλα αυτά, οι εργαζόμενοι «έχουν χρέος» να τιμωρηθούν αντί των πραγματικών υπευθύνων. Επειδή «μαζί τα φάγαμε»!

Τόσα χρόνια, τους καιρούς της «ανάπτυξης», όσο αυξάνονταν τα κέρδη των εργοδοτών, δεν αυξάνονταν και οι μισθοί. Τώρα θέλουν να πληρώσουμε την κρίση τους, με την απειλή της απόλυσης λόγω «ασύμφορου κόστους εργοδότησης». Επειδή οι καημένοι εργοδότες τόσα χρόνια σε ακμή και αμέτρητα υπερκέρδη μέσω υπερκατανάλωσης, οικονομικής φούσκας και υπερεκμετάλλευσης του μόχθου των εργατών δεν έχουν μαζέψει υπέρ αρκετά για να αντέξουν να κρατήσουν την επιχείρηση τους και τάχα «κινδυνεύουν»! Προφανώς, πιστεύουν ότι τρώμε κουτόχορτο.

Πέρα από την οφθαλμοφανή υποκρισία τους, ακόμη και αν δεκτούμε ότι οι επιχειρήσεις όντως «έχουν πρόβλημα», πώς ακριβώς θα βοηθήσουν οι μειώσεις των μισθών, ειδικά των χαμηλόμισθων, στη μείωση της ανεργίας;

Κατ’ αρχήν για να υπάρχει ανεργία συνεπάγεται ότι υπάρχει εργατικό δυναμικό (άτομα που μπορούν και θέλουν να εργαστούν) τα οποία δεν εργοδοτούνται. Ποιος παίρνει τις αποφάσεις περί εργοδοτήσεων και με ποια κίνητρα; Ως επί το πλείστον οι επιχειρηματίες-κεφαλαιοκράτες, με κίνητρο την αύξηση της παραγωγής τους και μέσω αυτού την αύξηση των κερδών τους. Για να μπορέσει όμως μια αύξηση της παραγωγής να μεταφραστεί σε αύξηση των κερδών, πρέπει να αυξηθούν τα έσοδα και άρα και οι πωλήσεις προιόντων/υπηρεσιών, και για να γίνει αυτό απαιτείται η ανάλογη ζήτηση προιόντων/υπηρεσιών.

Αυτή η ζήτηση από που έρχεται; Μα φυσικά από το σύνολο των καταναλωτών στην κοινωνία, αλλά όχι από όλους-από αυτούς που θέλουν και μπορούν να καταναλώσουν. Άρα για να μπορέσει να υπάρξει ζήτηση προιόντων και υπηρεσιών και άρα και να έχουν οι κεφαλαιοκράτες τα κίνητρα (αφού σκέφτονται μόνο τα κέρδη τους στα πλαίσια του καπιταλισμού) να προσλάβουν κόσμο, πρέπει οι υποψήφιοι καταναλωτές να θέλουν και να μπορούν να καταναλώσουν…

Στα πλαίσια του καπιταλισμού το “θέλουν” κανονίζεται μέσω της διαφήμισης. Μέσω των διαφημίσεων όχι μόνο προβάλλονται τα διαθέσιμα προς αγορά προιόντα και υπηρεσίες αλλά επίσης δημιουργούνται στον πολίτη-καταναλωτή νέες ανάγκες από το πουθενά τις οποίες σπεύδει (εφόσον μπορεί) να ικανοποιήσει (αλήθεια, πόσο χρειαζόμαστε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ το iPhone 5); Το θέμα είναι, με το “μπορούν” τι γίνεται;

Για να μπορεί ο μέσος πολίτης (ο οποίος δεν έχει τα ευρά του “κου” Σιακόλα) να καταναλώσει, πρέπει να έχει επαρκή οικονομικά μέσα, κυρίως (αν μιλάμε για την πλειοψηφία των ανθρώπων) επαρκή μισθό. Όταν, λοιπόν, οι μισθοί, τα κοινωνικά επιδόματα και γενικότερα τα εισοδήματα μειώνονται, δημιουργείται πρόβλημα ανεργίας λόγω μη επαρκούς ζήτησης προιόντων και υπηρεσιών. Αυτό το πρόβλημα εντείνεται όσο ο πλούτος συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα χέρια. Μα γιατί όμως δεν αυξάνεται πχ η κατανάλωση των πλουσίων (που παίρνουν τον πλούτο) όσο μειώνεται η κατανάλωση των φτωχών;

Απάντηση: Το ποσοστό του εισοδήματος που κάποιος καταναλώνει εξαρτάται από το εισόδημα.

Ας εξετάσουμε δύο σενάρια, τα οποία είναι υπερβολικά απλοποιημένα αλλά παρ’όλα αυτά καταδεικνύουν το πρόβλημα. Έστω ότι έχουμε στο σενάριο Α 5000 ευρώ τα οποία μοιράζονται εξίσου σε δύο άτομα. Το κάθε ένα από τα δύο αυτά άτομα θα δαπανήσει στην κατανάλωση το μεγαλύτερο μέρος των 2500 ευρώ τα οποία έχει, αν λάβουμε υπόψη τις τιμές και μέχρι ποιου σημείου “κορέζεται” σε μεγάλο βαθμό η αύξηση της ικανοποίησης που προέρχεται από την αύξηση της κατανάλωσης. Έστω ότι μιλάμε για κατανάλωση 2250 ευρώ ανά άτομο. Αυτό σημαίνει ότι τα δύο άτομα θα καταναλώσουν συνολικά προιόντα και υπηρεσίες αξίας 4500 ευρώ (αν αυτά τα 4500 ευρώ αντιστοιχούν πραγματικά σε μια “αντικειμενική” αξία η όχι είναι μια άλλη υπόθεση, εδώ έχει σημασία το πόσο χρήμα “κυκλοφορά” σε σχέση με πόσο είναι παγιδευμένο).

Έστω ότι έχουμε στο σενάριο Β το ένα από τα δύο άτομα να παίρνει 500 ευρώ και το άλλο 4500. Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι το “προνομιούχο” άτομο θα ξοδέψει 3000 από τα 4500 και το δεύτερο 500, η συνολική κατανάλωση είναι 3500 αντί 4500. Τα 1000 διαφορά θα…αποθηκευθούν από το “προνομιούχο” άτομο σε τραπεζικούς λογαριασμούς, ομόλογα, “σύνθετα” χρηματοοικονομικά “προιόντα” και διάφορες άλλες σπέκουλες και αφορολόγητους λογαριασμούς σε φορολογικούς παραδείσους, και δεν θα κινηθούν στην αγορά. Έτσι, θα υπάρχει ζήτηση μόνο για 3500 και όχι για 4500, με την ανάλογη αύξηση στην ανεργία.

Μα είναι δυνατό οι «φωστήρες» της Τρόικας, οι «ευεργέτες» του ΚΕΒΕ και οι «νομπελίστες» να μην σκέφτηκαν αυτό το απλό επιχείρημα; Όχι. Το σκέφτονται συνεχώς, και γι’αυτό προετοιμάζονται μέσω αύξησης της καταστολής και πλήρους αναδιοργάνωσης των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους για κοινωνικές εξεγέρσεις. Απλά δεν τους συμφέρει να το αναφέρουν.

Ίσως ο τελικός τους στόχος να μην είναι καν τα κέρδη, αλλά ο απόλυτος έλεγχος των λαών, αφού για αυτούς στην κορυφή της ζούγκλας του καπιταλισμού η εξουσία είναι όπως την πρέζα.

Όπως και να ‘χει, πρέπει να τους κοπεί η φόρα άμεσα. Οι πουλημένες κομματικά ελεγχόμενες συντεχνίες δεν μπορούν όμως να δώσουν λύση. Η μόνη λύση θα έρθει μέσω της άμεσης και μέχρι τέλους και χωρίς καμία αυταπάτη σύγκρουσης εργαζομένων με το κεφάλαιο. Η πλήρης διάσταση συμφερόντων με τους υφαρπακτές του ανθρώπινου μόχθου δεν αφήνει άλλα περιθώρια.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να οργανωθούν μόνοι τους σε μαχητικά συνδικάτα βάσης ελεγχόμενα αμεσοδημοκρατικά από αυτούς. Πρέπει να ληφθούν αποφάσεις για γενική επ’ αόριστον απεργία ΠΑΝΤΟΥ μέχρι την απόσυρση αυτού του μέτρου και την διεκδίκηση αξιοπρεπών μισθών και όρων εργοδότησης ως πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση της μνημονιακής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Απεργιακά ταμεία αλληλεγγύης, ενισχυόμενα από όλους τους εργαζόμενους, είναι εδώ αναγκαία.

Με τις γενικές, ανυποχώρητες επ’ αόριστον απεργίες σε όλους τους τομείς της οικονομίας, μετά από μόλις ελάχιστες μέρες όλοι, καπιταλιστές, τροικανοί, δανειστές, οι πάντες θα σκάσουν και θα κερδίσουμε, αφού απλά το σύστημα τους δεν αντέχει ούτε στο ελάχιστο πλήρη διακοπή κάθε δραστηριότητας. Ούτε εργασία, αλλά ούτε αγορές και οικονομικές δραστηριότητες από ΚΑΝΕΝΑΝ. Κοινωνική γενική απεργία. Ειδικά έτσι που τα έμπλεξαν στο παγκοσμιοποιημένο τους σύστημα σήμερα, ελάχιστα θα αντέξουν σε «αναταραχές» πριν να καταρρεύσει ο ετοιμόρροπος πύργος του διεθνούς τους συστήματος. Αναγκαστικά θα υποκύψουν, αρκεί να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας και να ενωθούμε.

Ούτε η καταστολή, ούτε οι φυλακές, ούτε οι απολύσεις δε θα μπορέσουν να μας σταματήσουν. Απλά προσθέτουμε την ακύρωση όλων τους στα αιτήματα μας, τα οποία δε θα μπορέσουν να μη δεκτούν εντός ελάχιστου χρόνου, αν δε δουλεύει ΤΙΠΟΤΑ. Οι τραπεζικοί υπάλληλοι πριν λίγο καιρό απείλησαν με επ’ αόριστο απεργία (ΜΟΝΟ οι τραπεζικοί) και η συντεχνία τους και το κράτος αναγκάστηκε να τους εξαπατήσει σχετικά με τα ταμεία προνοίας τους και τα κουρέματα που τάχα δε θα γίνονταν για να τους σταματήσει. Ας σκεφτούμε πόσο θα τρέχουν αν όλοι απλά έστω για λίγες μέρες δεν πάνε δουλειά.

Προυπόθεση για οργάνωση και επιτυχία των πιο πάνω είναι, φυσικά, ο απεγκλωβισμός των εργαζομένων από τις πουλημένες συντεχνίες και η δημιουργία νέων, αμεσοδημοκρατικών (και άρα εξ ορισμού αδιάφθορων αφού δε θα υπάρχουν καπελωτές να διεφθαρούν) που θα αγωνιστούν μέχρι τέλους για αξιοπρέπεια, δίκαιο και έχοντας ως τελικό αταλάντευτο στόχο την καταστροφή του άδικου και δολοφονικού συστήματος που ονομάζεται καπιταλισμός.

 

ΔEN ΔΑΝΕΙΣΤΗΚΑΜΕ-ΔΕΝ ΦΑΓΑΜΕ-ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ-ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ. Διαμαρτυρία κατά των μνημονίων της ανεργίας, της εξαθλίωσης και της υποδούλωσης.

