Posts Tagged ‘sachs’

Αλληλεγγύη στον αγωνιζόμενο ελληνικό λαό!

8 Σεπτεμβρίου, 2010

Ανακοίνωση Ένωσης Αναρχικών,με αφορμή την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Περνάμε μια κρίσιμη καμπή όχι μόνο της ελληνικής,αλλά και της παγκόσμιας κοινωνικής ιστορίας.

Μετά από την διεθνή οικονομική κρίση του 2008,η οποία προκλήθηκε από τα «κόλπα» του πολυεθνικού κεφαλαίου για να αυξήσει τα κέρδη του,η οποία είχε ως αποτέλεσμα την εξαθλίωση εκατομμυρίων ανά τον κόσμο,ο λαός της Ελλάδας βλέπει να ανατρέπονται εργατικά και κοινωνικά κεκτημένα,τα οποία κερδίθηκαν μετά από δεκαετίες αγώνων και εκατόμβες νεκρών.

Η διεφθαρμένη ελίτ των πολιτικών και επιχειρηματιών της Ελλάδας,η οποία εισήγαγε την Ελλάδα στο ευρώ με ψευδή στοιχεία προς άγραν ψήφων ενώ τα δημόσια οικονομικά χειροτέρευαν συνεχώς λόγω της κακοδιοίκησης,της διαπλοκής,της υποβάθμισης των δημοσίων υπηρεσιών και της στήριξης των τραπεζιτών και των καπιταλιστών με επιχορηγήσεις δεκάδων δισεκατομμυρίων σε αυτούς ενώ ήδη έβγαζαν δισεκατομμύρια,οδήγησε την Ελλάδα στην κρίση.Η χάλκευση των πιο πάνω στοιχείων από «καλοθελητές» της Goldman Sachs και της λοιπής συμμορίας των διεθνών εμπόρων των λαών δεν ήρθε χωρίς αντίτιμο,αφού με τα παιχνίδια με τα ομόλογα που ήδη είχαν αρχίσει από τότε ουσιαστικά άρχιζε η διαδικασία υποδούλωσης ενός ολόκληρου λαού στους διεθνείς τραπεζίτες.

Τα χρέη των δανειοληπτών στις τράπεζες δημιουργούνται από το μηδέν,αφού το τραπεζικό σύστημα,μέσω του συνεχούς αλυσιδωτού δανεισμού ποσών πολλαπλάσιων των αποθεματικών καταλήγει να δημιουργεί χρήμα πολλαπλάσιο του αρχικού από το μηδέν,το οποίο πληρώνουμε σε τόκους.Δηλαδή καθαρή τοκογλυφία.Με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν και υπερεθνικές τράπεζες όπως το ΔΝΤ.

Τώρα,υπό την πίεση των χρεών,οι εμπόροι των λαών του ΔΝΤ,μιας κερδοσκοπικής τράπεζας που στο πρόσφατο παρελθόν έχει διαλύσει τις οικονομίες των χωρών όπου έχει εμπλακεί,βυθίζοντας τις στο χρέος και τους λαούς στην εξαθλίωση,κτυπούν,όπως είχαν σχεδιάσει,αναγκάζοντας τον ελληνικό λαό να πληρώσει δάνεια δεκάδων δισεκατομμυρίων,μέσω πετσοκόμματος κοινωνικών παροχών, αύξησης ορίων συντάξεων,ελαστικοποίησης της εργασίας και πολλών άλλων,την στιγμή που αυτοί που προκάλεσαν την κρίση(πολιτικοί,τραπεζίτες)δεν θα τιμωρηθούν,αλλά και δεν θα πληρώσουν ούτε σεντ!

Κεκτημένα που έχουν κερδιθεί με αίμα των πολλών χάνονται με υπογραφές της ελίτ…

Μπροστά σε αυτή τη λαίλαπα ο ελληνικός λαός αντιστέκεται μαζικά.Στην παναπεργία της 5ης Μαίου εκατοντάδες χιλιάδες διαδήλωσαν κατά των νέων μέτρων,ενώ οι πολιτικοί που ξεπούλησαν τον ελληνικό λαό λίγο έλειψε να νιώσουν από κοντά τι σημαίνει λαική οργή,καθώς το μπουρδέλο των 300 αυτοκρατόρων που ονομάζεται παραπλανητικά «βουλή» κινδύνεψε να δεκτεί επίθεση από τις χιλιάδες κόσμου.Οι πιο συνειδητοποιημένοι καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχει επιστροφή.Ο καπιταλισμός,όπως και η αντιπροσωπευτική ψευτοδημοκρατία της εκλογής αυτοκρατόρων εντολοδόχων του κεφαλαίου,έχουν φτάσει σε μια καμπή,στην οποία τους οδήγησε η απληστία σε συνδυασμό με την απρόβλεπτη φύση του καπιταλιστικού συστήματος,την οποία οι καπιταλιστές θέλουν να ελέγξουν προς ώφελος τους μέσω της παγκοσμιοποίησης και υπερεθνικών κέντρων όπως το ΔΝΤ.Είτε ο λαός θα κτυπήσει το υπάρχον σύστημα για να το ανατρέψει,φέρνοντας μια άλλη,καλύτερη κοινωνία,είτε θα βυθιστούμε στην εξαθλίωση,διαλύοντας τα κεκτημένα του εργατικού κινήματος σε ένα ορυμαγδό καταστολής προς έλεγχο της λαικής οργής-φασισμός.

Η Ελλάδα αποτελεί ένα πείραμα,πόσο δηλ ο λαός θα τους ανεκτεί.Αυτού του πειράματος θα ακολουθήσει η επέλαση των υπερεθνικών καπιταλιστών και αλλού.Ήδη στην Ισπανία,αλλά και στην Κύπρο,το ΔΝΤ μας «προειδοποιεί»,»προτείνοντας» μέχρι και κατάργηση της ΑΤΑ,και αυτά για αρχή.

Όπως ακριβώς οι καπιταλιστές κτυπούν συντονισμένα ανά το παγκόσμιο,έτσι χρειάζεται και η αλληλεγγύη των εργαζομένων σε παγκόσμιο επίπεδο,ούτως ώστε να ανατρέψουμε τα σχέδια τους πριν να είναι αργά.Δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε ούτε με τον έλληνα εργαζόμενο,ούτε με τον τούρκο,ούτε με τον οποιοδήποτε εργαζόμενο.Έχουμε κοινά συμφέροντα,και κοινό εχθρό:Τους καπιταλιστές και τα κράτη που τους υποστηρίζουν.Και πρέπει να έχουμε κοινή επιδίωξη:Μια καλύτερη,πιο ελεύθερη,πιο ίση κοινωνία.

Για αυτό τον λόγο αποφασίσαμε να συμπαρασταθούμε στον ελληνικό λαό,που διαδηλώνει δυναμικά με ευκαιρία του καπιταλιστικού πανηγυριού-βιτρίνα που ονομάζεται «Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης» κατά όλων όσων τον θέλουν υποταγμένο.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΣΤΑ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΕΛΕΓΧΟΥ,ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΑΥΤΟΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΑΙ

Τα χειρότερα έρχονται…οι μισθωτοί σκλάβοι (όλοι μας) το μυρίζονται?

23 Ιουνίου, 2010

Τελικά ίσως εδώ στην Κύπρο,μετά τον ερχομό της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης,και την σκηνοθετημένη κρίση στην Ελλάδα

“Χρεωκοπία” της Ελλάδας-ποιος φταίει,ποιος πληρώνει

Τα σχέδια των τραπεζιτών που ελέγχουν τον πλανήτη

 κάποιοι να άρχισαν να καταλαβαίνουν προς το που βαδίζουμε.

Το παρακάτω άρθρο του «Πολίτη» είναι ενδεικτικό της τεράστιας απαισιοδοξίας του μέσου κυπρίου,ο οποίος βλέπει το μαύρο σύννεφο της κρίσης,της φτώχειας,των απολύσεων,της περικοπής μισθών και επιδομάτων,της ανεργίας,να κατευθύνεται προς το μέρος του,αναγνωρίζοντας ότι στο σύστημα της «ελεύθερης»-ελεγχόμενης από τους ισχυρούς-αγοράς,εντός του συστήματος κεντρικού οικονομικού ελέγχου και καταδυνάστευσης που ονομάζεται ΕΕ,όταν οι λαοί πεινούν σε Ρουμανία

Γερμανία

και Ελλάδα,εμείς δεν μπορεί να «μένουμε πίσω» για πολύ ακόμη.

