Ένα από τα βασικά «μελήματα» της Τρόικας, του ΔΝΤ και των ντόπιων εντολοδόχων τους είναι να γίνουν οι ευρωπαικές και οι υπόλοιπες οικονομίες ανά το παγκόσμιο πιο «ανταγωνιστικές» ως προς χώρες όπως Βιετνάμ, Κίνα κοκ. Όχι με αύξηση της ποιότητας των παραγόμενων προιόντων και υπηρεσιών που θα μπορούσε να ήταν ένας τρόπος ,αφού αυτό απαιτεί επενδύσεις που το κεφάλαιο ειδικά σε περιόδους «κρίσης» αλλά και γενικότερα δεν κάνει, αφού αποτελεί «αμάρτημα» για αυτούς η δαπάνη λίγων από τα τεράστια κέρδη τους παρά να καταλήξουν στις τσέπες τους σε φορολογικούς παραδείσους. Αντίθετα, προτιμούν (αφού οι κεφαλαιοκράτες που βρίσκονται πίσω από τις διεθνείς τράπεζες όμως το ΔΝΤ και την ίδια την ΕΕ προτιμούν) να προσπαθήσουν να το πετύχουν αυτό μέσω της μείωσης των μισθών και των εργατικών δικαιωμάτων σε επίπεδα Κίνας. Αυτός είναι και ο τελικός στόχος των μνημονιακών και των (νεο)»φιλελεύθερων» γενικά όταν μιλούν για ανταγωνιστικότητα.
Το παρακάτω γράμμα το βρήκε «τυχαία» μια αμερικανίδα σε ένα παιχνίδι που είχε αγοράσει (σε τιμή ασύγκριτα μεγαλύτερη του πόσο πληρώνεται ο εργάτης που το παράγει, πολλά παράσιτα όπως αφεντικά και μεσάζοντες τρώνε…) για τo Ηalloween (αμερικάνικη γιορτή). Περιγράφει ευθέως το τι περνάνε οι κινέζοι εργάτες για να έχουν οι καπιταλιστές «ιδιοκτήτες» των μεγαλοεταιρειών που παράγουν αυτά τα προιόντα αμύθητα κέρδη εκμεταλλευόμενοι τον εργασιακό μεσαίωνα της Κίνας σήμερα.
(σημείωση: Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, η Κίνα έπαψε να είναι σοσιαλιστικό κράτος, ασχέτως ονόματος, από τις «μεταρρυθμίσεις» του Ντενγκ Ξιαοπίνγκ και μετέπειτα και σήμερα είναι ίσως το πιο καπιταλιστικό κράτος του πλανήτη, προσφέροντας κάθε διευκόλυνση στις πολυεθνικές που ελάχιστο εισόδημα αφήνουν στη χώρα παρόλο που έχουν τα εργοστάσια τους εκεί και καταστέλλοντας με τον σκληρότερο τρόπο απεργίες και εργατικούς αγώνες για έστω τα στοιχειώδη δικαιώματα)
Πηγή: Yahoo! News
Letter from Chinese Laborer Pleading for Help found in Halloween Decorations
Julie Keith was unpacking some of last year’s Halloween decorations when she stumbled upon an upsetting letter wedged into the packaging.
Tucked in between two novelty headstones that she had purchased at Kmart, she found what appeared to be a letter from the Chinese laborer, who had made the decoration, pleading for help.
The letter reads: «Sir, if you occasionally buy this product, please kindly resend this letter to the World Human Right Organization. Thousands people here who are under the persecution of the Chinese Communist Party Government will thank and remember you forever.»
«I was so frustrated that this letter had been sitting in storage for over a year, that this person had written this plea for help and nothing had come of it.» Julie Keith told Yahoo! Shine. «Then I was shocked. This person had probably risked their life to get this letter in this package.»
The letter describes the conditions at the factory: «People who work here have to work 15 hours a day without Saturday, Sunday break and any holidays. Otherwise, they will suffer torturement, beat and rude remark. Nearly no payment (10 yuan/1 month).» That translates to about $1.61 a month.
Keith, a mom who works at the Goodwill in Portland, Oregon, did some research into the letter. «I looked up this labor camp on the internet. Some horrific images popped up, and there were also testimonials about people who had lived through this camp. It was just awful.»
Horrified, Keith took to Facebook. She posted an image of the letter to ask friends for advice. One responded with a contact at Amnesty International. Keith made several attempts to alert them about the letter, but the organization never responded.
With no response from various human rights organizations, Keith took her story to The Oregonian. «The reporter, Rachel Stark, got through to Human Rights Watch, but I had no luck.»
This is not the first time a letter like this has turned up. Just this week, another plea was found written in Chinese on a toilet seat and posted on Reddit. Commenters on the website have questioned the letters’ authenticity.
Though the letter lists the address of the specific camp, officials at Human Rights Watch were unable to verify the authenticity of the letter. However, Sophie Richardson, China director at Human Rights Watch, told The Oregonian that the description was consistent with their research. «I think it is fair to say the conditions described in the letter certainly conform to what we know about conditions in re-education through labor camps.»
The concern over the conditions laborers must endure in China and other countries first came to the public eye in the 1980s with the use of sweatshops to make Nike sneakers. Since then, according to an article recently published in The New York Times, Nike «has convened public meetings of labor, human rights, environmental and business leaders to discuss how to improve overseas factories.»
Tech companies, like Apple and Hewlett Packard, are being made to be accountable for their labor practices. After receiving a great deal of criticism, Apple is now making public statements that they are aware of the harsh conditions in China and are taking steps to improve them.
As for Julie Keith, she had a general idea about the conditions in Chinese labor camps, but this letter has been a dramatic eye-opener into the stark reality of the issue. «I was aware of labor camps. I knew they had factories but I had no idea of the gravity of the situation. I didn’t realize how bad it could be for people.»
Finding the letter has made Keith more aware of the origin of many products sold in the United States. «As I was doing my Christmas shopping this year, I checked every label. It’s virtually impossible to avoid purchasing things made in China as over 90 percent of our goods are made there. But if I saw ‘made in China,’ this year I asked myself, ‘do I really need this?'»
Αύριο μπορεί να είμαστε ΕΜΕΙΣ που θα στέλλουμε αυτά τα γράμματα.
Παρά τις προβλέψεις αυτόκλητων περισπούδαστων οικονομολόγων/προφητών, το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένων της Ελλάδας και της Κύπρου, βρίσκεται ακόμη σε κρίση και τα «μέτρα» διάσωσης δείχνουν να μην είναι παρά οι απελπισμένοι παφλασμοί κάποιου πνιγμένου που δεν ξέρει κολύμπι, ίσως επειδή πίστεψε πως το σωσίβιο του δεν θα ξεφούσκωνε.
Το «σωσίβιο» αυτό είναι το παγκόσμιο χρέος. Από το 70 και μετά, με αποκορύφωμα την Θατσερική-ρεγκανική δεκαετία του 80, η ολοκληρωτική στην ουσία απορύθμιση του καπιταλισμού σε μια προσπάθεια να αμβλυνθούν οι αντιφάσεις του (προσπάθεια αύξησης των κερδών των εταιρειών χωρίς αύξηση της ζήτησης λόγω καθηλωμένων μισθών κοκ) οδήγησε σε μια τεράστια φούσκα κερδών-χρέους, που κάποτε θα έσπαγε, που αλλού, στις φάτσες όσων δεν έχουν την πολιτική και οικονομική ισχύ για να προστατευτούν, του (μαλάκα?) εργαζόμενου και πολίτη.
Η κρίση αυτή, η τυχοδιωκτική εκμετάλλευση της κρίσης που οι ίδιοι οι κεφαλαιοκράτες προκάλεσαν για προώθηση μέτρων ισοπέδωσης των λαών και των εργαζομένων με την αφορμή της «επίλυσης» των προβλημάτων και ο βαθύς ύπνος των αριστερών και «αριστερών» κωμάτων μας που μας οδήγησαν εδώ, καθώς και οι αντιστάσεις των λαών μέχρι λίγο πιο παλιά (έχουν συμβεί πολλά από τότε, Ισπανία, Ελλάδα, ΗΠΑ, Αργεντινή,…) περιγράφονται σε πιο παλιά άρθρα εδώ αλλά και παντού στο Διαδίκτυο (για όποιον θέλει να ψάξει). Εδώ θα μιλήσω λίγο για την άποψη μου όσο αφορά την τωρινή κατάσταση στην Κύπρο.
Οι τραπεζίτες της Κύπρου ήξεραν τους κινδύνους των επενδύσεων σε ελληνικά ομόλογα από τότε που επένδυαν. Ακόμη και οι «φίλοι» τους στους οίκους αξιολόγησης είχαν ήδη αξιολογήσει με Β, δηλαδή speculative, συνώνυμο του φισιών ρουλέτας στην επενδυτική αργκό, τα εν λόγω ομόλογα. Παρ’ όλ αυτά, επένδυσαν δισεκατομμύρια σε αυτά σε μια προσπάθεια περαιτέρω αύξησης των κερδών τους. Εξάλλου, ήξεραν ότι το κράτος δεν θα άφηνε τις τράπεζες να χρεωκοπήσουν, όχι επειδή ενδιαφέρονται οι «κύριοι» πωλητικοί για τον λαό που τους ψήφισε, αλλά για τους λόγους που περιγράφονται εδώ.
Τώρα λοιπόν που ο τζόγος των τραπεζιτών της Κύπρου δεν απέδωσε, ακολουθούν την τακτική του οποιουδήποτε χαρτοπαίκτη: Δανεικά και αγύριστα από δικαίους και αδίκους.
Επειδή όμως θα ήταν αδιανόητο να δαγκώσουν οι πολιτικοί το χέρι που τους ταϊζει (κεφαλαιοκράτες, μίντια τα οποία τους διαφημίζουν στις προεκλογικές και τα οποία ελέγχονται από τους διαφημιστές τους κοκ) το τίμημα απαιτούν να πληρώσει ακόμη μια φορά ο λαός, ο πολίτης, αυτός που όταν οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις είχαν κέρδη, τον καιρό της φούσκας, δεν έβλεπε τίποτα από αυτά.
Έτσι λοιπόν, λόγω της ανάγκης «ξελασπώματος» των 12 και πλέον δις των απωλειών των τραπεζών μετά το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων, αλλά και των 5 και πλέον δις των κρατικών ελειμμάτων λόγω του ότι δεν εφορολογείτο ο πλούτος (ακόμη και ο αδρανής, όπως τα δις των κεφαλαίων στις τράπεζες, η μεγάλη ακίνητη ιδιοκτησία) πέραν του 10% και δεν μπορούσε έτσι να συντηρηθεί κράτος πρόνοιας χωρίς δάνεια, φτάσαμε στο σημείο να παρακαλάμε την Τρόικα. Η Τρόικα ουσιαστικά επιβάλλει συνταγές διάλυσης, όπως ιδιωτικοποιήσεις των πάντων/ξεπούλημα του Δημοσίου (ακόμη και κερδοφόρων εταιρειών!), μείωση των κρατικών εσόδων (από τα οποία μειούμενα έσοδα υποτίθεται θα ξεπληρωθούν τα χρέη στην Τρόικα!), απορύθμιση των εργασιακών (ώστε να δουλεύουμε 6ήμερο 13ωρο όπως επιβάλλουν τώρα στην Ελλάδα, καλό πράγμα η εξόντωση στην εργασία, Arbeit Macht Frei) και διάφορα άλλα όμορφα.
Το ΔΝΤ από όπου πέρασε δεν έφερε παρά ύφεση, πείνα, ανεργία, ασθένειες, υπανάπτυξη, πολέμους και διάφορα άλλα καλά της «ελεύθερης αγοράς» (που αλήθεια, πόσο «ελεύθερη» είναι όταν ξένα, υπερεθνικά, μη ψηφισμένα, κεντρικά κέντρα λήψης αποφάσεων ελέγχουν ολόκληρη την οικονομία μιας χώρας , ολόκληρη την διαβίωση ενός λαού?). Αργεντινή, Χιλή, Ζαϊρ, Ρουμανία, Ινδονησία, Βραζιλία, Λετονία…Ελλάδα.
Για τις συνέπειες των «μέτρων» του ΔΝΤ μιλά το παρακάτω κείμενο της ομάδας ΑΝΤΑΡΤΕΣ
Ρουμανία: Zήτησε τη βοήθεια του ΔΝΤ τον Μάρτιο του 2009. Χορηγήθηκε δάνειο ύψους 12,9 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση της χώρας προέβη σε 137.000 απολύσεις στο Δημόσιο, μείωσε τις συντάξεις και τους μισθούς και αύξησε τους φόρους. Το 2009 το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 7,1%.
Ουγγαρία: Προσέφυγε στο ΔΝΤ στα τέλη του 2008. Της χορηγήθηκε δάνειο ύψους 12,5 δισ. ευρώ. Η ουγγρική κυβέρνηση προχώρησε στην κατάργηση του 13ου μισθού, της 13ης σύνταξης και στην περικοπή κατά 20%- 30% των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων. Το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε το 2009 κατά 6,3%.
Λετονία: Το ΔΝΤ χορήγησε δάνειο ύψους 1,7 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση της χώρας προχώρησε σε μείωση κατά 30% των μισθών του δημοσίου, σε περικοπή δαπανών κατά 4,5%, σε πάγωμα συντάξεων και αύξηση του ΦΠΑ. Το 2009 η ανεργία στη χώρα εκτινάχθηκε στο 16,6%.
Αργεντινή: Στην Αργεντινή το ΔΝΤ χορήγησε δάνεια ύψους 7,2 δισ. δολαρίων το 1999 και 39,7 δισ. δολαρίων το 2000. Τον Δεκέμβριο του 2001 η κυβέρνηση της Αργεντινής ανακοίνωσε νέα μέτρα όπως μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κατά 20% και πάγωμα των καταθέσεων. Η ανεργία της χώρας εκτοξεύθηκε στα ύψη, φτάνοντας έως και το 40% .
Το 48% του πληθυσμού έμεινε εκτός ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και άρα χωρίς φάρμακα λόγω των πολιτικών που επιβλήθηκαν. Τα μέτρα προκάλεσαν κοινωνική αναταραχή και ακολούθησε παραίτηση της κυβέρνησης. Η νέα κυβέρνηση που ανέλαβε την εξουσία κήρυξε πτώχευση.
Μεξικό: Το Μεξικό ζήτησε τη βοήθεια του ΔΝΤ το 1995. Χορηγήθηκε δάνειο ύψους 30 δισ. δολαρίων. Μετά τα νέα μέτρα που επιβλήθηκαν στη χώρα, οι πολίτες που ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας ξεπέρασαν το 50% και ο κατώτατος μισθός μειώθηκε κατά 20%.
Βραζιλία: Το δάνειο 41 δισεκατομμύρια δολάρια υπό την προϋπόθεση της περικοπής των κυβερνητικών δαπανών κατά 28 δις (με απόλυση δημοσίων υπαλλήλων και ιδιωτικοποιήσεις). Αποτέλεσμα ήταν να ανεβούν τα καταναλωτικά δάνεια κατά 250% και να υπάρχουν μαζικές πτωχεύσεις επιχειρήσεων και τραπεζών. Η ανεργία ξεπέρασε το 17%.
Ινδονησία: Η επιβολή των πολιτικών του ΔΝΤ εκεί οδήγησε σε πτώση του παραγόμενου πλούτου κατά 45%. Αποτέλεσμα: Βίαιη κοινωνική εξέγερση με εκατοντάδες νεκρούς.
Τουρκία: Πήρε δάνειο των 20,4 δις ευρώ μείωσε τους μισθούς κατά 20% και αύξησε κατακόρυφα τα επιτόκια.
Ελλάδα: Πήρε από το 2010 μέχρι σήμερα 145 δις ευρώ. Μείωση κατώτατου μισθού σε όλους 25% και 32% στους νεοεισερχόμενους μέχρι 25 ετών! Αύξηση ΦΠΑ μέχρι 25%. Αύξηση των εισιτηρίων στις συγκοινωνίες κατά 25%. Κατάργηση 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης. Περικοπές συντάξεων, επιδομάτων, δαπανών υγείας και παιδείας. 150 χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο θα γίνουν μέχρι το 2015. Η ανεργία ήδη ξεπέρασε το 25%. Αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες κατά 40%, 3 χιλιάδες μόνο από το 2009 μέχρι σήμερα.
Σύμφωνα με διεθνείς μελέτες υπάρχει μείωση του προσδόκιμου ζωής κατά 6 με 7 χρόνια στις χώρες που επεμβαίνει το ΔΝΤ.
Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι ΠΟΥΘΕΝΑ το ΔΝΤ δεν κατάφερε να επιβληθεί «δικαίως» και με την σύμφωνη γνώμη των λαών.
Πχ
Ινδονησία- Δικτατορία Σουχάρτο
Χιλή- Δικτατορία Πινοσέτ (την οποία ο νεοφιλελεύθερος οπαδός της ιδιωτικοποίησης των πάντων Μίλτον Φρίντμαν εθαύμαζε)
Πρώην ΕΣΣΔ- Το σοκ της κατάρρευσης του ψευδεπίγραφου σοσιαλισμού(κρατικού καπιταλισμού) των εν λόγω χωρών (σημειωτέο ότι το ΔΝΤ και η υπόλοιπη διάλυση των εν λόγω χωρών ήρθε ΜΕΤΑ την πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού»).
Τουρκία- Μόνιμο φασιστικό καθεστώς από τον καιρό του Κεμάλ μέχρι σήμερα, 4 πραξικοπήματα και παρ ολίγον 5.
Τώρα, μια εξέταση του γιατί τα μέτρα της Τρόικας και μέτρα «ελεύθερης αγοράς» γενικά όχι μόνο διαλύουν τους πιο ανίσχυρους οικονομικά οι οποίοι αφήνονται έρμαιο των κεφαλαιοκρατών (πχ αγορά εργασίας) το οποίο είναι αυτονόητο, σε μια ζούγκλα επικρατεί και ο αντίστοιχος νόμος, αλλά και δεν φέρνουν «ανάπτυξη».
Ιδιωτικοποίηση δημόσιων υπηρεσιών. Οι υπηρεσίες που απαιτείται από την Τρόικα να ιδιωτικοποιηθούν είναι ΠΑΝΤΑ οι κερδοφόρες η με δυνατότητες κερδοφορίας. Αντί αυτά τα κέρδη να πηγαίνουν πλέον στο κράτος (το οποίο να μπορεί είτε να ξεπληρώνει το έτσι κι αλλιώς κατασκευασμένο χρέος, είτε πιο σημαντικό να κάνει έργα υποδομής που βοηθούν την ανάπτυξη και δημιουργούν θέσεις εργασίας, είτε να τα δίδει υπό μορφή κοινωνικής πρόνοιας, αυξάνοντας έτσι την κατανάλωση, την ζήτηση, την προσφορά και τις επενδύσεις και τις θέσεις εργασίας) πηγαίνουν πλέον στους κεφαλαιοκράτες που τα αποθηκεύουν σε offshore στην Ελβετία, τα Κέυμαν κοκ.
Μείωση μισθών, συντάξεων, επιδομάτων κοκ. Προκαλούν μείωση της κατανάλωσης της μεγάλης πλειοψηφίας του πληθυσμού, προκαλώντας μείωση της ζήτησης και κλείσιμο επιχειρήσεων, άρα και ανεργία.
Απορύθμιση και καταστροφή των εργασιακών δικαιωμάτων (πχ ΑΤΑ, κοκ). Από τη μία οι μειώσεις μισθών λόγω της ευχέρειας των εργοδοτών να το κάνουν προκαλούν αύξηση της ανεργίας λόγω μείωσης της κατανάλωσης και της ζήτησης. Από την άλλη η αύξηση των ωραρίων (με τον ίδιο-μειωμένο-μισθό) συνεπάγεται ότι κάθε εργοδότης χρειάζεται λιγότερο εργατικό δυναμικό, άρα αύξηση της ανεργίας.
Ακόμη και οι ίδιοι οι προφητοοικονομολόγοι του ΔΝΤ αναγνώριζαν το λανθασμένο των στρατηγικών τους αν όντως είχαν ως στόχο την αποπληρωμή των χρεών και την οικονομική «ανάπτυξη».
Οπότε γιατί επιλέγουν να συνεχίζουν να επιβάλλουν αυτές τις πολιτικές?
(κάτι ακόμη που δείχνει τις πραγματικές τους προθέσεις είναι ότι όταν κάποια κυβέρνηση, έστω και για το θεαθήναι, αντιπροτείνει μη οριζόντιες περικοπές, δηλαδή να περικοπούν μισθοί, επιδόματα κοκ πρώτα από τους πιο υψηλά αμειβόμενους, κάτι που δημοσιονομικά θα είχε ως αποτέλεσμα την ίδια «μείωση εξόδων» που τόσο προωθούν οι τροικανοί με μια οριζόντια μείωση δηλαδή για όλους το ίδιο, η τρόικα δεν το δέχεται!Πχ Κύπρος τώρα, αφού η κυβέρνηση είχε θέσει μια τέτοια αντιπρόταση)
Η Τρόικα (ΔΝΤ,ΕΕ,ΕΚΤ) δεν είναι μόνο οικονομικό τεχνοκρατικό εργαλείο, αλλά ένα πολιτικό εργαλείο των ισχυρών (κεφαλαιοκρατών) οι οποίοι εφαρμόζοντας το «δόγμα του σοκ»
θέλουν πρώτα να δημιουργήσουν (η αν υπάρχει ήδη να εντείνουν) μια σοβαρή κρίση που αγγίζει σοβαρά την καθημερινότητα του μέσου ανθρώπου, ώστε μετά να προτείνουν «λύσεις», των οποίων οι «παράπλευρες» συνέπειες είναι ουσιαστικά το ζητούμενο.