Στα πλαίσια αλληλεγγύης με την πανευρωπαική γενική απεργία στις 14 Νοεμβρίου διοργανώνεται διαμαρτυρία κατά της Τρόικα έξω από το υπουργείο Οικονομικών την ίδια μέρα, στις 2 το μεσημέρι.

https://www.facebook.com/events/454536041264722/

http://www.facebook.com/IMFoutofCyprus

 

 

 

Ελευθερία της έκφρασης;Ποια ελευθερία;

Σε όλες τις χώρες όπου δοκιμάστηκε προς ώφελος των οικονομικά ισχυρών/εργοδοτών/επιχειρηματιών η επιβολή με χρήση διάφορων προφάσεων μέτρων που καταστρέφουν τον λαό και τους εργαζόμενους (μειώσεις μισθών/συντάξεων/κοινωνικών παροχών, ιδιωτικοποιήσεις βασικών και ουσιαστικών κρατικών υπηρεσιών, διάλυση των εργατικών νομοθεσιών που προστατεύουν τους εργαζόμενους) πάντα υπήρχαν τεράστια κύματα προπαγάνδας από τα (ελεγχόμενα από τους διαφημιστές τους κεφαλαιοκράτες, ειδικότερα τους μεγαλύτερους εξ αυτών, τις τράπεζες) ιδιωτικά μίντια, αλλά και από τα κρατικά, αφού με παρόμοιους τρόπους ελέγχονται και τα κώματα.

https://m4trix87.wordpress.com/%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%89-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/

Αυτά τα κύματα ακολουθούν πάντα δημιουργημένες/σκηνοθετημένες η και ανύπαρκτες ‘κρίσεις», και έχουν ως στόχο την κατατρομοκράτηση του κόσμου ώστε να δεκτεί τα νέα μέτρα ως «απαραίτητα» (δες Δόγμα του Σοκ).

http://www.youtube.com/watch?v=wpJZM-2LroE

Πολλές φορές, μετά πολλών μέτρων εξαθλίσης, ο κόσμος, αρχικά ένα «ανήσυχο» (που φυσικά δεν είναι πίθηκοι) μέρος του καταλαβαίνει τι γίνεται, και αρχίζει να διαδίδει τις ανησυχίες του στους υπόλοιπους. Εκεί γίνεται προσπάθεια από τους δοσίλογους στο κεφάλαιο κυβερνώντες να «περιοριστεί η ζημιά» μέσω απομόνωσης των «ανήσυχων πνευμάτων» από την υπόλοιπη κοινωνία, ώστε αυτοί σε πρώτη φάση να μην μπορέσουν να διαδώσουν το μήνυμα πάρακατω και σε δεύτερη φάση να είνα πολύ πιο εύκολη και χωρίς πολιτικό κόστος η εξουδετέρωση τους με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο. Κάποιοι από αυτούς τους τρόπους είναι οι πιο κάτω:

1)Χαρακτηρισμός των ιδεών τους ως περιθωριακές, «ουτοπικές» χωρίς βάση στην πραγματικότητα και οιωνεί επικίνδυνες, μέσω της ταύτισης του mainstream και του ισχύοντος με το «σωστό» (διαστρεβλώνοντας και την έννοια της Δημοκρατίας, αφού η πλειοψηφία δεν έχει πάντα δίκαιο).

2)Χαρακτηρισμός των ιδίων ως υποκριτών αφού μέρη του τρόπου ζωής τους δεν συνάδουν με τα πιστεύω τους (κάτι αναπόφευκτο για αυτούς αφού το παρόν σύστημα, λόγω της τεράστιας δυστυχώς απόστασης από το κατ’ αυτούς ιδεατό δεν τους αφήνει και πολλά περιθώρια).

3)Χαρακτηρισμός τους με διάφορα επίθετα τα οποία καμία σχέση δεν έχουν με τις ιδέες τους (παράδειγμα του 3 αποτελεί και το 2).

4)Χαρακτηρισμός τους ως «τρελών»

https://m4trix87.wordpress.com/2012/03/13/%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B4-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AD%CE%B2%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7/

και πολλά άλλα.

Αυτά γίνονταν ενώ υπήρχε ακόμη οικονομική «ανάπτυξη» και ο κόσμος δεν είχε λόγο να σκεφτεί και να τους πιστέψει, κάτι που με τις κρίσεις τους άρχισε να αλλάζει…μέχρι τότε, ενόσω μπορούσαν να «πνίξουν» στην καθοδηγούμενη «σοφρωσύνη» τις φωνές διαφωνίας, μια ψευδεπίγραφη, οπορτουνιστική ελευθερία του λόγου τους εσύμφερε.

Όταν ακόμη δεν μπορούν να τους σταματήσουν και ο κόσμος πλέον συμφωνεί μαζί τους δεν τους μένει παρά να επιστρέψουν σε εκείνο που χρησιμοποιούσαν πριν να έρθει η τιβί και η ψεύτικη δανεική ευμάρεια (άρτος και θεάματα), τότε που ο κόσμος συγκρουόταν στο Σικάγο για οκτάωρο: Η βία και η καταστολή.

Στην Ελλάδα του ΔΝΤ, όπου ο κόσμος είναι εδώ και δύο και χρόνια ένα καζάνι που βράζει, άρχισε με την κυβέρνηση Σαμαρά που ψηφίστηκε εν μέσω μιας τεράστιας εκστρατείας τρομοκράτησης τον Μάιο-Ιούνιο και τώρα δεν έχει πλέον νομιμοποίηση, η δίωξη αντιφρονούντων.

Ένας από αυτούς είναι ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης, ένας δημοσιογράφος-πολεμικός ανταποκριτής με «περγαμηνές» ο οποίος προτίμησε (όπως μας συνήθισε να κάνει) να λέει τα πράγματα με το όνομα τους και όχι όπως του λένε να τα πει.

http://www.ishow.gr/personBio.asp?guid=20E8E5ED-3CC6-4312-AC91-C40057608021

Στα πλαίσια των προσπαθειών του για αποκάλυψη της αλήθειας ίδρυσε και το ενημερωτικό περιοδικό Hot Doc.

Η φοροδιαφυγή αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ελλάδας και καμία κυβέρνηση δεν προέβη σε σοβαρές προσπάθειες πάταξης της (και πως, αφού οι φοροφυγάδες είναι αυτοί που πριμοδοτούν η και βρίσκονται σε κυβερνήσεις?). Ένας υπάλληλος της τράπεζας HSBC, έχοντας πρόσβαση σε «ύποπτους» λογαριασμούς, παρέδωσε μια λίστα των ονομάτων αυτών στις γαλλικές αρχές. Αντί να του δοθεί αναγνώριση και σεβασμός που διακινδύνευσε την δουλειά του για να βοηθήσει στην απόδοση δικαιοσύνης, κατέληξε στη φυλακή. Η λίστα αυτή τελικά βρέθηκε στα χέρις του ΔΝΤ, του οποίου η διευθυντής την παρέδωσε στο ελληνικό κράτος δίδοντας σε ένα CD στοιχεία ελλήνων φοροφυγάδων. Αυτή η λίστα, αντί να χρησιμοποιηθεί ως νομικό εργαλείο, αρχικά αποθηκεύθηκε κάπου που πιθανό και οι ίδιοι οι βολευτές να μην θυμούνται και στην συνέχεια πιθανό καταστράφηκε…έτσι δεν πλήττονται τα ρουσφέτια και οι μίζες.

Ο Βαξεβάνης απόκτησε μέσω των πηγών του αυτή τη λίστα. Αφού λοιπόν το ελληνικό κράτος δεν προχωρούσε σε δίωξη των υπευθύνων για λόγους συμφερόντων, αποφάσισε να παραδόσει ο ίδιος τη λίστα στην κρίση του λαού. Η απάντηση του κράτους ήταν η σύλληψη του άρον-άρον μετά από άμεση εντολή του γενικού εισαγγελέα για υποτίθεται παραβίαση προσωπικών δεδομένων- κάτι που αποτελεί τουλάχιστο υποκρισία την στιγμή που όσο αφορά διαδηλωτές και οροθετικές εξαναγκασμένες σε πορνεία και γενικότερα τους οικονομικά ανίσχυρους και καταπιεσμένους και όσους αντιστέκονται στο ξεπούλημα του ελληνικού δημοσίου και την διάλυση των δικαιωμάτων του ελληνικού λαού η ίδια η κρατική υπηρεσία καταστολής ανακοινώνει ονόματα και φωτογραφίες δημόσια.

https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1397049

https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1429785

(σημείωση ότι, όπως υποδείχθηκε στην δίκη του Βαξεβάνη, η δημοσίευση ΜΟΝΟ των ονομάτων και κάποιων επαγγελμάτων όσων έχουν τραπεζικό λογαριασμό, αφού το Hot Doc δεν δημοσίευε παρά μόνο τα ονόματα τους και τα επαγγέλματα κάποιων, δεν αποτελεί παραβίαση προσωπικών δεδομένων, κάτι που σίγουρα διαφέρει από την δημοσίευση φωτογραφιών όπως κάνει η ίδια η μνημονιακή κυβέρνηση της Ελλάδας)

Μετά από τεράστια κοινωνική κατακραυγή, οι συγκεκριμένοι δικαστές, κάτω και από το παράλογο της δίωξης, αναγκάστηκαν να κρίνουν αθώο τον Βαξεβάνη, αφού πρώτα τον διαπόμπευσαν και τον τραμπούκισαν, στέλλοντας μηνύματα και σε όσους υπόλοιπους αντιστέκονται.

http://news247.gr/eidiseis/psixagogia/media/athwos_o_kwstas_vaksevanhs.1992485.html

(ιδού και η λίστα εν τω μεταξύ, τώρα μπορείτε να με πάρετε μέσα, μαζί με το μισό Διαδίκτυο)

http://www.left.gr/article.php?id=11158

Ένα άλλο κρούσμα «δημοκρατίας» στην υπέροχη ελληνική ΔΝΤοκρατία είναι η απόλυση από την ΕΡΤ δύο δημοσιογράφων οι οποίοι τόλμησαν να επικρίνουν τον υπουργό «δικαιοσύνης» της κυβέρνησης σε πρωινή εκπομπή.

Ο Κώστας Αρβανίτης και η Μαριλένα Κατσίμη ήταν παρουσιαστές της εκπομπής «Πρωινή Ενημέρωση» στην ΕΡΤ. Απολύθηκαν όταν τόλμησαν να φέρουν στην επικαιρότητα μέσω της πρωινής τους εκπομπής τους βασανισμούς αντιφασιστών από την αστυνομία, καθώς και την αναγνώριση του βασανισμού τους από ιατροδικαστές ενώ ο υπουργός Αδικίας Δένδιας ισχυριζόταν παρά τις αποδείξεις περί του εναντίου ότι «δεν έγινε τίποτα» και μάλιστα είχε το θράσος να μηνύσει και τα ξένα ΜΜΕ που επρόβαλαν το θέμα.

http://www.athensvoice.gr/article/news-flash/%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%B7%CE%BA%CE%B1%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CF%81%CF%84-%CE%B1%CF%81%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82-%E2%80%93-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%AF%CE%BC%CE%B7-%CE%BC%CE%B5-%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BC%CE%AE-%CF%83%CF%87%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B4%CE%AD%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%B1

http://mao.gr/liatsosgate/

Εδώ για τους βασανισμούς των αντιφασιστών

http://www.alfavita.gr/arthra/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CF%84%CF%89%CE%BD-15-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8E%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%84%CE%AE%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%82

http://antifathess.blogspot.com/2012/10/bbc-leftgr.html

http://www.guardian.co.uk/world/2012/oct/09/greek-antifascist-protesters-torture-police

Για το κράτος, όταν οι τραπεζίτες, οι δανειστές και οι καπιταλιστές μιλούν, οι λαοί και οι πολίτες πρέπει να σιωπούν.