Τα διεθνή οικονομικά κέντρα και «οίκοι» του μεγάλου κεφαλαίου,που με τραπεζικές απάτες και διασυνδέσεις τους στις τοπικές κυβερνήσεις μέσω τοποτηρητών δημιουργούν φαύλους κύκλους χρέους-χρηματοπιστωτικής υποτίμησης

Τα σχέδια των τραπεζιτών που ελέγχουν τον πλανήτη

με στόχο την οικονομική αφαίμαξη των λαών των χωρών που έχουν την ατυχία να βρεθούν στον δρόμο τους,προχωρούν ακάθεκτα,»αναγκάζοντας»-δίδοντας ευκαιρίες σε κυβερνήσεις προερχόμενες από κόμματα με γνωστές-άγνωστες πηγές χρηματοδότησης

Πίσω από τα κόμματα…

να περικόπτουν μισθούς,επιδόματα,θέσεις εργασίας,καθώς και να «χαλαρώνουν» εργατικά κεκτημένα,ανατρέποντας σταθμούς κερδισμένους με αίμα.

Και ενώ οι λύσεις υπάρχουν,»φοβούνται» να τις εφαρμόσουν!

Επαναδιαπραγμάτευση του χρέους,ίσως η μόνη λύση για να σωθεί σε βάθος χρόνου η οικονομία της Ελλάδας-συστάσεις από διεθνείς οικονομολόγους

ούτως ώστε όλη η Ευρώπη να πάθει ότι έπαθε η Αργεντινή

Βίντεο σχετικά με τι περιμένει την Ελλάδα αν δεν αντισταθούμε ΤΩΡΑ

αφού το χρέος και οι χρηματοπιστωτικές υποτιμήσεις στην ευροζώνη λειτουργούν σαν ντόμινο,προς όφελος αυτών που έστησαν αυτό το σκηνικό(Goldman Sachs,ΔΝΤ κοκ).

Ελπίζω η (αναπόφευκτη δυστυχώς)απότομη επιδείνωση των οικονομικών του μέσου κυπρίου να τον οδηγήσει να ξεχάσει για λίγο την σούβλα και το μουντιάλ,να κατανοήσει τι φταίει(όχι,δεν φταίει μόνο αυτή η κυβέρνηση,ούτε μόνο η προηγούμενη,αφού όλες σε τελική ανάλυση λειτουργούν πάνω-κάτω με τον ίδιο τρόπο,και εξυπηρετούν την ίδια κατηγορία ανθρώπων-ποιούυυυς?)και επιτέλους να αντιδράσει,πριν γίνουμε όλοι αργεντίνοι.

Ήδη,όπως φαίνεται από το άρθρο,η ευμάρεια των τελευταίων χρόνων μας αποχαιρετά…

BYE BYE!

Κύπριοι 

Τους τρομάζει η φτώχεια 
Το φάσμα της φτώχειας τρομάζει Κύπριους και άλλους Ευρωπαίους πολίτες, ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης που έπληξε την ΕΕ και της έκρηξης της ανεργίας που ακολούθησε και που αναμένεται να συνεχισθεί τουλάχιστον για ένα ακόμη χρόνο. Σε αυτό το πλαίσιο της αυξημένης ανησυχίας των Ευρωπαίων, όπου οι Έλληνες σε συντριπτικό ποσοστό διαπιστώνουν αύξηση της φτώχειας στη χώρα τους (85%), η κυπριακή κοινή γνώμη δείχνει λίγο πιο αισιόδοξη. Το σχετικό ποσοστό στην Κύπρο φτάνει το 59%, σχεδόν όσο και ο μέσος όρος των 27, που είναι 60%. Τα στοιχεία που περιλαμβάνονται σε κοινοτική δημοσκόπηση (Ευρωβαρόμετρο) που δημοσιοποιήθηκε χθες στις Βρυξέλλες, καταδεικνύουν ότι οι Κύπριοι πολίτες (65%), μαζί με τους Γάλλους, θεωρούν ότι υπήρξε ισχυρή αύξηση της φτώχειας τον τελευταίο χρόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Σχεδόν ένας στους δύο Κύπριους (55%) θεωρεί ότι η φτώχεια θα αγγίξει τουλάχιστον το 20% των συμπατριωτών τους, ενώ Ρουμάνοι, Βούλγαροι και Έλληνες πιστεύουν ότι θα γίνουν φτωχότεροι ένας στους τρεις (30%) κατοίκους της χώρας τους.

«Το παλεύουν»
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επιμέρους στοιχεία της δημοσκόπησης, σύμφωνα με τα οποία το 19% των Κυπρίων (17% το αντίστοιχο ποσοστό στους 27) δηλώνουν ότι δυσκολεύθηκαν τον περασμένο χρόνο να πληρώσουν λογαριασμούς ή να αγοράσουν τρόφιμα ή είδη καθημερινής χρήσης, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους Έλληνες έφτασε το 29%. Ωστόσο, το 81% των συμπατριωτών μας δήλωσε ότι δεν αντιμετώπισε αντίστοιχο πρόβλημα (μέσος όρος 83%). Ως προς την ικανότητα των συμπατριωτών μας να αντεπεξέλθουν στα έξοδα του νοικοκυριού, καθώς και τις πιστωτικές δεσμεύσεις τους, το 26% δήλωσε χωρίς δυσκολία (46% στην ΕΕ) το 38% είπε ότι «το παλεύουν» (34% ο μέσος όρος), το 30% δήλωσε ότι τα καταφέρνουν αλλά με συνεχή αγώνα (15% στην ΕΕ) και ένα 6% τα καταφέρνουν με το υστέρημά τους.

Χαμηλές προσδοκίες
Το γενικότερο κλίμα απαισιοδοξίας λόγω της ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης επηρέασε σαφώς τις προσδοκίες των Κύπριων πολιτών σχετικά με το πώς βλέπουν τα οικονομικά του νοικοκυριού τους το επόμενο 12μηνο: το 45% των Κυπρίων φοβάται τα χειρότερα, το 38% βλέπει στασιμότητα, ενώ μόνο το 13% προσδοκά καλυτέρευση. Επίσης ανησυχία προκαλεί στο 47% των συμπατριωτών μας η πιθανότητα να μην μπορέσουν να αντιμετωπίσουν μη αναμενόμενη δαπάνη άνω των 1.000 ευρώ τον επόμενο χρόνο, ενώ το 53% των Κυπρίων προβληματίζονται ότι το εισόδημά τους δεν θα τους επιτρέψει να ζήσουν αξιοπρεπώς τα γηρατειά τους.

Το τανγκό της οργής -ΕΞΑΝΤΑΣ

23 Μαΐου, 2010

Από την εν λόγω σειρά ντοκιμαντέρ.

Η οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής,ο ρόλος ΔΝΤ-δανειστών,μαθήματα που μπορούμε να πάρουμε…

Τα σχέδια των τραπεζιτών που ελέγχουν τον πλανήτη

16 Μαΐου, 2010

(αναδημοσίευση από

http://agisgios2.blogspot.com/2010/05/blog-post_16.html)

Αφέντες-Επαίτες και Πιόνια – Από το Σκάκι στο Καζίνο και Καπιταλιστές Εναντίον Καπιταλισμού

«Goldman Sachs: Μια τεράστια σουπιά-βρικόλακας γαντζωμένη στο
πρόσωπο της ανθρωπότητας που ρουφάει ανελέητα από το αίμα της
οτιδήποτε μυρίζει χρήμα».
Mατ Τάϊμπι Ο δημοσιογράφος που τρέμει η Goldman Sachs
.
Για το δημόσιο χρέος πρωτίστως ευθύνονται οι «νόμιμοι» κλέφτες
ξένοι και ντόπιοι, δηλαδή το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο που καρπώθηκε τη
μερίδα του λέοντος τόσο του παραγόμενου πλούτου όσο και των δανείων.
τόσο οι νόμιμοι τοκογλύφοι ξένοι δανειστές μας, οι ξένες εταιρείες που
αφαίμαξαν τον τόπο μέσω των ιδιωτικοποιήσεων και στη συνέχεια των
ιδιωτικών εταιρειών τους, οι εταιρείες που μας πουλούν τους
στρατιωτικούς εξοπλισμούς… όσο και οι ντόπιες τράπεζες, το ντόπιο
κρατικοδίαιτο επιχορηγούμενο ιδιωτικό κεφάλαιο,….
Διπλή απάτη με το δημόσιο χρέος Άρθρα Ελευθεροτυπία

 

.
Στα ψιλά των εφημερίδων διαβάσαμε προχθές ότι οι ελληνικές τράπεζες εκτός από τα 28 δισεκατομμύρια του αρχικού πακέτου και τα 10 δισεκατομμύρια από το δάνειο της ευρωπαϊκής ένωσης το προοριζόμενο για τη δική τους στήριξη θα πάρουν δώρο κι άλλα 10 δισεκατομμύρια από το υπόλοιπο ευρωπαϊκό πακέτο των 110 δισεκατομμυρίων, βλ. Εδώ

Δηλαδή, το συνολικό ποσό που διατίθεται για στήριξη των τραπεζών για την ώρα ανέρχεται στα 48 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η εξοικονόμηση από τα μέτρα λιτότητας κατά των εργαζόμενων είναι ένα ιδιαίτερα μικρό ποσοστό της δωρεάς αυτής προς τους αφέντες – επαίτες.