Σε αυτά τα πλαίσια, το ζητούμενο από τα μνημόνια και τα μέτρα είναι να μπορέσουν να περάσουν ως «απαραίτητα» μέτρα τα οποία διαλύουν όλους πλην των ελάχιστων που ελέγχουν το χρήμα και την οικονομική και πολιτική εξουσία (τραπεζίτες, μεγαλοεπιχειρηματίες, κεφαλαιοκράτες) ώστε να μπορέσουν οι τελευταίοι να εκμεταλλευτούν τους πρώτους ασύστολα, διαγράφοντας κατακτήσεις δεκαετιών (εργασιακά δικαιώματα, κράτος πρόνοιας).
Σε Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία ο λαός, παρά το ότι δεν αντιστέκεται όσο θα έπρεπε δεδομένων των καταστάσεων (κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον καλλιεργημένο φόβο, την μιντιακή προπαγάνδα και τον αντιπερισπασμό της νεοναζιστικής ακροδεξιάς) υπάρχει δυνατή αντίσταση η οποία πιθανό αν ενταθεί στο άμεσο μέλλον να φέρει κάποιες ανατροπές, όπως είχε γίνει επιτυχώς πιο παλιά στην Αργεντινή και τον Ισημερινό.
Η Αργεντινή, μετά από χρόνια εξαθλίωσης ακολουθώντας τις συνταγές του ΔΝΤ, αποφάσισε να κηρύξει χρεωκοπία και να απαλλαγεί από τόσο το χρέος όσο και τα βάρβαρα μέτρα του ΔΝΤ. Μετά από λίγους μήνες άρχισε να ανακάμπτει. Ο Ισημερινός επαναδιαπραγματεύτηκε το χρέος και ξέφυγε.
Στην Κύπρο, όλοι οι πολιτικοί και τα κόμματα συμφωνούν επί της ουσίας με τα μνημόνια (αν και το ΑΚΕΛ, σε μια προσπάθεια περιορισμού απωλειών, προβαίνει σε κάποιες πολιτικές μανούβρες τύπου «καθυστεράμε το μνημόνιο για να πούμε ότι αντισταθήκαμε»). Με το 61% των κυπρίων σύμφωνα με δημοσκοπήσεις (αν δεν είναι στημένες…) να δέχονται τα ερχόμενα μνημόνια και να μην ακούγεται εναλλακτικός λόγος, δεν φαίνεται προς το παρόν να υπάρχουν μεγάλα περιθώρια. ΄Εχουμε χάψει το παραμύθι ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, αγνοώντας ότι τυχόν χρεωκοπία της Κύπρου θα είχε βαριές συνέπειες σε αναλογία με τα χρήματα που θα μας δανείσουν ΚΑΙ για την υπόλοιπη ευρωζώνη, οπότε ακόμη και αν δεν δεχόμαστε τα μνημόνια δεν θα είχαν άλλη επιλογή παρά να εκταμιεύσουν τα χρήματα που «χρειαζόμαστε».
Σημ. 1. Το παραπάνω δεν είναι από αριστερό οικονομολόγο…
Σημ. 2. 350 εκατομμύρια μέτρα τον χρόνο για τις τράπεζες, μόνο 80 για το κράτος, ποιος φταίει για το μνημόνιο?
Γιατί αγνοούμε τα πιο πάνω? Επειδή ο «πατριώτης» Αναστασιάδης, ο ογκόλιθος σταθερότητας Λιλλήκας, ακόμη και ο «αριστερός» Μαλάς, οι υποψήφιοι νέοι «σωτήρες», δεν μας το λένε, αφού οι οικονομικά ισχυροί που τους πληρώνουν
θέλουν να διαλυθεί ο κόσμος και ειδικά τα εργασιακά δικαιώματα με ένα σκληρό μνημόνιο.
Αυτή την στιγμή το ζητούμενο είναι να σπάσει αυτή η σιωπή όσο αφορά την επερχόμενη καταστροφή, και αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν όσοι έχουν υπόψη τους τι γίνεται και ενδιαφέρονται μεταδώσουν την αλήθεια στους υπόλοιπους, οι οποίοι υπόλοιποι βεβαίως και αντιλαμβάνονται πόσο καταστροφικό θα είναι το μνημόνιο, απλά μέχρι τώρα πιστεύουν ότι δεν υπάρχει άλλη λύση. Αν ενημερωθεί ο κόσμος για τους άλλους δρόμους και κτυπηθεί αυτή η ηττοπάθεια, το επόμενο βήμα είναι η αυτοοργάνωση του (όπως η κίνηση όσων επλήγηκαν από την μαφία της Μαρφίν με τα αξιόγραφα, αλλά σε πολύ πιο μαζικό και δυναμικό επίπεδο) για την ανατροπή αυτών των πολιτικών και όσων τις στηρίζουν. Από τέτοιο αυτοοργανωμένο κίνημα ανατροπής μπορεί να δημιουργηθούν νέες, πιο δίκαιες κοινωνικές και οικονομικές δομές, όπως στην Ισλανδία, όπου τώρα οι πολίτες ενέκριναν με συντριπτική πλειοψηφία σε δημοψήφισμα το νέο σύνταγμα το οποίο βγήκε αμεσοδημοκρατικά στις συνελεύσεις, τους δρόμους και τις πλατείες
Τα οικονομικά παιχνίδια των άπληστων τραπεζιτών,τα οποία έφεραν την διεθνή οικονομική κρίση του 2008,την μεγαλύτερη μέχρι σήμερα μετά την κρίση του 30,έχουν οδηγήσει στην δημιουργία πρόσφορου εδάφους για εκμετάλλευση των αδυναμιών του χαοτικού,πολύπλοκου υπάρχοντος οικονομικού συστήματος από κερδοσκόπους.
Οι οποίοι κερδοσκόποι στον βωμό του κέρδους θυσιάζουν το μέλλον ολόκληρων λαών τζογάροντας με το εθνικό χρέος,οδηγώντας πολλά κράτη σε αδιέξοδα τα οποία χρησιμοποιούνται ως δικαιολογία από το κεφάλαιο και την άρχουσα τάξη και τους πολιτικάντηδες υπηρέτες τους για επιβολή σκληρών μέτρων «λιτότητας» στον λαό. Ιδιωτικοποιήσεις βασικών τομέων της οικονομίας (συμπεριλαμβανομένων της υγείας και της παιδείας),κατάργηση κεκτημένων με αίμα δικαιωμάτων όπως 8ωρο και συλλογικές συμβάσεις,σκληρή φορολογία και κάθετη μείωση μισθών και συντάξεων.
Σε Ελλάδα,Ισπανία,Πορτογαλία,Ιρλανδία,Αγγλία οι λαοί νοιώθουν τις συνέπειες αυτής της νέας χρηματοοπιστωτικής αντεπίθεσης του κεφαλαίου.
Ευτυχώς,ένα μεγάλο μέρος του λαού έχει αντιληφθεί το παιχνίδι που παίζεται σε βάρος τους,και ενθαρρυμένοι από τις επαναστάσεις των καταπιεσμένων της Μέσης Ανατολής προχωρούν στην έμπρακτη αντίσταση.
Άρθρο του «Πολίτη»,που δείχνει την ανανδρία με την οποία το καθεστώς της Ελλάδας,υπόδουλο στο ΔΝΤ και τους διεθνείς τραπεζίτες,έφτασε,για να γλυτώσει την αντίδραση,να περάσει νέο «αντιτρομοκρατικό» νόμο εν μέσω διακοπών,με τον οποίο ακόμη και αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματα-πχ του συναθροίζεσθαι και της διαμαρτυρίας-θεωρούνται η μπορούν να θεωρηθούν «παράνομα».
ΨΉΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ
Τρομοκρατίκη δράση οι διαδηλώσεις
Εν κρυπτώ, σε τμήμα θερινών διακοπών και χωρίς καμιά ιδιαίτερη εξήγηση η κυβέρνηση κατάργησε πλήρως τις ασφαλιστικές δικλίδες του προηγούμενου «τρομονόμου», που προστάτευαν ακόμη και τη βίαιη πολιτική και συνδικαλιστική δράση από ποινικές κατηγορίες για «τρομοκρατική δράση».
Παράλληλα τιμωρεί αυστηρότερα (10ετή κάθειρξη) όσους δίνουν «ουσιώδεις» πληροφορίες σε τρομοκρατικές οργανώσεις για διευκόλυνση του έργου τους ή τους παρέχουν υλική ή άυλη υποστήριξη, ακόμη και αν δεν τελέστηκαν τελικώς «τρομοκρατικές πράξεις»!
Με τις αλλαγές αυτές λύνονται ουσιαστικά τα χέρια των διωκτικών αρχών. Ετσι ακόμη και η τέλεση πλημμελημάτων (όπως διακεκριμένες φθορές, σωματικές βλάβες, διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών κ.ά.) μπορούν να χαρακτηριστούν αυθαίρετα ως τρομοκρατική δράση από οργανωμένη ομάδα διαδηλωτών!
Αρκεί απλώς, σύμφωνα με τον ορισμό περί τρομοκρατίας, να θεωρηθεί ότι οι κατηγορούμενοι επιθυμούν να βλάψουν σοβαρά μια χώρα ή έναν διεθνή οργανισμό, να εκφοβίσουν σοβαρά τον πληθυσμό ή να εξαναγκάσουν παρανόμως δημόσια αρχή ή έναν διεθνή οργανισμό σε πράξη ή παράλειψη.
Γιατί όμως η κυβέρνηση προχώρησε τόσο βιαστικά και αθόρυβα στην κατάργηση; Κάθε ομοιότητα ή σύγκριση με την κρίσιμη οικονομική κατάσταση και τις συνθήκες κοινωνικών συγκρούσεων, που πολλοί αναμένουν, δεν είναι καθόλου συμπτωματική, απαντούν νομικοί. Η κυβέρνηση φαίνεται να παίρνει τα μέτρα της, συμπληρώνουν.
Αντίθετα, κυβερνητικές πηγές έλεγαν πως ό,τι καταργήθηκε προβλέπεται στο Σύνταγμα.
Το ανησυχητικό είναι όμως ότι οι σοβαρές αυτές αλλαγές, που άπτονται θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών, έγιναν από το θερινό τμήμα και όχι από την Ολομέλεια της Βουλής.
Η νέα ρύθμιση για το άρθρο 187Α του Ποινικού Κώδικα, που περιλαμβάνεται στον νόμο για την κύρωση συμβάσεων του ΟΗΕ κατά του οργανωμένου εγκλήματος, ψηφίστηκε στο τέλος Αυγούστου και δημοσιεύτηκε προχθές.
Η βασική, κρυφή, τροποποίηση καταργεί την παράγραφο 8 του προηγούμενου άρθρου, σύμφωνα με το οποίο δεν συνιστάν «τρομοκρατική πράξη» η τέλεση συγκεκριμένων αδικημάτων (κακουργημάτων και πλημμελημάτων), εάν αυτά σκόπευαν στην προστασία του δημοκρατικού πολιτεύματος, αποτελούσαν δράση υπέρ της ελευθερίας ή εάν αποσκοπούσαν στην άσκηση θεμελιωδών ατομικών, πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών, όπως προβλέπονται στο Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Η ρύθμιση αυτή υπήρχε στο προοίμιο της ευρωπαϊκής απόφασης-πλαίσιο και είχε τεθεί από τον δημιουργό του «τρομονόμου», Μιχ. Σταθόπουλο. Αποτελούσε τη νομοθετική εγγύηση ότι δεν θα διωχθεί το φρόνημα και η ανοιχτή πολιτική και συνδικαλιστική δράση.
Τους φόβους ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί είχαν εκφράσει από τότε όλες οι οργανώσεις ατομικών δικαιωμάτων. Στην Ελλάδα άλλωσε έχουν διωχθεί διαδηλωτές για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, παρά την ύπαρξη της παλαιάς προστατευτικής ρύθμισης.
Υπάρχει και μια ευνοϊκή ρύθμιση, που τιμωρεί με ποινή από 1-6 χρόνια όσους μετέχουν σε τρομοκρατική οργάνωση που συστάθηκε για τέλεση πλημμελημάτων. Αρκεί βέβαια να μπορεί να αποδειχτεί κάτι τέτοιο.
Οσον αφορά την απειλή κάθειρξης 10 ετών σε όσους δίνουν ουσιώδεις πληροφορίες σε τρομοκράτες, η επιστημονική επιτροπή της Βουλής διατύπωσε επιφυλάξεις καθώς επισήμανε πρόβλημα αοριστίας και υπερβολικής διεύρυνσης του αξιόποινου.
Το κράτος ξέρει ότι σύντομα η προπαγάνδα δεν θα είναι αρκετή-ο πεινασμένος δεν χορταίνει με τηλεσκουπίδια και (επιχειρηματικοποιημένο,ευτελισμένο)ποδόσφαιρο.
Τους προκαλώ να προσπαθήσουν να φυλακίσουν τις 200 000 διαδηλωτές της 5ης Μαίου.
Και τα εκατομμύρια που σύντομα τα αντιλαικά μέτρα θα δημιουργήσουν.
από BLACKBATMARX0:31πμ, Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010
(Τροποποιήθηκε 2:18μμ, Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010)
Aνάλυση σε δύο μέρη για την σημασία του Σεπτέμβρη, τις εξεγερσιακές προοπτικές του, τον χαρακτήρα του σημερινού καθεστώτος και την παγκοσμια κατάσταση.
Ας ετοιμαζόμαστε όλοι για να δώσουμε τους καλύτερους εαυτους μας στους δρόμους…
O Σεπτέμβρης ήρθε και τα χειρότερα σενάρια έχουν ήδη επιβεβαιωθεί.
Η ακρίβεια και η μαζική ανεργία σαρώνουν τα πάντα, οι αυτοκτονίες προϊόν του οικονομικού στραγγαλισμού είναι καθημερινές, η νεολαία διακηρύσσει μαζικά ότι θέλει να μεταναστεύσει, τα μαγαζιά κλείνουν το ένα μετά το άλλο, η οικονομία και επίσημα είναι σε βαθιά ύφεση.
Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ τα χειρότερα είναι ακόμη μπροστά μας…
Το μεγαλύτερο χτύπημα το βιώνουν οι μικροαστοί, η ραχοκοκαλιά του κοινωνικού συστήματος.Παραδοσιακά συντηρητικοί και στυλοβάτες του δικομματισμού βλέπουν τώρα με απόγνωση να βρίσκονται στο χείλος της αβύσσου.
Λίγο καιρό πριν, οι περισσότεροι από αυτούς αρέσκονταν να βρίζουν τους δημόσιους υπάλληλους, να θεωρούν ως μέγιστο πρόβλημα τους μετανάστες, να φοβούνται τους αναρχικούς ότι θα καταστρέψουν τις περιούσιες τους.
Τώρα αντιλαμβάνονται σοκαρισμένοι ότι όλα αυτά ήταν εξωπραγματικοί και ανούσιοι φόβοι που τους έτρεφαν στην σιγουριά της μικρής ιδιοκτησίας τους και ότι οι πραγματικοί εχθροί είναι άλλοι, ασύλληπτα πιο ανελέητοι και αμείλικτοι.
Το μόνο παρήγορο για αυτούς είναι ότι δίπλα τους όλες οι κοινωνικές ομάδες πέρα των οικονομικά ισχυρών, υποφέρουν και δέχονται επίθεση όπως και αυτοί…
Οι στρατιές των ανέργων πυκνώνουν από παντού.Όσοι μπορούν ακόμη να βρουν δουλειά ανακαλύπτουν ότι αυτή είναι πιο επισφαλής και κακοπληρωμένη όσο ποτέ.
Και απέναντι σε αυτά, ο εικονικός κόσμος των ΜΜΕ να ασχολείται με εκλογολογίες, να εξωραΐζει την φρίκη, να αποπροσανατολίζει με θεάματα και κουτσομπολιά πιστεύοντας ότι έτσι θα κρατήσει το κοινωνικό σώμα πειθήνιο, παραλυμένο και συγχυσμένο.
Και ο Σεπτέμβρης ήρθε….
Γνωρίζουμε ότι αυτός ο μήνας δημιουργεί προαισθήματα αγωνίας για τους από πάνω και ότι αυτοί θέλουν με κάθε τρόπο να ξορκίσουν τις εξελίξεις με μετάθεση της επικαιρότητας σε ανασχηματισμούς και εκλογικές αναμετρήσεις.
Το γνωρίζουμε γιατί γνωρίζουμε και την συσσωρευμένη προσδοκία που υπήρχε στους από κάτω για αυτόν τον μήνα, από τον Μάη κιόλας .
Tα επιτελεία τους έχουν γυρίσει πρόωρα από το καλοκαίρι για να συσκεφθούν, να αποφασίσουν, να κατευθύνουν, να χειραγωγήσουν, να διαχειριστούν τον ΤΥΦΩΝΑ που έρχεται με το όνομα:»ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ»
Καινούργια φουρνιά τεχνοκρατών μισθώθηκε για να τα στελεχώσει επαρκέστερα.
Εμείς δεν διαθέτουμε επαγγελματικά επιτελεία που χρηματοδοτούνται παράνομα από την κλοπή του μόχθου του κόσμου ή από υπερπλούσιους που έχουν ήδη κλέψει αυτόν τον μόχθο.Ούτε βέβαια χρειαζόμαστε ή επιθυμούμε τέτοια…
Είμαστε σε μια εποχή όπου ο καθένας μπορεί να είναι ένα ξεχωριστό επιτελείο, να συνομιλεί στον έξω κόσμο ή στο ίντερνετ με άλλο κόσμο, να συμμαχεί μαζί του, να είναι αλληλέγγυος, συντροφικός, συνεργάσιμος με αυτόν.
Τουλάχιστον στο 90% του κοινωνικού σώματος μπορούν να βρεθούν σύμμαχοι για τον καθέναν και την καθεμιά που βρίσκεται σε αυτό το 90%
Ακριβώς γιατί από την εποχή της ναζιστικής κατοχής είχε να συμβεί τέτοια επίθεση σε τόσους πολλούς για να ωφεληθούν τόσο λίγοι…
Η κατάσταση είναι πρωτοφανής και πρωτόγνωρη σε εξεγερσιακό δυναμικό και προοπτική…
«Ακόμη και οικογενειάρχες απειλούν με εξέγερση…» έγραψε ένας Γερμανός δημοσιογράφος το καλοκαίρι κάνοντας ρεπορτάζ στην Ελλάδα του ΔΝΤ.
Και αν κάποιοι μέσα στην θλίψη του φθινοπώρου που ανταμώνει με την γενικότερη κοινωνική απόγνωση αυτό δεν θέλουν να το δούν παραμένοντας κουκουλωμένοι στον πεσσιμισμό και στην απάθεια τους, τότε η ίδια πραγματικότητα παραμονεύει για να τους ταρακουνήσει.
Τίποτε βέβαια δεν είναι εγγυημένο και όλα παραμένουν στην αβέβαιη σφαίρα των ιστορικών ευκαιρίων που μπορούν να διαψευστούν και να οδηγήσουν σε ακόμη μεγαλύτερη απογοήτευση.
Εδώ όμως βρίσκεται η προσωπική ευθύνη του καθενα και της καθεμιάς.Οι ευθύνες όλων μας είναι τεράστιες…
Κανείς πλέον δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από τις ανεπάρκειες και τις αδυναμίες της αριστεράς ή οποιοδήποτε άλλου πολιτικού χώρου…Το θέμα τώρα είναι εμείς τι θα κάνουμε.
Ο Σεπτέμβρης ήρθε…
Το ποντάρισμα της κυβερνητικής μαφίας.Η Μαφία που κυβερνά ποντάρει στην σύγχυση, στην αδράνεια, στις ατομικές λύσεις για να αποτρέψει τον κατακλυσμό που έρχεται.
Διάφοροι ακόμη και αθέλητα, την σιγοντάρουν προβάλλοντας έναν εκτός τόπου και χρόνου σκεπτικισμό, ένας βολικό κυνισμό, έναν φόβο για το τι θα έρθει ως διάδοχη κατάσταση.
Πίσω από αυτά κρύβεται η δική τους δομική ανευθυνότητα και ανικανότητα να αλλάξουν τις κοινωνικές συνθήκες δραστικά και προς το καλύτερο.Κατά βάθος τους βολεύει αυτή η ΧΟΥΝΤΑ…
Χαϊδεύει την αδράνεια τους, τρέφει τον μαζοχισμό τους, τους καθηλώνει στην κατάσταση ενός εξαρτημένου παιδιού.Και άλλωστε τι μπορεί να περιμένει κανείς από μια κοινωνική έκρηξη;Τι θα έρθει;
Μήπως πάλι δεν θα ανακυκλωθεί ακόμη και προς το χειρότερο η ανθρώπινη αθλιότητα και αυθαιρεσία;
Έτσι σκέφτονται γιατί και οι ίδιοι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τους εαυτούς τους διαφορετικά.Να συντρίψουν την εσώτερη μιζέρια τους, την παγερή ακαμψία τους που θριαμβεύει ακόμη και στους καύσωνες του καλοκαιριού…
Οι υπόλοιποι Ζωντανοί έχουμε φυσικά άλλες σκέψεις και αισθήματα, άλλα φίλτρα για να ερμηνεύουμε ΚΑΙ να αλλάζουμε την πραγματικότητα.Λιγότερο φραγμένα, περισσότερο ζωτικά…
Σε εμάς αναλογούν οι μεγαλύτερες ευθύνες για να αλλάξει η Ιστορική κατάσταση.