OR ELSE…

Η Τρόικα στην Κύπρο: Χαιρετώ τους νέους μας δυνάστες!

Παρά τις προβλέψεις αυτόκλητων περισπούδαστων οικονομολόγων/προφητών, το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένων της Ελλάδας και της Κύπρου, βρίσκεται ακόμη σε κρίση και τα «μέτρα» διάσωσης δείχνουν να μην είναι παρά οι απελπισμένοι παφλασμοί κάποιου πνιγμένου που δεν ξέρει κολύμπι, ίσως επειδή πίστεψε πως το σωσίβιο του δεν θα ξεφούσκωνε.

Το «σωσίβιο» αυτό είναι το παγκόσμιο χρέος. Από το 70 και μετά, με αποκορύφωμα την Θατσερική-ρεγκανική δεκαετία του 80, η ολοκληρωτική στην ουσία απορύθμιση του καπιταλισμού σε μια προσπάθεια να αμβλυνθούν οι αντιφάσεις του (προσπάθεια αύξησης των κερδών των εταιρειών χωρίς αύξηση της ζήτησης λόγω καθηλωμένων μισθών κοκ) οδήγησε σε μια τεράστια φούσκα κερδών-χρέους, που κάποτε θα έσπαγε, που αλλού, στις φάτσες όσων δεν έχουν την πολιτική και οικονομική ισχύ για να προστατευτούν, του (μαλάκα?) εργαζόμενου και πολίτη.

https://m4trix87.wordpress.com/2011/11/22/%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B5%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CE%BD-%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AD/

Η κρίση αυτή, η τυχοδιωκτική εκμετάλλευση της κρίσης που οι ίδιοι οι κεφαλαιοκράτες προκάλεσαν για προώθηση μέτρων ισοπέδωσης των λαών και των εργαζομένων με την αφορμή της «επίλυσης» των προβλημάτων και ο βαθύς ύπνος των αριστερών και «αριστερών» κωμάτων μας που μας οδήγησαν εδώ, καθώς και οι αντιστάσεις των λαών μέχρι λίγο πιο παλιά (έχουν συμβεί πολλά από τότε, Ισπανία, Ελλάδα, ΗΠΑ, Αργεντινή,…) περιγράφονται σε πιο παλιά άρθρα εδώ αλλά και παντού στο Διαδίκτυο (για όποιον θέλει να ψάξει). Εδώ θα μιλήσω λίγο για την άποψη μου όσο αφορά την τωρινή κατάσταση στην Κύπρο.

Οι τραπεζίτες της Κύπρου  ήξεραν τους κινδύνους των επενδύσεων σε ελληνικά ομόλογα από τότε που επένδυαν. Ακόμη και οι «φίλοι» τους στους οίκους αξιολόγησης είχαν ήδη αξιολογήσει με Β, δηλαδή speculative, συνώνυμο του φισιών ρουλέτας στην επενδυτική αργκό, τα εν λόγω ομόλογα. Παρ’ όλ αυτά, επένδυσαν δισεκατομμύρια σε αυτά σε μια προσπάθεια περαιτέρω αύξησης των κερδών τους. Εξάλλου, ήξεραν ότι το κράτος δεν θα άφηνε τις τράπεζες να χρεωκοπήσουν, όχι επειδή ενδιαφέρονται οι «κύριοι» πωλητικοί για τον λαό που τους ψήφισε, αλλά για τους λόγους που περιγράφονται εδώ.

https://m4trix87.wordpress.com/2009/09/23/%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%89-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/

Τώρα λοιπόν που ο τζόγος των τραπεζιτών της Κύπρου δεν απέδωσε, ακολουθούν την τακτική του οποιουδήποτε χαρτοπαίκτη: Δανεικά και αγύριστα από δικαίους και αδίκους.

Επειδή όμως θα ήταν αδιανόητο να δαγκώσουν οι πολιτικοί το χέρι που τους ταϊζει (κεφαλαιοκράτες, μίντια τα οποία τους διαφημίζουν στις προεκλογικές και τα οποία ελέγχονται από τους διαφημιστές τους κοκ) το τίμημα απαιτούν να πληρώσει ακόμη μια φορά ο λαός, ο πολίτης, αυτός που όταν οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις είχαν κέρδη, τον καιρό της φούσκας, δεν έβλεπε τίποτα από αυτά.

Έτσι λοιπόν, λόγω της ανάγκης «ξελασπώματος» των 12 και πλέον δις των απωλειών των τραπεζών μετά το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων, αλλά και των 5 και πλέον δις των κρατικών ελειμμάτων λόγω του ότι δεν εφορολογείτο ο πλούτος (ακόμη και ο αδρανής, όπως τα δις των κεφαλαίων στις τράπεζες, η μεγάλη ακίνητη ιδιοκτησία) πέραν του 10% και δεν μπορούσε έτσι να συντηρηθεί κράτος πρόνοιας χωρίς δάνεια, φτάσαμε στο σημείο να παρακαλάμε την Τρόικα. Η Τρόικα ουσιαστικά επιβάλλει συνταγές διάλυσης, όπως ιδιωτικοποιήσεις των πάντων/ξεπούλημα του Δημοσίου (ακόμη και κερδοφόρων εταιρειών!), μείωση των κρατικών εσόδων (από τα οποία μειούμενα έσοδα υποτίθεται θα ξεπληρωθούν τα χρέη στην Τρόικα!), απορύθμιση των εργασιακών (ώστε να δουλεύουμε 6ήμερο 13ωρο όπως επιβάλλουν τώρα στην Ελλάδα, καλό πράγμα η εξόντωση στην εργασία, Arbeit Macht Frei) και διάφορα άλλα όμορφα.

Το ΔΝΤ από όπου πέρασε δεν έφερε παρά ύφεση, πείνα, ανεργία, ασθένειες, υπανάπτυξη, πολέμους και διάφορα άλλα καλά της «ελεύθερης αγοράς» (που αλήθεια, πόσο «ελεύθερη» είναι όταν ξένα, υπερεθνικά, μη ψηφισμένα, κεντρικά κέντρα λήψης αποφάσεων ελέγχουν ολόκληρη την οικονομία μιας χώρας , ολόκληρη την διαβίωση ενός λαού?). Αργεντινή, Χιλή, Ζαϊρ, Ρουμανία, Ινδονησία, Βραζιλία, Λετονία…Ελλάδα.

Για τις συνέπειες των «μέτρων» του ΔΝΤ μιλά το παρακάτω κείμενο της ομάδας ΑΝΤΑΡΤΕΣ

http://antartescy.blogspot.com/2012/10/h.html

Απόσπασμα

Ρουμανία: Zήτησε τη βοήθεια του ΔΝΤ τον Μάρτιο του 2009. Χορηγήθηκε δάνειο ύψους 12,9 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση της χώρας προέβη σε 137.000 απολύσεις στο Δημόσιο, μείωσε τις συντάξεις και τους μισθούς και αύξησε τους φόρους. Το 2009 το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 7,1%.

 

Ουγγαρία: Προσέφυγε στο ΔΝΤ στα τέλη του 2008. Της χορηγήθηκε δάνειο ύψους 12,5 δισ. ευρώ. Η ουγγρική κυβέρνηση προχώρησε στην κατάργηση του 13ου μισθού, της 13ης σύνταξης και στην περικοπή κατά 20%- 30% των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων. Το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε το 2009 κατά 6,3%.

 

Λετονία: Το ΔΝΤ χορήγησε δάνειο ύψους 1,7 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση της χώρας προχώρησε σε μείωση κατά 30% των μισθών του δημοσίου, σε περικοπή δαπανών κατά 4,5%, σε πάγωμα συντάξεων και αύξηση του ΦΠΑ. Το 2009 η ανεργία στη χώρα εκτινάχθηκε στο 16,6%.

 

Αργεντινή: Στην Αργεντινή το ΔΝΤ χορήγησε δάνεια ύψους 7,2 δισ. δολαρίων το 1999 και 39,7 δισ. δολαρίων το 2000. Τον Δεκέμβριο του 2001 η κυβέρνηση της Αργεντινής ανακοίνωσε νέα μέτρα όπως μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κατά 20% και πάγωμα των καταθέσεων. Η ανεργία της χώρας εκτοξεύθηκε στα ύψη, φτάνοντας έως και το 40% .

Το 48% του πληθυσμού έμεινε εκτός ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και άρα χωρίς φάρμακα λόγω των πολιτικών που επιβλήθηκαν. Τα μέτρα προκάλεσαν κοινωνική αναταραχή και ακολούθησε παραίτηση της κυβέρνησης. Η νέα κυβέρνηση που ανέλαβε την εξουσία κήρυξε πτώχευση.

 

Μεξικό: Το Μεξικό ζήτησε τη βοήθεια του ΔΝΤ το 1995. Χορηγήθηκε δάνειο ύψους 30 δισ. δολαρίων. Μετά τα νέα μέτρα που επιβλήθηκαν στη χώρα, οι πολίτες που ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας ξεπέρασαν το 50% και ο κατώτατος μισθός μειώθηκε κατά 20%.

Βραζιλία: Το δάνειο 41 δισεκατομμύρια δολάρια υπό την προϋπόθεση της περικοπής των κυβερνητικών δαπανών κατά 28 δις (με απόλυση δημοσίων υπαλλήλων και ιδιωτικοποιήσεις). Αποτέλεσμα ήταν να ανεβούν τα καταναλωτικά δάνεια κατά 250% και να υπάρχουν μαζικές πτωχεύσεις επιχειρήσεων και τραπεζών. Η ανεργία ξεπέρασε το 17%.

 

Ινδονησία: Η επιβολή των πολιτικών του ΔΝΤ εκεί οδήγησε σε πτώση του παραγόμενου πλούτου κατά 45%. Αποτέλεσμα: Βίαιη κοινωνική εξέγερση με εκατοντάδες νεκρούς.

 

Τουρκία: Πήρε δάνειο των 20,4 δις ευρώ μείωσε τους μισθούς κατά 20% και αύξησε κατακόρυφα τα επιτόκια.

 

Ελλάδα: Πήρε από το 2010 μέχρι σήμερα 145 δις ευρώ. Μείωση κατώτατου μισθού σε όλους 25% και 32% στους νεοεισερχόμενους μέχρι 25 ετών! Αύξηση ΦΠΑ μέχρι 25%. Αύξηση των εισιτηρίων στις συγκοινωνίες κατά 25%.  Κατάργηση 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης. Περικοπές συντάξεων, επιδομάτων, δαπανών υγείας και παιδείας. 150 χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο θα γίνουν μέχρι το 2015. Η ανεργία ήδη ξεπέρασε το 25%. Αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες κατά 40%, 3 χιλιάδες μόνο από το 2009 μέχρι σήμερα.  

Σύμφωνα με διεθνείς μελέτες υπάρχει μείωση του προσδόκιμου ζωής κατά 6 με 7 χρόνια στις χώρες που επεμβαίνει το ΔΝΤ.

Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι ΠΟΥΘΕΝΑ το ΔΝΤ δεν κατάφερε να επιβληθεί «δικαίως» και με την σύμφωνη γνώμη των λαών.

Πχ

Ινδονησία- Δικτατορία Σουχάρτο

Χιλή- Δικτατορία Πινοσέτ (την οποία ο νεοφιλελεύθερος οπαδός της ιδιωτικοποίησης των πάντων Μίλτον Φρίντμαν εθαύμαζε)

Πρώην ΕΣΣΔ- Το σοκ της κατάρρευσης του ψευδεπίγραφου σοσιαλισμού(κρατικού καπιταλισμού) των εν λόγω χωρών (σημειωτέο ότι το ΔΝΤ και η υπόλοιπη διάλυση των εν λόγω χωρών ήρθε ΜΕΤΑ την πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού»).

Τουρκία- Μόνιμο φασιστικό καθεστώς από τον καιρό του Κεμάλ μέχρι σήμερα, 4 πραξικοπήματα και παρ ολίγον 5.

Τώρα, μια εξέταση του γιατί τα μέτρα της Τρόικας και μέτρα «ελεύθερης αγοράς» γενικά όχι μόνο διαλύουν τους πιο ανίσχυρους οικονομικά οι οποίοι αφήνονται έρμαιο των κεφαλαιοκρατών (πχ αγορά εργασίας) το οποίο είναι αυτονόητο, σε μια ζούγκλα επικρατεί και ο αντίστοιχος νόμος, αλλά και δεν φέρνουν «ανάπτυξη».

Ιδιωτικοποίηση δημόσιων υπηρεσιών. Οι υπηρεσίες που απαιτείται από την Τρόικα να ιδιωτικοποιηθούν είναι ΠΑΝΤΑ οι κερδοφόρες η με δυνατότητες κερδοφορίας. Αντί αυτά τα κέρδη να πηγαίνουν πλέον στο κράτος (το οποίο να μπορεί είτε να ξεπληρώνει το έτσι κι αλλιώς κατασκευασμένο χρέος, είτε πιο σημαντικό να κάνει έργα υποδομής που βοηθούν την ανάπτυξη και δημιουργούν θέσεις εργασίας, είτε να τα δίδει υπό μορφή κοινωνικής πρόνοιας, αυξάνοντας έτσι την κατανάλωση, την ζήτηση, την προσφορά και τις επενδύσεις και τις θέσεις εργασίας) πηγαίνουν πλέον στους κεφαλαιοκράτες που τα αποθηκεύουν σε offshore στην Ελβετία, τα Κέυμαν κοκ.

Μείωση μισθών, συντάξεων, επιδομάτων κοκ. Προκαλούν μείωση της κατανάλωσης της μεγάλης πλειοψηφίας του πληθυσμού, προκαλώντας μείωση της ζήτησης και κλείσιμο επιχειρήσεων, άρα και ανεργία.

Απορύθμιση και καταστροφή των εργασιακών δικαιωμάτων (πχ ΑΤΑ, κοκ). Από τη μία οι μειώσεις μισθών λόγω της ευχέρειας των εργοδοτών να το κάνουν προκαλούν αύξηση της ανεργίας λόγω μείωσης της κατανάλωσης και της ζήτησης. Από την άλλη η αύξηση των ωραρίων (με τον ίδιο-μειωμένο-μισθό) συνεπάγεται ότι κάθε εργοδότης χρειάζεται λιγότερο εργατικό δυναμικό, άρα αύξηση της ανεργίας.

Ακόμη και οι ίδιοι οι προφητοοικονομολόγοι του ΔΝΤ αναγνώριζαν το λανθασμένο των στρατηγικών τους αν όντως είχαν ως στόχο την αποπληρωμή των χρεών και την οικονομική «ανάπτυξη».

http://digitaljournal.com/article/329376

Οπότε γιατί επιλέγουν να συνεχίζουν να επιβάλλουν αυτές τις πολιτικές?

(κάτι ακόμη που δείχνει τις πραγματικές τους προθέσεις είναι ότι όταν κάποια κυβέρνηση, έστω και για το θεαθήναι,  αντιπροτείνει μη οριζόντιες περικοπές, δηλαδή να περικοπούν μισθοί, επιδόματα κοκ πρώτα από τους πιο υψηλά αμειβόμενους, κάτι που δημοσιονομικά θα είχε ως αποτέλεσμα την ίδια «μείωση εξόδων» που τόσο προωθούν οι τροικανοί με μια οριζόντια μείωση δηλαδή για όλους το ίδιο, η τρόικα δεν το δέχεται!Πχ Κύπρος τώρα, αφού η κυβέρνηση είχε θέσει μια τέτοια αντιπρόταση)

Η Τρόικα (ΔΝΤ,ΕΕ,ΕΚΤ) δεν είναι μόνο οικονομικό τεχνοκρατικό εργαλείο, αλλά ένα πολιτικό εργαλείο των ισχυρών (κεφαλαιοκρατών) οι οποίοι εφαρμόζοντας το «δόγμα του σοκ»

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Shock_Doctrine

θέλουν πρώτα να δημιουργήσουν (η αν υπάρχει ήδη να εντείνουν) μια σοβαρή κρίση που αγγίζει σοβαρά την καθημερινότητα του μέσου ανθρώπου, ώστε μετά να προτείνουν «λύσεις», των οποίων οι «παράπλευρες» συνέπειες είναι ουσιαστικά το ζητούμενο.

Σε αυτά τα πλαίσια, το ζητούμενο από τα μνημόνια και τα μέτρα είναι να μπορέσουν να περάσουν ως «απαραίτητα» μέτρα τα οποία διαλύουν όλους πλην των ελάχιστων που ελέγχουν το χρήμα και την οικονομική και πολιτική εξουσία (τραπεζίτες, μεγαλοεπιχειρηματίες, κεφαλαιοκράτες) ώστε να μπορέσουν οι τελευταίοι να εκμεταλλευτούν τους πρώτους ασύστολα, διαγράφοντας κατακτήσεις δεκαετιών (εργασιακά δικαιώματα, κράτος πρόνοιας).

Σε Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία ο λαός, παρά το ότι δεν αντιστέκεται όσο θα έπρεπε δεδομένων των καταστάσεων (κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον καλλιεργημένο φόβο, την μιντιακή προπαγάνδα και τον αντιπερισπασμό της νεοναζιστικής ακροδεξιάς) υπάρχει δυνατή αντίσταση η οποία πιθανό αν ενταθεί στο άμεσο μέλλον να φέρει κάποιες ανατροπές, όπως είχε γίνει επιτυχώς πιο παλιά στην Αργεντινή και τον Ισημερινό.

Η Αργεντινή, μετά από χρόνια εξαθλίωσης ακολουθώντας τις συνταγές του ΔΝΤ, αποφάσισε να κηρύξει χρεωκοπία και να απαλλαγεί από τόσο το χρέος όσο και τα βάρβαρα μέτρα του ΔΝΤ. Μετά από λίγους μήνες άρχισε να ανακάμπτει.  Ο Ισημερινός επαναδιαπραγματεύτηκε το χρέος και ξέφυγε.

Στην Κύπρο, όλοι οι πολιτικοί και τα κόμματα συμφωνούν επί της ουσίας με τα μνημόνια (αν και το ΑΚΕΛ, σε μια προσπάθεια περιορισμού απωλειών, προβαίνει σε κάποιες πολιτικές μανούβρες τύπου «καθυστεράμε το μνημόνιο για να πούμε ότι αντισταθήκαμε»). Με το 61% των κυπρίων σύμφωνα με δημοσκοπήσεις (αν δεν είναι στημένες…) να δέχονται τα ερχόμενα μνημόνια και να μην ακούγεται εναλλακτικός λόγος, δεν φαίνεται προς το παρόν να υπάρχουν μεγάλα περιθώρια. ΄Εχουμε χάψει το παραμύθι ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, αγνοώντας ότι τυχόν χρεωκοπία της Κύπρου θα είχε βαριές συνέπειες σε αναλογία με τα χρήματα που θα μας δανείσουν  ΚΑΙ για την υπόλοιπη ευρωζώνη, οπότε ακόμη και αν δεν δεχόμαστε τα μνημόνια δεν θα είχαν άλλη επιλογή παρά να εκταμιεύσουν τα χρήματα που «χρειαζόμαστε».

Επίσης υπάρχουν και άλλες εναλλακτικές

http://www.sigmalive.com/inbusiness/opinions/external/530616

Σημ. 1. Το παραπάνω δεν είναι από αριστερό οικονομολόγο…

Σημ. 2. 350 εκατομμύρια μέτρα τον χρόνο για τις τράπεζες, μόνο 80 για το κράτος, ποιος φταίει για το μνημόνιο?

Γιατί αγνοούμε τα πιο πάνω? Επειδή ο «πατριώτης» Αναστασιάδης, ο ογκόλιθος σταθερότητας Λιλλήκας, ακόμη και ο «αριστερός» Μαλάς, οι υποψήφιοι νέοι «σωτήρες», δεν μας το λένε, αφού οι οικονομικά ισχυροί που τους πληρώνουν

https://m4trix87.wordpress.com/2009/09/23/%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%89-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/

θέλουν να διαλυθεί ο κόσμος και ειδικά τα εργασιακά δικαιώματα με ένα σκληρό μνημόνιο.

Αυτή την στιγμή το ζητούμενο είναι να σπάσει αυτή η σιωπή όσο αφορά την επερχόμενη καταστροφή, και αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν όσοι έχουν υπόψη τους τι γίνεται και ενδιαφέρονται μεταδώσουν την αλήθεια στους υπόλοιπους, οι οποίοι υπόλοιποι βεβαίως και αντιλαμβάνονται πόσο καταστροφικό θα είναι το μνημόνιο, απλά μέχρι τώρα πιστεύουν ότι δεν υπάρχει άλλη λύση. Αν ενημερωθεί ο κόσμος για τους άλλους δρόμους και κτυπηθεί αυτή η ηττοπάθεια, το επόμενο βήμα είναι η αυτοοργάνωση του (όπως η κίνηση όσων επλήγηκαν από την μαφία της Μαρφίν με τα αξιόγραφα, αλλά σε πολύ πιο μαζικό και δυναμικό επίπεδο) για την ανατροπή αυτών των πολιτικών και όσων τις στηρίζουν. Από τέτοιο αυτοοργανωμένο κίνημα ανατροπής μπορεί να δημιουργηθούν νέες, πιο δίκαιες κοινωνικές και οικονομικές δομές, όπως στην Ισλανδία, όπου τώρα οι πολίτες ενέκριναν με συντριπτική πλειοψηφία σε δημοψήφισμα το νέο σύνταγμα το οποίο βγήκε αμεσοδημοκρατικά  στις συνελεύσεις, τους δρόμους και τις πλατείες

http://crazyemailsandbackstories.wordpress.com/2012/05/12/icelands-amazing-peaceful-revolution-still-not-in-the-news-backstory/

http://en.wikipedia.org/wiki/Icelandic_constitutional_referendum,_2012

http://en.wikipedia.org/wiki/Icelandic_Constitutional_Assembly

http://en.wikipedia.org/wiki/Kitchenware_Revolution

Τα παραδείγματα είναι εκεί. Μένει να τα ακολουθήσουμε.