Οι αφέντες- επαίτες απαιτούν να τους δωρίσουμε χρήματα τα οποία οι δωρητές θα δανειστούμε απ΄αυτούς με υπέρογκο επιτόκιο.
Το απαιτούν αδιαφορώντας για τις συνέπειες για τους δωρητές τους,
Την ίδια ώρα εμφανίζονται κομψευόμενοι και μας δίνουν συμβουλές για χρηστή διαχείρηση και το παίζουν και φιλάνθρωποι.

Και δεν βρίσκεται ένας από την κυβέρνηση, από την αντιπολίτευση, από τους νομικούς κύκλους, από τους δικαστές, να θέσει θέμα για την κατάφωρη αυτή παραβίαση του αισθήματος δικαίου.
Δεν βρίσκεται ένας από τους επώνυμους τους καταφερόμενους κατά του πολιτικού συστήματος να καταγγείλει και τους κοστουμαρισμένους εκβιαστές του.
Δεν βρίσκεται ένας από τα ελληνικά ΜΜΕ να παρακάμψει τις δεσμεύσεις των διαπλεκόμενων καναλαρχών και να βγάλει στη φόρα τις μεθοδεύσεις, τις διασυνδέσεις τους, τις απάτες και τα σκάνδαλα τους, (βλ.«Διαίρει και Βασίλευε»).

Πώς φθάσαμε στον εικοστό πρώτο αιώνα ολόκληροι λαοί να γινόμαστε κυριολεκτικά πιόνια στους σχεδιασμούς μιας χούφτας διαταραγμένων ανθρώπων;

Θα επιχειρήσουμε να αναζητήσουμε τις αιτίες γι αυτή την αιχμαλωσία και να δερευνήσουμε αν υπάρχουν διέξοδοι.από την κατάσταση αυτή.
H γνώση του κόσμου στον οποίο ζούμε και η γνώση των χαρακτηριστικών μας που επέτρεψαν την αιχμαλωσία μας σ΄αυτόν είναι απαραίτητη για να καθορίσουμε τη στάση της ζωής μας στις ραγδαίες εξελίξεις που συμβαίνουν γύρω μας και μας επηρεάζουν πια άμεσα.

Στη σημερινή ανάρτηση παραθέτουμε συμπτηγμένο το πρώτο μέρος ενός ιδιαίτερα κατατοπιστικού αρθρου του Richard K. Moore με τίτλο Prognosis 2012: Towards a New World Social Order από την ιστοσελίδα Information clearing house.
Στην επόμενη ανάρτηση θα παραθέσουμε το δεύτερο μέρος του άρθρου σχετικά με τις προβλέψεις για την κατάσταση στον κόσμο το 2012, αν οι τραπεζοκράτορες αφεθούν να ολοκληρώσουν τους σχεδιασμούς τους.

>.
.
«Σε αντίθεση με τους παλιούς αριστοκράτες, οι καπιταλιστές δεν είναι δεμένοι με έναν τόπο, ή με τη διατήρησή του.
Το κεφάλαιο ρέει προς τον τόπο με τη μεγαλύτερη ανάπτυξη, όπως από την Ολλανδία στη Βρετανία, έπειτα από τη Βρετανία στις ΗΠΑ, και πιο πρόσφατα από παντού στην Κίνα.
Όπως ένα ορυχείο χαλκού θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο εκμετάλλευσης και στη συνέχεια να εγκαταλειφθεί, έτσι και στον καπιταλισμό ένα έθνος μπορεί να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης και στη συνέχεια να εγκαταλειφθεί.

Αυτή η αποστασιοποίηση από τον τόπο οδηγεί σ΄ένα διαφορετικό είδος γεωπολιτικής στον καπιταλισμό απ΄αυτό με την αριστοκρατία.
Ένας βασιλιάς πήγαινε σε πόλεμο, όταν έβλεπε κάποιο εθνικό πλεονέκτημα. Οι ιστορικοί μπορούν να «εξηγήσουν» τους πολέμους της προ-καπιταλιστικής εποχής, όσον αφορά την άνοδο των βασιλέων και των εθνών.

Ένας καπιταλιστής ξεκινά έναν πόλεμο προκειμένου να αποκομίσει κέρδη και στην πραγματικότητα οι ελίτ οικογένειες των τραπεζιτών έχουν χρηματοδοτήσει και τις δύο πλευρές των περισσότερων στρατιωτικών συγκρούσεων, τουλάχιστον από τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά (βλ. Oι Τραπεζογκάγκστερς και τα Διαχρονικά Παιχνίδια τους)
Εξ ου που οι ιστορικοί δυσκολεύονται να βρουν μια εξήγηση για τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο που να σχετίζονται με εθνικά κίνητρα και στόχους.
Στην περίπτωση των πολέμων της προ-καπιταλιστικής εποχής ήταν όπως το σκάκι, κάθε πλευρά προσπαθούσε να κερδίσει.
Στον καπιταλισμό ο πόλεμος είναι όπως το καζίνο, όπου οι παίκτες μάχονται όσο περισσότερο χρόνο μπορούν για να πάρουν πίστωση για περισσότερες μάρκες και ο πραγματικός νικητής είναι πάντα το καζίνο – οι τραπεζίτες που χρηματοδοτούν τον πόλεμο και αποφασίζουν ποιος θα είναι ο τελευταίος που θα μείνει όρθιος (βλ. Ο Πόλεμος Είναι Κομπίνα).
Δεν είναι μόνο οι πόλεμοι που είναι οι πιο αποδοτικές από όλες τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις.
Επιλέγοντας τους νικητές και έχοντας τη διαχείριση της ανασυγκρότησης, οι ελίτ τραπεζικές οικογένειες είναι σε θέση, με την πάροδο του χρόνου, να συντονίζουν τους γεωπολιτικούς σχηματισμούς να ταιριάζουν στα δικά τους συμφέροντα.
.
Έθνη και λαοί δεν είναι παρά πιόνια στα παιχνίδια τους.
Εκατομμύρια πεθαίνουν σε πολέμους, υποδομές καταστρέφονται και ενώ ο κόσμος θρηνεί, οι τραπεζίτες μετρούν τα κέρδη τους και κάνουν σχέδια για τις επενδύσεις τους στη μεταπολεμική ανοικοδόμηση.Το τέλος της ανάπτυξης – καπιταλιστές εναντίον του καπιταλισμού

Ήταν αναπόφευκτο ότι σε ένα πεπερασμένο πλανήτη θα υπάρξει ένα όριο στην οικονομική ανάπτυξη.
Η εκβιομηχάνιση έδωσε τη δυνατότητα να σπεύσουμε προς αυτό το όριο κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων.

Η παραγωγή έχει γίνει όλο και πιο αποτελεσματική, οι αγορές γίνονται όλο και πιο παγκόσμιες και τελικά φτάσαμε στο σημείο όπου το πρότυπο της διαρκούς αύξησης δεν μπορεί πλέον να διατηρηθεί.

Το οριακό αυτό σημείο το φθάσαμε στην πραγματικότητα γύρω στο 1970.
Από τότε το κεφάλαιο δεν έχει αναζητήσει ανάπτυξη μέσω της αύξησης της παραγωγής, αλλά μέσω μεγαλύτερων αποδόσεων από σχετικά σταθερά επίπεδα παραγωγής.