Να ανατρέψουμε την σημερινή αδίστακτη ΧΟΥΝΤΑ, ηχώ και κύμα της άλλης ΧΟΥΝΤΑΣ που έχει γίνει στις ΗΠΑ από το 2000 και διακηρύχτηκε ανοιχτά στις 11 Σεπτέμβρη 2001. Ζώντας σε πρωτόγνωρους καιρούς…Όλοι ξέρουμε ότι το σημερινό πρωτοφανές για τα ελληνικά μεταπολεμικά δεδομένα κοινωνικό πείραμα δεν θα μπορούσε να γίνει με τα κοινοβουλευτικά προσχήματα ανέπαφα και χωρίς ποιοτικές αλλαγές στο σύστημα διακυβέρνησης.
(και ακριβώς για αυτό ήταν τόσο προβλέψιμος ο εκλογικός καταποντισμός του Καραμανλή που απλά υπαινίχθηκε πλευρές αυτού του πειράματος)Χρειαζόταν
1)Η κλοπή της λαϊκής ψήφου από ένα κόμμα που υποσχέθηκε τα διαμετρικά αντίθετα προεκλογικά.
2)Η επιβολή του ΔΝΤ που εργολαβικά έχει ειδικευτεί σε τέτοια πειράματα σε όλη την φτωχή υφήλιο.
3)Η κυνική στροφή των Ευρωπαίων γραφειοκρατών προς ένα σύστημα ανελέητου νεοφιλελευθερισμού συμπράττοντας με το ΔΝΤ και φέρνοντας το ακόμη και σε χώρες που είχαν εντάξει στο ευρώ.
4)Η ολοκληρωτική συμπαιγνία ΜΜΕ-εφημερίδων αλλά και πολιτικών που προέρχονται από όλους τους χώρους είτε αυτοί είναι του φασιστοΛΑΟΣ, είτε της οικογένειας Μητσοτάκη, είτε καριεριστών της αριστεράς αλά κουβέλη μαζί με το ολοκληρωτικό ξεπούλημα μεγαλοσυνδικαλιστών αλά Παναγόπουλο.
5)Δολοφονίες κλειδωμένων εργαζόμενων σε μέρα παλλαϊκού ξεσηκωμού.
Τα γεγονότα έτρεξαν σε αυτό το μέρος με καταιγιστικό ρυθμό και κατέλαβαν τους πάντες εξ απηνής.
Ακόμη πολλοί δεν μπορούν να αντιληφθούν τι έχει συμβεί και παραζαλισμένοι προσπαθούν να ερμηνεύσουν την νέα κατάσταση με παλιά σχήματα και εμπειρίες.
Θυμίζουν τους Αμερικάνους και το σοκ που αυτοί δέχτηκαν με την διακυβέρνηση Μπους.
Γιατί αν οι παραπάνω 5 συνθήκες ήταν αναγκαίες για την επιβολή του νέου καθεστώτος, χρειαζόταν προηγούμενα μια άλλη ιστορία για να έχει εξασφαλίσει το ικανό τους.
Μια ιστορία που εφοδίασε τους απο πάνω με όλο το αναγκαίο θράσος ώστε να προχωρήσουν στο σημερινό πείραμα και που ως ιστορία ξετυλίχτηκε στις ΗΠΑ με την αυγή του νέου αιώνα… ΜΙΑ ΣΧΕΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΗ ιστορία είχε τρέξει τότε ως εξής:Από την μία πλευρά μια δράκα υπερπλουσίων είχε συσσωρεύσει σε λίγες δεκαετίες την μεγαλύτερη δύναμη στην ιστορία της, εξακοντίζοντας τις κοινωνικές ανισότητες σε επίπεδα ρεκόρ και επιβάλλοντας παγκόσμια ένα σύστημα υπερεκμετάλλευσης που ωφελούσε την ίδια.
Από την άλλη ένα καινούργιο και πολλά υποσχόμενο κίνημα αμφισβήτησης που βαπτίστηκε στου δρόμους του Σιάτλ το 1999 και χρησιμοποίησε προς όφελος του το νεαρό ακόμη ίντερνετ.
Ένα κίνημα που γρήγορα απέκτησε παγκόσμιες διαστάσεις, περπάτησε στους δρόμους της Πράγας, του Κεμπέκ, του νεού Δελχί, της Γένοβας και έδωσε παγκόσμια ελπίδες στους κατατρεγμένους με έναν τρόπο και σε μια κλίμακα που είχε να συμβεί από το 1968.
Ένα κινημα που φόβιζε τους από πάνω με τους ξεκάθαρους ανθρωπιστικούς στόχους του και το ξεμπρόστιασμα της κλίκας τους.
Τα πράγματα όδευαν προς μια τεράστια αναμέτρηση.
Το κλίμα φορτιζόταν περισσότερο με την επερχόμενη οικονομική κρίση που ερχόταν ακάθεκτη και με το πρωτοφανές εκλογικό πραξικόπημα που έγινε στις ίδιες τις ΗΠΑ με επικεφαλής έναν ηλίθιο κοκάκια.
Θυμάμαι την Πράγα και τον Σεπτέμβρη του 2000 όταν μαζί με 20.000 αποφασισμένους από όλη την ευρώπη ματαιώσαμε την σύνοδο του ΔΝΤ μαχόμενοι με ατελείωτες ορδές μπάτσων και ουρλιάζοντας:»THE IMF KILLS, KILL THE IMF»
(ποιός θα μου το έλεγε ότι αυτό το ΔΝΤ θα ερχόταν 10 χρόνια αργότερα εδώ και θα κυβερνούσε για μήνες….)
Και ξαφνικά έρχεται μια μέρα που σφραγίζει για πολλά χρόνια προς το χειρότερο τις εξελίξεις και αλλάζει την δομή του καθεστώτος στην ίδια του Μέκκα του καπιταλισμού.
Η μέρα αυτή βέβαια ήταν η 11 Σεπτέμβρη 2001 που ανεξάρτητα αν έγινε από πωρωμένες σέκτες φανατικών ισλαμιστών που προηγούμενα απολάμβαναν οικονομική και ηθική στήριξη από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ ή αν έγινε από το ίδιο το καθεστώς, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο.
Το «παιχνίδι» άλλαξε όπως ήθελαν αυτοί.Το αντικαπιταλιστικό κίνημα ενταφιάστηκε σε μια μέρα και ακόμη προσπαθεί να συνέλθει.
Στις ΗΠΑ ξεκίνησε μια πρωτόγνωρη επίθεση σε ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες , το ίδιο το σύνταγμα τους καταργήθηκε, στήθηκε από το μηδέν ένα βιομηχανικό σύμπλεγμα παρακολούθησης, επιτήρησης και ελέγχου που απέκτησε γιγάντιες διαστάσεις, ο κόσμος παρέλυσε από μια ενορχηστρωμένη εκστρατεία φόβου για αόρατους τρομοκράτες που μπορούσαν να χτυπήσουν οποτεδήποτε, οπουδήποτε και με κάθε μέσο, αιματηροί πόλεμοι εξαπολύθηκαν, μυστικές φυλακές στήθηκαν και κοντολογίς έγιναν όλα αυτά που παλιότερα τα απόδιδαν στο ανατολικό μπλοκ με τον στιγματισμό του ολοκληρωτισμού…»Όσοι δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας…»
Οι ανησυχίες και η εντεινόμενη οργή για ανισότητες, μεταλλαγμένα τρόφιμα, ιμπεριαλισμούς και εξοργιστικές κοινωνικές αδικίες εξαφανίστηκαν για να αντικατασταθούν από το άγχος, την ανασφάλεια και τον κομφορμισμό προς ένα καθεστώς που στο εξής θα γινόταν όλο και πιο ξεδιάντροπο, ύπουλο και δολοφονικό…
Ένα καθεστώς που έφτασε στο σημείο να ιδιωτικοποιήσει τους ίδιους τους κατασταλτικούς του μηχανισμούς και να μισθώσει από τον ιδιωτικό τομέα βασανιστές και στρατιώτες…
Τα χρόνια πέρασαν, και ο κόσμος εκεί άρχισε να ξεμουδιάζει από το αρχικό σοκ και να εκδηλώνει την απέχθεια του και την άρνηση του να αποδεχτεί την νέα φρικτή κατάσταση.Καρπός αυτής της δυσαρέσκειας και αποδέκτης της ελπίδας για αλλαγή υπήρξε ο Ομπάμα.
Η Ευρώπη που παρακολουθούσε από μακριά και αμήχανα όσα συνέβαιναν στις ΗΠΑαγαλλίασε με την εκλογή του και πίστεψε ότι αυτή σηματοδότησε μια επαναφορά στην παλιά κανονικότητα.
Τα πράγματα αποδείχτηκαν αλλιώς..
.Η νέα Χούντα είχε ριζώσει και ο Ομπάμα όχι μόνο δεν την ξερίζωσε αλλά από πολλές πλευρές την χειροτέρεψε.
Κλιμάκωσε τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, παρέδωσε το Ιράκ σε ιδιωτικούς στρατούς καμώνοντας ότι τελείωσε τον εκεί πόλεμο, εξαπόλυσε επίθεση στο ίδιο το ίντερνετ με τρόπο και ένταση που δεν είχε αποτολμήσει ο προκατοχος του μεθοδεύοντας την άρση της ανωνυμίας σε αυτό και εξισώνοντας την ανταλλαγή αρχείων με ληστεία http://www.osnews.com/story/23750/Obama_Administration_Piracy_Is_Theft , ανάστησε το παρηκμασμένο σύπλεγμα της πυρηνικής ενέργειας και όπως πλέον όλοι ξέρουμε προχώρησε στο αδιανόητο…
Έφερε το ΔΝΤ στην δυτική Ευρώπη…
Έτσι αν εκείνη η ΧΟΥΝΤΑ,— που φακέλωσε όλους τους Αμερικάνους, δημιούργησε παγκόσμια αρχιπέλαγα μυστικών φυλακών και θαλάμων βασανιστηρίων , διεξήγαγε 2 αιματηρότατους πολέμους και κατοχές, ιδιωτικοποίησε ακόμη και τον στρατό και έκανε το ζήτημα του ελέγχου και τον βασανιστηρίων μια επικερδής επιχείρηση αλλά και τόσα άλλα που μια απλή παράθεση τους θα ήθελε πολλές σελίδες (και υπάρχει ως τέτοια στο shock doctrine της naomi klein)—–,δεν παρέμβαινε αυτά τα 10 χρόνια ολοκληρωτικά στα δυτικά ευρωπαϊκά εδάφη,ΤΩΡΑ εξάγει απροκάλυπτα και βίαια το μοντέλο της. ΕΛΛΑΔΑ:ΧΩΡΑ ΑΠΟΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΓΩΓΗ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΣΤΟΝ ΔΥΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ…Χώρα απόβασης για το κατεστημένο των ΗΠΑ αυτή που έχει ως κυβερνήτη ένα δικό της παιδί με αμερικανίδα μάνα.Η απόβαση είναι δοκιμαστική και πειραματική.Αν το πείραμα πετύχει θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες, ίσως και όλη η δυτική Ευρώπη.
Η κατοχή οργανώνεται από έναν μηχανισμό που ελέγχει απόλυτα, (το ΔΝΤ )και σύμμαχοι της διάφοροι διεφθαρμένοι ανώτεροι Ευρωπαίοι γραφειοκράτες και στην ίδια την Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ.Οι στόχοι είναι αντίστοιχοι και ανάλογοι με τους στόχους που επιδίωξε το καθεστώς στις ΗΠΑ στην αυγή της νέας χιλιετίας.Ως στόχοι αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλοκαλύπτονται.Αδρά συνίστανται στους εξής:
1)Διάλυση της μεσαίας τάξης.
2)Εξαθλίωση της εργατικής.
3)Λεηλασία του δημόσιου πλούτου από μια δράκα υπερπλουσιων.
4)Είσπραξη εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ από τον μόχθο εκατομμυρίων.
5)Διάλυση συλλογικών μορφών οργάνωσης και αντίστασης.
6)Δημιουργία ανίκητου αστυνομικού μηχανισμού που θα επιτηρεί θα ελέγχει και θα καταστελει κατά βούληση.
7)Προστασία copyright και πατεντών σε φάρμακα, γονίδια, προγραμματιστικό κώδικα και οτιδήποτε άλλο αυτοί φανταστούν ότι μπορούν να πατεντάρουν.
8)θεοποίηση της αριστοκρατίας του πλούτου και προβολή της σαν φιλανθρωπική και μεγαλόψυχη.
9)Έλεγχο των επικοινωνιών και μετατροπή τους σε μέσα μαζικής παρακολούθησης.αλλά και πολλά άλλα που εντάσσονται στο ευρύτερο σχέδιο τους με κωδικό:
«Νεοφιλελεύθερος αστυνομικός υπερναζισμός, aka φασισμός του χρήματος».
ΑΥΤΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΜΟΝΟ ΑΝ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΑΔΡΑΝΕΙΣ, ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΣ, ΣΥΓΧΥΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΚΟΝΗ ΑΝ ΣΗΚΩΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΞΕΓΕΡΘΟΥΜΕ! Ο καθένας να κάνει τις επιλογές του.Για αυτές θα κριθεί και αυτές συνολικά θα καθορίσουν τι θα συμβεί.Διαλέγω να πάω με αυτούς και αυτές που αποφάσισαν να εξεγερθούν…Αυτοί και αυτές που περίμεναν τον Σεπτέμβρη πώς και πώς…
Που προσδοκούσαν σε αυτόν και που δεν έχουν εγκαταλείψει κάθε ελπίδα για την απελευθερωτική δράση του πλήθους.
Που ακόμη πιστεύουν ότι όλα είναι ανοιχτά και ότι σύγκορμη η ανθρωπότητα είναι στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της.Ή θα χρησιμοποιήσει για την ελευθερία, συνεργατικά και προς ώφελος της,τις τρομερές παραγωγικές δυνάμεις (του 2010), την ονειρική τεχνολογία και την απίστευτη συσσωρευμένη γνώση της,
Ή θα υποδουλωθεί σε αυτά μέσα σε μια σκλαβιά που θα είναι η πιο εφιαλτική όλων, δεχόμενη να λιμοκτονεί όταν ένας δυτικός αγρότης είναι τόσο παραγωγικός ώστε να μπορεί να καλλιεργεί τροφή για χίλιους.(σε βιολογικές καλλιέργειες και όχι με μεταλλαγμένους σπόρους…)
Λοιπόν, τα πράγματα είναι όσο πιο δραματικά γίνεται να είναι …
Όλοι να σοβαρευτούμε και να κάνουμε τις επιλογές μας.Αρκετά με τα ανθρωπάκια που περιμένουν και εύχονται σωτήρες ενώ είναι ανίκανα να δράσουν αυτόνομα στην Ιστορία…
Αρκετά με τις εκτός τόπου και χρόνου εκλογολογίες που θέλουν να αντικαταστήσουν την συζήτηση για τις ευθύνες μας στον Σεπτέμβρη με συζητήσεις για εκλογοχαρτάκια που θα ριχτούν σε κάλπικες κάλπες.
Αρκετά με τις υπεκφυγές και την μετάθεση των ζητημάτων σε αφηρημένες πολιτικολογίες όταν μπροστά μας έχουμε την 11 Σεπτέμβρη και την 29….
Την ΧΟΥΝΤΑ αυτή έχουμε χρέος να την ρίξουμε για τα παιδιά μας (που θα ρωτήσουν αργότερα:τι έκανες στην ΧΟΥΝΤΑ μπαμπά;)για νά έχουν δικαίωμα αυτά να έχουν μέλλον, να είναι ελεύθερα…
από BLACKBATMARX0:45πμ, Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010
(Τροποποιήθηκε 1:49μμ, Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010)
Συνέχεια από το πρώτο μέρος ———————
Αν αυτοί έχουν όλους τους λόγους να κάνουν τα πάντα ώστε να την βγάλουν καθαρή αυτόν τον μήνα, εμείς έχουμε τους ίδιους λόγους με αντίθετο πρόσημο ώστε να κάνουμε τα πάντα για αυτόν τον μήνα να είναι η νέμεση τους.Και η αλήθεια είναι ότι από τις 6 Μάη σε αυτόν τον τόπο έχει διαπραχθεί μια ύβρις.
Για να αντιληφθούμε το μέγεθος της πρέπει να πάμε λίγο πίσω στο 2008. ΜΙΑ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΤο 2008 ο παγκόσμιος καπιταλισμός βίωσε την τρομερότερη κρίση της ιστορίας του.Όλο το διαφημισμένο τραπεζικό του σύστημα κατάρρευσε συμπαρασύροντας στον όλεθρο χρηματιστήρια και λοιπό εικονικό χαρτομάνι αλλά και την ίδια την πραγματική οικονομία του.
Για να το σώσουν χρειάστηκαν να καταφύγουν στην μεγαλύτερη κρατική παρέμβαση που έγινε ποτέ ξεχνώντας εν μια νυκτί τις οικονομικές νεοφιλελεύθερες δοξασίες τους περί μη παρέμβασης του κρατικού τομέα στον ιδιωτικό.
Κι αν αυτή η κρατική παρέμβαση ξεπέρασε σε μέγεθος αυτή που είχε γίνει στο κραχ του 1929 κάτω από την υπόδειξη τότε των φρέσκων κεϋνσιανών ιδεών, σε καμιά περίπτωση δεν είχε τις ευεργετικές επιδράσεις για την κοινωνία όπως η προηγούμενη.
Το αντίθετο!
Δεν δημιουργήθηκαν όπως τότε νέες θέσεις εργασίας, δεν τονώθηκε η ενεργή ζήτηση του πληθυσμού, δεν ξεκίνησε ένας κύκλος δημόσιων έργων που ανανέωσε και εκσυγχρόνισε τις γενικές υποδομές.
Όλα μα όλα τα λεφτά, και μιλάμε για πολλά τρισεκατομμύρια ευρώ, πήγαν αποκλειστικά για την διάσωση των τραπεζών επιβαρύνοντας με νέα χρέη τα ήδη χρεωμένα κράτη.
Και ξαφνικά έγινε το αδιανόητο!
Οι ίδιοι τραπεζιτες που ήταν υπόλογοι για ατασθαλίες, σκάνδαλα και καταστροφικές αποφάσεις που οδήγησαν στον όλεθρο τον κλάδο τους, αυτοί οι τραπεζίτες που για ένα διάστημα ήταν στημένοι στον τοίχο από μια κοινή γνώμη που σύσσωμη ζήταγε την παραδειγματική τιμωρία και τη ισόβια φυλάκιση τους,αυτοί οι τύποι λοιπόν επανεμφανίστηκαν σε χρόνο ρεκόρ για να ζητήσουν τα ρέστα!
Όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν για την καταστροφική διαχείριση που έκαναν, όχι μόνο πήραν τρισεκατομμύρια ευρώ δανεικά και αγύριστα που μεταφράζονται σε ατελειωτες ώρες μοχθου για την κοινωνία αλλά βρήκαν και το αμίμητο θράσος να ξαναεμφανιστούν ως άτεγκτοι ξερόλες τεχνοκράτες που απαιτούν την τιμωρία κρατών για το γεγονός ότι χρεωθηκαν για να τους σώσουν!
Χώρες που ήταν ήδη χρεωμένες και με αναγνωρισμένο ιστορικό ενδημικής διαφθοράς όπως η Ελλάδα έγιναν άμεσα στόχοι τιμωρίας και δικτατορικών απαιτήσεων εφαρμογής εξοντωτικών προγράμματων ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας, περικοπών και λιτότητας για να ξαναπάρουν λεφτά οι αρχιγκάγκστερ του χρηματικού συστήματος.
Και βέβαια, βρέθηκαν οι ξεπουλημένοι δοσίλογοι πολιτικοί που ήταν διαθέσιμοι να ικανοποιησουν τις παράλογες και εξοργιστικές απαιτήσεις τους.
Αυτοί, εκμεταλλευόμενοι την κοντή και ασταθή μνήμη του πληθυσμού, θέλησαν να σβήσουν το 2008 και τι σήμαινε το 2008 για τον καπιταλισμό και την βιωσιμότητα του και αφοσιώθηκαν στο να γίνουν οι πιο πιστοί υπηρέτες ενός απάνθρωπου τραπεζικού συστήματος που εδώ απολάμβανε συσσωρευμενα υπερκέρδη και καθόλου δεν κινδύνευσε με χρεοκοπία το 2008 όπως κινδύνευσαν άλλα τραπεζίκα συστήματα με προεξάχον αυτό των ΗΠΑ.
Έφεραν το ΔΝΤ και την Τρόικα, παρουσιάζοντας τον γύψο αυτών των μηχανισμών ως αναγκαστικό μονόδρομο και όταν αντιμετώπισαν μια παλλαϊκή εξέγερση που έφτασε κοντά να ματαιωσει το επαχθές σχέδιο τους, δεν δίστασαν να φορτώσουν την σκοτεινή και πιθανότατα παρακρατική δολοφονία κλειδωμένων εργαζόμενων σε όλους τους διαδηλωτές ώστε να σπείρουν με τον πιο κύνικο τρόπο την σύγχιση, το αλληλοφάγωμα και την αυτοενοχοποίηση.