Το κίνημα καταλήψεων πλατειών: Μερικές σκέψεις

Τελευταία, κυρίως λόγω και της εντεινόμενης αντεπίθεσης των οικονομικών και πολιτικών ελίτ ενάντια στις κατακτήσεις των λαών που κερδήθηκαν με αίμα και θυσίες των τελευταίων δύο αιώνων παρουσιάζεται μια ευρεία και παγκόσμια αμφισβήτηση του υπάρχοντος οικονομικού/πολιτικού/κοινωνικού μοντέλου, δηλαδή του νεοφιλελεύθερου, ανεξέλεγκτου καπιταλισμού.

Ένα μοντέλο το οποίο επροωθείτο από τους διάφορους πριμοδοτούμενους πολιτικάντηδες της Δύσης αλλά και τους παρατρεχάμενους τους βαλτούς δικτατορίσκους του Τρίτου Κόσμου από την δεκαετία του 70 και μετά, όταν είδαν ότι μετά και τα τεράστια κοινωνικά και πολιτικά κινήματα των 60, με αποκορύφωμα το αντιπολεμικό κίνημα και το κίνημα για τα δικαιώματα των γυναικών και των νέγρων στις ΗΠΑ, έτριζαν πλέον επικίνδυνα οι καρέκλες τους. Ήδη οι λαοί και οι «κατώτερες» τάξεις είχαν κερδίσει πολλούς αγώνες, πολλά δικαιώματα σε σχέση με την δεκαετία του 20 και παλαιότερα (όταν ο μέσος εργάτης δούλευε δωδεκάωρο, εξαήμερο και δεν είχε να φάει) και διεκδικούσαν με όλο και πιο δυναμικούς τρόπους όλο και περισσότερα.

(στατιστικές για ΗΠΑ, η μείωση του μεριδίου των ελίτ-και η συνεπαγόμενη αύξηση του μεριδίου των υπολοίπων- από την δεκαετία του 20 μέχρι το 70, ενόσω υπήρχαν ισχυρά και οργανωμένα λαικά κινήματα και αγώνες φανερή, σε αντίθεση με το τι ακολούθησε λόγω της αποδυνάμωσης των τελευταίων)

http://elsa.berkeley.edu/~saez/saez-UStopincomes-2006prel.pdf

Πληρωμένοι από τις μεγαλοεταιρείες πολιτικοί όπως ο πρώην ηθοποιός Ρόναλντ Ρέγκαν στις ΗΠΑ και η Θάτσερ στην Αγγλία κατάφεραν να βγουν στην εξουσία μετά από ένα τεράστιο όγκο προπαγάνδας των ΜΜΕ, δημαγωγίας, εκμετάλλευσης των πιο συντηρητικών κομματιών/ενστίνκτων της κοινωνίας και μια επανάπαυση των κατώτερων στρωμάτων. Από τότε μέχρι σήμερα το μέτωπο των ελίτ προελαύνει συνεχώς, διαλύοντας συνεχώς, μεθοδικά, τις κατακτήσεις της πλειοψηφίας η οποία απαιτούσε και απαιτεί το αυτονόητο: Το μερίδιο του πλούτου σε αυτούς που εργάζονται για να τον παράξουν.

Παράλληλα, λόγω της μείωσης της καταναλωτικής ισχύς της πλειοψηφίας λόγω της πιο πάνω αύξησης της ανισοκατανομής του πλούτου οι επιχειρηματικές δραστηριότητες των ελίτ οι οποίες βασίζονταν σε παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών για ευρεία κατανάλωση δεν ήταν πλέον επικερδείς. Έτσι στράφηκαν στα διάφορα στημένα χρηματοοικονομικά/επενδυτικά/τραπεζικά παιχνίδια, ούτως ώστε να μπορούν να «παίζουν» με το χρήμα-αέρα τους

https://m4trix87.wordpress.com/2009/09/19/%CF%80%CF%89%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CF%81%CE%AC%CF%80%CE%B5%CE%B6%CE%B5%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%8D%CE%BF%CF%85%CE%BD/

ενώ ο κόσμος εξαθλιώνεται όλο και περισσότερο.

Το χρέος λοιπόν, τόσο οργανισμών/εταιρειών/πολιτών όσο και ολόκληρων κρατών, ολοένα και πολλαπλασιαζόταν, μέχρι που η μη δυνατότητα αποπληρωμής στεγαστικών δανείων έγινε η θρυαλλίδα που ανατίναξε ολόκληρη την βόμβα του συσσωρευμένου χρέους. Αποτέλεσμα η κρίση του 2008, που παρόλο που υποτίθεται είχε μπει «υπό έλεγχο» -μετά από θυσίες (ποιου άλλου) του μαλάκα πολίτη πο κλήθηκε να πληρώσει για την «διάσωση» των τραπεζών πληρώνοντας σε αυτές λεφτά που αυτές ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ευθύς εξαρχής δεν τελείωσε εκεί.

Το πρόβλημα μεταφέρθηκε στο κρατικό χρέος, το οποίο είναι η αιτία της σημερινής κρίσης που τίναξε στον αέρα την όποια οικονομία της Ελλάδας και πήρε μαζί του και την κυβέρνηση του Γιωργάκη, και τώρα απειλεί όλη την υπόλοιπη ευρωζώνη, με το μέλλον του ευρώ να είναι αβέβαιο (άντε και στο διάολο).  Οι κυβερνήσεις, σε μια προσπάθεια να διασώσουν τις τράπεζες από την βλακεία τους (αντίθετα σε όσα υποτίθεται ότι λέει η ιδεολογία της «ελεύθερης αγοράς») αφαιμάσσουν τους λαούς διαλύοντας και οικονομικά δικαιώματα με πολύ γοργότερους ρυθμούς, τέτοιους που οι λαοί αναμενόμενο ήταν να αντιδράσουν.

Στην Ελλάδα το καζάνι έβραζε από το 2009, έχοντας και πίσω του την κληρονομιά του Δεκέμβρη του 2008, τότε όταν η δολοφονία του Αλέξη έγινε η σπίθα και το κίνητρο για δημιουργία πολλών εναλλακτικών δομών και το ξύπνημα πολλών συνειδήσεων. Μη μπορώντας να ανεκτεί αυτή την κατάσταση, ο ελληνικός λαός έκανε αμέτρητες μεγάλες διαμαρτυρίες και δράσεις κατά αυτών των μέτρων, μερικές πολύ δυναμικές. Οι Αγανακτισμένοι του συντάγματος ήταν μια από αυτές.

Στον υπόλοιπο κόσμο, η Αραβική Άνοιξη (ασχέτως του πως κατέληξε τελικά η ίδια) έδειξε στους λαούς της «ανεπτυγμένης» δύσης ότι αφού κατάφεραν οι αραβικοί λαοί να εκθρονίσουν τέτοιους στυγνούς δικτάτορες παρά την τεράστια υπεροπλία τους (κρατικό μονοπώλιο της βίας) μπορούμε κι εμείς ν’ αλλάξουμε τα πράγματα.

Έτσι δημιουργήθηκε το κίνημα των Αγανακτισμένων ανά το παγκόσμιο, το οποίο αποτέλεσε και την έμπνευση για το τελευταίο μεγάλο κύμα δράσεων: Μακροχρόνιες καταλήψεις κοντά στα κέντρα όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις για διάλυση της κοινωνίας (χρηματιστήρια, κοινοβούλια κοκ).

Μια προσπάθεια γεννημένη στο Διαδίκτυο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα φόρουμ, ίσως τον μόνο τόπο που έχει παραμείνει (κάπως) ελεύθερος λόγω και της προσπάθειας ανθρώπων όπως οι Anonymous.

http://anonops.blogspot.com/

Μετά την κατάληψη στο πάρκο Zuccoti, κοντά στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, η οποία είχε μια για τους περισσότερους ανέλπιστη επιτυχία, ακολούθησαν καταλήψεις σε πάρκα και πλατείες κοντά σε οικονομικά κέντρα και κέντρα λήψης αποφάσεων ανά το παγκόσμιο. Παρόλη την αρχική ομολογουμένως έλλειψη σαφών αιτημάτων από αυτό το νέο κίνημα, έδειξε από την αρχή ότι δεν αποτελούσε ακόμη ένα ξέσπασμα. Αποφάσεις λαμβανόμενες πάντα αμεσοδημοκρατικά, ομάδες εργασίας, οργάνωση, σωστή αντιμετώπιση των διάφορων προκλήσεων από τα όργανα καταστολής, τα ΜΜΕ και γενικότερα τα καθεστώτα των ελίτ.

Παρόλες τις προσπάθειες οικειοποίησης και ελέγχου του κινήματος από διάφορες ομάδες από τον χώρο της εξουσιαστικής «άκρας Αριστεράς» μέχρι την άκρα δεξιά και διάφορους συνωμοσιολόγους, κατάφερε μέχρι και σήμερα να ελέγχεται μόνο από τον κόσμο του. Παρόλη την αρχική δυσκολία οργάνωσης τέτοιων σχετικά μακροχρόνιων εγχειρημάτων σε συνδυασμό με την απειρία των περισσότερων (πολλοί από τους οποίους σηκώνονταν από τον καναπέ τους για πρώτη φορά) σε αμεσοδημοκρατικές δομές και λήψη αποφάσεων από τους ιδίους σε συνδυασμό με τις συνεχείς προκλήσεις και επιθέσεις από τα ΜΜΕ στο πεδίο της προπαγάνδας και τις δυνάμεις (αν)ασφαλείας στο δρόμο, κατάφερε να αντέξει μέχρι σήμερα και να εξαπλωθεί.

Αρχίζοντας με τις καταλήψεις/φυσική παρουσία, την μετάδοση απόψεων και γεγονότων σε εναλλακτικά μέσα (κυρίως στο Διαδίκτυο) και τις ανακοινώσεις τύπου και τα καλέσματα, σύντομα το κίνημα αυτό προχώρησε στο κάλεσμα γενικών απεργιών, μπλοκάρισμα της «ομαλής» λειτουργίας του σαπισμένου αυτού συστήματος (πχ κλείσιμο κύριων οδικών αρτηριών και απόφραξη περιοχών σημαντικών για τα κέρδη των λίγων όπως της πρόσβασης στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης) και κάλεσμα για ευρύτερη επέκταση, μέσω καταλήψεων ακόμη και σε επίπεδο γειτονιών και δημιουργία εναλλακτικών αμεσοδημοκρατικών δομών αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης παντού.

Τα κομμάτια της κοινωνίας που πλήττονται άμεσα από τις τελευταίες επελάσεις του κεφαλαίου υποστηρίζουν και συμμετέχουν όλο και περισσότερο.  Πλέον μιλάμε για εκατόν και πλέον χιλιάδες συμμετέχοντες απευθείας στις καταλήψεις ανά το παγκόσμιο, εκατοντάδες χιλιάδες στα γεγονότα που προκάλεσε, και σίγουρα πολλά εκατομμύρια αφυπνισμένες συνειδήσεις. Χιλιάδες τοποθεσίες ανά το παγκόσμιο είναι αυτή την στιγμή κατελειμμένες, και οι προσπάθειες του συστήματος να αντιδράσει μέχρι τώρα δεν το ωφελούν.