Εξ ου και η παγκοσμιοποίηση, η οποία μεταφέρει την παραγωγή σε περιοχές με χαμηλότερους μισθούς, επιτρέποντας μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους.
Εξ ου και η ιδιωτικοποίηση, η οποία μεταφέρει στους επενδυτές τα έσοδα που προηγουμένως πήγαιναν στα εθνικά δημόσια ταμεία.
Εξ ου και τα παράγωγα προϊόντα και οι αγορές συναλλάγματος, οι οποίες δημιουργούν την ηλεκτρονική ψευδαίσθηση οικονομικής ανάπτυξης, χωρίς πραγματικά να παράγουν τίποτα στον πραγματικό κόσμο.

Αν μελετήσει κανείς την κατάρρευση των πολιτισμών, αυτό που μαθαίνει είναι ότι η αποτυχία προσαρμογής είναι μοιραία.
Συνεχίζοντας στο δρόμο της επιδίωξης ανάπτυξης δεν είναι παρά μια τέτοια αδυναμία προσαρμογής.
Αν διαβάσει κανείς τις οικονομικές σελίδες αυτές τις μέρες, θα διαπιστώσει ότι είναι γεμάτες κακές ειδήσεις.
Διαβάζουμε ότι η ευρωζώνη είναι καταδικασμένη και η Ελλάδα είναι μόνο το πρώτο θύμα.
Διαβάζουμε ότι οι δέσμες μέτρων ανάκαμψης δεν είναι αποτελεσματικές, η ανεργία αυξάνεται, το δολάριο είναι μεγάλο πρόβλημα, η ανάπτυξη εξακολουθεί να λιμνάζει, οι επιχειρήσεις ακινήτων θα είναι η επόμενη φούσκα που θα σκάσει, κλπ.

 

Δίνεται η εντύπωση ότι ο καπιταλισμός αδυνατεί να προσαρμοστεί και ότι οι κοινωνίες μας κινδυνεύουν να καταρρεύσουν στο χάος.
Μια τέτοια εντύπωση είναι εν μέρει αληθινή και εν μέρει λανθασμένη.
Για να κατανοήσουμε την πραγματική κατάσταση πρέπει να κάνουμε σαφή διάκριση μεταξύ των καπιταλιστικών ελίτ και του καπιταλισμού.
Ο καπιταλισμός είναι ένα οικονομικό σύστημα οδηγούμενο κυρίως από την ανάπτυξη
Η καπιταλιστική ελίτ είναι αυτοί που έχουν καταφέρει να αποκτήσουν τον έλεγχο του δυτικού κόσμου κατά τη διάρκεια του καπιταλισμού τους δύο τελευταίους αιώνες.
.
Το καπιταλιστικό σύστημα έχει ημερομηνία λήξης και η ελίτ των τραπεζιτών το γνωρίζουν και προσαρμόζονται.
Ο καπιταλισμός είναι ένα όχημα που βοήθησε τους τραπεζίτες να αποκτήσουν την απόλυτη εξουσία, αλλά δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη πίστη στο σύστημα αυτό, καθόλου περισσότερη από ό,τι σ΄έναν τόπο ή οποιονδήποτε άλλο.
.

Όπως προαναφέρθηκε, σκέφτονται σε παγκόσμια κλίμακα θεωρώντας τα έθνη και τους πληθυσμούς πιόνια.
Καθορίζουν τί είναι το χρήμα και το χειρίζονται ακριβώς όπως ο τραπεζίτης σε ένα παιχνίδι Monopoly.
Μπορούν επίσης να φτιάξουν ένα νέο παιχνίδι με νέα μορφή χρήματος.
Έχουν εδώ και καιρό ξεπεράσει την ανάγκη να στηρίζονται σε οποιοδήποτε ιδιαίτερο οικονομικό σύστημα προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία τους.
Ο καπιταλισμός βόλευε σε μια εποχή ταχείας ανάπτυξης.
Για την εποχή της μη-ανάπτυξης, ένα διαφορετικό παιχνίδι είναι στο στάδιο της προετοιμασίας.
Έτσι, ο καπιταλισμός δεν έχει το δικαίωμα να πεθάνει από φυσικό θάνατο.
Πρώτα τέθηκε σε σύστημα υποστήριξης της ζωής του, όπως προαναφέρθηκε, με την παγκοσμιοποίηση, την ιδιωτικοποίηση, τις αγορές παραγώγων, κ.λπ.

Μετά του έγινε ένεση ναρκωτικών για ευθανασία με τη μορφή των τοξικών παραγώγων.
Και όταν συνέβη η σχεδιαζόμενη κατάρρευση, αντί να στηριχθεί ο βιομηχανικός καπιταλισμός στηρίχθηκαν οι ελίτ τραπεζίτες.

 

Δεν ήταν ότι οι τράπεζες ήταν υπερβολικά μεγάλες για να αποτύχουν, αλλά οι τραπεζίτες ήταν πολύ ισχυροί πολιτικά για να αποτύχουν.
Έκαναν στις κυβερνήσεις μια προσφορά που δεν μπορούσαν να αρνηθούν.

Το αποτέλεσμα των τρισεκατομμυρίων δολαρίων στήριξης μπορούσε εύκολα να προβλεφθεί αν και δεν θα το ξέρετε από την ανάγνωση των οικονομικών σελίδων.

Οι εθνικοί προϋπολογισμοί ήταν ήδη στα ύψη και σίγουρα δεν είχαν αποθέματα για να διατεθούν για τη στήριξη των τραπεζών.
Έτσι, η στήριξη των τραπεζών δεν ήταν τίποτα περισσότερο από την ανάληψη τεράστιων νέων οφειλών από τις κυβερνήσεις.

Προκειμένου να εκπληρωθούν οι δεσμεύσεις στήριξης των τραπεζών, τα χρήματα θα έπρεπε να δανειστούν από τα ίδια τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα τα οποία διεσώθηκαν με αυτά.

Με τις διασώσεις των τραπεζών οι δυτικές κυβερνήσεις παρέδωσαν τα έθνη τους στους χούφτες των τραπεζιτών.
Οι κυβερνήσεις βρίσκονται τώρα σε διαρκή δουλεία για χρέη προς τους τραπεζίτες.

Αντί να τεθούν οι τράπεζες σε καθεστώς πτώχευσης, τέθηκαν σε κατάσταση πτώχευσης οι κυβερνήσεις.
Το υπουργικό συμβούλιο και οι σύμβουλοι του Ομπάμα είναι σχεδόν όλοι από την Γουόλ Στριτ, (βλ. Αμερικανοί Γερουσιαστές Εξαγοράζονταν από την Wall Street και Επέτρεψαν τα «Παιχνίδια» της. Να Καταστούν Υπόλογοι για την Ελληνική Κρίση ).
Είναι στο Λευκό Οίκο ώστε να μπορούν να έχουν στενή παρακολούθηση για τη νέα κατάκτησή τους, τις άλλοτε κυρίαρχες ΗΠΑ.
Ίσως σύντομα θα επιβλέπουν τη διάλυσή τους.

Οι τραπεζίτες έχουν πλέον τον έλεγχο των εθνικών προϋπολογισμών.
Λένε τι μπορεί να χρηματοδοτηθεί και τι δεν μπορεί.
Όταν πρόκειται για τη χρηματοδότηση πολέμων και της παραγωγής των όπλων τους δεν θέτουν όρια.
Όταν πρόκειται για δημόσιες υπηρεσίες, τότε λένε ότι τα ελλείμματα πρέπει να διατηρούνται υπό έλεγχο.
Η κατάσταση αυτή εκφράζεται πολύ καλά από τον Brian Cowan, επικεφαλής της κυβέρνησης της Ιρλανδίας.
Την ίδια εβδομάδα που η Ιρλανδία υποσχέθηκε 200 δισεκατομμύρια ευρώ για να διασώσει τις τράπεζες τον ρώτησα γιατί περικόπτει μερικά εκατομμύρια ευρώ από κρίσιμους προϋπολογισμούς υπηρεσιών.
Μου απάντησε, «Λυπάμαι, αλλά δεν υπάρχουν χρήματα».
Φυσικά δεν υπάρχουν! Το θησαυροφυλάκιο δόθηκε μακριά. Είναι άδειο το ντουλάπι.