Όντως ήταν τεράστια η ύβρις που έγινε στις 6 Μάη από κάθε άποψη…
Ο κόσμος μέσα σοκ και την σύγχυση του διαισθάνθηκε, έστω με παθητικό και ακίνδυνο τρόπο, αυτήν την ύβρη και από τότε άρχισε να κυκλοφορεί την δοξασία ότι η απάντηση σε αυτήν την ύβρη θα δοθεί τον Σεπτέμβρη.
Αλλά όσο ο κόσμος ήταν στην ενδοσκόπιση, στην αυτοενοχοποίηση, στις δοξασίες, αυτοί βρήκαν πολύτιμο χρόνο για να περάσουν την λαίλαπα τους το καλοκαιρι, είτε με ασφαλιστικα εκτρώματα, είτε με επιστρατεύσεις φορτηγατζήδων, είτε με μια σειρά άλλων τερατουργηματικών νομοσχεδίων, καλλιεργώντας ταυτόχρονα το κλίμα των μη αναστρέψιμων αλλαγών και παγιώνοντας τον γύψο, την ηττοπάθεια, την απελπισία, την τάση φυγής σε ολόκληρη την κοινωνία.
Και ενώ αυτοί έκαναν τις αλητείες τους στο καλοκαίρι, είχαν παράλληλα το θράσος να κατηγορούν κάθε κοινωνική ομάδα που προσπαθούσε στοιχειωδώς να αντισταθεί, ως ανεύθυνη και υπονομευτική για τον τουρισμό λες και η καλοκαιριάτικη λαίλαπα τους δεν εξαπολυθηκε από επιλογη τους σε τουριστική περίοδο!Πραγματικά αμίμητο το θράσος των νέων εξουσιαστών.
Μπροστά στην ηλιθιότητα και τον κυνισμό του Μπους, αυτοί είναι 1000 φορές χειρότεροι και άπειρα πιο υποκριτικοί και δίγλωσσοι.
Ο Μπουσισμός τσάκιζε κοινωνικές ομάδες και εξαπόλυε φονικούς πολέμους αλλά δεν έκρυβε την ουσία του.
Αυτοί κλέβουν το λαϊκό εισόδημα και λένε ότι κάνουν αλληλεγγύη. Διαλύουν την παιδεία και την υγεία και λένε ότι εφαρμόζουν τον τέταρτο δρόμο για τον σοσιαλισμό, ρημάζουν μια ολόκληρη κοινωνία και λένε ότι εκτελούν το ύψιστο πατριωτικό καθήκον.
Η ικανότητα τους να ψεύδονται ασύστολα και διαστρέφουν τις έννοιες συναγωνίζεται και ίσως ξεπερνά αυτή των παλιών σταλινικών της ΕΣΣΔ της δεκαετίας του 30…
Δεν υπάρχει διαχωριστική γραμμή που να μην την έχουν κουρελιάσει σε όλα τα επίπεδα…Έφτασαν να κάνουν ανοιχτή συμμαχία με το αρχιφασιστικό κράτος πειρατή του Ισραήλ και να παριστάνουν τους ειρηνοποιούς!
Το ενδεχόμενο για αυτήν τη μαφία να προχωρήσει στην απελπισία της σε επιθετικό πόλεμο με την Τουρκία συμμαχώντας με το Ισραήλ, όσο κι αν είναι μικρό και στις τωρινές συνθήκες σχετικά αδιανόητο, έχει φύγει πάντως από την κλίμακα της ολικής απιθανότητας. Είναι για όλα ικανοί… ακόμη και για έναν τέτοιο όλεθρο…
Και από δίπλα, αφελείς τηλεορασόπληκτοι να ψελίζουν αποσβολωμένοι ότι δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική λύση εκτός από αυτή της Τρόικας και του ΔΝΤ καί ότι οτιδήποτε άλλο θα ήταν πολύ χειρότερο και αυτά να τα λένε εν έτει 2010! ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΠΙΚΑΙΡΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ!Ας καταλάβουν οι κύριοι κυρίες που λένε τα πιο απίστευτα για να δικαιολογήσουν τα πιο αδικαιολόγητα ότι δεν είμαστε ούτε στο 1910, ούτε στο 1810 και ας πάρουν επιτέλους χαμπάρι ότι ζούμε στο 2010.
Το να είναι κάποιος επίκαιρος με την εποχή του, τις δυνατότητές της, τους κινδύνους και τις προοπτικές της, είναι πλέον αναγκαίος όρος αν θέλει σοβαρά να ασχοληθεί με ζητήματα σύγχρονης κοινωνίας και της αλλαγής της.Ζώντας στο 2010 απολαμβάνουμε τα μέσα παραγωγής, την τεχνολογία και την γνώση του 2010 και όχι τα μέσα παραγωγής, την τεχνολογία και την γνώση του 1910 ή του 1810.
Απλά αυτό σημαίνει ότι απολαμβάνουμε αυτοματοποίηση, ρομποτοποίηση και δικτύωση που ήταν ανονείρευτη για το 1910 και που αν κάποιος μάθαινε τότε για την ύπαρξη της,θα θεωρούσε ως αυτονόητο ότι η ανθρωπότητα δεν υποφέρει από φτώχεια, βλακεία, αμάθεια, πολιτικές- μονόδρομους που φτωχαίνουν τους πολλούς και πλουτίζουν τους ελάχιστους.
Κι εδώ βρίσκεται η παράνοια της εποχής μας.
Όταν ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ έχει καταργηθεί η ανάγκη πολύωρης κοινωνικής εργασίας και οι κοινωνικές ανάγκες (τροφής, στέγασης, ενδυμασίας, μεταφορών, επικοινωνιών, γνώσης και πληροφορίας ) μπορούν παγκόσμια να καλυφτούν με ελάχιστη κοινωνική εργασία– της τάξης του βδομαδιάτικου 10ωρου με έξι μήνες άδεια και σύνταξη στα 45–,η ανθρωπότητα βιώνει την φτώχεια, τον αποκλεισμό, την αμάθεια, την ανευθυνότητα, το άγχος και την αυτοκαταστροφή.
Αποκλειστικός και υποχρεωτικός τρόπος διακανονισμού των ανθρωπινων σχέσεων έχει αναγορευτεί το χρήμα.Και αν παλιότερα αυτό έδινε κίνητρα στους ανθρώπους να κινητοποιηθούν(όπως έγραφε ο άνταμ σμίθ το 1776…),σήμερα στην εποχή του υπεραναπτυγμένου τεχνολογικού καπιταλισμούδιαδραματίζει τον ρόλο του χρέους και της υποδούλωσης ολόκληρων κρατών.
Ο φετιχισμός, η αλλοτρίωση, η ταπείνωση, η κυριαρχία ήταν πάντα σήματα κατατεθέντα του χρήματος.Αλλά τώρα έγινε κάτι χειρότερο από αυτά… ΒΑΓΓΕΛΗ ΚΑΠΟΙΟΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΧΡΩΣΤΑΣ 100.000 ΕΥΡΩ!Με κάποιο τρόπο όλοι οι κάτοικοι αυτής της χώρας βρεθήκαμε να χρωστάμε πολλά λεφτά.
Ανεξάρτητα αν είχαμε κλέψει λεφτά ή είχαμε δώσει λεφτά στο κράτος ή και τίποτε από αυτά,ΟΛΟΙ βρέθηκαμε να χρωστάμε ένα χρέος της τάξης των 314 δις ευρώ που αν το διαιρέσεις με το 3 εκατομμύρια (στοιχειώδεις οικογενειακές μονάδες) βρίσκεται ότι κάθε μικρή οικογένεια χρωστά πάνω από 100.000 ευρώ…
(μόνο ως μερίδιο της στο κρατικό χρέος και χωρίς να υπολογίζονται τα άλλα χρέη όπως αυτά προς τις ιδιωτικές τράπεζες!)
Αυτό το τρομερό χρέος καλούμαστε ΤΩΡΑ να το πληρώσουμε ΟΛΟΙ ανεξάρτητα αν συμβάλαμε στην δημιουργία του ή όχι, λες και ΟΛΟΙ ωφελήθηκαν από την δημιουργία του και τώρα πρέπει να γυρίσουν πίσω την ωφέλεια, και όταν μάλιστα ως ΧΡΕΟΣ φούσκωνε μόνο του αυτά τα χρονια λόγω των απαράδεκτων τόκων που του είχαν βάλει….
Και μάλιστα καλούμαστε να το πληρώσουμε με ποιο τρόπο;Δανειζόμενοι περισσότερα με πιο επαχθείς όρους!Δεν υπάρχει προηγούμενο στην αλητεία που κάνει αυτή η χουντική κυβέρνηση…Φανταστείτε ότι χρωστάτε πολλά και ότι παίρνετε νέο δάνειο που θα σας κάνει να χρωστάτε περισσότερα με τον όρο να σας πάρουν το σπίτι, να σας απολύσουν από την δουλειά και να σάς φέρνουν κάθει βδομάδα έναν τύπο που θα τσεκάρει πόσο λιγότερο καταναλώνετε από πριν για να δεχτεί να σας δώσει την δεύτερη δόση του δανείου!
ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΝΕΙ ΤΩΡΑ Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΝΤ ΣΕ ΕΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΛΑΟ όπως έκανε στο παρελθόν σε τόσους άλλους λαούς… ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ;Αυτοί που λένε ότι όσοι θέτουν θέμα εξέγερσης βάζουν σε κίνδυνο την κοινοβουλευτική δημοκρατία (με διάφορες διατυπώσεις και συνειρμούς…) απλά ή είναι εκτός τόπου και χρόνου ώστε να μην ξέρουν ότι από 6 Μάη 2010 δεν υπάρχει σε αυτόν τον τόπο ούτε κοινοβούλιο, ούτε δημοκρατία ή είναι πιονια αυτού του καθεστώτος ώστε να αλλάζουν το όνομα του και να το αποκαλούν «δημοκρατία».
Ο Σεπτέμβρης λοιπόν έχει να δείξει πολλά και το τι θα συμβεί σε αυτόν και κυρίως τι θα κάνουμε τώρα, είναι εκατομμύρια φορές πιο σημαντικό από αυτό που θα κάνουμε σε κάλπες.
Σε αυτήν την φάση κάθε συζήτηση για εκλογές είτε από υποστηρικτές της αποχής, είτε από εκλογικούς υποστηρικτές της αριστεράς, είναι ο ορισμός του αποπροσανατολισμού για τα γεγονότα του ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ…
Αυτοί που επιμένουν για τους δικούς τους λόγους να αποκαλούν το σημερινό καθεστώς «δημοκρατία» είναι αυτοί που σήμερα συκοφαντούν και διασύρουν το περιεχόμενο της έννοιας πέρα από κάθε φαντασία και δίνουν έτσι όλα τα πατήματα και τις αβάντες στους καθαρόαιμους φασίστες να πουν:»είδατε η δημοκρατία σας;φάτε την τώρα!»
(H παράγραφος αυτή αναφέρεται στους υποστηρικτές του καθεστώτος και όχι σε ανρχικούς που ορίζουν διαφορετικά την έννοια και το περιέχομενο της δημοκρατίας…)
ΕΝΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ…Το χρέος που έχουν δρομολογήσει να αυξηθεί και άλλο και στο όνομα του οποίου εξαθλιώνουν και υποδουλώνουν μια ολόκληρη κοινωνία, είναι οφειλή σε συγκεκριμένους ανθρώπους που συγκροτούν το πιο ισχνό εκμεταλλευτικό κοινωνικό στρώμα από καταβολής ταξικών κοινωνιών…
Όμως αυτοί μάς χρωστάνε, όχι εμείς σε αυτούς!’
Οταν ο bill gates για τους δικούς του λόγους (για να παρουσιαστεί ως ο μεγάλος φιλάνθρωπος, για να εμπεδώσει την κοινωνία της πατέντας που εκπροσωπεί κλπ) ζητάει από τους 1000 πλουσιότερους ανθρώπους της γης να επιστρέψουν ως δωρεά το 50% της περιουσίας τους,εμείς έχουμε περισσότερους λόγους να απαιτούμε τουλάχιστον το 75% αυτών των περιουσιών με την ρήτρα αυτό να χρησιμοποιηθεί πραγματικά για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών και ότι τα κράτη στο εξής δεν θα χρωστάνε τίποτε σε αυτούς.
Πόσο αδιανόητο είναι τελικά αυτό;Για πόσο καιρό κάποιες λίγες χιλιάδες ανθρώπων θα αποφασίζουν και θα καταδικάζουν τις Ζωές δισεκατομμυρίων άλλων; Ο εχθρός είναι τελικά μέσα μας…Όπως ήδη αναφέρθηκε, η ανθρωπότητα διαθέτει ένα σύνολο μέσων παραγωγής, επικοινωνίας, μεταφορών και μετάδοσης πληροφορίας ανονείρευτο ακόμη και για αυτούς που ζουσαν μόλις πριν 20 χρόνια.
Οι βασικές ανάγκες διατροφής, στέγασης, μεταφορών, επικοινωνίας, αλλά και οι αυτές της γνώσης της ψυχαγωγίας και άλλες θα μπορούσαν να καλυφτούν με ελάχιστη κοινωνική εργασία της τάξης των λίγων ωρών την βδομάδα που θα παρεχόταν είτε από εθελοντικά δίκτυα αλληλοϋποστήριξης είτε από επαγγελματικές ομάδες επιφορτισμένες με συγκεκριμένα καθήκοντα και με άμεσο λόγο (ΕΡΓΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ)στις εργασιακές σχέσεις.
Η τεχνολογία, η αυτοματοποίηση, η ρομποτοποίηση της παραγωγής του 2010 έχουν ανοίξει αντικειμενικά άλλους ορίζοντες για το πώς θα μπορούσε να είναι οργανωμένη μια κοινωνία.
Ταινίες σαν το zeitgeist έχουν ακριβώς δείξει αυτήν την προοπτική του ξεπεράσματος ενός κόσμου που κυβερνάται από απρόσωπες και απάνθρωπες δυνάμεις του χρήματος και την εισαγωγή ενός άλλου που θα τοποθετήσει τον άνθρωπο στον κέντρο και την τεχνολογία στην υπηρεσία των αναγκών του.
Το ίδιο το software και τα τρομερά εργαλεία του έχουν ήδη κοινωνικοποιηθεί με την ξεχωριστή επανάσταση του opensource και του gnu/linux και οι καρποί της εργασίας των προγραμματιστών του είναι ήδη διαθέσιμοι στον καθένα να τους κατέχει δωρεάν, να τους μοιράζει κατά βούληση, να εξερευνεί και να τροποποιεί τον κώδικα του.
Τα torrents μεταφέρουν ολόκληρες συλλογές βιβλίων, μουσικής, ταινιών και προγραμμάτων με το πάτημα ενός πλήκτρου που προηγούμενα απαιτουσαν υπέρογκα ποσά για να αποκτηθούν και πολύ μεγαλύτερο χώρο για να αποθηκευτούν.
{Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, αυτό δεν σημαίνει ότι σε μια νέα κοινωνία που θα τοποθετεί τον άνθρωπο και τις λειτουργίες του στο κέντρο και θα αντιμετωπίζει τα έμψυχα με πολύ μεγαλύτερο σεβασμό από τα άψυχα, θα πάρουμε ανέπαφες και αυτούσιες όλες τις τεχνολογίες που μας έχει κληρονομήσει αυτό το σύστημα. Πολλές τεχνολογίες είτε ρυπογόνες,(όπως τα πετροχημικά), είτε καταστροφικές (όπως η πυρηνική και οι τεχνολογιες όπλων μαζικής καταστροφής) θα χρειαστεί να εγκαταλειφτούν το δυνατό συντομότερο. Επίσης όπως έδειξε αυτό το σπουδαίο βιβλίο http://thepiratebay.org/torrent/5793272/Suppressed_Inventions στο έδαφος του καπιταλισμού για κάθε μία επαναστατική ιδέα που κατάφερε να γίνει κοινός τόπος υπάρχει άλλη μία που λογοκρίθηκε για εξουσιαστικούς ή/και κερδοσκοπικούς λόγους .
Επομένως θα χρειαστεί να αναστήσουμε πολλές τέτοιες επιστημονικές ιδέες (μία από αυτές είναι η Βιοφυσική του Βίλχελμ Ράιχ) και να απελευθερώσουμε την επιστήμη από τα δεσμά του κέρδους και της εξουσίας προκειμένου αυτή να γίνει υπηρέτης και οδηγός του ανθρώπου και όχι δυνάστης του…}
Κι όμως…Παρά τις διαδοχικές επαναστάσεις στην μηχανική, στην ηλεκτρονική, στην αυτοματοποίηση και στην μετάδοση πληροφορίας, εξακολουθεί να κυριαρχεί η βλακεία, η άγνοια, η ενασχόληση με ρουτινιάρικες ή/και βλαβερές εργασίες που σκοπό τους έχουν μόνο να διασφαλίσουν την κυκλοφορία και την προστασία του χρήματος.
ΠΙΚΡΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΑΒΟΥΡΑ ΧΙΛΙΕΤΙΩΝ ΤΑΞΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ…
Ο μέσος άνθρωπος εδώ και παγκόσμια είναι ακόμη ανίκανος να σκεφτεί ανεξάρτητα και για τον εαυτό του χωρίς να αναμασά άκριτα και παθητικά αμφίβολη διανοητική τροφή άλλων.
Ο μέσος άνθρωπος φαίνεται αθεράπευτα να τέρπεται από το επουσιώδες είτε αυτό είναι γελοία θεάματα είτε κακοήθη κουτσομπολιά και να το βάζει στα πόδια μπροστά στα ουσιώδη που αφορούν την Ζωή του και της λειτουργίες της.
Ο μέσος άνθρωπος φαίνεται ακόμη δομικά ανίκανος να αναλάβει κοινωνικές ευθύνες και να υπερασπιστεί την ίδια την ελευθερία του και αναζητά σωτήρες που θα τον σώσουν από τον ίδιο του τον εαυτό.
Ο μέσος άνθρωπος ελκύεται από την πορνογραφία που απομιμείται βάναυσα και μηχανικά την φυσική ένωση και ταυτόχρονα νιώθει ανίκανος να παραδοθεί ηδονικά στην αμοιβαία ολοκλήρωση αλλά και να δοθεί συναισθηματικά στον σύντροφο του.
Ο μέσος άνθρωπος αναζητά χαιρέκακα αυτά που τον χωρίζουν ανούσια και επιφανειακά από τον διπλανό του και αποστρέφεται τα ουσιαστικά που τον ενώνουν.
Ο μέσος άνθρωπος αγαπά όταν πρέπει να μισεί, μισεί όταν πρέπει να αγαπά, είναι καχύποπτος όταν πρέπει να δείξει εμπιστοσύνη και δείχνει εμπιστοσύνη όταν πρέπει να είναι καχύποπτος και εσωτερικά νιώθει μίζερα και ανήμπορα να καθορίσει το οτιδήποτε.
Ο μέσος άνθρωπος φαντάζεται μυστικιστικά ότι είναι κάτι μεγαλύτερο από αυτό που μπορεί να είναι και λειτουργεί ως πολύ μικρότερος από αυτό που μπορεί να είναι.
Ο μέσος άνθρωπος βολεύεται σε προκαθορισμένους ρόλους που του αφαιρούν κάθε αίσθηση πρωτοβουλίας και αυθεντικής δράσης και υποτάσσεται σε κοινωνικούς κανόνες που είναι βουτηγμένοι στην αντιζωικότητα και στον παραλογισμό.
Αυτή η πραγματικότητα μάς είναι κληρονομημένη εδώ και χιλιάδες χρόνια και καμιά τεχνική επανάσταση δεν την άλλαξε.
Τότε;
Προς τι η αισιοδοξία και τα καλέσματα για δράση;
Δεν είμαστε μήπως καταδικασμένοι να ζήσουμε εκ νέου την ανθρώπινη αθλιότητα όσες ιστορικές ανατροπές κι αν γίνουν;
ΚΙ ΟΜΩΣ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΕΠΙΜΕΝΕΙ, ΤΩΡΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ!
Υπάρχουν κάποια νέα δεδομένα που μας επιτρέπουν την αισιοδοξία.
Μετά το παγκόσμιο νεολαιίστικο ξέσπασμα της δεκαετίας του 60 άρχισε δειλά να βγαίνει στο προσκήνιο ένα νέο είδος ανθρώπου ασύγκριτα πιο ελεύθερο και ανεξάρτητο από αυτό που προϋπήρχε, απρόθυμο να υποταχθεί σε φθαρμένα δόγματα και προκαθορισμένους ρόλους και πιο ανοικτΌ να επαναδιεκδικήσει την χαμένη ή μπλοκαρισμένη φυσικότητα του.Στην Ελλάδα είδαμε τόσο στην εξέγερση του Δεκέμβρη όσο και σε αυτήν της 5 Μάη, μια κρίσιμη μάζα ανθρώπων που μακριά από καθοδηγήσεις ήταν αποφασισμένη να γράψει αυτόβουλα την δική της ιστορία.
Μια μάζα ανθρώπων που δεν θέλει να εξαγοραστεί, δεν επιθυμεί να καπελωθεί, δεν υποτάσσεται σε ιεραρχίες και δεν δέχεται διαταγές.
Μια μάζα ανθρώπων που διψά για γνήσια ανθρώπινη επαφή, έχει περιέργια για πραγματική γνώση και θάρρος για συγκρουσιακή δράση.