Οι προσπάθειες των «mainstream» μέσων μαζικής αποβλάκωσης να τους συκοφαντήσουν έπεσαν στο κενό, αφού τα ψέματα τους αντικρούονται εύκολα από τα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης, τους ανεξάρτητους δημοσιογράφους στα γεγονότα, αλλά κυρίως την δύναμη του Διαδικτύου, όπου κάθε μέρα χιλιάδες βίντεο δείχνουν την αλήθεια γι’αυτό το κίνημα και την καταστολή που δέχεται. Οπότε τελικά τα ΜΜΕ δεν επιτυγχάνουν μέχρι τώρα τίποτα παρά να πλήττουν την έτσι κι αλλιώς καταρρακωμένη τελευταία αξιοπιστία τους, και κάποια γι’αυτό το λόγο ελάφρυναν κάπως την στάση τους. Η νομιμοποίηση του διεφθαρμένου σημερινού συστήματος στις συνειδήσεις των λαών φθίνει μέρα με τη μέρα, ως αποτέλεσμα και αυτού του κινήματος.

Ταυτόχρονα, οι προσπάθειες βίαιης καταστολής ενός ειρηνικού κινήματος, λόγω ακριβώς αυτού του χαρακτήρα του σε αντίθεση με την βίαιη καταστολή που δέχεται, τελικά δεν καταφέρνει παρά να συσπειρώνει τον κόσμο περισσότερο γύρω από αυτό και να ριζοσπαστικοποιεί περισσότερο τον χαρακτήρα του.

Τα δύο μεγαλύτερα όπλα των ελίτ και των κυβερνήσεων κατά των λαών, η προπαγάνδα/νομιμοποίηση και το μονοπώλιο της βίας (τα οποία αποτελούν και τους κύριους πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζεται η ίδια η επιβίωση και η ύπαρξη ενός κράτους) αποτυγχάνουν μέχρι τώρα να σταματήσουν αυτό το κίνημα και μάλιστα δέχονται και συνεχώς πλήγματα στην αξιοπιστία τους.

Είναι επόμενο αυτό το κίνημα να αποτελεί για μένα την μεγαλύτερη ίσως ελπίδα για αντίσταση των λαών σε αυτό το άδικο σύστημα τα τελευταία χρόνια η οποία έχει παρουσιαστεί, ιδιαίτερα από την στιγμή που δεν είναι μόνοι- οργανώσεις υπεράσπισης των συμφερόντων της κοινωνίας έναντι στο 1% των καρκινικών κυττάρων που εκμεταλλεύονται όλο τον παραγόμενο πλούτο προς ίδιο ώφελος στέκονται αλληλέγγυες με το κίνημα.

Οργανώσεις ατομικών/κοινωνικών/πολιτικών δικαιωμάτων, ΜΚΟ, εναλλακτικές πολιτικές ομάδες, νομικοί υποστηρικτές, και ίσως το πιο σημαντικό-συντεχνίες. Στην γενική απεργία που καλέστηκε από την κατάληψη του Ώκλαντ στις ΗΠΑ στις 2/11, λίγες μέρες μετά την άγρια καταστολή και «εκκαθάριση» του από τα σκυλιά της εξουσίας (που ακολουθήθηκε από την ισχυρότερη επανακατάληψη του με τα πιο πάνω σκυλιά τώρα αδύναμα να αντιδράσουν) συμμετείχε ένα μεγάλο μέρος των εργαζόμενων στην πόλη, κλείνοντας το λιμάνι της πόλης διαταράσσοντας την «εμπορική»-καπιταλιστική δραστηριότητα.

Αυτά ήταν μόνο η αρχή. Οι εξουσιαστές παντού προσπαθούν με κάθε βίαιο μέσο να διαλύσουν ειρηνικές συγκεντρώσεις, καταφέρνοντας μόνο να προκαλέσουν, ώστε οι διαδηλωτές να επιστρέψουν ενισχυμένοι, περισσότεροι,δριμύτεροι, πιο προετοιμασμένοι, πιο αποφασισμένοι. Όπως και γίνεται. Μετά την μεγάλη νυκτερινή καταστολή της κατάληψης της Γουώλ Στρητ, την επόμενη μέρα μετά από μια μεγάλη πορεία η πλατεία επανακαταλήφθηκε, το ίδιο και στο Ώκλαντ. Απειλές για διάλυση της κατάληψης στην πλατεία Αγίου Παύλου στο Λονδίνο προκάλεσαν την κατάληψη δεύτερης πλατείας! Τώρα οι διαμαρτυρόμενοι καταλαμβάνουν εγκαταλειμμένα κτίρια τραπεζών, μετατρέποντας τα σε τράπεζες ιδεών.

http://occupywallst.org/article/occupy-vacant-buildings-99/

http://occupylsx.org/?p=1269

Επόμενο βήμα…κατάληψη εργοστασίων?

ΜΑΚΑΡΙ!

Τώρα καλούν σε κλείσιμο ΟΛΩΝ των λιμανιών της Δυτικής ακτής των ΗΠΑ στις 12/12, κάτι που σίγουρα θα αποτελέσει ηχηρή προειδοποίηση και χαστούκι στο 1% που ρημάζει τον κόσμο, αφού εκείνη την μέρα εκατομμύρια από τα πολύτιμα κερδάκια τους θα χαθούν.

Και συνεχίζουμε.

ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ,ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ!

Αφιερωμένο

Τα έσοδα των τραπεζιτών και μεγαλοεπιχειρηματιών της Κύπρου ετησίως

Για να ξέρουμε πόσα παίρνουν όσοι δεν δουλεύουν οι ίδιοι λεπτό, σε σχέση με τους εργαζόμενους τους που δέχονται συνεχώς μειώσεις μισθών με την παραμικρή αφορμή.

 

ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ

Ανδρέας Ηλιάδης (Γενικός Διευθυντής) 890 000 ευρώ

Γιάννης Κυπρή (υπεύθυνος για τις περισσότερες εγχώριες και διεθνείς λειτουργίες)    514 000 ευρώ

Γιάννης Πεχλιβανίδης  334 000 ευρώ

Μέλη διοικητικού συμβουλίου συνολικά  813 000 ευρώ

Πρόεδρος διοικητικού συμβουλίου Θεόδωρος Αριστοδήμου  171 000 ευρώ

Αντιπρόεδρος διοικητικού συμβουλίου Ανδρέας Αρτέμη    85 000 ευρώ

 

ΜΑΡΦΙΝ

Ευθύμιος Βουλούτας (Γενικός Διευθυντής) 586 000 ευρώ

Μέλη ΔΣ

Παναγιώτης Κουννής 336 000 ευρώ

Χρίστος Στυλιανίδης   334 000 ευρώ

Ελευθέριος Ηλιαδάκης 151 000 ευρώ

Ανδρέας Βγενόπουλος (εκτελεστικός πρόεδρος, ιδιοκτήτης πλειοψηφικού πακέτου μετοχών) 215 000 ευρώ

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

Μάκης Κεραυνός (Γενικός Διευθυντής) 283 283 ευρώ

Γλαύκος Μαύρος (Γενικός Διευθυντής συγκροτήματος) 131 096 ευρώ

 

ΤΡΑΠΕΖΑ USB

Ανδρέας Θεοδωρίδης (εκτελεστικός διευθυντής) 121 000 ευρώ

Δέσπω Πολυκάρπου (μέλος διευθυντικής ομάδας) 108 000 ευρώ

 

LOUIS PLC

Ιάσων Πέρδιος (εκτελεστικός διευθυντής) 340 867 ευρώ

Κωστάκης Λοίζου (εκτελεστικός πρόεδρος)  250 000 ευρώ

Λούης Λοίζου (διευθυντής) 145 231 ευρώ

 

ORPHANIDES SUPERMARKETS

Χρίστος Ορφανίδης 445 000 ευρώ

 

PETROLINA HOLDINGS

Κίκης Λευκαρίτης (διευθυντής συγκροτήματος)  152 087 ευρώ

Κωστάκης, Ντίνος και Άκης Λευκαρίτης (διευθυντές και κανακάρηδες του πιο πάνω)  135 000 ο καθένας

Χρίστος Λευκαρίτης 45 621 ευρώ (ήταν άτακτος…)

 

ATHIENITIS CONTRACTORS

Παναγιώτης και Μιχάλης Αθηαινίτης (εκτελεστικοί διευθυντές) 150 000 ο καθένας

 

A ZORBAS & SONS

Τάσος Ζορμπάς (εκτελεστικός διευθυντής) 176 353 ευρώ

Κώστας Ζορμπάς (εκτελεστικός πρόεδρος)  173 431 ευρώ

Δημήτρης Ζορμπάς 164 532 ευρώ

Ανδρέας Ζορμπάς 50 256 ευρώ

 

SFS GROUP

Χριστόδουλος Έλληνας (εκτελεστικός πρόεδρος) 230 000 ευρώ

Φίλιππος Λάρκος (εκτελεστικός αντιπρόεδρος) 220 000 ευρώ

Εκτελεστική ομάδα

Ιωάννης Πίτσιλλος 205 000 ευρώ

Κώστας Κίρκος 180 000 ευρώ

Λοίζος Λοίζου 80 000 ευρώ

 

LOGICOM

Βαρνάβας Ειρίναρχος (γενικός διευθυντής)  158 900 ευρώ

Αριστόδημος Αναστασιάδης (εκτελεστικός διευθυντής) 223 175 ευρώ

εκ των οποίων οι 100 000 μπόνους  για απόδοση θυγατρικών(ίσως  ΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ και όχι ο ίδιος δούλευαν σκληρά για αυτή την απόδοση? – παίρνουν όλα τα μπόνους στην κερδοφορία, στην κρίση θέλουν να πληρώσουμε μόνο ΕΜΕΙΣ τις ζημιές τους)

 

ΚΕΟ

Κώστας Κουτσός (εκτελεστικός διευθυντής) 152 000 ευρώ

 

A TSOKKOS HOTELS

Αντρέας Τσόκκος (εκτελεστικός διευθυντής) 106 292 ευρώ

Αναστασία Τσόκκου (εκτελεστική πρόεδρος) 90 921 ευρώ

Γιώργος Τσόκκου (ο  κακομαθημένος κανακάρης των πιο πάνω) 47 077 ευρώ

 

Δική μου σημείωση: Τα πιο πάνω είναι ΟΣΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ.

 

Ενώ εμείς σκοτωνόμαστε στην δουλειά ώστε να βγάζουν τα κέρδη τους και παίρνουμε 1000 ευρώ , αυτοί παίρνουν εκατοντάδες χιλιάδες μόνο  για να δίνουν διαταγές.

ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ!

(πηγή πρόσφατο άρθρο της Financial Mirror)

Κατάληψη της Wall Street σήμερα:Μια γενναία προσπάθεια αντίστασης

Ως συνέχεια των κινημάτων αντίστασης στην νεοφιλελεύθερη αντεπίθεση του μεγάλου κεφαλαίου στους λαούς ανά το παγκόσμιο με αφορμή την μεγαλύτερη από το 30 κρίση του συστήματος, μια κρίση που οφείλεται στην ίδια την απληστία των κεφαλαιοκρατών (κυρίως των μεγάλων τραπεζών) , μια αντεπίθεση που αυτή τη στιγμή επιβάλλει μια νέα χούντα στην Ελλάδα σε μια προσπάθεια καταστολής της λαικής οργής, έρχεται μια νέα αυτοοργανωμένη δράση/ εγχείρημα ενός ευρείου συνόλου καθημερινών ανθρώπων στην Αμερική, μια ιδέα τολμηρή και πρωτότυπη: Κατάληψη στο «στόμα του λύκου», την βάση της πραγματικής εξουσίας αυτή την στιγμή στην Αμερική και τον κόσμο- την Wall Street, στις 17 Σεπτεμβρίου και για τους επόμενους δύο μήνες.