Όπως ήταν αναμενόμενο, η υψηλότερη προτεραιότητα για τον προϋπολογισμό είναι η εξυπηρέτηση του χρέους προς τις τράπεζες.
Ακριβώς όπως οι περισσότερες χώρες του τρίτου κόσμου υπόκεινται στη δουλεία του χρέους προς το ΔΝΤ, έτσι και το σύνολο της Δύσης υπόκειται στη δουλεία του χρέους στις δικές της κεντρικές τράπεζες.
Η Ελλάδα είναι ο προάγγελος του τι πρόκειται να συμβεί παντού».

Συνεχίζεται

 

Από θέση ισχύος, ως χρηματοδότες των κυβερνήσεων, η ελίτ των τραπεζών έχει τελειοποιήσει με την πάροδο του χρόνου τις μεθόδους ελέγχου τους.
Παραμένοντας πάντα πίσω από το προσκήνιο, κινούν τα νήματα ελέγχοντας τα μέσα ενημέρωσης, τα πολιτικά κόμματα, τις υπηρεσίες πληροφοριών, τις χρηματιστηριακές αγορές και τις κυβερνήσεις.
Και ίσως από τους μεγαλύτερους μοχλούς της εξουσίας τους είναι ο έλεγχό τους στα νομίσματα.
Μέσω της απάτης των κεντρικών τραπεζών τους
(βλ. BIS – ΜΙα Τράπεζα Αόρατο Βομβαρδιστικό), κατασκευάζουν κύκλους άνθησης και ύφεσης και τυπώνουν χρήματα εκ του μηδενός και στη συνέχεια το δανείζουν με τόκο στις κυβερνήσεις (βλ. Το Πρόβλημα των Τραπεζών) .
Η δύναμη της ελίτ των τραπεζιτών είναι απόλυτη και διακριτική…

ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ

24 Απριλίου, 2010

(αναδημοσίευση άρθρου του φίλου Stranger)

Βαρεμένοι σοσιαλιστές, θείτσες, εμετικοί ακροδεξιοί και λοιποί πραγματευτάδες που πλούτισαν στις πλάτες μας, τώρα μας κατηγορούν. Λένε πως εμείς φταίμε για την κατάντια μας λόγω της σπατάλης μας. Ποιοι μιλάνε; Αυτοί που έκαναν την βίζιτα επάγγελμα. Αυτοί που γονάτισαν την χώρα μας, κάνοντας την χυδαιότητα και την απάτη, επιστήμες. Από την άλλη τα ζώα της παγκοσμιοποίησης μας περνάνε για τόσο μ@λ@κες που πιστεύουν πως θα περπατάμε γονυπετείς και θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε (όχι να ζούμε) καταναλώνοντας. Το ξαναέγραψα: Από την στιγμή που όλοι έχουμε κάνει την διάγνωση του προβλήματος, δεν υπάρχει δικαιολογία για να μην δράσουμε. Αφού δεν αντιδρούμε σημαίνει πως είμαστε δειλοί, οπότε ή θα τους ανεχτούμε μιζεριάζοντας ή θα μας κάνουν ότι θέλουν κι εμείς θα σιωπούμε.

———————————————————————————-

Υπάρχει λύση: Να ανακτήσουμε την ατομική και συλλογική ευθύνη. Πως; Να οργανωθούμε! Όλοι! Ανεξαρτήτως τι πιστεύουμε και που ανήκουμε. Να μην τους αφήσουμε να μας επιβάλουν μια νέα χούντα!

———————————————————————————-

Καλώ όλους τους bloggers να αναδημοσιεύσουν το παρόν κείμενο και να οργανωθούμε όλοι σαν ελεύθεροι και απλοί πολίτες, έχοντας το πλεονέκτημα της επικοινωνίας μεταξύ μας που μας δίνει το ίντερνετ και να σαμποτάρουμε και να διώξουμε τους απατεώνες από την χώρα μας. Ας μην φοβόμαστε, δεν θα μας κάνουν τίποτα, ποντάρουν στην ανοχή μας και στο ότι δεν αντιδράμε. Να ανταλλάξουμε σχέδια και ιδέες αντίστασης. Χωρίς καπελώματα και σημαίες.

————————————————————————-

Μην αφήσουμε ο ένας τον άλλον μόνο του.

ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ έφτασε να ελέγχει τον πλανήτη!

24 Μαρτίου, 2010

Αναδημοσίευση από το μπλογκ του φίλου osr55

Η τράπεζα που “δάνεισε” αέρα κουπανιστό βεβαίως βεβαίως τάχα κρυφά τον πορδυπουργό Σημίτη για να βάλει την ελλάδα στην ΟΝΕ  

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που αλίευσα από το http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1147440

Διαφωτιστικό άρθρο του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου που δημοσιεύτηκε στις 1/3/2010 και εξηγεί την τωρινή οικονομική κατάσταση, δείτε το στο

http://konstantakopoulos.blogspot.com/2010/03/goldman-sachs.html

Ενδιαφέρον θα ήταν να μάθουμε εάν η Γκόλντμαν Ζακς διατηρούσε ή και συνεχίζει να διατηρεί κάποιον “τοποτηρητή” και στα καθ’ ημάς και σε ποιο ακριβώς πόστο. Σε κυβερνητικό ή μήπως σε κρατικό που πάντως επηρεάζει καθοριστικά κρίσιμες κυβερνητικές αποφάσεις σχετικά με την οικονομία και τη διαχείριση των δημοσιονομικών μας προβλημάτων;

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Πως θα σας φαινόταν αν ο προπονητής του Ολυμπιακού έπαιζε 100 εκατομμύρια στο Προ-Πο, ποντάροντας στην ήττα και τον υποβιβασμό της ομάδας του και συνιστώντας στους φίλους του να κάνουν το ίδιο; Τι θα έκαναν οι οπαδοί των Ερυθρολεύκων σε έναν τέτοιο προπονητή;

Αυτό ακριβώς φαίνεται ότι κάνει η τράπεζα Γκόλντμαν Ζακς, κύριος σύμβουλος επί σειρά ετών των ελληνικών κυβερνήσεων σε θέματα χρέους και ιδιωτικοποιήσεων, προνομιακός συνομιλητής των Πρωθυπουργών και από τους κύριους διαχειριστές του δημόσιου χρέους μας. Με το ένα χέρι, η τράπεζα κερδίζει δισεκατομμύρια από τις “συμβουλές” της και τη διαχείριση του χρέους. Με το άλλο, παίζει στην αγορά CDS ποντάροντας στη χρεωκοπία της Ελλάδας, σε στενή συνεργασία με το κερδοσκοπικό χετζ φαντ Πόλσον, που κέρδισε του κόσμου τα λεφτά στην κρίση του 2008. H Γκόλντμαν φροντίζει ταυτόχρονα να υπονομεύει την ελληνική αξιοπιστία, τινάζοντας στον αέρα τα ελληνικά επιτόκια και οδηγώντας τη χώρα στον γκρεμό! Αν δεν χρεωκοπήσει η Ελλάδα κερδίζει από τα αυξημένα επιτόκια, αν χρεωκοπήσει κερδίζει από τη χρεωκοπία. Κερδίζει στήνοντας τη φούσκα, κερδίζει και ξεφουσκώνοντας τη φούσκα, πιστή στην αρχή “άρπαξε το τσεκ πριν σκάσει το καρπούζι”. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα καρπούζι. Η τράπεζα το παρουσιάζει ως υπαρκτό, κερδίζει από την πώλησή του και το αφήνει να σκάσει πριν το πάρει στα χέρια του ο αγοραστής.

Δεν είναι πρώτη φορά που το κάνει, είναι η πάγια μέθοδός της, χάρη στην οποία κυριάρχησε στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική αγορά, εξοντώνοντας τους ανταγωνιστές. Η Γκόλντμαν γιγαντώνεται απομυζώντας τους πελάτες-θύματα, γι’ αυτό την ονόμασε βαμπίρ η Λιμπερασιόν. Τα ίχνη της εντοπίζονται πίσω από όλες τις φούσκες και οικονομικές καταστροφές (κερδοσκοπία πετρελαίου, μετοχών υψηλής τεχνολογίας κ.ο.κ.).