Μια μάζα που είναι ικανή να πάρει πρωτοβουλίες, που δεν φοβάται αλήθειες που φλέγεται για τον φυσικό έρωτα και που μπορεί και θέλει να σκεφτεί για τον εαυτό της.
Μια μάζα που αναρωτιέται κατά πόσο η καθημερινότητα της, οι βαθύτερες έξεις, ενορμήσεις και πάθη της εναρμονίζονται με τις κοινωνικές επιδιώξεις και πιστεύω της.
Παραμένει ως τέτοια μειοψηφική και βασανίζεται και αυτή από τις δικές της αντιφάσεις, αστοχίες και ασυνέπειες της.
Ζώντας πλάι στην πολυ μεγαλύτερη μάζα των ανθρωπάκων δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Κι άλλωστε όσοι την συναποτελούν δεν είναι μεταξύ τους συντονισμένοι και ενωμένοι παρά διασκορπισμένοι και σχετικά απομονωμένοι.
Σε αυτό όμως το σύνολο ανθρώπων βρίσκεται σήμερα το βάρος της ευθύνης για να ξεσηκώσει τους υπόλοιπους.
Όχι για να δράσει ως πεφωτισμένη πρωτοπορία που θα αποφασίσει για τους υπολοιπους, αλλά για να ανοίξει δρόμους και να δώσει έμπνευση σε αυτούς που είναι εγκλωβισμένοι στην ακαμψία της μικρότητας τους.
Να αντιτάξει στο :”ποιος είμαι εγώ για να αλλάξω τον κόσμο, άλλοι πάντα αποφασίζουν” ή ακόμη χειρότερα στο “δεν πανε να πνιγούν ολοι, θα βρω την άκρη με την λαμογια και την ρουφιανιά μου”, την φυσική αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη, το πνεύμα πρωτοβουλίας και θάρρους.
Το σύνολο των ανθρώπων που έχει την ικανότητα να δρα ορθολογικά και αλληλέγγυα επανακαλύπτοντας όλα τα βάθη και της δυνατότητες της ανθρώπινης φύσης υπάρχει ευτυχώς παγκόσμια και σε διαφορετικές αναλογίες σε κάθε χώρα.
Η Ελλάδα δεν πρωτοπορεί στην δύναμη αυτού του συνόλου αλλά ξεχωρίζει όντας στο μάτι του κυκλώνα για τις αυξημένες ευθύνες και ευκαιρίες που έχει εδώ αυτό το σύνολο.
ΟΛΟΙ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ!
Από κει και πέρα η ευθύνη της απόφασης ανήκει σε όλους και στον καθένα χωριστάΕίτε ανεύθυνος, είτε υπεύθυνος, είτε δειλός είτε θαρραλέος, είτε συνειδητοποιημένος είτε ασυνείδητος,ο καθένας θα κριθεί για την απόφαση που θα πάρει αυτόν τον μήνα.
Και η απόφαση του καθένα θα καθορίσει στο μέτρο της και στην βαρύτητα της τις εξελίξεις που θα έρθουν.
Κανείς όμως όπου κι αν βρίσκεται ό,τι κι αν κάνει δεν θα μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν είχε ευθύνες για αυτά που ήρθαν.
Ο καθένας κατέχει μια τεράστια δύναμη για να καθορίσει τα γεγονότα είτε με την συμμετοχή του είτε με την απουσία του.
Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι από πάνω που έχουν επιδοθεί με μανία στο σπορ της εξουδετέρωσης της λαϊκής οργής. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ…Επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς δεν μπορεί να υπάρξει ούτε θα έπρεπε να είναι επιθυμητό κάτι τέτοιο.
Το βασίλειο της μικρολαμογειάς, της ενδημικής διαφθοράς, της περιρρέουσας κοινωνικής ανευθυνότητας, της υποδούλωσης σε κομματικά φέουδα ας πάει στον αγύριστο!
Μπροστά μας έχουμε την προοπτική είτε να δεχτούμε ένα νέο καθεστώς 1000 φορές χειρότερο και πιο ανάλγητο από το προηγούμενο είτε να φέρουμε ένα άλλο 1000 φορές πιο όμορφο και δίκαιο.Με όλους τους διχασμούς που θέλει να φέρει η πολιτική πανούκλα, με όλες τις ανούσιες εκλογολογίες που θέλουν να μας παγιδέψουν σε κάλπικες κάλπες και να δημιουργήσουν αυταπάτες για μαγικά εκλογοχαρτάκια που αλλάζουν καθεστώτα
και κυρίως με όλα τα οργανωμένα σχέδια των ισχυρών να τρομοκρατήσουν και να επιβάλουν γύψους στημένων μονόδρομων οι ευκαιρίες είναι μπροστά μας,η μάχη έχει ήδη ξεκινήσει… ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΤΟ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ;Πολλοί ισχυρίζονται ότι είναι ανούσιο και ανεπαρκές να κατέβει ο κόσμος στους δρόμους αν δεν είναι συνειδητοποιημένος για αυτά που θελει να φέρει.
Κάποιοι βλέπουν ακόμη χειρότερα με φόβο έναν λαϊκό ξεσηκωμό με την θεωρία ότι θα φέρει ένα ακόμη πιο κατασταλτικό κράτος και μια ακόμη πιο συντηρητική κοινωνία.
Οι αντιρρήσεις είναι θεμιτές και μπορεί να δικαιωθούν
Αλλά ας μην ξεχνάμε το βασικότερο.
Ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμιά κοινωνική αλλαγή αν ο κόσμος δεν κατέβει σύσσωμος στον δρόμο.
Ότι για να πάρει ο κόσμος την ζωή στα χέρια του, να καταλάβει και να ορίσει εκ νέου τους εργασιακούς του χώρους και τις ίδιες τις γειτονιές του, να παρασυρθεί στα κύματα της άμεσης δημοκρατίας και των συνελεύσεων προαπαιτείται η αποφασισμένη και θαρραλέα κάθοδος του στους δρόμους των τσιμεντουπόλεων.
Η αναμέτρηση με τις κατασταλτικές δυνάμεις είναι αναπόφευκτη και ένας άλλος αναγκαίος όρος για να συντρίψει τους φόβους του μπροστά στην εξουσία και για να αποκτήσει αυτοπεποίθηση για τις δικές του δυνάμεις.
Τα πράγματα δεν είναι εύκολα και τα ρίσκα είναι μεγάλα.
Εμπνέει το γεγονός ότι αυτή η μάχη δεν αφορά μόνο αυτήν την χώρα αλλά ολάκερη την ευρώπη και σε ένα άλλο επίπεδο και ολάκερη την υφήλιο.
Τις τελευταίες βδομάδες άλλωστε ζούμε έναν τρομερό ξεσηκωμό εργατών και πληβείων ενάντια σε μεροκάματα πείνας και εξοντωτικές ακρίβειες, ξεσηκωμός που έχει αγκαλιάσει όλο τον τρίτο κόσμο. Από την Νότια Αφρική και την Μοζαμβίκη ως το Βιετνάμ και την Κίνα.
Αυτός ο κόσμος που επιτέλους δείχνει διαθέσεις να σπάσει τις αλυσίδες του και να πάψει να είναι ένα παθητικό αντικείμενο εκμετάλλευσης που το ξεζουμίζουν μέχρι θανάτου, θα χαρεί και θα πάρει κουράγια από έναν γνήσιο Ελληνικό ξεσηκωμό που θα προτάξει πανανθρώπινες αξίες.
Τα ίδια τα γεγονότα εδώ έχουν προκαλέσει παγκόσμιο ενδιαφέρον εδώ και μήνες…
Αν από την άλλη,αυτός ο λαός αποδειχτεί λίγος και αθεράπευτα δειλός για να συντρίψει την επελαύνουσα παγκόσμια χούντα που του έκατσε στον σβέρκο από τις 6 Μάη. τότε άλλοι λαοί θα αναλάβουν αυτό το βάρος και δεν θα τελειώσει εδώ η ιστορία. ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ…Όμως πριν καταφύγουμε σε τέτοιες κρίσεις έχουμε μπροστά μας απτές και συγκεκριμένες ιστορικές μάχες.Δύο ημερομηνίες δίνουν τον τόνο χωρις να εξανλτλείται σε αυτές το δυναμικό του Σεπτέμβρη.
Η πρώτη είναι η 11 Σεπτέμβρη και η μάχη της ΔΕΘ. Η δεύτερη είναι η 29 Σεπτέμβρη και η πανευρωπαϊκή γενική απεργία.
Την πιο αποφασιστική σημασία έχει η 29 Σεπτέμβρη που σηματοδοτεί την αυλαία του Σεπτέμβρη.
Αλλά πιο κρίσιμη είναι η 11 Σεπτέμβρη καθώς η επιτυχία ή η αποτυχία της κινητοποίησης και της σύγκρουσης θα διαμορφώσει το κλίμα και τις προσδοκίες για την 29 Σεπτέμβρη.
Μια μαζική συγκρουσιακή 11 Σεπτέμβρη είναι η καλύτερη παρακαταθηκη για αυτά που θα έρθουν στις 29.
Το κράτος ετοιμάζεται για εκείνη την μέρα να εξαπολύσει την Χούντα του στους δρόμους και έχει προαναγγείλει προληπτικές συλλήψεις και μαζική παρουσία ταγματασφαλιτών που θα εκφοβίσουν και θα καταστείλουν.
Όσοι θα ανέβουν Θεσσαλονίκη θα πρέπει να είναι έτοιμοι για όλα και αποφασισμένοι για πολλά.
Εδώ ο καθένας θα δείξει πόσο αντιστασιακός και ανυπότακτος είναι.
Πόσο μίλαγε για τον Σεπτέμβρη γιατί πίστευε πραγματικά σε αυτόν ή τον χρησιμοποιούσε σαν βολικό άλλοθι για την καλοκαιρινή του αδράνεια.
Πόσο είναι διατεθειμένος να αγωνιστεί σε δύσκολες συνθήκες και να παρακινήσει και άλλους να κάνουν το ίδιο και πόσο η αγωνιστικότητα του εξαντλείται σε εύκολα λόγια και κορώνες που δεν τον μετακινούν από τον καναπέ του.
Η 11 Σεπτέμβρη βέβαια δεν θα μπορούσε να μαζέψει τον κόσμο που μπορεί να κατέβει στις 29 και ούτε θα ήταν εφικτό κάτι τέτοιο σε οποιεσδήποτε συνθήκες.Ο ρόλος της παραμένει κρίσιμος αλλά πάντα προπαρασκευαστικός.Μια πρώτη αναμέτρηση δυνάμεων πριν το μεγάλο ραντεβού για τις 29.
Ακριβώς για αυτό όμως προσφέρεται ως γεγονός για τους πιο συνειδητοποιημένους και θαρραλέους.
Και μέσα στις πολωμένες συνθήκες που ζούμε δεν αποκλείεται να φέρει ακόμη μεγαλύτερα αποτελέσματα αν την πάρουν σοβαρά αυτοί και αυτές που είναι και συνειδητοποιημένοι και θαρραλέοι.
Η ώρα της απόφασης έφτασε.
Οι δικαιολογίες και τα άλλοθι αδράνειας τελείωσαν.
Εσύ θα καθορίσεις αυτά που θα έρθουν.
Όλα είναι ανοικτά για το καλύτερο και το χειρότερο και τα κλειδιά τα κρατάς εσύ.
Αν όλα πάνε όπως θέλουν οι λίγοι ισχυροί εξαιτίας της δικής σου λιγοψυχιάς και απάθειας τότε θα παγιωθεί για μεγάλο διάστημα η κοινωνική φρίκη και απόγνωση με απρόβλεπτες αρνητικές συνέπειες για τις ζωές όλων γύρω σου.
Δεν ξέρω για σένα αλλά εγώ προσωπικά είμαι αισιόδοξος και αποφασισμένος όσο ποτέ.
Σε τελική ανάλυση υπόλογοι δεν είμαστε μόνο στους εαυτούς μας αλλά κυρίως στα παιδιά μας…
παρόλο που πιστεύω ότι πράγματι σε όσα αναπτύσσουν για το παρόν σαπισμένο σύστημα έχουν δίκαιο και μόνο με κοινωνικό αγώνα έξω από τα κόμματα,με την βάση,αλλά με την ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ στον δρόμο(και όχι με ατομικές εκτελέσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται άνετα ως προβοκάτσια από το σύστημα) μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα.
Μυστηριώδης επιστολή έφτασε στα γραφεία της «Ε» και όταν ανοίχτηκε από τη γραμματέα του διευθυντή, στον οποίο απευθυνόταν, έδινε μια εκδοχή για τη βομβιστική ενέργεια στο γραφείο του υπουργού Προστασίας του Πολίτη με φάκελο-βόμβα. Ως αποστολέας φέρεται ο «Θανάσης Κλάρας» (σ.σ. το όνομα του Αρη Βελουχιώτη), με διεύθυνση κατοικίας «Αγωνιστών 40, Αθήνα» και ένα εκτυπωμένο κόκκινο αστέρι στο κλείσιμο του λευκού -μικρού μεγέθους- φακέλου.
Ο φάκελος περιείχε τέσσερις σελίδες μεγέθους Α4, εκ των οποίων η τέταρτη φέρει εκτυπωμένο αστέρι με την κεφαλή του Ρήγα Φεραίου στο εσωτερικό του και τη σημείωση στο τέλος της σελίδας: «Η γνωστοποίηση του ονόματος της νεοσύστατης οργάνωσής μας θα γίνει στα επόμενα χτυπήματα», ενώ περιλαμβάνονται και η ρήση του Ρήγα «Οποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά» και το σύνθημα «Αγώνας μέχρι τη νίκη».
Η επιστολή, παρ’ ότι έφτασε με τον ταχυδρομικό σάκο κατά τις 10.30 το πρωί, όπως λένε οι υπάλληλοι της εφημερίδας, δεν έφερε σφραγίδα ταχυδρομείου, παρά μόνον είχε επικολλημένα δύο γραμματόσημα.
Οπως προκύπτει από την ανάγνωση του πρώτου μέρους της επιστολής, στο οποίο αναλύονται το επιχειρησιακό σκέλος της αποστολής της βόμβας-παγίδα και το κόλπο που χρησιμοποιήθηκε για να προωθηθεί ο φάκελος στο γραφείο του Μ. Χρυσοχοΐδη, ο επιστολογράφος εμφανίζεται να έχει γνώση δεδομένων που μόνο δύο πλευρές μπορούν εξ αντικειμένου να γνωρίζουν: ή οι φυσικοί αυτουργοί ή οι παράγοντες που συμμετείχαν στις έρευνες. Ιδιαίτερα τονίζεται το προκαταρκτικό σημείωμα-παγίδα που αναφέρουν ότι ήταν επικολλημένο εσωτερικά του φακέλου και ήταν το δόλωμα που απέτρεψε τους υπαλλήλους του πολιτικού γραφείου να ανοίξουν το εσωτερικό ντοσιέ και να προωθήσουν το περιεχόμενό του κατευθείαν στο υπουργικό γραφείο και μάλιστα χωρίς να το ακτινοσκοπήσουν για να μην αλλοιωθούν οι μαγνητοφωνημένες -δήθεν- συνομιλίες που περιελάμβανε ο φάκελος.
Πέραν των επιχειρησιακών δεδομένων που παρατίθενται με λεπτομέρειες, επιχειρείται μια ανάλυση της τρέχουσας πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής πραγματικότητας και διατυπώνονται απειλές προς τους εκπροσώπους του πολιτικού, οικονομικού και μιντιακού συστήματος και γενικότερα προς όλους τους φιλο-συστημικούς, όπως αναφέρει.
Οι επιχειρησιακές λεπτομέρειες που δίνονται δεν επιβεβαιώνονται από αρμόδιους αστυνομικούς παράγοντες. Ούτε σε ό,τι αφορά το εκρηκτικό (ποσότητα, είδος) ούτε την μπαταρία. Για το επίμαχο εσωτερικό σημείωμα οι ίδιοι παράγοντες αναφέρουν ότι δεν βρέθηκε, αλλά δεν αποκλείουν να υπήρχε κάτι και να καταστράφηκε με την έκρηξη.
Η επιστολή
«Οταν η κυβέρνηση παραβιάζει τα δικαιώματα του λαού, η ένοπλη εξέγερση είναι είτε για ολόκληρο το λαό είτε για οποιοδήποτε τμήμα του, το πιο ιερό και το πιο απαραίτητο καθήκον του».
Ο Παπανδρέου μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, αναίρεσε όλες τις φιλολαϊκές προεκλογικές του υποσχέσεις που έφεραν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, και με πρόσχημα τις λανθασμένες πολιτικές επιλογές των προκατόχων του, ξεκίνησε να κλιμακώνει την αντεργατική του πολιτική. Υπακούοντας πλήρως στις απαιτήσεις του εγχώριου κεφαλαίου, της Ε.Ε., της ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας και του ΔΝΤ, κατεδάφισε τις τελευταίες κολόνες του κοινωνικού κράτους, στέλνοντας στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τα κεκτημένα δεκαετιών, που είχαν κατακτηθεί μέσα από αιματηρούς αγώνες. Εξασφαλίζοντας πρωτίστως τη συναίνεση όλων των καθεστωτικών πολιτικών σχηματισμών, καταστρατήγησε τα εργασιακά δικαιώματα και μετατόπισε το βάρος της καπιταλιστικής κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων, προωθώντας τις ανεξέλεγκτες απολύσεις και τις μειώσεις μισθών, ώστε οι επιχειρήσεις τους να γίνουν πιο ανταγωνιστικές, αυξάνοντας τη δυναμική και τα κέρδη τους. Την ίδια στιγμή που οι μισθοί πέφτουν σε τριτοκοσμικά επίπεδα, μετατρέποντας τη γενιά των 700 ευρώ σε γενιά των 500 και καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, η κυβέρνηση εντείνει ακόμα περισσότερο την αντιλαϊκή όσο και αλαζονική της πολιτική, εκχωρώντας κονδύλιο ύψους 10 δισ. ευρώ απ’ τα δάνεια που έχει λάβει απ’ το ΔΝΤ και την Ε.Ε., για την ενίσχυση της κεφαλαιακής επάρκειας των κερδοφόρων κατά τα άλλα τραπεζών. Η βίαιη περικοπή των ονομαστικών μισθών, των συντάξιμων αποδοχών και γενικότερα των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων που προετοίμασαν ο Λοβέρδος και ο Παπακωνσταντίνου, κατ’ εντολή της τρόικα, ακυρώνουν στη πράξη το ίδιο το περιεχόμενο της αστικής δημοκρατίας. Η πραξικοπηματική τροπολογία, που παρέχει τη δυνατότητα στον υπουργό Οικονομικών να υπογράφει κάθε μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνία ή σύμβαση δανεισμού, με τους υπερεθνικούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, παρακάμπτοντας ουσιαστικά το κοινοβούλιο, βάζει οριστικά την ταφόπλακα στην αξιοπιστία των κομμάτων και στις κοινοβουλευτικές αυταπάτες που επικαλούνται.
Η εμπορευματοποίηση της υγείας, η αύξηση των φόρων και του πληθωρισμού, καθώς και η ακρίβεια που κάνει την επιβίωση δύσκολη αν όχι αδύνατη, εντείνει επιπλέον την ανασφάλεια και τον τρόμο για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Η δικαιολογία που επικαλείται η κυβέρνηση και οι καθεστωτικές δυνάμεις, ότι μόνο έτσι θα υπάρχει ανάκαμψη της οικονομίας και έξοδος από την κρίση, είναι εντελώς πλασματική και ανιστόρητη, καθώς ιστορικά έχει αποδειχτεί ότι ο καπιταλισμός ισχυροποιείται μέσα από τις κρίσεις του. Τα νέα μέτρα λιτότητας που εφαρμόζονται σε αρκετές χώρες της ευρωζώνης, αφενός δεν μπορούν να λύσουν τη διαφορά της ανταγωνιστικότητας ανάμεσα στις προηγμένες χώρες του πλούσιου βορρά και τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες του νότου, αντίθετα αυξάνουν την ύφεση, την ανεργία και συνεπώς το χρέος.
Η νέα αυτή πραγματικότητα δεν παρέχει στο σύνολο της κοινωνίας καμία διασφάλιση για το μέλλον, αντίθετα την εξαναγκάζει να δουλεύει εφόρου ζωής. Εξισώνοντας τα όρια ηλικίας, σε άντρες και γυναίκες, ώστε να αποκτήσουν το πολυπόθητο δικαίωμα της πλήρους σύνταξης, θα πρέπει να είναι παραγωγικοί για 40 συναπτά έτη. Αν σε αυτό το σκηνικό τρόμου προστεθούν και οι στρατιές των ανέργων, που ανέρχονται περίπου στο 1.000.000 και αναμένονται μέσα στο 2010 να φτάσουν το 30% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού και την ανασφάλιστη εργασία που είναι ο κανόνας για τους νέους εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς ότι το μέλλον που μας επιφυλάσσουν είναι δυσοίωνο.