Έχοντας ανάμεσα σε άλλα και την υποστήριξη της ομάδας διεθνών κυβερνοακτιβιστών Anonymous(υπεύθυνη για θεαματικές δράσεις κατά του παγκόσμιου ηλεκτρονικού ελέγχου και γενικά οποιουδήποτε καταπιεστή χρησιμοποιεί τεχνολογία Η/Υ, και η οποία υποστήριξε ανοικτά με ανακοινώσεις και πράξεις την Αραβική Άνοιξη και την προσπάθεια του Wikileaks για συνέχεια του έργου του της αποκάλυψης των απλύτων του διεθνούς συστήματος παρά τις διώξεις) οι αμερικανοί πολίτες προσπαθούν να φέρουν μια πραγματική Δημοκρατία και ελευθερία στην χώρα τους,αντιληπτή ως το δικαίωμα των ίδιων των πολιτών στο να αποφασίζουν για τις ζωές τους, ένα δέντρο που όπως είχε πει κάποιος πρόγονος τους κάποτε «πρέπει να ποτίζεται συχνά με το αίμα αγωνιστών και τυράννων».

Μια ελευθερία που δεν θα είναι ψευδεπίγραφη και έρμαιο των τραπεζιτών και του 1% του πληθυσμού το οποίο αποτελεί τους άρχοντες.

Our Mission

On the 17th of September, we want to see 20,000 people to flood into lower Manhattan, set up beds, kitchens, peaceful barricades and occupy Wall Street for a few months.

Like our brothers and sisters in Egypt, Greece, Spain, and Iceland, we plan to use the revolutionary Arab Spring tactic of mass occupation to restore democracy in America. We also encourage the use of nonviolence to achieve our ends and maximize the safety of all participants.

Who is Occupy Wall Street?

Occupy Wall Street is leaderless resistance movement with people of many colors, genders and political persuasions. The one thing we all have in common is that We Are The 99% that will no longer tolerate the greed and corruption of the 1%.

The original call for this occupation was published by Adbusters in July; since then, many individuals across the country have stepped up to organize this event, such as the people of the NYC General Assembly and US Day of Rage. There’ll also be similar occupations in the near future such as October2011 in Freedom Plaza, Washington D.C.

Why?

Published 2011-09-13 02:58:46 UTC by chris

Contemporary society is commodified society, where the economic transaction has become the dominant way of relating to the culture and artifacts of human civilization, over and above all other means of understanding, with any exceptions being considered merely a temporary holdout as the market swiftly works on ways to monetize those few things which stubbornly remain untouched. Perhaps the most pernicious aspect of this current setup is that it has long ago co-opted the very means of survival within itself, making our existence not an inherent right endowed to us by the simple fact of our humanity but a matter of how much we’re all worth — the mere act of being alive has a price tag. Some pay it easily. Others pay for it with their submission. Others still can’t pay it at all. Regardless, though, like cars, TVs and barrels of oil, our lives are commodities to be bought and sold on the open market amid the culture of ruthlessness and desperation that has arisen to accommodate it. This is the natural consequence of a society built around entities whose purpose it is to always, always minimize costs and maximize profits. It is the philosophy of growth for the sake of growth, the same ideology that drives a cancer cell. An economy in a steady state is not healthy. It needs to expand, constantly, perpetually.

Of course, nothing can expand forever. The second law of thermodynamics tell us this much at least. But that doesn’t mean the market won’t try. It’s not enough that a soft drink becomes the dominant soda, it must become the dominant beverage, period. It’s not enough that people build some things out of a certain material, it must be the only thing anyone ever builds anything out of, ever. It’s not enough to make pills for the ailments from which people already seek relief, pills must be made for problems that people didn’t even know existed until a commercial told them to ask their doctors about it. We all know this course is not sustainable, but there will be great damage done before this point is reached.

The people coming to Wall Street on September 17 come for a variety of reasons, but what unites them all is the opposition to the principle that has come to dominate not only our economic lives but our entire lives: profit over and above all else. Those that do not embrace this principle: prepare to be out-competed. They will lose the race to the bottom and the vulture will swoop down to feast. It is indicative of a deep spiritual sickness that has gripped civilization, a sickness that drives the vast deprivation, oppression and despoliation that has come to cover the world.

The world does not have to be this way. A society of ruthlessness and isolation can be confronted and replaced with a society of cooperation and community. Cynics will tell us this world is not possible. That the forces arrayed against us have won and will always win and, perhaps, should always win. But they are not gods. They are human beings, just like us. They are a product of a society that rewards the behavior that has led us to where we are today. They can be confronted. What’s more, they can be reached. They just need to see us. See beyond the price tags we carry.

And if they are gods? Then we shall be Prometheus. And we shall laugh as we are lashed to the stone to await the eagle.

Για περισσότερα εδώ

https://occupywallst.org/

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

Η Χούντα του ΔΝΤ στην Ελλάδα και επίσημα

Τα παρακάτω…

 

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1332253

Αυτή την στιγμή στο πεζοδρόμιο της πλατείας Συντάγματος, απέναντι από τη Βουλή, απαγορεύεται η συνάθροιση έστω και δύο ατόμων. Χωρίς να υπάρχει καμία συγκέντρωση στην Κάτω Πλατεία, ούτε κόσμος μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη, η εντολή από τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση είναι να μείνει ο χώρος “καθαρός”, όπως μου εξήγησε, αρκετά ευγενικά, οφείλω να ομολογήσω, άνδρας της δύναμης των ΜΑΤ που έχει καταλάβει το πεζοδρόμιο. Η πεντάλεπτη συζήτησή μου με έναν διερχόμενο πολίτη, διακόπηκε κατόπιν αστυνομικής συστάσεως/εντολής να απομακρυνθούμε από τον χώρο πάραυτα, με το επιχείρημα ότι η παρουσία μας εκεί συνιστά συγκέντρωση, παράνομη στο μέτρο που δεν έχει ζητηθεί η σχετική άδεια από την αστυνομία. Το άρθρο του Συντάγματος περί ελευθερίας του συνέρχεσθαι “το έχει ακουστά” ο άνδρας των ΜΑΤ, όπως μου δήλωσε, ωστόσο προέχει κατ’ αυτόν η εκτέλεση της εντολής των ανωτέρων του.

Δημήτρης Κοσμίδης

ΑΠΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΟ

http://parallhlografos.wordpress.com/2011/09/12/%CE%BC%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%AE/

Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ 73

ΟΙ ΧΟΥΝΤΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ

Μετά από Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ιταλία, επόμενος στόχος… Κύπρος!

Η διεθνής συμμορία των οίκων «αξιολόγησης», οι οποίοι με εντελώς αυθαίρετο και ανεξέλεγκτο τρόπο «ρίχνουν» αξιολογήσεις πιστοληπτικών ικανοτήτων κρατών δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα δανεισμού και οδηγώντας τις στην χρεωκοπία και την δημιουργία από τις τοπικές ελίτ του χρήματος αφορμών για κατακερματισμό κάθε εργατικού και κοινωνικού δικαιώματος κερδισμένου με αίμα και θυσίες συνεχίζεται.

Χρησιμοποιώντας ως αφορμή το έγκλημα της κυβέρνησης όσο αφορά τα εκρηκτικά στο Μαρί και τις συνέπειες του όσο αφορά το κόστος της ηλεκτροδότησης της Κύπρου( πρόβλημα ηλεκτροδότησης το οποίο αντιμετωπίζεται με σχετική αποτελεσματικότητα- τουλάχιστο προσπαθούν να μαζέψουν ότι προκάλεσαν) και την εξάρτηση των κυπριακών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα (τράπεζες οι οποίες όμως σίγουρα δεν κινδυνεύουν αν λάβουμε υπόψη τα τεράστια κέρδη τους και τις κρατικές επιχορηγήσεις, τόσο σε Ελλάδα όσο και σε Κύπρο) δίδουν αφορμές σε ντόπιους υπερασπιστές των οικονομικά ισχυρών να αντεπιτεθούν στην κυπριακή κοινωνία.

(για το πόσο «φτωχές» είναι οι ελληνικές και κυπριακές τράπεζες)

Eurobank: Κέρδη 362 εκατομμύρια το 2009

Μαρφίν: 174 εκατομμύρια κέρδη στην Κύπρο το 2009

Παρόλα αυτά, οι κυπριακές τράπεζες στην Κύπρο εισέπραξαν 3 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ

Και τώρα μας λένε ότι χρειάζεται να πληρώσουμε ΕΜΕΙΣ 1.3 ΔΙΣ για τα δάνεια μέχρι το τέλος του χρόνου!

Προφανώς πρέπει να πληρώσουμε εμείς για να μπορεί το κράτος να συνεχίσει ανεμπόδιστο να δίδει όλο και περισσότερα από την (συνεχώς συρρικνούμενη) τσέπη του χαμηλοαμειβόμενου (η άνεργου) κυπρίου στους τραπεζίτες…

Αποδιοπομπαίος τράγος εδώ οι δημόσιοι υπάλληλοι. Μια κατηγορία εργαζομένων που, λόγω της ύπαρξης στον χώρο τους μιας ισχυρής (παρόλα τα προβλήματα που την χαρακτηρίζουν, κυρίως την έλλειψη δημοκρατικότητας και την διαφθορά) συντεχνίας κατάφεραν να διατηρήσουν ένα καλύτερο επίπεδο μισθών και απολαβών από τους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα.

Ε, για κάποιους αυτό είναι απαράδεκτο! Πως είναι δυνατό να μην γίνεται ΚΑΙ στο δημόσιο η τεράστια εργατική εκμετάλλευση του ιδιωτικού τομέα? Γιατί να μην τιμωρηθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι επειδή…έχουν συντεχνία? Γιατί να μην είναι οι εργαζόμενοι του δημοσίου ανίσχυροι μπροστά τους και σκλάβοι ουσιαστικά των συμφερόντων των αφεντικών τους όπως στον ιδιωτικό τομέα όπου δεν γίνεται καλή συνδικαλιστική δράση? Απαράδεκτο! Πάραυτα να μειωθούν οι μισθοί ΚΑΙ των δημοσίων υπαλλήλων στα επίπεδα των 1000 ευρώ, όπως και των ιδιωτικών υπαλλήλων που παίρνουν ψίχουλα ενώ τα αφεντικά τους εκατομμύρια από τον πλούτο που παράγουν με την εργασία τους.

Ναι, επειδή ΟΛΟΙ οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι τεμπέληδες και ΟΛΟΙ (ακόμη και οι χαμηλά αμειβόμενοι για να… κόβουν κόλλες) μπαίνουν με το μέσο! Και βέβαια, στον ιδιωτικό τομέα δεν υπάρχει καθόλου διαφθορά, ειδικά όσο αφορά τα αφεντικά και τις εισφορές τους στις προεκλογικές εκστρατείες των κομμάτων!

Σίγουρα διαφθορά και αναποτελεσματικότητα στο δημόσιο υπάρχει (λόγω και της αδιαφανούς φύσης του ως ιεραρχικό σύστημα) αλλά αυτή εντοπίζεται (όπως θα ανέμενε κάποιος σκεπτόμενος λογικά) στα ανώτερα κλιμάκια- κανείς δεν δέχεται να χρησιμοποιήσει…μέσον μόνο για να παίρνει 1500 ευρώ, σωστά?