Η τράπεζα πρωταγωνίστησε στα σάπια στεγαστικά δάνεια, οδηγώντας στην καταστροφή του 2008. Τότε, οι τραπεζίτες ανάγκασαν τις κυβερνήσεις να ξοδέψουν 11.400 δισεκατομμύρια δολλάρια (αν έχετε τρόπο να φαντασθείτε ένα τέτοιο ποσό) για να καλύψουν τις νομότυπες ή μη απάτες των τραπεζών. Αφού σώθηκαν οι από τη χρεωκοπία, βγάζοντας μάλιστα και κάτι τις, οι τραπεζίτες επανήλθαν στα ίδια βάζοντας στο στόχαστρο ευάλωτα κράτη. Και δοκιμάζοντας το ευρώ, προτού κατοχυρωθεί ως παγκόσμιο αποθεματικό, υπονομεύοντας την αμερικανική κυριαρχία.

Η ΦΙΡΜΑ: ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ-ΒΑΜΠΙΡ

Οι Αμερικανοί λατρεύουν τα παρατσούκλια. Τη CIA τη λένε «The Company» (H Εταιρεία). Τη Μαφία «The Family» (Η Οικογένεια). Την Goldman Sachs «The Firm» (Η Φίρμα). Γκόλντμαν και Σαξ ήταν δύο Γερμανοεβραίοι μετανάστες. ‘Ιδρυσαν την τράπεζα το 1869, αλλά δεν θα μπορούσαν ίσως να φανταστούν ότι θα γινόταν σήμερα η μεγαλύτερη στον κόσμο, αλλά και μια πραγματική, αν και αφανής, όσο μπορεί, υπερκυβέρνηση του κόσμου.

Η Γκόλντμαν δεν έχει απλώς καλές σχέσεις με την αμερικανική κυβέρνηση, είναι, σε μεγάλο βαθμό, η κυβέρνηση. Το μυστικό της επιτυχίας της; ‘Εσπαγε πρώτη όλες τις κρατικές ρυθμίσεις και ηθικές δεοντολογίες, ποντάροντας και κερδίζοντας από την χρεωκοπία των πελατών της! Μπορούσε να το κάνει, γιατί είχε ανθρώπους της στην κυβέρνηση και την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, σε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, σε ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες και την ίδια την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Επηρεάζει καθοριστικά τις αποφάσεις που διαμορφώνουν την τραπεζική αγορά και τις ρυθμίσεις της.

Η αχαλίνωτη κερδοσκοπία της συνέβαλε στο Κραχ του 1929. ”In God we Trust” γράφει κάθε δολλάριο, ΅In Goldman Sachs we Trust”, παρέφρασε ο Τζων Κένεθ Γκαλμπρέιθ, που της αφιέρωσε ένα κεφάλαιο του βιβλίου του για την κρίση. Στις δεκαετίες του “κρατισμού” που ακολούθησαν, η Γκόλντμαν έγινε πιο προσεκτική, έφτιαξε το όνομά της και είχε μάλιστα μότο την “μακροπρόθεσμη απληστία”. Διεύρυνε προσεκτικά την επιρροή της, διεισδύοντας σταδιακά και “φυτεύοντας” τους ανθρώπους της στα βασικά κέντρα οικονομικής εξουσίας ΗΠΑ και Ευρώπης, στις κυβερνήσεις και τις κεντρικές τράπεζες. ‘Ωσπου, οι σταδιακές “απελευθερώσεις” της αγοράς χρήματος πέρασαν το κρίσιμο σημείο, στα τελευταία χρόνια Κλίντον, με Υπουργό Οικονομικών τον Ρούμπιν, επιτρέποντας στην τράπεζα να παίξει άγρια το “μεγάλο παιχνίδι” της, την οικοδόμηση μιας παγκόσμιας “Αυτοκρατορίας του Χρήματος”

Η Γκόλντμαν εκμεταλλεύθηκε τις “απελευθερώσεις” και την κατάργηση των περισσότερων φραγμών και ρυθμίσεων (που συχνά προκάλεσε η ίδια), συμπρωταγωνιστώντας στο στήσιμο της μιας φούσκας μετά την άλλη. Μπόρεσε να το κάνει, γιατί επηρέαζε με τους ανθρώπους της καθοριστικά την αμερικανική και ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική.

Η μεγάλη ευκαιρία της ήταν η κρίση του 2008. Πρωταγωνίστησε στον μπουμ των στεγαστικών δανείων προς αναξιόπιστους δανειολήπτες, μετά ανακάτεψε τα “τοξικά δάνεια” με υγιέστερα προϊόντα και τα πούλησε ως υγιή. Μετά κερδοσκόπησε εις βάρος των αγοραστών των προϊόντων της στην δευτερογενή αγορά CDS, των ασφαλιστικών συμβολαίων έναντι αναξιόπιστων χρεών, επιταχύνοντας την κρίση. Από τη μια κέρδισε μεταπουλώντας στεγαστικά δάνεια, από την άλλη ποντάροντας και συμβάλλοντας στην καταστροφή των προϊόντων της. Κύριο εργαλείο της ήταν η αγορά CDS (Credit Default Swaps), δευτερογενών χρηματοπιστωτικών προϊόντων, ασφαλίστρων έναντι χρεωκοπίας, μια από τις πιο αδιαφανείς και πιο απορυθμισμένες. Τρεις τράπεζες ελέγχουν το 75% της αγοράς, Γκόλντμαν, J.P. Morgan και Ντώυτσε Μπανκ.

¨Όταν ξέσπασε η κρίση, η Γκόλντμαν χρησιμοποιίησε τον άνθρωπό της στην κυβέρνηση, τον Υπουργό Οικονομιών Πόλσον για να αποτρέψει κάθε συνδρομή στις τράπεζες, οδηγώντας στη χρεωκοπία τον κύριο ανταγωνιστή της, τη Λήμαν Μπράδερς. Όταν η Λήμαν χρεωκόπησε, ο Πόλσον άλλαξε αμέσως ρότα και έσπευσε να διασώσει τις υπό χρεωκοπία τράπεζες. Η Γκόλντμαν όχι μόνο απηλλάγη του κύριου ανταγωνιστή, αλλά και κέρδισε 13 δις δολλάρια από το σχέδιο σωτηρίας. (Μια εκπληκτική έρευνα για την Γκόλντμαν Ζακς δημοσιεύεται στο περιοδικό “Τετράδια”, τεύχος 57-58, των εκδόσεων “Στοχαστής”). Σε αυτή την “τράπεζα που τρομάζει”, κατά την έκφραση της Λιμπερασιόν, ανέθεσαν διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις, μετά το 1998, σημαντικό μέρος της διαχείρισης του ελληνικού χρέους και της εμπιστεύτηκαν το μέλλον του ελληνικού λαού.

“Η Γκόλντμαν Ζακς είναι παντού”

H φράση ανήκει στον Ματ Ταιμπι, ερευνητή δημοσιογράφο, που υπογράφει μια μεγάλη έρευνα για την Γκόλντμαν στο περιοδικό Rolling Stone. H μέθοδος της Φίρμας είναι ο … εισοδισμός, τόσο επιτυχής που η τράπεζα απέκτησε και δεύτερο παρατσούκλι, αφού την ονομάζουν και “κυβέρνηση Ζακς”. Επιλέγει στελέχη της, τα κάνει εκατομμυριούχους και μετά τους …,βρίσκει δουλειά στις κεντρικότερες θέσεις του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Ιδού μερικά από τα αστέρια του διεθνούς δικτύου της:

Mario Draghi

Υπεύθυνος ιδιωτικοποιήσεων στην Ιταλία (1991-2001), αντιπρόεδρος Ευρώπης της Goldman Sachs (2001-2006), Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας, υποψήφιος για τη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας

Otmar Issing

Επικεφαλής οικονομολόγος και αρχιτέκτονας της νομισματικής στρατηγικής της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας (1998-06), διεθνής σύμβουλος της Goldman Sachs, Πρόεδρος του Center for Financial Studies στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης. Με πρόσφατο άρθρο του στους Financial Times συγχαίρει τους Ευρωπαίους ηγέτες για τη σθεναρή αντίστασή τους στην καταστροφική, όπως την χαρακτηρίζει, ιδέα μιας ευρωπαϊκής βοήθειας στην Ελλάδα. Η εφημερίδα αναφέρει όλες τις ιδιότητες του αρθρογράφου, πλην αυτής του συμβούλου της Goldman Sachs.

Lloyd Blankfein

Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής της Goldman Sachs. Ο χειρότερος Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του 2009 κατά το Forbes, πρόσωπο της χρονιάς κατά τους Financial Times. Ετήσια αμοιβή 53 εκατομμύρια δολλάρια.