Η κυβέρνηση για να προασπίσει τα προνόμια της εγχώριας οικονομικής ολιγαρχίας, φτάνει στα όρια της γελοιότητας, με το να επικαλείται εθνικούς και πατριωτικούς λόγους, ώστε να κάμψει την οργή των εργαζομένων, και γενικότερα των μη προνομιούχων κοινωνικών ομάδων. Εχοντας γνώση της δομής και της δυναμικής του εκφυλισμένου και πολύ διασπασμένου εργατικού κινήματος, που απέχει πολύ απ’ το να είναι απειλητικό, αντλεί δύναμη απ’ την αδυναμία του, και κλιμακώνει ανάλογα τις επιθέσεις της. Σημαντική ευθύνη για τη διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης, έχει αφενός η έμμισθη συνδικαλιστική ηγεσία της καθεστωτικής αριστεράς, καθώς και οι διάφοροι κρατικοδίαιτοι νταβατζήδες (βλ. Παναγόπουλο – Παπασπύρο) που προωθούν σύσσωμοι την ταξική συνεργασία. Στην προοπτική μιας πολιτικής καριέρας, είναι πρόθυμοι να ξεπουλήσουν τα πάντα, θέτοντας στην υπηρεσία του αστικού πολιτικού συστήματος τόσο τους φανερούς, όσο και τους κρυφούς μηχανισμούς χειραγώγησης των εργαζομένων. Οσο για την επιχειρηματολογία που χρησιμοποιούν αυτοί οι «κύριοι» για να «αντισταθούν» στα βίαια και αντικοινωνικά βάρβαρα μέτρα, που ανατρέπουν τις κατακτήσεις μιας ζωής, θα τους υπενθυμίσουμε πως σκυλί που γαυγίζει δε δαγκώνει, και ειδικά όταν είναι χορτάτο. Γλύφει απλά το χέρι που το ταΐζει.
Με το κράτος να δείχνει ήδη τις διαθέσεις του, θέτοντας ζήτημα νομιμότητας, ακόμα και για ανώδυνες για το καθεστώς απεργιακές κινητοποιήσεις, τα κοινωνικά κομμάτια που αντιστέκονται και αμφισβητούν έμπρακτα και δυναμικά την αντιλαϊκή επέλαση του κεφαλαίου, τα περιμένει αναπόφευκτα η κρατική βία και η σκληρή καταστολή.
Εχοντας δει τα έντονα δείγματα γραφής του σημερινού υπουργού δημόσιας τάξης, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, προς γνώση και συμμόρφωση, το πρωί της Δευτέρας 21 Ιουνίου ταχυδρομήσαμε το δέμα βόμβα προς το πολιτικό του γραφείο με παραλήπτη τον ίδιο. Το δέμα βόμβα αποτελείτο από ένα κίτρινο ταχυδρομικό φάκελο Α3 (εξωτερικά χάρτινο εσωτερικά κυψελοειδές νάιλον), που εμπεριείχε ένα πλαστικό σκληρό φάκελο, τύπου κλειστού ντοσιέ. Στην εξωτερική και επάνω πλευρά του εσώκλειστου φακέλου υπήρχε μια λευκή κόλλα Α4, όπου αναγράφονταν τα εξής:
Κύριε υπουργέ
Με δεδομένη την εντιμότητά σας, και με προσωπικό κριτήριο την εμπιστοσύνη, και την εκτίμηση που έχω στο πρόσωπό σας, έλαβα την απόφαση να σας αποστείλω δείγμα σημαντικών εγγράφων, και απομαγνητοφωνημένων συνομιλιών που αφορούν άμεσα την υπόθεση Siemens. Σας γνωστοποιώ πως πληθώρα ανάλογου υλικού βρίσκεται στην κατοχή μου. Η σύζυγός μου Μάρθα και ο δικηγόρος μου Ι. Μαρκουλάκος είναι ενήμεροι και θα διαχειριστούν την υπόθεση, εφόσον υπάρξει το ανάλογο ενδιαφέρον από πλευρά σας.
Μετά τιμής
Καραβέλας Χρήστος
Σε ολόκληρο το εσωτερικό του σκληρού πλαστικού φακέλου, τοποθετήσαμε ειδικό αφρώδες αντικραδασμικό υλικό, όπου ενσωματώθηκαν δύο κομμάτια (150 γραμμαρίων έκαστο) ισχυρού εκρηκτικού κατεδάφισης, με υψηλή ταχύτητα εκρήξεως. Στο κάθε κομμάτι τοποθετήθηκε και από ένας πυροκροτητής που ήτανε συνδεδεμένος με τους πόλους μιας μπαταρίας energizer 9 βολτ. Ο μηχανισμός πυροδότησης ήτανε αυτοσχέδιος, δικής μας κατασκευής, ειδικά διαμορφωμένος για να πληροί τα υψηλότερα στάνταρ ασφαλείας που εμείς θέταμε για τέτοιου είδους αποστολή και στόχο. Ο συγκεκριμένος πυροδοτικός μηχανισμός ήταν ανέφικτο να εκραγεί ανοίγοντας τον εξωτερικό φάκελο, και αδύνατον να πυροδοτηθεί εάν δεν ανοιγόταν με συγκεκριμένο τρόπο ο εσωτερικός σκληρός φάκελος, και αυτό γιατί το ελατήριο επαναφοράς ήταν ασφαλισμένο σε ειδικά κατασκευασμένο κουμπί του φακέλου. Τα αρχικά σενάρια για την αποστολή του ήτανε τρία. Πρώτον να σταλθεί στο σπίτι του υπουργού στην Καλλιθέα όπου διαμένει με τη νέα του σύζυγο. Αυτό το σενάριο αποκλείστηκε για ευνόητους λόγους. Το δεύτερο προέβλεπε να σταλθεί στο υπουργείο προστασίας του πολίτη, αλλά και αυτό αποκλείστηκε γιατί γνωρίζαμε την ύπαρξη των μηχανημάτων ελέγχου x-ray που διαθέτει το υπουργείο. Ακόμη και αν κατασκευάζαμε μη ανιχνεύσιμη βόμβα, ο κίνδυνος να ανοιχτεί από κάποιον ανταγωνιστή του υπουργού (προς γνώση του περιεχομένου) ήτανε μεγάλος.
Τελικά αποφασίσαμε να σταλθεί ως δούρειος ίππος στο πολιτικό του γραφείο, και αυτό γιατί, φτάνοντας στον προορισμό του, ήταν πιθανόν να ανοιχτεί ο εξωτερικός φάκελος από τη/το γραμματέα του. Διαβάζοντας όμως την επιστολή που ήταν κολλημένη επάνω στον εσωτερικό φάκελο, ήταν απολύτως βέβαιο πως θα τηλεφωνούσε στον υπουργό, δίχως να τον ανοίξει. Εάν δεν πήγαινε ο ίδιος, στο πολιτικό του γραφείο να δει το περιεχόμενο του φακέλου, είχαμε βάσιμες ελπίδες πως θα έδινε διαταγή να μεταφερθεί στο γραφείο του υπουργείου χωρίς τον απαραίτητο έλεγχο, καθώς δεν ήταν γνωστό σε τι μορφή ήταν οι απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες, υπήρχε κίνδυνος καταστροφής του υλικού απ’ το μηχάνημα x-ray. Ετσι θα καταφέρναμε δύο πλήγματα, να αποσύρουμε ένα εκλεγμένο πολιτικό που φόρεσε τη στολή του σερίφη, και ένα κέραιο χτύπημα στο άνδρο καταστολής του κράτους. Η περιέργεια του «έμπιστου» υπασπιστή, μας χάλασε τα σχέδια όταν αποφάσισε να ρίξει μια ματιά στο περιεχόμενο του φακέλου, πριν το πάει στο γραφείο του υπουργού «μεταξύ κατεργαρέων…». Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει απ’ το ότι ο υπασπιστής, έδιωξε όλους τους άλλους που ήταν στο γραφείο του για να μην αντιληφθούν αυτή του την κίνηση. Εκτός αν ο Μ.Χ. υποψιάστηκε πως κάτι μπορεί να συμβαίνει και καλού κακού εξουσιοδότησε τον υπασπιστή του να τον ανοίξει, και να πάει στο γραφείο του μόνο το περιεχόμενο του φακέλου. Δεν θέλουμε να πιστέψουμε πως ο υπουργός προστασίας του πολίτη είναι τόσο άνανδρος και δόλιος. Ενα είναι ξεκάθαρο, η απόφαση το δέμα να μεταφερθεί χωρίς να περάσει από έλεγχο στο υπουργικό του γραφείο είναι του υπουργού, και φέρει ακέραια την ευθύνη. Παρ’ όλα αυτά λίγη ώρα μετά την έκρηξη, είδαμε έκπληκτοι στην τηλεόραση, τον κάτωχρο υπουργό σε κατάσταση παραφροσύνης, να διαμηνύει προς πάσα κατεύθυνση πως δεν θα τα παρατήσει και θα φτάσει ως το τέλος. Τόσο το καλύτερο για εμάς κ. υπουργέ. Ειλικρινά χαιρετίζουμε τη γενναία αυτή σας απόφαση και σας διαμηνύουμε κατηγορηματικά πως στο τέλος που οραματίζεστε δεν θα είστε μόνος. Εμείς θα είμαστε δίπλα σας για να σας ευχηθούμε καλό κατευόδιο. Δεν χάνουμε τέτοια γλέντια!
Δεν υπάρχει Ελληνας πολίτης που να μην αντιλαμβάνεται το λόγο για το οποίο προβήκαμε στην συγκεκριμένη βομβιστική ενέργεια. Ο Χρυσοχοΐδης είναι ο στυγνότερος εξουσιαστής που εμφανίστηκε μεταπολιτευτικά, μανιακός διώκτης των αγωνιζόμενων ανθρώπων και της ελευθερίας αυτής κάθε αυτής. Αδίστακτος στη χρήση κατασταλτικής δολοφονικής βίας, χαμαιλέοντας του πολιτικού καμουφλάζ, χωρίς δείγμα πολιτικής ή φιλοσοφικής σκέψης, και η δημοκρατική προβιά του πάει γάντι. Ολα αυτά τον καθιστούν τον ιδανικότερο άνθρωπο, στο σημαντικότερο πόστο, την κρισιμότερη περίοδο για τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Είναι αυτός που επέλεξε η πολιτικοοικονομική ελίτ, να αποκρούσει την οργή του κόσμου που παρακολουθεί άναυδος το εύρος της διαφθοράς, της χυδαιότητας και της αναισθησίας του πολιτικού συστήματος.
Το Λύκο το βλέπουμε, τα ίχνη του ψάχνουμε λέει ο θυμόσοφος λαός μας
Συμφωνούμε, και δεν θα φλυαρήσουμε ούτε στο λόγο ούτε στις πράξεις. Απευθυνόμαστε σε όλους εκείνους, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνέβαλαν στο να βρεθεί ο λαός στη δίνη της ανέχειας, και δίχως ίχνος ντροπής, πέταξαν τα όνειρα του στο καιάδα του Δ.Ν.Τ. Προς εσάς τους πολιτικούς, που υφαρπάζεται δεκαετίες τώρα την ψήφο του ανυποψίαστου πολίτη, και την μετατρέπετε αυθαίρετα σε προσωπικό εξουσιαστικό μέσο ισχύς και πλουτισμού, σας γνωστοποιούμε ότι είστε στόχος. Προς εσάς τους μεγαλοπαράγοντες της οικονομικής ζωής, που πρωταρχικό μέλημα σας ήταν και παραμένει το ασύδοτο κέρδος, η αλλοτρίωση και ο έλεγχος του πολιτικού συστήματος, διά μέσου του χρηματισμού και της διαπλοκής, σας γνωστοποιούμε ότι είστε στόχος. Προς εσάς που ελέγχεται τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και κατ’ επέκταση τη σκέψη του πολίτη (Καναλάρχες, μεγαλοεκδότες και μεγαλοδημοσιογράφους) εσείς και εάν είστε στόχος. Σε όλους εσάς τους, φιλοσυστημικούς μεγαλοσυνδικαλιστές, δικαστικούς λειτουργούς, μεγαλοδικηγόρους, μεγαλογιατρούς και κάθε τι μεγαλόσχημο, σας παρακολουθούμε και είστε στόχος. Εγκαταλείψτε το καράβι ομαλά όσο είναι καιρός. Παραδώστε το τιμόνι στο λαό και ας αποφασίσει εκείνος για την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει. Στην περίπτωση που υψώσετε τα γνωστά κάλπικα λάβαρα ασφάλειας, σταθερότητας, και δημοκρατίας, ταμπουρωμένοι πίσω από ανθρώπινα φράγματα ανίδεων αστυνομικών, που δεν μαντεύουν ποια βρώμικα χέρια τους ταΐζουν, καθιστώντας τους αναχώματα για την εκτόνωση του οστικού κύματος που προορίζετε για εσάς, θα έχετε και την απόλυτη ευθύνη των πράξεων σας.
Απευθυνόμαστε στο λαό και ειδικότερα στους νέους ανθρώπους. Το σημερινό μας πολίτευμα είναι μια οδυνηρή φάρσα, που οργανώθηκε, στήθηκε, και στηρίχτηκε, από νοσηρά μυαλά σαλεμένων νεοσοφιστών, που εκμαυλίζοντας τα πλήθη, κατάφεραν να τα αλλοτριώσουν, αδρανοποιώντας τα κοινωνικά και πολιτικά. Ασελγώντας εντατικά στα όνειρα και στα ιδανικά, προσβάλλοντας βάναυσα τη νοημοσύνη, την ηθική, και την αισθητική του λαού, το πείραμα συνεχίζετε. Αυτή τη φορά πιο απάνθρωπο, πιο βίαιο, πιο απεχθές. Γι’ αυτό μην επιτρέψετε στους υπεύθυνους για τα μεγαλύτερα οικονομικοπολιτικά εγκλήματα της μεταπολίτευσης, να απολαύσουν ανενόχλητοι τα οφέλη του δικού σας υποθηκευμένου αβέβαιου μέλλοντος. Μην τους φοβάστε, κλείστε τα αυτιά στα φερέφωνα τους, μιλάτε μεταξύ σας, ανταλλάξτε ιδέες, σκέψεις και οργανωθείτε. Αναλάβατε δράσεις! Είναι ιστορικό μας χρέος να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Το μέλλον μας είναι πολυτιμότερο από κάθε ψεύτικο δίλλημα που απορρέει από καμένα μυαλά εθισμένων στην εξουσία τυραννίσκων. Να πάρουμε πίσω την χαμένη αξιοπρέπεια, την υπερηφάνεια, την ελευθερία, το μέλλον μας, την ίδια μας τη ζωή. Το δίκαιο είναι με το μέρος μας γι’ αυτό η βία είναι θεμιτή και αναγκαία. Μην αφήσουμε να καθορίζουνε εκείνοι, το τι είναι νόμιμο και ηθικό. Κυρίως όμως ας μην έχουμε αυταπάτες πως τα γουρούνια θα εγκαταλείψουν το βούρκο τους με την πειθώ. Δύσκολα φεύγει κανείς απ’ τον παράδεισο του. Γι’ αυτό πιάστε τα μαστίγια. Ενας καλύτερος κόσμος θα υπάρξει και χωρίς αυτούς ή καλύτερα μόνο τότε θα υπάρξει.
Εμείς στο μέτρο του δυνατού θα κάνουμε τη ζωή τους δύσκολη και το θάνατο τους ευκολότερο, εάν και εφόσον το επιδιώκουν με τις πράξεις τους. Εχουμε στρατηγική και σχέδιο, είμαστε ετοιμοπόλεμοι, μα προπάντων δεν αστειευόμαστε.
Τα χειρότερα για εσάς άρχοντες της συσκότισης και του ψεύδους έρχονται.
Οποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά
Αγώνας μέχρι την νίκη
Η γνωστοποίηση του ονόματος της νεοσύστατης οργάνωσής μας, θα γίνει στα επόμενα χτυπήματα.
Οι οργανώσεις που εναντιώνονται με ατομικές εκδηλώσεις βίας στην καταπάτηση των δικαιωμάτων ενός ολόκληρου λαού αυξάνονται και πληθύνονται,το ίδιο όμως και η άμεση παλλαική αντίσταση.
Να εύχονται οι προύχοντες να τους ρίξει ο λαός,πριν τους φάει καμιά βόμβα.
Τουλάχιστο τότε θα έχουν(?) την ευκαιρία να διαφύγουν…
παρόλο που πιστεύω ότι πράγματι σε όσα αναπτύσσουν για το παρόν σαπισμένο σύστημα έχουν δίκαιο και μόνο με κοινωνικό αγώνα έξω από τα κόμματα,με την βάση,αλλά με την ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ στον δρόμο(και όχι με ατομικές εκτελέσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται άνετα ως προβοκάτσια από το σύστημα) μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα.
Όταν φτάνεις στο σημείο να ζητάς βοήθεια για πάταξη «επερχόμενης εξέγερσης» όπως Ο ΙΔΙΟΣ ΤΗΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙΣ και αμφιβάλλεις για το αν η ελληνική αστυνομία θα καταφέρει να την αντιμετωπίσει τότε
1)Καταλαβαίνεις το βάρος των εγκλημάτων σου εις βάρος του ελληνικού λαού με την πρόφαση της «κρίσης»
(κείμενο που μου έστειλε ο φίλος Ataktos751 στο youtube)
7000 αστυνομικούς από την Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζεται να εισάγει η Ελληνική κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει την κρίση.
Μία εξαιρετική αποκάλυψη έγινε σήμερα στο ραδιόφωνο. Στο ραδιόφωνο «Θέμα» στις 11 το πρωί ο εκπρόσωπος των αστυνομικών αποκάλυψε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μαζί με την «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, υπό τον φόβο γενικευμένης εξέγερσης του Ελληνικού λαού ενάντια στα δρακούλια μέτρα, ετοιμάζουν να εισάγουν μέρος της δύναμης της Ευρωχωροφυλακής όπως την κατονόμασε ο εκπρόσωπος, αποτελούμενη από Ισπανούς , Γερμανούς, Ιταλούς, Ολλανδούς και άλλους μισθοφόρους, «οι οποίοι θα έχουν και το βάρος της καταστολής της κατά
τα φαινόμενα επερχόμενης εξέγερσης, αν και εφόσον η ντόπια αστυνομία δεν κάνει καλά την δουλεία της». Κατά τα λεγόμενα η εν λόγο δύναμη μπορεί να επέμβει όπου και όπως θέλει χωρίς να υπόκειται σε έλεγχο και περιορισμούς, λαμβάνοντας εντολές μόνο από την ΕΕ. Ο χαριτωμένος αντιπρόσωπος μετά από την προσπάθεια του να δικαιολογήσει τααδικαιολόγητα διερωτήθηκε, «πώς θα αισθανθούν οι Έλληνες εργαζόμενοι όταν τους ξυλοκοπούν ξένοι αστυνομικοί»; Εκτός από την κατά 20% περικοπή των επιδομάτων των 700.000 δημόσιων υπάλληλων οι
οποίοι ευθύνονται λόγο των αγώνων τους για το μεγαλύτερο μέρος των δικαιωμάτων που απολαμβάνουν το σύνολο των Ελλήνων εργαζομένων, το υπουργείο «προστασίας του πολίτη» ανακοίνωσε ότι ως το τέλος του χρόνου θα μειώσει κατά 20% και το ποσοστόεγκληματικότητας. Για να το πετύχει αυτό από την επόμενη εβδομάδα θα διοχετευτούν στους δρόμους 15.000 καινούργιοι μπάτσοι. Προφάσεις και εικόνες χούντας.Αυτές οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις καταστολής θα είναι στην ουσία ένας στρατός που θα χρησιμοποιούν τα κράτη, στην προσπάθεια να φανεί ότι
δεν αναμιγνύουν το δικό τους στρατό αλλά Ευρωπαϊκές δυνάμεις άμεσης επέμβασης. Η οικονομική κρίση η οποία θα συνοδεύεται από κοινωνικές αναταραχές θα δώσει στις Βρυξέλλες μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να τεστάρει την ικανότητα επέμβασης της μυστικής ομάδας η οποία έχει δημιουργηθεί για την πάταξη εξεγέρσεων και αναταραχών στην Ευρώπη.
κάποιοι να άρχισαν να καταλαβαίνουν προς το που βαδίζουμε.
Το παρακάτω άρθρο του «Πολίτη» είναι ενδεικτικό της τεράστιας απαισιοδοξίας του μέσου κυπρίου,ο οποίος βλέπει το μαύρο σύννεφο της κρίσης,της φτώχειας,των απολύσεων,της περικοπής μισθών και επιδομάτων,της ανεργίας,να κατευθύνεται προς το μέρος του,αναγνωρίζοντας ότι στο σύστημα της «ελεύθερης»-ελεγχόμενης από τους ισχυρούς-αγοράς,εντός του συστήματος κεντρικού οικονομικού ελέγχου και καταδυνάστευσης που ονομάζεται ΕΕ,όταν οι λαοί πεινούν σε Ρουμανία
Γερμανία
και Ελλάδα,εμείς δεν μπορεί να «μένουμε πίσω» για πολύ ακόμη.
Τα διεθνή οικονομικά κέντρα και «οίκοι» του μεγάλου κεφαλαίου,που με τραπεζικές απάτες και διασυνδέσεις τους στις τοπικές κυβερνήσεις μέσω τοποτηρητών δημιουργούν φαύλους κύκλους χρέους-χρηματοπιστωτικής υποτίμησης
με στόχο την οικονομική αφαίμαξη των λαών των χωρών που έχουν την ατυχία να βρεθούν στον δρόμο τους,προχωρούν ακάθεκτα,»αναγκάζοντας»-δίδοντας ευκαιρίες σε κυβερνήσεις προερχόμενες από κόμματα με γνωστές-άγνωστες πηγές χρηματοδότησης
αφού το χρέος και οι χρηματοπιστωτικές υποτιμήσεις στην ευροζώνη λειτουργούν σαν ντόμινο,προς όφελος αυτών που έστησαν αυτό το σκηνικό(Goldman Sachs,ΔΝΤ κοκ).