Αυτή η διαφθορά και αναποτελεσματικότητα δεν αντιμετωπίζεται με την μείωση των μισθών η του προσωπικού (που το δεύτερο θα σημαίνει περαιτέρω μείωση παραγωγικότητας). Υπάρχει ΓΕΝΙΚΗ συμφωνία δημοσίων παραγόντων ότι τα προβλήματα οφείλονται κυρίως στην ΥΠΟΣΤΕΛΕΧΩΣΗ.

Υποστελέχωση ενώ έχουμε 30 000 ανέργους, οι περισσότεροι εκπαιδευμένοι νέοι επιστήμονες με πτυχία και μεταπτυχιακά!

Γιατί?

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΕΦΑΛΑΙΑ-ΠΟΡΟΙ

Ενώ για τους τραπεζίτες υπάρχουν δις.

Ενώ έχουμε με διαφορά τον πιο χαμηλό εταιρικό φόρο στην Ευρώπη, ενώ έχουμε  και αστείους μονοψήφιους φόρους ακίνητης ιδιοκτησίας και μάλιστα… σε τιμές του 80!

http://www.sigmalive.com/inbusiness/news/property/228029

Και ενώ ισχύουν τα πιο πάνω, ποιοι φταίνε?

Οι δημόσιοι υπάλληλοι!

Οι νέοι μετανάστες. Επειδή να χρησιμοποιείται ο ίδιος αποδιοπομπαίος τράγος είναι βαρετό?

Οι κυπριακές συντεχνίες (ΣΕΚ,ΠΕΟ, ΠΑΣΥΔΥ) (ακόμη και αν μόνο λόγω των εμπλεκόμενων προσωπικών συμφερόντων των ίδιων των γενικών γραμματέων τους) αποφάσισαν(?) επιτέλους να «ξυπνήσουν» και να ανακοινώσουν την αντίθεση τους και τις προθέσεις τους για γενική παναπεργία αν το «πρόβλημα» δεν αντιμετωπιστεί με τρόπο έστω και στο ελάχιστο μη-αντεργατικό.

Συγκεκριμένα, αυτό αφορά τα μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση τα οποία  εμπεριέχουν ήδη αντιλαικά σημεία τα οποία βλάπτουν τον λαό που φυσικά δεν είναι υπεύθυνος για την κρίση( πχ αύξηση ΦΠΑ, αύξηση εισφορών ιδιωτικών υπαλλήλων) αλλά αυτό δεν αρκεί για όλα τα υπόλοιπα κώματα του κεφαλαίου (με πρώτο βιολί τον μεγαλοεπιχειρηματία Νικόλα Παπαδόπουλο) τα οποία καταφεύγοντας στην τακτική της «κυβερνώσας βουλής» δρουν στην πράξη ως κυβέρνηση σε μια προσπάθεια επιβολής ακόμη πιο αντιλαικών μέτρων αφαιρώντας τα σημεία των μέτρων που αφορούν ελάχιστη αύξηση της συνεισφοράς του κεφαλαίου και των μεγαλοιδιοκτητών γης. Αναδεικνύοντας εν τω μεταξύ ακόμη μια σημαντική αδυναμία του συστήματος της αντιπροσωπευτικής «δημοκρατίας».

Τελικά, τα κώματα τα κατάφεραν και πέρασαν το δικό τους, ενώ τελικά και οι εργατοπατέρες εσυνέχισαν την επίδειξη δειλίας τους υποχωρώντας σε ένδειξη «καλής θέλησης».

Είναι φανερό πλέον ότι οι πολιτικοί, ακόμη και αν εψηφίστηκαν από τον λαό, δεν εξυπηρετούν το ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον.

Ώρα οι ίδιοι οι εργαζόμενοι από τα κάτω, τόσο στο Δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, να αντιληφθούν το παιχνίδι που παίζεται εναντίον τους από αυτούς που θέλουν να τους διχάσουν και να αυτοοργανωθούν αγνοώντας την δουλική στάση των εργατοπατέρων κομματόσκυλων και από μόνοι τους μέσω γενικών συνελεύσεων, οργάνωσης στους χώρους εργασίας, δημιουργίας ταμείων και υποδομών αλληλεγγύης και δικτυώσεων συντονισμού και κοινής δράσης να προετοιμαστούν και να αρχίσουν την αντεπίθεση στην αντεπίθεση του κεφαλαίου με μαζική παναπεργία επ’ αόριστον μέχρι οι βολεμένοι καπιταλιστές πολιτικοί να αναγκαστούν- μπροστά στο χάσμα της πλήρους παράλυσης-καταστροφής των επιχειρήσεων τους και κάθε προοπτικής κέρδους- να δεκτούν το αυτονόητο, δηλ να πληρώσουν οι ίδιοι για την κρίση που οι ίδιοι προκάλεσαν.

Και οποιαδήποτε προσπάθεια βίαιης καταστολής των δράσεων να αντιμετωπιστεί με το ίδιο (και βαρύτερο) νόμισμα, αν αυτή είναι τελικά η μόνη γλώσσα που κάποιοι καταλαβαίνουν.

Η τραπεζική χούντα της Ελλάδας αντεπιτίθεται,θέλοντας να ξεριζώσει κάθε αντίσταση.Η ειρήνη δεν αποδίδει-ώρα για ΠΟΛΕΜΟ?

Το πρωινό(5 το πρωί) της 30ης Ιουλίου, εισβολή παρουσία εκπροσώπου εισαγγελέα και με την συμμετοχή πλήθους προστατών του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου έγινε κατά των συγκεντρωμένων Αγανακτισμένων στην πλατεία Συντάγματος. Σκοπός τους σε μια αστραπιαία κίνηση-που θυμίζει την «αστραπιαία επίθεση» του Χίτλερ κατά της Ρωσίας και της Ευρώπης το 40- να διαλύσουν τα πάντα και να τρομοκρατήσουν τους πολυάριθμους παρευρισκόμενους οι οποίοι εδώ και δύο μήνες(από τις 25 Μάη) βρίσκονται στην πλατεία διαμαρτυρόμενοι ειρηνικά ενάντια στο μνημόνιο και τα μέτρα λιτότητας της δοσίλογης κυβέρνησης Παπανδρέου,τα οποία ουσιαστικά ξεπουλούν τον πλούτο της χώρας στους διεθνείς τραπεζίτες οι οποίοι τώρα ελέγχουν ολόκληρα κράτη-και λαούς.

Παρόμοιες προσπάθειες είχαν γίνει και στο παρελθόν κατά αυτού του κινήματος, με «κορυφαία» την βάρβαρη επίθεση στις 29/6 ημέρα ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου κατά την οποία οι ΜΑΤατζήδες απλά επιτίθοντο με μένος σε όποιον έβρισκαν μπροστά τους-ειρηνικοί διαδηλωτές,δημοσιογράφοι,τυχαίοι παρευρισκόμενοι σε γειτονικά εστιατόρια,όλοι έμαθαν τι σημαίνει «προστασία του πολίτη»

Ο κόσμος έπειτα επανακατάλαβε την πλατεία.

Από τότε μέχρι σήμερα το σύστημα επιδόθηκε σε μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία κατασυκοφάντησης του απλού κόσμου(πολλοί εκ των οποίων συμμετείχαν σε κινηματική δράση για πρώτη φορά στην ζωή τους) αποκαλώντας τους αλήτες, βρωμισμένους, καταστροφείς, και…κίνδυνους για την δημόσια υγεία και για την οικονομία(αφού τάχα τα καταστήματα εκεί χάνουν πελατεία)!Ποια δημόσια υγεία,αυτή που ξεπουλάνε στους ιδιώτες?Ποια οικονομία,αυτή που τώρα ελέγχεται από το ΔΝΤ/ΕΕ/ΕΚΤ προς ώφελος του ντόπιου και κυρίως ξένου 1% των κεφαλαιοκρατών ενώ ο λαός υποφέρει?Ποια καταστήματα,αυτά τα οποία καταστρέφουν οι ίδιες οι «δυνάμεις ασφαλείας» επιτιθέμενοι σε όσους κάθονται σε αυτά?

http://tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CF%8C%CE%BB%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%AD%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BE%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CF%84%CE%B7-%CE%B7-%CE%B4%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%85%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1%CF%82

Δυστυχώς, η οικονομική κατοχή και εξαθλίωση την οποία επιβάλλουν στον λαό οι διεθνείς τραπεζίτες και οι ελλαδίτες συνεργάτες τους πολιτικοί αναγκάζει τον λαό να ζει επί μήνες σε σκηνές σε μια προσπάθεια να αγωνιστεί για τα δικαιώματα του.Ένας αγώνας που πρέπει να σταματήσει ΜΟΝΟ όταν ανατραπεί το μνημόνιο βραχυπρόθεσμα,και το όλο σύστημα που το στηρίζει μακροπρόθεσμα.

Για οποιεσδήποτε «συνέπειες» σε τουρισμό, υγεία κοκ ΕΣΕΙΣ φταίτε, βολευτές,κομματάρχες,μεγαλοεπιχειρηματίες,τραπεζίτες,μπάτσοι.

Παρ’όλη αυτή την προπαγάνδα, η συντριπτική πλειοψηφία του απλού λαού βρίακεται στο πλευρό του κινήματος,όπως αναγκάζονται να παραδεκτούν και ελεγχόμενα από το κατεστημένο κανάλια.

aganaktismenoi_skai

Σήμερα, νιώθοντας μάλλον απόγνωση μπροστά στην ολική αναποτελεσματικότητα της προπαγάνδας τους και των απειλών τους(για επίθεση των ΜΑΤ αν δεν εγκαταλείψει ο κόσμος την πλατεία), χρησιμοποίησαν το μόνο μέσο που τους είχε απομείνει-την ωμή βία.Μπροστά στην πίεση αυτή, ο κόσμος της πλατείας αναγκάστηκε να υποχωρήσει-προς το παρόν.Έχοντας όμως δει ότι ειρηνική διαμαρτυρία ενάντια σε θεσμούς και σύστημα που βασίζεται ως τελευταία γραμμή άμυνας στην ωμή βία δεν φέρνει αποτελέσματα,αφού το τέλος είναι πάντοτε βίαιο.

Ήδη υπάρχουν παντού καλέσματα για απόψε,για επανακατάληψη της πλατείας-και ελπίζω ότι,αυτή την φορά, ο κόσμος που θα είναι εκεί θα έχει τα πιο πάνω υπόψη του, θα είναι έτοιμος και θα αντιμετωπίσει την κρατική βία και καταστολή με την μόνη γλώσσα που αυτή καταλαβαίνει.

Αν τα 500 000 άτομα (στην κορύφωση του κινήματος των Αγανακτισμένων) είχαν αποφασίσει να ορμήσουν στην βουλή παρασύροντας οποιοδήποτε εμπόδιο έβρισκαν μπροστά τους,και ομοίως να ανατρέψουν στην συνέχεια μαζί με την συντριπτική πλειοψηφία του αγανακτισμένου λαού ολόκληρο το σάπιο πολιτικό οικοδόμημα, κανείς δεν θα μπορούσε να τους σταματήσει.Και τώρα τα πράγματα στην Ελλάδα θα ήταν πολύ διαφορετικά.

Ελπίζω οι αγανακτισμένοι να λάβουν υπόψη τους την αρχαιοελληνική ρύση

«Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού»

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 18:00