Henry Paulson

Μετά από 30 χρόνια στη Φίρμα, έγινε Υπουργός Οικονομικών του Μπους.

Lawrence Summers

Σύμβουλος του Κλίντον, του Μπους και του Ομπάμα. Αρχιτέκτονας της φιλελευθεροποίησης του χρηματοπιστωτικού τομέα. Προστατευόμενος του Ρούμπιν, βετεράνου της Φίρμας

Dan Jester

Στην κυβέρνηση Ομπάμα. Αναμείχθηκε στη διάσωση της ΑΙG, όπου ένα μεγάλο μέρος από το κεφάλαιο που δαπανήθηκε κατέληξε στην Goldman Sachs

Η επιχείρηση “Χρεωκοπία της Ελλάδας”

To 1998 η ελληνική κυβέρνηση έθεσε ως κύρια επιδίωξη την ένταξη στην ΟΝΕ. Τα νούμερα δεν έβγαιναν. Η Αθήνα θα μπορούσε ίσως να περιορίσει τη φοροδιαφυγή των μεσαίων-ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων που δεν συνηθίζουν να πληρώνουν φόρους, αφήνοντας την στήριξη του κράτους στους μισθωτούς και συνταξιούχους (που ταυτόχρονα κατηγορούν ως ανεπρόκοπους). Θα μπορούσε να περιορίσει την παραοικονομία ή το κόστος της διαφθοράς. Θα μπορούσε να σκεφτεί άλλες αναπτυξιακές στρατηγικές. Προτίμησε τον εύκολο, αν και πανάκριβο, δρόμο, το μασκάρεμα του χρέους. Για να το κάνει απευθύνθηκε, σύμφωνα με τους New York Times και τη Wall Street Journal, στη διαβόητη Goldman Sachs. Για τη συνεργασία αυτή την εγκαλεί τώρα και ζητά να πληροφορηθεί τι έγινε η Κομισιόν. Γράφει σε μια έρευνά του το γαλλικό Μαριάν:

“Για την πιο μεγάλη τράπεζα του κόσμου, η πατρίδα της δημοκρατίας μετετράπη σε αγελάδα προς άρμεγμα…¨Όταν ο Γκάρυ Κον προσγειώνεται στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, το 2001, οι έλληνες αξιωματούχοι τον περιμένουν όπως τον Μεσσία…O Κώστας Σημίτης αποφασίζει να βάλει τον λύκο μέσα στο μαντρί”. H Γκόλντμαν Σαχς, γράφει το περιοδικό, “διαφθείρει” την ελληνική κυβέρνηση “πείθοντάς” την
ότι μπορεί με τα προϊόντα της να χρηματοδοτεί τις δαπάνες της. Η Γκόλντμαν βγάζει 300 εκατομμύρια δολλάρια, για να κρύψει η ελληνική κυβέρνηση, όλο κι όλο, ένα δάνειο ενός δις. 30% εις βάρος του ελληνικού δημοσίου πάει το νταβατζηλίκι. Ο οίκος αξιολόγησης Μούντις καλύπτει την επιχείρηση αξιολογώντας με άριστα την Ελλάδα. Η ατιμωρησία οδηγεί σε μονιμοποίηση των πρακτικών. Το τελευταίο από αυτά τα προϊόντα είναι ο “Titlospe”, δάνειο 5,3 δις το 2009.

Με τη μέθοδο αυτή, η Αθήνα χρησιμοποίησε διάφορα δομημένα προϊόντα για να κρύψει το πραγματικό ύψος του χρέους επιτρέποντας στην Ελλάδα να εκπληρώσει τεχνικά, όχι όμως και ουσιαστικά, τα κριτήρια του Μάαστριχτ, πρακτική που άρχισε το 1998 και συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές του 2009. Η Γκόλντμαν, η Εθνική Τράπεζα και η ελληνική κυβέρνηση δημιούργησαν ένα “νεφέλωμα” διεθνών εταιρειών που ειδικεύτηκαν στην αγοραπωλησία ελληνικών τίτλων μετασχηματισμένων σε ιδιόμορφα, δομημένα προϊόντα.

¨Όλα ήταν νόμιμα, υποστηρίζεται σήμερα. Και τα δάνεια στους άστεγους που ανατίναξαν το τραπεζικό σύστημα νόμιμα ήταν, δεν ήταν όμως προς το δημόσιο συμφέρον. H φούσκα που δημιουργήθηκε είναι αυτή ακριβώς που σκάει σήμερα στα μούτρα μας, έχοντας οδηγήσει το ελληνικό κράτος στα πρόθυρα της κατάρρευσης.

Η Κομισιόν πάντως δεν έχει πεισθεί για τη νομιμότητα ορισμένων από τις διαδικασίες αυτές. ¨Ενα από τα συνηθέστερα κόλπα της Γκόλντμαν είναι η έκδοση χρεωγράφων σε άλλο νόμισμα από μια χώρα και η εν συνεχεία χρήση swaps για κάλυψη από αλλαγές ισοτιμιών. Το κόλπο, που υποπτεύεται η Κομισιόν ότι έγινε και εξετάζει τη νομιμότητά του, αρχίζει από κει και πέρα, με την αυθαίρετη αλλαγή από την κυβέρνηση και την κεντρική τράπεζα της ισοτιμίας, χωρίς να το ανακοινώσει σε κανένα, σύμφωνα με το γαλλικό ρεπορτάζ. Με τον τρόπο αυτό, βελτιώνει την αξία του χρέους. Η δεύτερη μέθοδος είναι η πρόβλεψη μελλοντικών εξόδων. Σύμφωνα με τη Λιμπερασιόν, η Γκόλντμαν πρότεινε στην κυβέρνηση της ΝΔ να προεξοφλήσει έσοδα των αεροδρομίων, “μειώνοντας” λογιστικά το χρέος κατά 0,5% του ΑΕΠ. Για την ωραία αυτή συμβουλή, ένα ακόμα λογιστικό τρικ, το ελληνικό κράτος πλήρωσε ένα ποσό 200-300 εκατομμυρίων ευρώ.

Τα ήξεραν

Το γεγονός ότι και άλλες ευρωπαϊκές χώρες προσέτρεξαν στη “δημιουργική λογιστική”, σε νομότυπες απάτες, δεν απαλλάσσει τους ¨Ελληνες ιθύνοντες των ευθυνών τους, δείχνει όμως τον βαθμό διάβρωσης και εξάρτησης και άλλων Ευρωπαίων. Είναι πολύ δύσκολο επίσης να πιστέψουμε ότι Βρυξέλλες, Παρίσι και Φρανκφούρτη δεν ήξεραν και δεν άφησαν να γίνουν όλα αυτά, προφανώς αποβλέποντας σε μεγάλα πολιτικά-οικονομικά οφέλη. Η Φρανκφούρτη παίρνει κάθε χρόνο λεπτομερείς εκθέσεις της Τράπεζας της Ελλάδας. Γνωρίζει ακριβώς πόσο είναι το χρέος. Το ξέρανε και το Νοέμβριο, όταν η κυβέρνηση τους ανακοίνωσε ότι είναι διπλάσιο, όπως το ήξεραν και οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης και οι τράπεζες, κάνανε όμως τους έκπληκτους. Η ευθύνη είναι μοιρασμένη, αλλά οι ¨Ελληνες θα πληρώσουν τη νύφη.

Η υπόθεση δείχνει επίσης πόσο η Ευρώπη είναι υπονομευμένη εκ των έσω, αφού αναθέτει σε αμερικανικές τράπεζες τη διαχείριση των πιο σημαντικών πτυχών και ευάλωτων σημείων των οικονομικών της (όπως κάνει άλλωστε και στους τομείς προσωπικών δεδομένων, περιλαμβανομένων των τραπεζικών λογαριασμών και κάθε άλλης πληροφορίας που μεταφέρει στις αμερικανικές υπηρεσίες, δήθεν για την τρομοκρατία). Πρόσφατα, ο ευρωβουλευτής Νίκος Χουντής αποκάλυψε με ερώτησή του την αναγνώριση, σε κανονισμό της Κομισιόν, του ρόλου των τριων κυρίως αμερικανικών οίκων αξιολόγησης, την ίδια στιγμή που το αμερικανικό Κονγκρέσο τους καλεί να δώσουν εξηγήσεις!