Ελπίζω η (αναπόφευκτη δυστυχώς)απότομη επιδείνωση των οικονομικών του μέσου κυπρίου να τον οδηγήσει να ξεχάσει για λίγο την σούβλα και το μουντιάλ,να κατανοήσει τι φταίει(όχι,δεν φταίει μόνο αυτή η κυβέρνηση,ούτε μόνο η προηγούμενη,αφού όλες σε τελική ανάλυση λειτουργούν πάνω-κάτω με τον ίδιο τρόπο,και εξυπηρετούν την ίδια κατηγορία ανθρώπων-ποιούυυυς?)και επιτέλους να αντιδράσει,πριν γίνουμε όλοι αργεντίνοι.
Ήδη,όπως φαίνεται από το άρθρο,η ευμάρεια των τελευταίων χρόνων μας αποχαιρετά…
BYE BYE!
Κύπριοι
Τους τρομάζει η φτώχεια Το φάσμα της φτώχειας τρομάζει Κύπριους και άλλους Ευρωπαίους πολίτες, ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης που έπληξε την ΕΕ και της έκρηξης της ανεργίας που ακολούθησε και που αναμένεται να συνεχισθεί τουλάχιστον για ένα ακόμη χρόνο. Σε αυτό το πλαίσιο της αυξημένης ανησυχίας των Ευρωπαίων, όπου οι Έλληνες σε συντριπτικό ποσοστό διαπιστώνουν αύξηση της φτώχειας στη χώρα τους (85%), η κυπριακή κοινή γνώμη δείχνει λίγο πιο αισιόδοξη. Το σχετικό ποσοστό στην Κύπρο φτάνει το 59%, σχεδόν όσο και ο μέσος όρος των 27, που είναι 60%. Τα στοιχεία που περιλαμβάνονται σε κοινοτική δημοσκόπηση (Ευρωβαρόμετρο) που δημοσιοποιήθηκε χθες στις Βρυξέλλες, καταδεικνύουν ότι οι Κύπριοι πολίτες (65%), μαζί με τους Γάλλους, θεωρούν ότι υπήρξε ισχυρή αύξηση της φτώχειας τον τελευταίο χρόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Σχεδόν ένας στους δύο Κύπριους (55%) θεωρεί ότι η φτώχεια θα αγγίξει τουλάχιστον το 20% των συμπατριωτών τους, ενώ Ρουμάνοι, Βούλγαροι και Έλληνες πιστεύουν ότι θα γίνουν φτωχότεροι ένας στους τρεις (30%) κατοίκους της χώρας τους.
«Το παλεύουν» Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επιμέρους στοιχεία της δημοσκόπησης, σύμφωνα με τα οποία το 19% των Κυπρίων (17% το αντίστοιχο ποσοστό στους 27) δηλώνουν ότι δυσκολεύθηκαν τον περασμένο χρόνο να πληρώσουν λογαριασμούς ή να αγοράσουν τρόφιμα ή είδη καθημερινής χρήσης, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους Έλληνες έφτασε το 29%. Ωστόσο, το 81% των συμπατριωτών μας δήλωσε ότι δεν αντιμετώπισε αντίστοιχο πρόβλημα (μέσος όρος 83%). Ως προς την ικανότητα των συμπατριωτών μας να αντεπεξέλθουν στα έξοδα του νοικοκυριού, καθώς και τις πιστωτικές δεσμεύσεις τους, το 26% δήλωσε χωρίς δυσκολία (46% στην ΕΕ) το 38% είπε ότι «το παλεύουν» (34% ο μέσος όρος), το 30% δήλωσε ότι τα καταφέρνουν αλλά με συνεχή αγώνα (15% στην ΕΕ) και ένα 6% τα καταφέρνουν με το υστέρημά τους.
Χαμηλές προσδοκίες Το γενικότερο κλίμα απαισιοδοξίας λόγω της ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης επηρέασε σαφώς τις προσδοκίες των Κύπριων πολιτών σχετικά με το πώς βλέπουν τα οικονομικά του νοικοκυριού τους το επόμενο 12μηνο: το 45% των Κυπρίων φοβάται τα χειρότερα, το 38% βλέπει στασιμότητα, ενώ μόνο το 13% προσδοκά καλυτέρευση. Επίσης ανησυχία προκαλεί στο 47% των συμπατριωτών μας η πιθανότητα να μην μπορέσουν να αντιμετωπίσουν μη αναμενόμενη δαπάνη άνω των 1.000 ευρώ τον επόμενο χρόνο, ενώ το 53% των Κυπρίων προβληματίζονται ότι το εισόδημά τους δεν θα τους επιτρέψει να ζήσουν αξιοπρεπώς τα γηρατειά τους.
Στηρίξτε το δελτίο μας, διαδώστε τόσο την ηλεκτρονική όσο και την έντυπη έκδοση. Μπορείτε να το βρείτε σε διάφορες γλώσσες στην ιστοσελίδα μας: http://www.noborder.org / crossing_borders Επικοινωνία: frassainfo@kein.org
FrontExplode: Ενάντια στο συνοριακό καθεστώς
Ποτέ ως τώρα δεν είχαμε βιώσει μια κατασκήνωση NoBorder στα σύνορα της ΕΕ στην οποία η πολιτική διαμαρτυρία και οι κοινωνικοί αγώνες για την ελευθερία της μετακίνησης να είναι τόσο αλληλένδετοι, όπως τον περασμένο Αύγουστο στη Λέσβο της Ελλάδας. Μια νέα διάσταση των αγώνων της μεταναστευτικής εργασίας εμφανίστηκε τη «μέρα χωρίς μετανάστες» στην Ιταλία την 1η Μαρτίου. Και οι δύο κινητοποιήσεις (βλ. σελ. 6) υπήρξαν εντυπωσιακές, και όχι μόνο ως προς τις επιπτώσεις τους· πιστεύουμε ότι και οι δύο εμπειρίες αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους για να αναπτύξουμε και να εντείνουμε μια συνολική πάλη ενάντια στο σύγχρονο απαρτχάιντ: ένα μεταναστευτικό καθεστώς το οποίο συνδυάζει τον αποκλεισμό και τις απελάσεις με την εκμετάλλευση και την επιλεκτική απορρόφηση.
«No border lasts forever!» Με αυτό τον αμφίσημο τίτλο [«Το NoBorder κρατά για πάντα/ κανένα σύνορο δεν κρατά για πάντα»] δημοσιεύθηκε πρόσφατα μια έκκληση από το Δίκτυο Welcome to Europe. Από τη μια πλευρά, αναφέρεται στις κινήσεις και τα δίκτυα της μετανάστευσης, οι οποίες διαρκώς υπονομεύουν και αμφισβητούν το συνοριακό καθεστώς και το σύστημα των εθνών κρατών. Από την άλλη, το δίκτυο NoBorder –παρά τη διάχυτη δομή τoυ- έχει ήδη πίσω του πάνω από δέκα χρόνια διεθνικών κινητοποιήσεων, ενώ είναι ίσως ακόμη πιο ζωντανό μέσα από συνεχείς αποκεντρωμένες δράσεις. Η νέα έκκληση προσπαθεί να διασυνδέσει την ερχόμενη σειρά διεθνικών κινητοποιήσεων (βλ. σελίδα 2), και ένα βασικό κοινό σημείο αναφοράς είναι ο αγώνας κατά του Frontex: «Πριν από 5 χρόνια, το Μάιο του 2005, ο Frontex (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Συνόρων) ξεκίνησε τις εργασίες του με κάποια πιλοτικά σχέδια. Σήμερα, ο Frontex εμπλέκεται μόνιμα σε στρατιωτικοποιημένες θαλάσσιες και χερσαίες επιχειρήσεις εναντίον προσφύγων και μεταναστών στα ευρωπαϊκά σύνορα, καθώς και στο συντονισμό απελάσεων με τσάρτερ. Ο Frontex είναι κινητήρια δύναμη σε διάφορα επίπεδα, εντατικοποιώντας ένα καταπιεστικό σύστημα ελέγχου της μετανάστευσης ακόμη και πέρα απ’ τα σύνορα της ΕΕ. Στο πλαίσιο της αποστολής του για την καταπολέμηση της λεγόμενης παράνομης μετανάστευσης, ο Frontex είναι διατεθειμένος να ανεχθεί το θάνατο χιλιάδων προσφύγων στη Μεσόγειο και τον Ατλαντικό Ωκεανό. Έτσι, ο Frontex αποτελεί έναν από τους κύριους αντιπάλους στον αγώνα μας για την ελευθερία της μετακίνησης» (η έκκληση υπάρχει στο ► http://www.noborder.org). Αναδεικνύοντας ορισμένες βασικές πτυχές της λειτουργίας και του ρόλου του Frontex στο συνοριακό καθεστώς (βλ. σελ. 2 και 4), η νέα πολύγλωσση έκδοση του CROSSING BORDERS φιλοδοξεί να αποτελέσει συμβολή και έμπνευση για τις κινητοποιήσεις και τους αγώνες των επόμενων μηνών.
Στο μεταξύ, στις ΗΠΑ, ο γιορτασμός της Πρωτομαγιάς τού 2010 υπήρξε ο μεγαλύτερος από την εποχή τού «Μεγάλου Aμερικανικού Μποϊκοτάζ» του 2006. Χιλιάδες μετανάστες σε όλη τη χώρα πορεύτηκαν διεκδικώντας «νομιμοποίηση τώρα, τέρμα στις απελάσεις, κανείς δεν είναι παράνομος» και υψώνοντας τη φωνή τους ως εργαζόμενοι. Το κίνημα είχε αποδυναμωθεί μετά τη μερική νίκη του 2006, όταν είχε αποκρουστεί ένας δρακόντειος νόμος, και τώρα υπάρχει ένα μίγμα από προσδοκίες και από αναγκαιότητα για μια νέα αντεπίθεση, εναντίον του νέου νόμου της Αριζόνα. Η νομιμοποίηση δεν έχει έλθει ακόμα και ο αγώνας θα είναι μακρύς, αλλά πουθενά δεν είναι τόσο ξεκάθαρο ότι «τα δικαιώματα των μεταναστών είναι εργατικά δικαιώματα» όσο στις ΗΠΑ.
Είναι σαφές: η πάλη μας ενάντια στο Frontex είναι διεθνική πάλη, και αυτό που συνδέει τους αγώνες στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ είναι κάτι παραπάνω από αλληλεγγύη. Όσα διακυβεύονται μέσα και γύρω από την Ευρώπη πρέπει να γίνουν αντιληπτά σε συνδυασμό με όσα συμβαίνουν στα σύνορα ΗΠΑ/ Μεξικού, στους αμερικανικούς χώρους εργασίας και σε άλλες παραμεθόριες περιοχές του κόσμου. Η εργατική μετανάστευση είναι μια παγκόσμια διαδικασία και παντού παρόμοια καθεστώτα ελέγχου κατά των μεταναστών απειλούν την ελευθερία όλων των εργαζομένων και αποδυναμώνουν τα εργατικά κινήματα. Αν όμως τα σύνορα είναι παντού, εμείς βλέπουμε ότι και οι αγώνες της μετανάστευσης είναι παντού. Δουλειά μας είναι να σκεφτούμε σε διεθνικό επίπεδο μέσα σε αυτή την πολυεστιακή πάλη: ας συμβάλουμε απ’ τη μεριά μας να τιναχτεί στον αέρα ο Frontex – FrontExplode!
Διεθνικό ενημερωτικό δελτίο
8ο τεύχος, Μάιος 2010
(PAGE 2)
Νέα διεθνική αλυσίδα δράσεων
Τους επόμενους μήνες, έχετε τη δυνατότητα να πάρετε μέρος σε μια νέα σειρά διαμαρτυριών και δράσεων που θα πραγματοποιηθούν σε όλη την Ευρώπη και πέρα απ’ αυτή. Ο αγώνας κατά του ευρωπαϊκού συνοριακού καθεστώτος και η διεκδίκηση της ελευθερίας μετακίνησης είναι κοινά στοιχεία σε όλες τις κινητοποιήσεις:
Συνέδριο και διαμαρτυρία στη Βαρσοβία στις 23 και 24 Μαΐου, όταν ο Frontex γιορτάζει κυνικά την πέμπτη επέτειό του με την «Ημέρα του συνοριακού φρουρού», ενώ οργανώνει και μια έκθεση «Τεχνολογίας Παρακολούθησης για τον Έλεγχο των Συνόρων». Περισσότερες πληροφορίες σύντομα στο ► http://www.noborder.org
Εβδομάδα δράσης κατά του μηχανισμού των απελάσεων από 1 ως 6 Ιουνίου, μια εβδομάδα αποκεντρωμένων διαμαρτυριών ενάντια στις εκτοπίσεις με τσάρτερ και τον Frontex, βλ. ► stopdeportation.net/node/41
Καραβάνι-Φεστιβάλ στην Ιένα από 4 ως 6 Ιουνίου: «Ενωμένοι ενάντια στην αποικιοκρατική αδικία – στη μνήμη των νεκρών θυμάτων της Ευρώπης Φρούριο», βλ. ► http://www.karawane-festival.org
To Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ στην Κωνσταντινούπολη από 1 ως 4 Ιουλίου, με εργαστήρια και διαμαρτυρίες ενάντια στο Frontex και την εξωτερίκευση του συνοριακού καθεστώτος της ΕΕ. Περισσότερα σύντομα στο ► http://www.noborder.org
Διάσπαρτες δραστηριότητες NoBorder στην Ελλάδα από 25 Αυγούστου ως 12 Σεπτεμβρίου 2010, όπου έχει αναγγελθεί η μεγαλύτερη θαλάσσια επιχείρηση του Frontex, καθώς και η εμπλοκή του στη δημιουργία νέων κέντρων διαλογής και στο συντονισμό των εκτοπίσεων με τσάρτερ στα νησιά της Λέσβου και Σάμου – βλ. ► lesvos09.antira.info
Nobordercamp στις Βρυξέλλες από 24 Σεπτεμβρίου έως 3 Οκτωβρίου, με δράσεις κατά τoυ μεταναστευτικού καθεστώτος της ΕΕ στο κέντρο λήψης αποφάσεων της ΕΕ – βλ. ► nobordersbxl.noblogs.org
Μέρες μνήμης στη Μελίγια πριν τις 7 Οκτωβρίου, με συνέδριο στην Oujda – περισσότερα σύντομα στο ► http://www.noborder.org
Θαλάσσιες επιχειρήσεις, Eurosur και νέες συνοριακές τεχνολογίες: Frontex – η κινητήρια δύναμη στον πόλεμο κατά των Boat people και των μεταναστών χωρίς χαρτιά
Το πλαίσιο έχει οριστεί σαφώς στο πρόγραμμα της Στοκχόλμης, το νέο πενταετές πρόγραμμα Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Συμβουλίου της ΕΕ, το οποίο εγκρίθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο: «Η Ευρώπη θα χρειασθεί μια ευέλικτη μεταναστευτική πολιτική που να στηρίζεται στη ζήτηση της αγοράς εργασίας και να προσαρμόζεται στις ανάγκες των εθνικών αγορών εργασίας των κρατών μελών. … Η Ευρώπη χρειάζεται στρατηγική και συστηματική χρήση όλων των διαθέσιμων μέσων της σφαιρικής προσέγγισης της μετανάστευσης από την ΕΕ –μεταναστευτικά χαρακτηριστικά, μεταναστευτικές αποστολές, πλατφόρμες συνεργασίας όσον αφορά τη μετανάστευση και την ανάπτυξη και εταιρικές σχέσεις για την κινητικότητα- για μακροπρόθεσμη συνεργασία ως προς όλες τις διαστάσεις της συγκεκριμένης πολιτικής σε στενή σύμπραξη με επιλεγμένες τρίτες χώρες κατά μήκος των κύριων μεταναστευτικών οδών…». Ο βασικός πρωταγωνιστής αναφερόταν και αυτός πολλές φορές στο έγγραφο: ο Frontex. Σύμφωνα με το πρόγραμμα, η ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Συνόρων αποτελεί κομβικό ζήτημα.
Ήταν εξαρχής σαφές ότι τα θαλάσσια σύνορα έχουν ιδιαίτερη σημασία για τον Frontex. Η πρώτη μείζων κοινή επιχείρηση μετά την ίδρυση του οργανισμού το 2004 πραγματοποιήθηκε σε θαλάσσια σύνορα, και οι επιχειρήσεις αυτές αναπτύχθηκαν γρήγορα, τόσο ως προς το πεδίο όσο και ως προς τη διάρκειά τους. Αυτό αντανακλάται και στους προϋπολογισμούς, όπου οι δαπάνες για θαλάσσιες επιχειρήσεις ήταν ανέκαθεν το μεγαλύτερο κονδύλι. Η ιδιαίτερη προσοχή που αφιερώνει ο Frontex στα θαλάσσια σύνορα ίσως προκύπτει από τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους: δεν υπάρχει σαφής μεθόριος με συνοριακά φυλάκια και φράχτες· υπάρχει μόνο μια ευρεία, διάχυτη περιοχή, ένα «συγκεχυμένο όριο του κράτους δικαίου» –εξαιρετικό έδαφος πειραματισμού για έναν οργανισμό ο οποίος προσπαθεί να επινοήσει, να δοκιμάσει και τελικά να καθιερώσει μια νέα μορφή «διαχείρισης συνόρων». Μέσα σε όλη αυτή τη διαδικασία χάνονται τα δικαιώματα και, συχνά, η ίδια η ζωή των μεταναστών. Χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν στη θάλασσα και λόγω παράνομων απωθήσεων, οι οποίες αποκαλούνται «αναχαιτίσεις και εκτροπές», και είναι η καθημερινή δουλειά του Frontex: άλλοτε στις ακτές της Δυτικής Αφρικής (επιχείρηση Ήρα) και άλλοτε στη Μεσόγειο Θάλασσα (επιχείρηση Ναυτίλος) ή γύρω από τα νησιά του Αιγαίου (επιχείρηση Ποσειδώνας).
Φυσικά οι Ισπανοί, Ιταλοί ή Έλληνες συνοροφύλακες
(PAGE 3)
εξακολουθούν να παίζουν κεντρικό και συχνά χειρότερο ρόλο στο να σταματάνε τους μετανάστες και τους πρόσφυγες και να τους ξαναγυρίζουν στη Σενεγάλη, τη Λιβύη ή την Τουρκία. Αλλά ο στρατιωτικοποιημένος στόλος του Frontex δεν ανέχεται μόνο τη θανάσιμα επικίνδυνη πρακτική της καταδίωξης και της παράνομης απέλασης προσφύγων και μεταναστών. Ο Frontex διευθύνει, συντονίζει και αξιολογεί τον πόλεμο αυτό κατά των μεταναστών, με σκοπό βαθμιαία να διαμορφώσει μια νέα πρακτική αποτροπής.
«Επιπλέον, ο Frontex είναι υπεύθυνος για την ανάπτυξη του Ευρωπαϊκού Συστήματος Επιτήρησης των Συνόρων (Eurosur) ώστε να εξασφαλισθεί ότι θα καθιερωθεί, το αργότερο έως το 2013, η αναγκαία συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και με τον οργανισμό FRONTEX για την ανταλλαγή δεδομένων επιτήρησης που συνδέονται με τα ανατολικά και τα νότια σύνορα» (πρόγραμμα της Στοκχόλμης). Οι επιχειρήσεις του Frontex σε χερσαία σύνορα και σε αεροδρόμια εξακολουθούν να είναι περιορισμένες και συχνά απλώς σε πιλοτικό επίπεδο ακόμα. Όπως όμως ρητά αναφέρεται στο πρόγραμμα της Στοκχόλμης, ο Frontex αναμένεται να εκτιμήσει τι πραγματικά σημαίνει «ευρωπαϊκή διαχείριση των συνόρων υπό κοινή ευθύνη». EuroSUR είναι το όνομα ενός φιλόδοξου, ολοκληρωμένου συστήματος επιτήρησης, και η ανάπτυξή του αναφέρεται ότι πρέπει να εκτελεστεί με κάθε αναγκαίο τεχνολογικό μέσο! Δορυφόροι, μη επανδρωμένα αεροπλάνα, και γενικά όλες οι μορφές διαθέσιμου εξοπλισμού θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν και να «ενσωματωθούν» σε αυτό το ευρύτερο σύστημα. Χάι-τεκ εταιρίες καλούνται να αναπτύξουν συγκεκριμένα εργαλεία. «Οι δυνατότητες των νέων τεχνολογιών εμπεριέχουν μεγάλο δυναμικό ώστε να καταστεί ακόμη αποτελεσματικότερη αλλά και ασφαλέστερη η διαχείριση των συνόρων. Αυτό περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη χρήση πυλών για αυτοματοποιημένο έλεγχο στα σύνορα. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο σημειώνει τις μελέτες που διεξάγονται στο πλαίσιο του Frontex στον τομέα αυτό και ενθαρρύνει τον οργανισμό να συνεχίσει τις εργασίες του για τη διαπίστωση των βέλτιστων πρακτικών….». Το απόσπασμα αυτό από το πρόγραμμα της Στοκχόλμης δεν αναφέρεται μόνο στα εξωτερικά σύνορα. Τόσο ο Frontex όσο και η Επιτροπή της ΕΕ γνωρίζουν ότι η πλειοψηφία όσων ζουν στην ΕΕ, παρά την έλλειψη των απαιτούμενων αδειών διαμονής, είχαν αρχικά καταγραφεί νόμιμα, αλλά απλώς δεν έφυγαν όταν έληξαν οι βίζες τους (είναι οι λεγόμενοι «visa overstayer»). Κατόπιν τούτου, εδώ και 2 χρόνια έχει ήδη προταθεί ένα νέο σύστημα «εισόδου-εξόδου», το οποίο, σε συνδυασμό με το επερχόμενο «Σύστημα Πληροφοριών για τις Θεωρήσεις» θα επιτρέψει τον εντοπισμό ατόμων μέσα στον ευρωπαϊκό πληθυσμό, σε μεγάλο βαθμό με τη χρήση βιομετρικής τεχνολογίας.
Ο Frontex έχει μάθει τα τελευταία χρόνια και προσπαθεί να βελτιώσει τη φήμη του, που όλο και χειροτερεύει. Αυτοπαρουσιάζεται ως ουδέτερος οργανισμός, ο οποίος απλώς παρέχει τεχνολογία για την καθιέρωση «βέλτιστων πρακτικών». Χρησιμοποιεί ακόμη και τη ρητορική των ανθρώπινων δικαιωμάτων, παριστάνοντας ότι τα μέτρα του συμβάλλουν στη διάσωση των boat people. Αλλά αυτές οι κενές ρητορείες δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματική αποστολή του. Είτε εναντίον των sans papiers στο εσωτερικό της ΕΕ, είτε σε βάρος boat people στα εξωτερικά της σύνορα, ο Frontex διατηρεί ξεκάθαρα θέση-κλειδί στην «καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης». Γι’ αυτό, το νέο κάλεσμα του δικτύου Welcome to Europe αναφέρει: Ο Frontex αποτελεί έναν από τους κύριους αντιπάλους στον αγώνα μας για την ελευθερία της μετακίνησης». Ας τον πολεμήσουμε με κάθε μέσο!
(PAGE 4)
Καμπάνια κατά του Frontex – πώς γίνεται αυτό;!
• Βοηθήστε να διανεμηθεί αυτό το ενημερωτικό δελτίο, άλλα υπάρχοντα υλικά και η ταινία κατά του Frontex, την οποία μπορείτε να βρείτε στο ► http://frontexplode.eu/
• Βοηθήστε σε κριτικές έρευνες για επιχειρήσεις του Frontex στα εξωτερικά σύνορα και για απελάσεις με τσάρτερ, οι οποίες θα δημοσιευθούν στο frontexwatch: ► http://frontex.antira.info/
• Ακολουθήστε και παρενοχλήστε τους εκπροσώπους του Frontex σε δημόσιες εκδηλώσεις, σεμινάρια και επιμορφώσεις (όπως συνέβη στο Λύμπεκ, στη Βρέμη και το Λονδίνο)!
• Ακολουθήστε και παρενοχλήστε επιχειρήσεις του Frontex, όπως επιχειρήθηκε στη Λέσβο!
• Περιλάβετε διαμαρτυρίες κατά του Frontex σε δράσεις εναντίον απελάσεων σε αεροδρόμια!
• Καταγγείλετε τις εταιρείες υψηλής τεχνολογίας που συνεργάζονται με τον Frontex και του παραδίδιουν εξοπλισμό επιτήρησης –βλ. την εκστρατεία στη Βρέμη ► http://ziviles-bremen.noblogs.org/
• Πάρτε μέρος σε μία ή περισσότερες κινητοποιήσεις από αυτές που αναφέρονται στην πρώτη σελίδα αυτού του τεύχους!
• Πάρτε μέρος στις αρχικές προετοιμασίες για καραβάνια διαμαρτυρίας προς το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ στο Ντακάρ της Σενεγάλης το Φεβρουάριο του 2011, με δραστηριότητες κατά του Frontex στη Δυτική Αφρική!
• Οργανώστε τις δικές σας δημιουργικές δράσεις FrontExplode!
Frontex – ένας οργανισμός απελάσεων;
Ένα από τα καθήκοντα για τα οποία είναι γνωστός ο Frontex είναι η «αναχαίτιση» των μεταναστών με κοινές περιπολίες και επιχειρήσεις στα σύνορα της ΕΕ. Όμως, ένα από τα βασικά προβλήματα είναι: τι θα κάνουν τα κράτη μέλη της ΕΕ με τους «αναχαιτισμένους» μετανάστες; Δεν είναι τόσο εύκολο να τους ξαναστείλουν στην εκτός ΕΕ χώρα από όπου προέρχονται εάν δεν υπάρχει συμφωνία επανεισδοχής, ιδίως όσον αφορά τους διερχόμενους μετανάστες. Επίσης, από οργανώσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων ασκείται η κριτική ότι κάθε «επαναπροώθηση» μεταναστών οι οποίοι «στην πραγματικότητα» θα μπορούσαν να είναι πρόσφυγες/ αιτούντες άσυλο, είναι παράνομη (βλ. την πλέον πρόσφατη απόφαση της Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης Κατά των Βασανιστηρίων η οποία κηρύσσει παράνομες απελάσεις προς στη Λιβύη που έγιναν από κοινές περιπολίες με την Ιταλία). Το να σταλούν οι μετανάστες πίσω στις χώρες καταγωγής τους συχνά είναι ακόμη πιο δύσκολο, αν δεν έχουν έγγραφα ή/ και δεν υπάρχει συμφωνία επανεισδοχής· ενώ οι απελάσεις με αεροπλάνο είναι ακριβές, συχνά δε προκαλούν αντίσταση, όχι μόνο από τον υπό απέλαση, αλλά και από επιβάτες και μέλη του πληρώματος.
Για όλους αυτούς τους λόγους, τα κράτη μέλη της ΕΕ επινόησαν πολυάριθμα μέτρα:
~ κάνουν «εξακριβώσεις» μεταναστών μέσω ακροάσεων με πρεσβείες και αμφίβολους «ειδικούς» –αλλά υπήρξαν διαμαρτυρίες από τους ενδιαφερόμενους μετανάστες και αντιρατσιστικές οργανώσεις,
~ ασκούν πίεση σε τρίτες χώρες για να υπογράψουν «συμφωνίες συνεργασίας» –αλλά υπήρξε και υπάρχει αντίσταση, εκτός των άλλων και από κυβερνήσεις που ενδιαφέρονται για τα εμβάσματα των υπηκόων τους οι οποίοι βρίσκονται σε χώρες της ΕΕ,
~ να οργανώνουν «κοινές επιχειρήσεις επαναπατρισμού» –αλλά υπήρξαν διαδηλώσεις και δράσεις σε αεροδρόμια όπως το 2008 στο Αμβούργο, απ’ όπου πραγματοποιήθηκαν τουλάχιστον οκτώ από κοινού απελάσεις προς αφρικανικές χώρες, το 2009 στο Λονδίνο και το 2010 στη Βιέννη, και κατά αεροπορικών εταιρειών όπως η Air Berlin, η οποία απέλασε ανθρώπους προς το Βιετνάμ τον Ιούνιο του 2009 μετά από ανακρίσεις στην Πολωνία και τη Γερμανία με τη συμμετοχή της μυστικής αστυνομίας του Βιετνάμ και δύο ατόμων από το Frontex.
Ο Frontex άρχισε να συντονίζει και να βελτιώνει αυτά τα μέτρα διοργανώνοντας κατάρτιση για το πώς γίνονται αυτές οι ανακρίσεις και απελάσεις με τσάρτερ, και ανταλλάσσοντας προσωπικό. Από το 2006, ο Frontex εμπλέκεται άμεσα στην παροχή βοήθειας για απελάσεις με τσάρτερ (η περιγραφή μιας κοινά οργανωμένης πτήσης από τη Γερμανία υπάρχει εδώ: ► http://www.zeit.de/2008/03/Abschiebeflug). Το 2009, ο Frontex συντόνισε και εν μέρει χρηματοδότησε 32 «κοινές επιχειρήσεις επαναπατρισμού» τουλάχιστον 1570 ατόμων. Αυτό σημαίνει τριπλασιασμό των κοινών απελάσεων σε σχέση με το 2007. Οι περισσότερες από τις πτήσεις κατευθύνθηκαν προς αφρικανικές χώρες όπως η Νιγηρία, το Καμερούν και η Γκάμπια, μερικές στο Κοσσυφοπέδιο και την Αλβανία, ενώ η Βρετανία και η Γαλλία επιχείρησαν επίσης κοινές απελάσεις προς το Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Το 2009, ο Frontex δαπάνησε 5,25 εκατομμύρια ευρώ για «Συνεργασία σε θέματα επαναπατρισμού», εκ των οποίων 1,7 εκατ. ευρώ χρησιμοποιήθηκαν σε ανακρίσεις για την ταυτοποίηση μεταναστών προκειμένου να τους δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα. Το 2010, ο προϋπολογισμός αυτός αυξήθηκε σε 9.341 εκατ. ευρώ, ενώ ο Frontex θέλει να οργανώσει διπλάσιες από κοινού απελάσεις απ’ ό,τι το 2009 και σχεδιάζει να αγοράσει δικά του αεροπλάνα.
Στην Ελλάδα, ο Frontex το 2009 ξεκίνησε ένα σχέδιο «δημιουργίας ικανοτήτων» για επιστροφή μεταναστών, που ονομάζεται Αττική. «Στόχος του
(PAGE 5)
έργου είναι να παράσχει βοήθεια κατά την ταυτοποίηση, την χορήγηση ταξιδιωτικών εγγράφων και τον επαναπατρισμό υπηκόων τρίτων χωρών που βρίσκονται παράνομα στη χώρα. Επίσης, δόθηκε έμφαση στην ανάπτυξη εθνικών διαδικασιών επαναπατρισμού, στην ενίσχυση της τεχνογνωσίας και τη βελτίωση της συνεργασίας με τρίτες χώρες. Το πιλοτικό σχέδιο διήρκεσε τρεις μήνες, κατά τους οποίους στήθηκε ένα πλήρως επιχειρησιακό Κέντρο Συντονισμού Επαναπατρισμών, προωθήθηκε η συνεργασία με τις πρεσβείες της Νιγηρίας και της Γεωργίας και η διαδικασία ταυτοποίησης λειτουργούσε ομαλά. Η Ελλάδα εγκαινίασε τη συμμετοχή της σε κοινές επιχειρήσεις επαναπατρισμού προς τη Νιγηρία και τη Γεωργία, με 22 επαναπατρισθέντες. Το έργο θα συνεχιστεί κατά το 2010». Σε ελληνικά νησιά όπως η Λέσβος και η Σάμος, υπάλληλοι του Frontex μεταμφιεσμένοι σε δημοσιογράφους, ακτιβιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων ή μεταφραστές, προσπαθούν να ανακαλύψουν και/ ή να μεταβάλουν την εθνικότητα μεταναστών χωρίς χαρτιά ή να αυξήσουν τεχνητά την ηλικία των ανηλίκων, ώστε να είναι δυνατό να απελαθούν. Το νέο στοιχείο είναι ότι αυτός ο «έλεγχος ασφαλείας» γίνεται ήδη πριν οι μετανάστες μπορέσουν να υποβάλουν αίτηση για άσυλο, πράγμα που σημαίνει ότι έχει γίνει μια πρώτη διαλογή όσων είναι ανεπιθύμητοι στην Ευρώπη ώστε να απελαθούν αμέσως κατά την άφιξή τους. Οι κυβερνήσεις παριστάνουν ότι με αυτό τον τρόπο τηρούν τις προϋποθέσεις των διεθνών συμφωνιών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά στην ουσία πρόκειται απλώς για έναν εκσυγχρονισμό του κατασταλτικού και επιλεκτικού μεταναστευτικού καθεστώτος. 126 από τους 150 μετανάστες στο κέντρο κράτησης της Σάμου ξεκίνησαν απεργία πείνας στις 12 Απριλίου 2010, ενάντια σε αυτά τα μέτρα και ενάντια στον ξυλοδαρμό ενός πρόσφυγα από τους φρουρούς.
Ενάντια στις πολιτικές αυτές, οργανώσεις σε διάφορες χώρες της ΕΕ καλούν σε μια Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Δράσης κατά της Μηχανής Απελάσεων από 1 έως 6 Ιουνίου 2010.
Nobordercamp Azadi* στη Λέσβο, 2009
Τόσο ο χρόνος όσο και ο τόπος της κατασκήνωσης NoBorder στην Ελλάδα ήταν προσεκτικά επιλεγμένος. Η Λέσβος είναι κομβικό σημείο του εξωτερικού συνοριακού καθεστώτος της ΕΕ: κάθε βράδυ έφταναν νέα σκάφη προσφύγων και το κέντρο κράτησης της Παγανής ήταν υπερπλήρες επί εβδομάδες. Έλληνες συνοροφύλακες και προσωπικό του Frontex περιπολούσαν όλο το εικοσιτετράωρο. Περίπου 600 ακτιβιστές από πολλές διαφορετικές χώρες ταξίδεψαν στη Λέσβο για την εβδομάδα διαμαρτυρίας πέρυσι τον Αύγουστο.
«Αύριο, όταν θα συνεχίζουμε το ταξίδι μας, θα είμαστε και πάλι πρόσφυγες. Αλλά μέχρι τις τελευταίες στιγμές που περνάμε εδώ απόψε θα είμαστε απλώς άνθρωποι, φίλοι που γιορτάζουν μαζί. Ποιος θα φανταζόταν ότι σε αυτό εδώ το νησί δεν θα ήμασταν υποχρεωμένοι να κρυβόμαστε στο δάσος, αλλά θα μας δινόταν το δώρο να περάσουμε μια νύχτα ελευθερίας ανάμεσα σε φίλους!»
Αυτά τα λόγια λένε πολλά. Είναι τα λόγια ενός νεαρού Αφγανού για την τελευταία νύχτα της κατασκήνωσης NoBorder. Μέσα σε λίγες μέρες το αυτοοργανωμένο «Κέντρο Υποδοχής» έγινε σημείο συνάντησης για μετανάστες χωρίς χαρτιά που μόλις έφταναν και για κρατούμενους που απελευθερώνονταν. Ακτιβιστές NoBorder που ήθελαν να αντιταχθούν πολιτικά στο καθεστώς των συνόρων μπόρεσαν να συναντηθούν με εκείνους, που το ταξίδι τους προς την Ευρώπη ήταν μια πρακτική αμφισβήτηση αυτών των συνόρων. Μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία, οι πρόσφυγες και οι ακτιβιστές κατάφεραν να σπάσουν τους γλωσσικούς φραγμούς και να οργανώσουν αμοιβαία υποστήριξη, αλλά και συλλογική πολιτική δράση, για παράδειγμα τη μέρα δράσης κατά του FRONTEX στο λιμάνι. Πρόσφυγες και ακτιβιστές ζωγράφισαν ένα τεράστιο πανώ που έγραφε σε πολλές γλώσσες «ελευθερία μετακίνησης». Ακτιβιστές επιχείρησαν να περικυκλώσουν την ακτοφυλακή με 50 φουσκωτές βάρκες. Φυσικά η ελληνική ακτοφυλακή είχε την «καλοσύνη» να επιδείξει τη λεπτότητά της, προκαλώντας κύματα που παρέσυραν τις βάρκες των προσφύγων στα ανοιχτά. Ταυτόχρονα ξεκινούσε η διαδήλωση κατά του FRONTEX, έχοντας στην πρώτη γραμμή –μεταξύ άλλων- ακτιβιστές από το Μάλι και τη Mαυριτανία, οι οποίοι στη Δυτική Αφρική βρίσκονται επίσης αντιμέτωποι με τον Frontex.
Μια νεαρή γυναίκα από τη Σομαλία συνόψισε την εμπειρία της ως εξής: «Όταν άφησα τη Σομαλία, άρχισα το ταξίδι μου για να βρω έναν ασφαλέστερο και καλύτερο τόπο για να ζήσω. (…) Τώρα μπορώ να δω πιο καθαρά πώς μοιάζει προς το παρόν η Ευρώπη (…). Μας ρίχνουν σε φρικτές φυλακές και η Ευρώπη στέλνει τα στρατεύματά της να μας πολεμήσουν στη θάλασσα. Ποτέ δεν έχω μάθει τόσα πολλά σε τόσο λίγο χρόνο (…) Άρχισα το δεύτερο ταξίδι μου εδώ, βλέποντας όλους τους άλλους που βρίσκονται στις ίδιες βάρκες και παλεύουν να επιβιώσουν και να πάνε παρακάτω. (…) Είχα τη δυνατότητα να δω πώς θα ήταν αν μπαρκάραμε όλοι μαζί για το ταξίδι. Για κάποιο άλλο τόπο που ίσως υπάρξει κάπου στο μέλλον».
Διαμαρτυρία στις Βρυξέλλες τον περασμένο Δεκέμβριο
«Δεν χρειαζόμαστε άλλο ένα πενταετές πρόγραμμα θανάτου και φυλακίσεων! Ζητάμε προστασία για τους πρόσφυγες και δικαιώματα για τους μετανάστες, και όχι ένα βάναυσο καθεστώς συνόρων της ΕΕ!» Αυτά ήταν τα βασικά αιτήματα μιας μικρής διαδήλωσης μπροστά από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενάντια στην έγκριση του επόμενου 5ετούς πλαισίου για θέματα Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων. Ένα σύνολο ομιλητών με διεθνική σύνθεση κατήγγειλε το νέο πρόγραμμα ως «οδικό χάρτη» για ένα αυστηρότερο καθεστώς επιτήρησης και ελέγχου που κλιμακώνει το θανάσιμο συνοριακό καθεστώς σε έναν πραγματικό πόλεμο, ενισχύοντας το ρόλο του Frontex στη στρατιωτικοποίηση των συνόρων. Με αναφορές στους καθημερινούς αγώνες των προσφύγων και των μεταναστών ενάντια στον αποκλεισμό και την εκμετάλλευση, ενάντια στην κράτηση και τις διακρίσεις, διακηρύξαμε ότι χρειαζόμαστε μια άλλη Ευρώπη σε έναν κόσμο με παγκόσμια ίσα δικαιώματα σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.
1η Μαρτίου: η απεργία ως το παρόν και το μέλλον των αντιρατσιστικών αγώνων
Η 1η Μαρτίου υπήρξε σημαντική ημέρα για τους μεταναστευτικούς αγώνες στην Ευρώπη. Όλα ξεκίνησαν με τη γαλλική «μέρα χωρίς μετανάστες», που θύμισε το «Μεγάλο Aμερικανικό Μποϊκοτάζ» του 2006, όταν εκατομμύρια μετανάστες στις ΗΠΑ διαδήλωσαν κατά του αντι-μεταναστευτικού νόμου. Στην Ιταλία, μια ομάδα από γυναίκες, μετανάστριες και Ιταλίδες, υιοθέτησε την ιδέα, και στη συνέχεια τις ακολούθησαν συλλογικότητες μεταναστών, αυτόνομες ομάδες, αντιρατσιστικές κινήσεις και άνθρωποι που συμμετείχαν για πρώτη φορά σε μεταναστευτικούς αγώνες. Μετά τις ταραχές στο Rosarno, η 1η Μαρτίου ήταν άλλη μια απάντηση στο θεσμικό ρατσισμό.
Δημιουργήσαμε το «Coordinamento per il Lavoro migrante in Italia», που περιλάμβανε πολλές αυτόνομες συλλογικότητες, για να προωθήσουμε την ιδέα της απεργίας. Παρά τους δισταγμούς ή και την ανοικτή αντίθεση μέρους του κινήματος και των συνδικάτων σε σχέση με μια απεργία ενάντια στο νόμο Μπόσι-Φίνι (το νόμο που συνδέει την άδεια διαμονής με τη σύμβαση εργασίας), οργανώθηκαν συνελεύσεις με μετανάστες και Ιταλούς εργαζομένους και εκπροσώπους των συνδικάτων. Πολλοί Ιταλοί εργαζόμενοι κατανόησαν ότι η δυνατότητα απέλασης και ο νόμιμος εκβιασμός των μεταναστών αποτελεί απειλή για όλους τους εργαζόμενους· η διάβρωση των ελευθεριών των μεταναστών μέσω του «ασφαλιστικού νόμου» είναι μια απειλή για την ελευθερία του καθενός. Η προοπτική μας ήταν διεθνική, τόσο επειδή οι μεταναστευτικοί νόμοι έχουν ευρωπαϊκή διάσταση όσο και επειδή οι ίδιοι οι μεταναστευτικοί εργατικοί αγώνες είναι διεθνικοί ως προς την ουσία τους.
Την 1η Μαρτίου, στην απεργία της μεταναστευτικής εργασίας μετείχαν δεκάδες εργοστάσια και άλλοι χώροι εργασίας. Οι απεργοί, με την υποστήριξη του συνδικάτου τους ή χωρίς αυτή, συσπειρώθηκαν σε διαδηλώσεις 10.000 ανθρώπων στη Μπρέσια και τη Μπολόνια. Μεγάλες διαδηλώσεις έγιναν και σε άλλες ιταλικές πόλεις, όπως το Μιλάνο και η Νάπολι.
Μετά από αυτή την απεργία που οργανώθηκε πέρα και έξω από συνδικαλιστική εκπροσώπηση, πιστεύουμε ότι η απεργία της μεταναστευτικής εργασίας είναι ένα νέο είδος απεργίας· ότι η απεργία θα πρέπει να είναι το παρόν και το μέλλον των αντιρατσιστικών αγώνων.
M4trix87 Κανείς δεν είναι περισσότερο σκλάβος από όποιον νομίζει ότι είναι ελεύθερος... 