Η Ελλάδα έκρυψε με τον τρόπο αυτό τα προβλήματα κάτω από το χαλί, ώσπου, στις αρχές του 2009, άρχισαν να έρχονται οι πληροφορίες από τη Γερμανία για κίνδυνο χρεωκοπίας της Ελλάδας (σχετικά δημοσιεύματα του Σπήγκελ και άρθρο του Κώστα Σημίτη στην Ημερησία). Τον Σεπτέμβριο 2009, με πρωτοβουλία της Γκόλντμαν και μεσολαβητή την εταιρεία Markit, συγκροτείται κονσόρτσιουμ 12 τραπεζών που δημιουργεί ειδικό ίντεξ στην αγορά CDS για την κάλυψη αυξημένου ρίσκου του χρέους Ελλάδας, Ισπανίας και Πορτογαλίας, εν αναμονή του κερδοσκοπικού παιχνιδιού (iTraxxSovX Western Europe). Πρόκειται κατ¨ουσίαν για στοίχημα στη χρεωκοπία των τριων κρατών, που στήνει ο σύμβουλός μας.

H Goldman γνωρίζει άριστα όλες τις πτυχές του ελληνικού χρέους. Γνωρίζει επίσης τι πρόκειται να γίνει, αφού η ίδια το ετοιμάζει. Τι κάνει; Περιμένει να περάσει ένας μήνας από τις εκλογές, να συνειδητοποιήσει η νέα κυβέρνηση το πρόβλημα που αντιμετωπίζει και στέλνει, σύμφωνα με τη Λιμπερασιόν, αντιπροσωπεία τραπεζιτών στην Αθήνα, υπό το Νο 2 της τράπεζας Γκάρι Κον. Γίνονται δύο συναντήσεις (έχουν γίνει και αρκετές άλλες στο εξωτερικό). Mία στο Υπουργείο Οικονομικών και μία στο ξενοδοχείο “Πεντελικόν” της Κηφισιάς. Προτείνουν ένα ακόμα χαριτωμένο προϊόν τους, σχεδιασμένο να στείλει στο μέλλον το κόστος του ΕΣΥ. Λίγο πριν σπρώξουν την Ελλάδα στην Καιάδα, ετοιμάζονται να της αρπάξουν κάτι ακόμα.

Η τελική επίθεση

Τον Δεκέμβριο, η επίθεση αρχίζει μέσω των οίκων αξιολόγησης που υποβαθμίζουν την ελληνική πιστοληπτική ικανότητα, παρόλο που γνώριζαν μια χαρά εδώ και καιρό την πραγματική κατάσταση. Η ελληνική αξιοπιστία πλήττεται από παντού. H Goldman εξακολουθεί πάντως να βγάζει ένα “σκασμό λεφτά”, όπως με την έκδοση του δανείου της 25.1.2010. Ενώ συνεχίζει να κερδίζει από τη διαχείριση του χρέους, δεν περιμένει ούτε μια μέρα από την πώληση του δανείου και ξαναχτυπάει την Ελλάδα μέσω των Financial Times, προνομιακού εκφραστή και του Σίτι και της Κομισιόν (τέτοια είναι τα ευρωπαϊκά χάλια). Παίζοντας έτσι διπλό παιχνίδι και εις βάρος της Ελλάδας, και εις βάρος των άλλων πελατών της, αγοραστών του τελευταίου δανείου, που βλέπουν τα ελληνικά επιτόκια και spread να εκτινάσσονται αμέσως μετά.

Η λονδρέζικη εφημερίδα γράφει ότι η Αθήνα θέλει να δανειστεί από την Κίνα μέσω της Γκόλντμαν. Το δημοσίευμα προκαλεί αμέσως αύξηση του πρίμιουμ για το χρέος. Κανείς δεν πιστεύει ότι η εφημερίδα μπορούσε να δημοσιεύσει τέτοια είδηση, χωρίς να την επιβεβαιώσουν από την Γκόλντμαν. Κατ’ άλλους την είδηση την έδωσε η ίδια η Γκόλντμαν όταν πληροφορήθηκε (άραγε από ποιόν;) ότι ο Γ. Παπανδρέου σκέφτεται να προχωρήσει σε διακρατική συμφωνία με την Κίνα προκειμένου οι Ασιάτες της Cosco που έχουν πάρει το λιμάνι του Πειραιά να αναλάβουν ένα σημαντικό κομμάτι του δανεισμού της χώρας. Η τράπεζα δεν περιορίζεται φυσικά στα κέρδη από το ελληνικό χρέος. Κερδοσκοπεί αμέσως κατά του ευρώ, πιστή στην αρχή “αγοράζουμε στη φήμη και πουλάμε στο γεγονός”. Μεταξύ 26.1 και 2.2 οι αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες και τα χετζ φαντ, μεταξύ των οποίων και η Γκόλντμαν, ρευστοποιούν συμβόλαια αξίας 5,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, περισσότερα από τον Σεπτέμβρη του 2008, στο απόγειο της οικονομικής κρίσης.

Από την αγορά CDS, παίζοντας δηλαδή τη χρεωκοπία της Ελλάδας, η Γκόλνtμαν υπολογίζεται ότι κέρδισε ένα έως τρια δισεκατομμύρια δολλάρια. Οι χρηματιστές της Γουώλ Στρητ σφυρίζουν αδιάφορα, δηλώνοντας στους δημοσιογράφους: “η δουλειά μας είναι να βγάζουμε λεφτά, όχι να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί στους ¨Ελληνες πολίτες, δεν υπάρχει εξάλλου νόμος που να απαγορεύει να εκμεταλλευτείς τον μαλάκα” (δήλωση του Αμίτ Σαρκάρ, επικεφαλής αμερικανικού επενδυτικού ταμείου, Μαριαν, 20.2.2010)

Το διακύβευμα: υποδούλωση Ελλάδας, υποδούλωση Ευρώπης

Η Ελλάδα γίνεται προνομιακή δίοδος για τον έλεγχο της Ευρώπης και την εξασθένηση του ευρώ, προτού το ευρωπαϊκό νόμισμα καταστεί κύριο αποθεματικό. Επιδιώκεται επίσης να γίνει το νέο υπόδειγμα μιας Ευρώπης χωρίς κοινωνικό κράτος. Μέρκελ και Σαρκοζί άρχισαν να καταλαβαίνουν μόλις αυτό τον μήνα τι συμβαίνει και τις συνέπειες για την Ευρώπη και παραμένουν βασικά αμήχανοι, παρόλο που έχουν εύκολες λύσεις, που περιγράφουν αρκετά έντυπα, όπως έκδοση ευρωομολόγων ή αγορά από την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα του ελληνικού χρέους, που θα τσάκιζε τα πόδια των κερδοσκόπων και θα τους ανάγκαζε να ξανασκεφτούν πολλές φορές πριν ξαναεπιτεθούν.

Βερολίνο όμως και Παρίσι παραμενουν δέσμιοι της ιδεολογίας και της αρχιτεκτονικής του ευρώ που τους εμποδίζει να αντιδράσουν με άλλο τρόπο, εκτός από το να απαιτούν περίπου την αυτοκτονία της ελληνικής κοινωνίας. Η Ευρώπη είναι εκ των ένδον υπονομευμένη, όπως αποδεικνύει η δραστηριότητα κατά της Ελλάδας της Ντώυτσε Μπανκ, της PNB Paribas, της Σοσιετέ Ζενεράλ και των ελβετικών τραπεζών στην αγορά CDS, αλλά και η στάση των αρμοδίων της Κομισιόν, των “ευρωπαίων ηλιθίων”, όπως τους αποκαλούν οι Γάλλοι. Η “παγκοσμιοποίηση” είναι φτιαγμένη από και για τους Αγγλοσάξωνες. ¨Οσο για το ελληνικό ζήτημα μοιάζει για ορισμένα τουλάχιστο γαλλικά έντυπα μια μάχη μεταξύ δημοκρατίας και ολοκληρωτισμού, όπως υποδεικνύει η Λιμπερασιόν δημοσιεύοντας, δίπλα-δίπλα, τη φωτογραφία της Βουλής των Ελλήνων και του ουρανοξύστη Goldman Sachs, της μεγαλύτερης τράπεζας του κόσμου που χρησιμοποιεί όλη της τη δύναμη εναντίον μιας μικρής ευρωπαϊκής χώρας.

ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ,ΙΔΟΥ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!

ΔΕΞΙΟΙ,ΙΔΟΥ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!

ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ!

ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ,ΟΥΤΕ ΠΑΤΡΙΔΑ!

ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ,ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ,ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ=>ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ!