Posts Tagged ‘ΕΔΕΚ’

Η Τρόικα στην Κύπρο: Χαιρετώ τους νέους μας δυνάστες!

29 Οκτωβρίου, 2012

Παρά τις προβλέψεις αυτόκλητων περισπούδαστων οικονομολόγων/προφητών, το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένων της Ελλάδας και της Κύπρου, βρίσκεται ακόμη σε κρίση και τα «μέτρα» διάσωσης δείχνουν να μην είναι παρά οι απελπισμένοι παφλασμοί κάποιου πνιγμένου που δεν ξέρει κολύμπι, ίσως επειδή πίστεψε πως το σωσίβιο του δεν θα ξεφούσκωνε.

Το «σωσίβιο» αυτό είναι το παγκόσμιο χρέος. Από το 70 και μετά, με αποκορύφωμα την Θατσερική-ρεγκανική δεκαετία του 80, η ολοκληρωτική στην ουσία απορύθμιση του καπιταλισμού σε μια προσπάθεια να αμβλυνθούν οι αντιφάσεις του (προσπάθεια αύξησης των κερδών των εταιρειών χωρίς αύξηση της ζήτησης λόγω καθηλωμένων μισθών κοκ) οδήγησε σε μια τεράστια φούσκα κερδών-χρέους, που κάποτε θα έσπαγε, που αλλού, στις φάτσες όσων δεν έχουν την πολιτική και οικονομική ισχύ για να προστατευτούν, του (μαλάκα?) εργαζόμενου και πολίτη.

https://m4trix87.wordpress.com/2011/11/22/%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B5%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CE%BD-%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AD/

Η κρίση αυτή, η τυχοδιωκτική εκμετάλλευση της κρίσης που οι ίδιοι οι κεφαλαιοκράτες προκάλεσαν για προώθηση μέτρων ισοπέδωσης των λαών και των εργαζομένων με την αφορμή της «επίλυσης» των προβλημάτων και ο βαθύς ύπνος των αριστερών και «αριστερών» κωμάτων μας που μας οδήγησαν εδώ, καθώς και οι αντιστάσεις των λαών μέχρι λίγο πιο παλιά (έχουν συμβεί πολλά από τότε, Ισπανία, Ελλάδα, ΗΠΑ, Αργεντινή,…) περιγράφονται σε πιο παλιά άρθρα εδώ αλλά και παντού στο Διαδίκτυο (για όποιον θέλει να ψάξει). Εδώ θα μιλήσω λίγο για την άποψη μου όσο αφορά την τωρινή κατάσταση στην Κύπρο.

Οι τραπεζίτες της Κύπρου  ήξεραν τους κινδύνους των επενδύσεων σε ελληνικά ομόλογα από τότε που επένδυαν. Ακόμη και οι «φίλοι» τους στους οίκους αξιολόγησης είχαν ήδη αξιολογήσει με Β, δηλαδή speculative, συνώνυμο του φισιών ρουλέτας στην επενδυτική αργκό, τα εν λόγω ομόλογα. Παρ’ όλ αυτά, επένδυσαν δισεκατομμύρια σε αυτά σε μια προσπάθεια περαιτέρω αύξησης των κερδών τους. Εξάλλου, ήξεραν ότι το κράτος δεν θα άφηνε τις τράπεζες να χρεωκοπήσουν, όχι επειδή ενδιαφέρονται οι «κύριοι» πωλητικοί για τον λαό που τους ψήφισε, αλλά για τους λόγους που περιγράφονται εδώ.

https://m4trix87.wordpress.com/2009/09/23/%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%89-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/

Τώρα λοιπόν που ο τζόγος των τραπεζιτών της Κύπρου δεν απέδωσε, ακολουθούν την τακτική του οποιουδήποτε χαρτοπαίκτη: Δανεικά και αγύριστα από δικαίους και αδίκους.

Επειδή όμως θα ήταν αδιανόητο να δαγκώσουν οι πολιτικοί το χέρι που τους ταϊζει (κεφαλαιοκράτες, μίντια τα οποία τους διαφημίζουν στις προεκλογικές και τα οποία ελέγχονται από τους διαφημιστές τους κοκ) το τίμημα απαιτούν να πληρώσει ακόμη μια φορά ο λαός, ο πολίτης, αυτός που όταν οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις είχαν κέρδη, τον καιρό της φούσκας, δεν έβλεπε τίποτα από αυτά.

Έτσι λοιπόν, λόγω της ανάγκης «ξελασπώματος» των 12 και πλέον δις των απωλειών των τραπεζών μετά το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων, αλλά και των 5 και πλέον δις των κρατικών ελειμμάτων λόγω του ότι δεν εφορολογείτο ο πλούτος (ακόμη και ο αδρανής, όπως τα δις των κεφαλαίων στις τράπεζες, η μεγάλη ακίνητη ιδιοκτησία) πέραν του 10% και δεν μπορούσε έτσι να συντηρηθεί κράτος πρόνοιας χωρίς δάνεια, φτάσαμε στο σημείο να παρακαλάμε την Τρόικα. Η Τρόικα ουσιαστικά επιβάλλει συνταγές διάλυσης, όπως ιδιωτικοποιήσεις των πάντων/ξεπούλημα του Δημοσίου (ακόμη και κερδοφόρων εταιρειών!), μείωση των κρατικών εσόδων (από τα οποία μειούμενα έσοδα υποτίθεται θα ξεπληρωθούν τα χρέη στην Τρόικα!), απορύθμιση των εργασιακών (ώστε να δουλεύουμε 6ήμερο 13ωρο όπως επιβάλλουν τώρα στην Ελλάδα, καλό πράγμα η εξόντωση στην εργασία, Arbeit Macht Frei) και διάφορα άλλα όμορφα.

Το ΔΝΤ από όπου πέρασε δεν έφερε παρά ύφεση, πείνα, ανεργία, ασθένειες, υπανάπτυξη, πολέμους και διάφορα άλλα καλά της «ελεύθερης αγοράς» (που αλήθεια, πόσο «ελεύθερη» είναι όταν ξένα, υπερεθνικά, μη ψηφισμένα, κεντρικά κέντρα λήψης αποφάσεων ελέγχουν ολόκληρη την οικονομία μιας χώρας , ολόκληρη την διαβίωση ενός λαού?). Αργεντινή, Χιλή, Ζαϊρ, Ρουμανία, Ινδονησία, Βραζιλία, Λετονία…Ελλάδα.

Για τις συνέπειες των «μέτρων» του ΔΝΤ μιλά το παρακάτω κείμενο της ομάδας ΑΝΤΑΡΤΕΣ

http://antartescy.blogspot.com/2012/10/h.html

Απόσπασμα

Ρουμανία: Zήτησε τη βοήθεια του ΔΝΤ τον Μάρτιο του 2009. Χορηγήθηκε δάνειο ύψους 12,9 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση της χώρας προέβη σε 137.000 απολύσεις στο Δημόσιο, μείωσε τις συντάξεις και τους μισθούς και αύξησε τους φόρους. Το 2009 το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 7,1%.
 
Ουγγαρία: Προσέφυγε στο ΔΝΤ στα τέλη του 2008. Της χορηγήθηκε δάνειο ύψους 12,5 δισ. ευρώ. Η ουγγρική κυβέρνηση προχώρησε στην κατάργηση του 13ου μισθού, της 13ης σύνταξης και στην περικοπή κατά 20%- 30% των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων. Το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε το 2009 κατά 6,3%.
 
Λετονία: Το ΔΝΤ χορήγησε δάνειο ύψους 1,7 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση της χώρας προχώρησε σε μείωση κατά 30% των μισθών του δημοσίου, σε περικοπή δαπανών κατά 4,5%, σε πάγωμα συντάξεων και αύξηση του ΦΠΑ. Το 2009 η ανεργία στη χώρα εκτινάχθηκε στο 16,6%.
 
Αργεντινή: Στην Αργεντινή το ΔΝΤ χορήγησε δάνεια ύψους 7,2 δισ. δολαρίων το 1999 και 39,7 δισ. δολαρίων το 2000. Τον Δεκέμβριο του 2001 η κυβέρνηση της Αργεντινής ανακοίνωσε νέα μέτρα όπως μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κατά 20% και πάγωμα των καταθέσεων. Η ανεργία της χώρας εκτοξεύθηκε στα ύψη, φτάνοντας έως και το 40% .
Το 48% του πληθυσμού έμεινε εκτός ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και άρα χωρίς φάρμακα λόγω των πολιτικών που επιβλήθηκαν. Τα μέτρα προκάλεσαν κοινωνική αναταραχή και ακολούθησε παραίτηση της κυβέρνησης. Η νέα κυβέρνηση που ανέλαβε την εξουσία κήρυξε πτώχευση.
 
Μεξικό: Το Μεξικό ζήτησε τη βοήθεια του ΔΝΤ το 1995. Χορηγήθηκε δάνειο ύψους 30 δισ. δολαρίων. Μετά τα νέα μέτρα που επιβλήθηκαν στη χώρα, οι πολίτες που ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας ξεπέρασαν το 50% και ο κατώτατος μισθός μειώθηκε κατά 20%.
Βραζιλία: Το δάνειο 41 δισεκατομμύρια δολάρια υπό την προϋπόθεση της περικοπής των κυβερνητικών δαπανών κατά 28 δις (με απόλυση δημοσίων υπαλλήλων και ιδιωτικοποιήσεις). Αποτέλεσμα ήταν να ανεβούν τα καταναλωτικά δάνεια κατά 250% και να υπάρχουν μαζικές πτωχεύσεις επιχειρήσεων και τραπεζών. Η ανεργία ξεπέρασε το 17%.
 
Ινδονησία: Η επιβολή των πολιτικών του ΔΝΤ εκεί οδήγησε σε πτώση του παραγόμενου πλούτου κατά 45%. Αποτέλεσμα: Βίαιη κοινωνική εξέγερση με εκατοντάδες νεκρούς.
 
Τουρκία: Πήρε δάνειο των 20,4 δις ευρώ μείωσε τους μισθούς κατά 20% και αύξησε κατακόρυφα τα επιτόκια.
 
Ελλάδα: Πήρε από το 2010 μέχρι σήμερα 145 δις ευρώ. Μείωση κατώτατου μισθού σε όλους 25% και 32% στους νεοεισερχόμενους μέχρι 25 ετών! Αύξηση ΦΠΑ μέχρι 25%. Αύξηση των εισιτηρίων στις συγκοινωνίες κατά 25%.  Κατάργηση 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης. Περικοπές συντάξεων, επιδομάτων, δαπανών υγείας και παιδείας. 150 χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο θα γίνουν μέχρι το 2015. Η ανεργία ήδη ξεπέρασε το 25%. Αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες κατά 40%, 3 χιλιάδες μόνο από το 2009 μέχρι σήμερα.  
Σύμφωνα με διεθνείς μελέτες υπάρχει μείωση του προσδόκιμου ζωής κατά 6 με 7 χρόνια στις χώρες που επεμβαίνει το ΔΝΤ.

Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι ΠΟΥΘΕΝΑ το ΔΝΤ δεν κατάφερε να επιβληθεί «δικαίως» και με την σύμφωνη γνώμη των λαών.

Πχ
Ινδονησία- Δικτατορία Σουχάρτο
Χιλή- Δικτατορία Πινοσέτ (την οποία ο νεοφιλελεύθερος οπαδός της ιδιωτικοποίησης των πάντων Μίλτον Φρίντμαν εθαύμαζε)
Πρώην ΕΣΣΔ- Το σοκ της κατάρρευσης του ψευδεπίγραφου σοσιαλισμού(κρατικού καπιταλισμού) των εν λόγω χωρών (σημειωτέο ότι το ΔΝΤ και η υπόλοιπη διάλυση των εν λόγω χωρών ήρθε ΜΕΤΑ την πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού»).
Τουρκία- Μόνιμο φασιστικό καθεστώς από τον καιρό του Κεμάλ μέχρι σήμερα, 4 πραξικοπήματα και παρ ολίγον 5.

Τώρα, μια εξέταση του γιατί τα μέτρα της Τρόικας και μέτρα «ελεύθερης αγοράς» γενικά όχι μόνο διαλύουν τους πιο ανίσχυρους οικονομικά οι οποίοι αφήνονται έρμαιο των κεφαλαιοκρατών (πχ αγορά εργασίας) το οποίο είναι αυτονόητο, σε μια ζούγκλα επικρατεί και ο αντίστοιχος νόμος, αλλά και δεν φέρνουν «ανάπτυξη».

Ιδιωτικοποίηση δημόσιων υπηρεσιών. Οι υπηρεσίες που απαιτείται από την Τρόικα να ιδιωτικοποιηθούν είναι ΠΑΝΤΑ οι κερδοφόρες η με δυνατότητες κερδοφορίας. Αντί αυτά τα κέρδη να πηγαίνουν πλέον στο κράτος (το οποίο να μπορεί είτε να ξεπληρώνει το έτσι κι αλλιώς κατασκευασμένο χρέος, είτε πιο σημαντικό να κάνει έργα υποδομής που βοηθούν την ανάπτυξη και δημιουργούν θέσεις εργασίας, είτε να τα δίδει υπό μορφή κοινωνικής πρόνοιας, αυξάνοντας έτσι την κατανάλωση, την ζήτηση, την προσφορά και τις επενδύσεις και τις θέσεις εργασίας) πηγαίνουν πλέον στους κεφαλαιοκράτες που τα αποθηκεύουν σε offshore στην Ελβετία, τα Κέυμαν κοκ.

Μείωση μισθών, συντάξεων, επιδομάτων κοκ. Προκαλούν μείωση της κατανάλωσης της μεγάλης πλειοψηφίας του πληθυσμού, προκαλώντας μείωση της ζήτησης και κλείσιμο επιχειρήσεων, άρα και ανεργία.

Απορύθμιση και καταστροφή των εργασιακών δικαιωμάτων (πχ ΑΤΑ, κοκ). Από τη μία οι μειώσεις μισθών λόγω της ευχέρειας των εργοδοτών να το κάνουν προκαλούν αύξηση της ανεργίας λόγω μείωσης της κατανάλωσης και της ζήτησης. Από την άλλη η αύξηση των ωραρίων (με τον ίδιο-μειωμένο-μισθό) συνεπάγεται ότι κάθε εργοδότης χρειάζεται λιγότερο εργατικό δυναμικό, άρα αύξηση της ανεργίας.

Ακόμη και οι ίδιοι οι προφητοοικονομολόγοι του ΔΝΤ αναγνώριζαν το λανθασμένο των στρατηγικών τους αν όντως είχαν ως στόχο την αποπληρωμή των χρεών και την οικονομική «ανάπτυξη».

http://digitaljournal.com/article/329376

Οπότε γιατί επιλέγουν να συνεχίζουν να επιβάλλουν αυτές τις πολιτικές?

(κάτι ακόμη που δείχνει τις πραγματικές τους προθέσεις είναι ότι όταν κάποια κυβέρνηση, έστω και για το θεαθήναι,  αντιπροτείνει μη οριζόντιες περικοπές, δηλαδή να περικοπούν μισθοί, επιδόματα κοκ πρώτα από τους πιο υψηλά αμειβόμενους, κάτι που δημοσιονομικά θα είχε ως αποτέλεσμα την ίδια «μείωση εξόδων» που τόσο προωθούν οι τροικανοί με μια οριζόντια μείωση δηλαδή για όλους το ίδιο, η τρόικα δεν το δέχεται!Πχ Κύπρος τώρα, αφού η κυβέρνηση είχε θέσει μια τέτοια αντιπρόταση)

Η Τρόικα (ΔΝΤ,ΕΕ,ΕΚΤ) δεν είναι μόνο οικονομικό τεχνοκρατικό εργαλείο, αλλά ένα πολιτικό εργαλείο των ισχυρών (κεφαλαιοκρατών) οι οποίοι εφαρμόζοντας το «δόγμα του σοκ»

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Shock_Doctrine

θέλουν πρώτα να δημιουργήσουν (η αν υπάρχει ήδη να εντείνουν) μια σοβαρή κρίση που αγγίζει σοβαρά την καθημερινότητα του μέσου ανθρώπου, ώστε μετά να προτείνουν «λύσεις», των οποίων οι «παράπλευρες» συνέπειες είναι ουσιαστικά το ζητούμενο.

Σε αυτά τα πλαίσια, το ζητούμενο από τα μνημόνια και τα μέτρα είναι να μπορέσουν να περάσουν ως «απαραίτητα» μέτρα τα οποία διαλύουν όλους πλην των ελάχιστων που ελέγχουν το χρήμα και την οικονομική και πολιτική εξουσία (τραπεζίτες, μεγαλοεπιχειρηματίες, κεφαλαιοκράτες) ώστε να μπορέσουν οι τελευταίοι να εκμεταλλευτούν τους πρώτους ασύστολα, διαγράφοντας κατακτήσεις δεκαετιών (εργασιακά δικαιώματα, κράτος πρόνοιας).

Σε Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία ο λαός, παρά το ότι δεν αντιστέκεται όσο θα έπρεπε δεδομένων των καταστάσεων (κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον καλλιεργημένο φόβο, την μιντιακή προπαγάνδα και τον αντιπερισπασμό της νεοναζιστικής ακροδεξιάς) υπάρχει δυνατή αντίσταση η οποία πιθανό αν ενταθεί στο άμεσο μέλλον να φέρει κάποιες ανατροπές, όπως είχε γίνει επιτυχώς πιο παλιά στην Αργεντινή και τον Ισημερινό.

Η Αργεντινή, μετά από χρόνια εξαθλίωσης ακολουθώντας τις συνταγές του ΔΝΤ, αποφάσισε να κηρύξει χρεωκοπία και να απαλλαγεί από τόσο το χρέος όσο και τα βάρβαρα μέτρα του ΔΝΤ. Μετά από λίγους μήνες άρχισε να ανακάμπτει.  Ο Ισημερινός επαναδιαπραγματεύτηκε το χρέος και ξέφυγε.

Στην Κύπρο, όλοι οι πολιτικοί και τα κόμματα συμφωνούν επί της ουσίας με τα μνημόνια (αν και το ΑΚΕΛ, σε μια προσπάθεια περιορισμού απωλειών, προβαίνει σε κάποιες πολιτικές μανούβρες τύπου «καθυστεράμε το μνημόνιο για να πούμε ότι αντισταθήκαμε»). Με το 61% των κυπρίων σύμφωνα με δημοσκοπήσεις (αν δεν είναι στημένες…) να δέχονται τα ερχόμενα μνημόνια και να μην ακούγεται εναλλακτικός λόγος, δεν φαίνεται προς το παρόν να υπάρχουν μεγάλα περιθώρια. ΄Εχουμε χάψει το παραμύθι ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, αγνοώντας ότι τυχόν χρεωκοπία της Κύπρου θα είχε βαριές συνέπειες σε αναλογία με τα χρήματα που θα μας δανείσουν  ΚΑΙ για την υπόλοιπη ευρωζώνη, οπότε ακόμη και αν δεν δεχόμαστε τα μνημόνια δεν θα είχαν άλλη επιλογή παρά να εκταμιεύσουν τα χρήματα που «χρειαζόμαστε».

Επίσης υπάρχουν και άλλες εναλλακτικές

http://www.sigmalive.com/inbusiness/opinions/external/530616

Σημ. 1. Το παραπάνω δεν είναι από αριστερό οικονομολόγο…
Σημ. 2. 350 εκατομμύρια μέτρα τον χρόνο για τις τράπεζες, μόνο 80 για το κράτος, ποιος φταίει για το μνημόνιο?

Γιατί αγνοούμε τα πιο πάνω? Επειδή ο «πατριώτης» Αναστασιάδης, ο ογκόλιθος σταθερότητας Λιλλήκας, ακόμη και ο «αριστερός» Μαλάς, οι υποψήφιοι νέοι «σωτήρες», δεν μας το λένε, αφού οι οικονομικά ισχυροί που τους πληρώνουν

https://m4trix87.wordpress.com/2009/09/23/%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%89-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/

θέλουν να διαλυθεί ο κόσμος και ειδικά τα εργασιακά δικαιώματα με ένα σκληρό μνημόνιο.

Αυτή την στιγμή το ζητούμενο είναι να σπάσει αυτή η σιωπή όσο αφορά την επερχόμενη καταστροφή, και αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν όσοι έχουν υπόψη τους τι γίνεται και ενδιαφέρονται μεταδώσουν την αλήθεια στους υπόλοιπους, οι οποίοι υπόλοιποι βεβαίως και αντιλαμβάνονται πόσο καταστροφικό θα είναι το μνημόνιο, απλά μέχρι τώρα πιστεύουν ότι δεν υπάρχει άλλη λύση. Αν ενημερωθεί ο κόσμος για τους άλλους δρόμους και κτυπηθεί αυτή η ηττοπάθεια, το επόμενο βήμα είναι η αυτοοργάνωση του (όπως η κίνηση όσων επλήγηκαν από την μαφία της Μαρφίν με τα αξιόγραφα, αλλά σε πολύ πιο μαζικό και δυναμικό επίπεδο) για την ανατροπή αυτών των πολιτικών και όσων τις στηρίζουν. Από τέτοιο αυτοοργανωμένο κίνημα ανατροπής μπορεί να δημιουργηθούν νέες, πιο δίκαιες κοινωνικές και οικονομικές δομές, όπως στην Ισλανδία, όπου τώρα οι πολίτες ενέκριναν με συντριπτική πλειοψηφία σε δημοψήφισμα το νέο σύνταγμα το οποίο βγήκε αμεσοδημοκρατικά  στις συνελεύσεις, τους δρόμους και τις πλατείες

http://crazyemailsandbackstories.wordpress.com/2012/05/12/icelands-amazing-peaceful-revolution-still-not-in-the-news-backstory/

http://en.wikipedia.org/wiki/Icelandic_constitutional_referendum,_2012

http://en.wikipedia.org/wiki/Icelandic_Constitutional_Assembly

http://en.wikipedia.org/wiki/Kitchenware_Revolution

Τα παραδείγματα είναι εκεί. Μένει να τα ακολουθήσουμε.

Μετά από Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ιταλία, επόμενος στόχος… Κύπρος!

29 Αυγούστου, 2011

Η διεθνής συμμορία των οίκων «αξιολόγησης», οι οποίοι με εντελώς αυθαίρετο και ανεξέλεγκτο τρόπο «ρίχνουν» αξιολογήσεις πιστοληπτικών ικανοτήτων κρατών δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα δανεισμού και οδηγώντας τις στην χρεωκοπία και την δημιουργία από τις τοπικές ελίτ του χρήματος αφορμών για κατακερματισμό κάθε εργατικού και κοινωνικού δικαιώματος κερδισμένου με αίμα και θυσίες συνεχίζεται.

Χρησιμοποιώντας ως αφορμή το έγκλημα της κυβέρνησης όσο αφορά τα εκρηκτικά στο Μαρί και τις συνέπειες του όσο αφορά το κόστος της ηλεκτροδότησης της Κύπρου( πρόβλημα ηλεκτροδότησης το οποίο αντιμετωπίζεται με σχετική αποτελεσματικότητα- τουλάχιστο προσπαθούν να μαζέψουν ότι προκάλεσαν) και την εξάρτηση των κυπριακών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα (τράπεζες οι οποίες όμως σίγουρα δεν κινδυνεύουν αν λάβουμε υπόψη τα τεράστια κέρδη τους και τις κρατικές επιχορηγήσεις, τόσο σε Ελλάδα όσο και σε Κύπρο) δίδουν αφορμές σε ντόπιους υπερασπιστές των οικονομικά ισχυρών να αντεπιτεθούν στην κυπριακή κοινωνία.

(για το πόσο «φτωχές» είναι οι ελληνικές και κυπριακές τράπεζες)

Eurobank: Κέρδη 362 εκατομμύρια το 2009

Μαρφίν: 174 εκατομμύρια κέρδη στην Κύπρο το 2009

Παρόλα αυτά, οι κυπριακές τράπεζες στην Κύπρο εισέπραξαν 3 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ

Και τώρα μας λένε ότι χρειάζεται να πληρώσουμε ΕΜΕΙΣ 1.3 ΔΙΣ για τα δάνεια μέχρι το τέλος του χρόνου!

Προφανώς πρέπει να πληρώσουμε εμείς για να μπορεί το κράτος να συνεχίσει ανεμπόδιστο να δίδει όλο και περισσότερα από την (συνεχώς συρρικνούμενη) τσέπη του χαμηλοαμειβόμενου (η άνεργου) κυπρίου στους τραπεζίτες…

Αποδιοπομπαίος τράγος εδώ οι δημόσιοι υπάλληλοι. Μια κατηγορία εργαζομένων που, λόγω της ύπαρξης στον χώρο τους μιας ισχυρής (παρόλα τα προβλήματα που την χαρακτηρίζουν, κυρίως την έλλειψη δημοκρατικότητας και την διαφθορά) συντεχνίας κατάφεραν να διατηρήσουν ένα καλύτερο επίπεδο μισθών και απολαβών από τους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα.

Ε, για κάποιους αυτό είναι απαράδεκτο! Πως είναι δυνατό να μην γίνεται ΚΑΙ στο δημόσιο η τεράστια εργατική εκμετάλλευση του ιδιωτικού τομέα? Γιατί να μην τιμωρηθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι επειδή…έχουν συντεχνία? Γιατί να μην είναι οι εργαζόμενοι του δημοσίου ανίσχυροι μπροστά τους και σκλάβοι ουσιαστικά των συμφερόντων των αφεντικών τους όπως στον ιδιωτικό τομέα όπου δεν γίνεται καλή συνδικαλιστική δράση? Απαράδεκτο! Πάραυτα να μειωθούν οι μισθοί ΚΑΙ των δημοσίων υπαλλήλων στα επίπεδα των 1000 ευρώ, όπως και των ιδιωτικών υπαλλήλων που παίρνουν ψίχουλα ενώ τα αφεντικά τους εκατομμύρια από τον πλούτο που παράγουν με την εργασία τους.

Ναι, επειδή ΟΛΟΙ οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι τεμπέληδες και ΟΛΟΙ (ακόμη και οι χαμηλά αμειβόμενοι για να… κόβουν κόλλες) μπαίνουν με το μέσο! Και βέβαια, στον ιδιωτικό τομέα δεν υπάρχει καθόλου διαφθορά, ειδικά όσο αφορά τα αφεντικά και τις εισφορές τους στις προεκλογικές εκστρατείες των κομμάτων!

Σίγουρα διαφθορά και αναποτελεσματικότητα στο δημόσιο υπάρχει (λόγω και της αδιαφανούς φύσης του ως ιεραρχικό σύστημα) αλλά αυτή εντοπίζεται (όπως θα ανέμενε κάποιος σκεπτόμενος λογικά) στα ανώτερα κλιμάκια- κανείς δεν δέχεται να χρησιμοποιήσει…μέσον μόνο για να παίρνει 1500 ευρώ, σωστά?

Αυτή η διαφθορά και αναποτελεσματικότητα δεν αντιμετωπίζεται με την μείωση των μισθών η του προσωπικού (που το δεύτερο θα σημαίνει περαιτέρω μείωση παραγωγικότητας). Υπάρχει ΓΕΝΙΚΗ συμφωνία δημοσίων παραγόντων ότι τα προβλήματα οφείλονται κυρίως στην ΥΠΟΣΤΕΛΕΧΩΣΗ.

Υποστελέχωση ενώ έχουμε 30 000 ανέργους, οι περισσότεροι εκπαιδευμένοι νέοι επιστήμονες με πτυχία και μεταπτυχιακά!

Γιατί?

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΕΦΑΛΑΙΑ-ΠΟΡΟΙ

Ενώ για τους τραπεζίτες υπάρχουν δις.

Ενώ έχουμε με διαφορά τον πιο χαμηλό εταιρικό φόρο στην Ευρώπη, ενώ έχουμε  και αστείους μονοψήφιους φόρους ακίνητης ιδιοκτησίας και μάλιστα… σε τιμές του 80!

http://www.sigmalive.com/inbusiness/news/property/228029

Και ενώ ισχύουν τα πιο πάνω, ποιοι φταίνε?

Οι δημόσιοι υπάλληλοι!

Οι νέοι μετανάστες. Επειδή να χρησιμοποιείται ο ίδιος αποδιοπομπαίος τράγος είναι βαρετό?

Οι κυπριακές συντεχνίες (ΣΕΚ,ΠΕΟ, ΠΑΣΥΔΥ) (ακόμη και αν μόνο λόγω των εμπλεκόμενων προσωπικών συμφερόντων των ίδιων των γενικών γραμματέων τους) αποφάσισαν(?) επιτέλους να «ξυπνήσουν» και να ανακοινώσουν την αντίθεση τους και τις προθέσεις τους για γενική παναπεργία αν το «πρόβλημα» δεν αντιμετωπιστεί με τρόπο έστω και στο ελάχιστο μη-αντεργατικό.

Συγκεκριμένα, αυτό αφορά τα μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση τα οποία  εμπεριέχουν ήδη αντιλαικά σημεία τα οποία βλάπτουν τον λαό που φυσικά δεν είναι υπεύθυνος για την κρίση( πχ αύξηση ΦΠΑ, αύξηση εισφορών ιδιωτικών υπαλλήλων) αλλά αυτό δεν αρκεί για όλα τα υπόλοιπα κώματα του κεφαλαίου (με πρώτο βιολί τον μεγαλοεπιχειρηματία Νικόλα Παπαδόπουλο) τα οποία καταφεύγοντας στην τακτική της «κυβερνώσας βουλής» δρουν στην πράξη ως κυβέρνηση σε μια προσπάθεια επιβολής ακόμη πιο αντιλαικών μέτρων αφαιρώντας τα σημεία των μέτρων που αφορούν ελάχιστη αύξηση της συνεισφοράς του κεφαλαίου και των μεγαλοιδιοκτητών γης. Αναδεικνύοντας εν τω μεταξύ ακόμη μια σημαντική αδυναμία του συστήματος της αντιπροσωπευτικής «δημοκρατίας».

Τελικά, τα κώματα τα κατάφεραν και πέρασαν το δικό τους, ενώ τελικά και οι εργατοπατέρες εσυνέχισαν την επίδειξη δειλίας τους υποχωρώντας σε ένδειξη «καλής θέλησης».

Είναι φανερό πλέον ότι οι πολιτικοί, ακόμη και αν εψηφίστηκαν από τον λαό, δεν εξυπηρετούν το ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον.

Ώρα οι ίδιοι οι εργαζόμενοι από τα κάτω, τόσο στο Δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, να αντιληφθούν το παιχνίδι που παίζεται εναντίον τους από αυτούς που θέλουν να τους διχάσουν και να αυτοοργανωθούν αγνοώντας την δουλική στάση των εργατοπατέρων κομματόσκυλων και από μόνοι τους μέσω γενικών συνελεύσεων, οργάνωσης στους χώρους εργασίας, δημιουργίας ταμείων και υποδομών αλληλεγγύης και δικτυώσεων συντονισμού και κοινής δράσης να προετοιμαστούν και να αρχίσουν την αντεπίθεση στην αντεπίθεση του κεφαλαίου με μαζική παναπεργία επ’ αόριστον μέχρι οι βολεμένοι καπιταλιστές πολιτικοί να αναγκαστούν- μπροστά στο χάσμα της πλήρους παράλυσης-καταστροφής των επιχειρήσεων τους και κάθε προοπτικής κέρδους- να δεκτούν το αυτονόητο, δηλ να πληρώσουν οι ίδιοι για την κρίση που οι ίδιοι προκάλεσαν.

Και οποιαδήποτε προσπάθεια βίαιης καταστολής των δράσεων να αντιμετωπιστεί με το ίδιο (και βαρύτερο) νόμισμα, αν αυτή είναι τελικά η μόνη γλώσσα που κάποιοι καταλαβαίνουν.

Χάθηκε μια (άνιση) μάχη…Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

6 Ιουλίου, 2010

Τελικά στο θέμα του καθεδρικού ναού 26 μέτρων(για περισσότερα εδώ)

Η εκκλη-και-σία αντεπιτίθεται…εν μέσω “οικονομικής κρίσης”-καπιταλιστικής υφαρπαγής,ενώ οι ελλαδίτες πεινούν,χτίζουν θεόρατο ναό εκατομμυρίων!

 πέρασε η απόφαση υπέρ της ανέγερσης στο δημοτικό συμβούλιο.Φαίνεται το μπόλικο χρήμα και οι διασυνδέσεις του αρχιεπισκόπου(που δεν ήθελε περιορισμούς στην δυνατότητα της εκκλη-και-σία να επιδεικνύει την ηγεμονία της στην κυπριακή κοινωνία)και του «κου» μεγαλοκαπιταλιστή-εκμεταλλευτή του κόπου των υπαλλήλων με τα κουπόνια για αγορές στα mall αντί μισθών και το μέτρημα του χρόνου εργασίας πλην του…χρόνου τουαλέτας(αυτά από μαρτυρία υπαλλήλου σας του οποίου το όνομα δεν θέλω να αποκαλύψω για ευνόητους λόγους) Σιακόλα,ο οποίος σίγουρα θα ήθελε οι πιστοί να περνούν και από τον πύργο του μετά την θεία λειτουργία(ακολουθώντας κατά γράμμα την ασκητική ζωή του Χριστού…),αλλά και να υπάρχει προιστορία υπέρ της έγκρισης άδειας για εκμετάλλευση(και καταστροφή-ρήμαγμα)της παλιάς Λευκωσίας με καταστροφή του ιστορικού της χαρακτήρα και της ζωής των κατοίκων χάριν του (υπερ)κέρδους, έπιασαν τόπο.

Τα «επιχειρήματα» των υπερασπιστών του «εκπροσώπου του Θεού» πολλά και αξιόλογα.

Βλακεία 1)Μα γιατί να δίδουμε άδεια για μιναρέ(Ομεριέ) και όχι για εκκλησία?Την στιγμή μάλιστα που το Ομεριέ προκαλεί και οχλαγωγία(εδώ μάλλον αναφέρεται στις συγκρούσεις που γίνονται κάποτε(σπάνια) μεταξύ ολιγομελών ομάδων ακραίων ισλαμιστών,τις οποίες κάποιοι για πολλούς και διάφορους λόγους

Ψεκάστε,σκουπίστε,τελειώσατε(?)

θέλουν να παρουσιάσουν ακόμη και ως «ιερό πόλεμο».

Απ.Γιατί ο εν λόγω μιναρές,αντίθετα με την εν λόγω εκκλησία,όντας χαμηλότερης χωρητικότητας και όγκου,δεν διαταράσσει τον αστικό ιστό(αφού εξάλλου προυπήρχε,απλά εχρησιμοποιείτο ως μουσείο αντί τζαμί),δεν έχει την λογική της «υποταγής» των γύρω κτιρίων μπροστά του με εμφανείς πολιτικές προεκτάσεις,και δέχεται μεγάλη κίνηση σπάνια,μη δημιουργώντας τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα,που θα δημιουργήσει ο νέος ναός την στιγμή που στην πραγματικότητα το νέο υπόγειο πάρκινγκ που υπόσχεται η αρχιεπισκοπή σχεδόν σίγουρα δεν θα υλοποιηθεί,αφού η πιθανότητα να βρεθούν αρχαιολογικά ευρήματα κάτω από τον ναό είναι πολύ μεγάλη,αν αναλογισθούμε ότι πολύ κοντά έχουν βρεθεί πολλά ευρήματα.

Όσο για τις συγκρούσεις,όπως έχω αναφέρει γίνονται σπάνια,μεταξύ ολιγομελών ομάδων,πιθανόν και μετά από προβοκατόρικες ενέργειες,και ΜΟΝΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΦΑΝΑΤΙΚΩΝ οπότε ΤΙ ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΕΙ ΑΝ ΟΙ ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ΘΕΟΚΡΑΤΕΣ ΣΚΟΤΩΘΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ?

Ψεκάστε,σκουπίστε,τελειώσατε(?)

Ο λόγος που γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί η παλιά Λευκωσία ως γκέτο,που χρήζει άμεσης «βοήθειας» από το κράτος,την αστυ-«νομία» και το μεγάλο κεφάλαιο-και φυσικά την εκκλη-σία,είναι ακριβώς για να επιτραπεί στο μεγάλο κεφάλαιο να «βοηθήσει»,βγάζοντας τεράστια κέρδη στην πορεία,αφού επενδύσεις εκατομμυρίων δεν γίνονται χωρίς προσμονή κέρδους,εξ ου και αυτά

Η Φανερωμένη μετατρέπεται σε “Εξάρχεια”?(Ακόμη και να ήταν έτσι)καλύτερα παρά σε Mall!

Οι φασίστες ξανακτυπούν

Σπέρνουν ανέμους,θα θερίσουν ………?

Ψεκάστε,σκουπίστε,τελειώσατε(?)

Εξάλλου,»ιεροί πόλεμοι» δεν είναι «προνόμιο» των ισλαμιστών…

“Χριστιανικός” “Ιερός” Πόλεμος!

Βλακεία 2)Μα καλά,με την εισβολή χάσαμε τόσες εκκλησίες στα κατεχόμενα,οπότε πρέπει να κτίσουμε άλλες.

Απ.Απλή και άμεση-κτίστε αλλού,απλά όχι στο μέσο της ιστορικής παλιάς Λευκωσίας!Αφού ενδιαφέρεστε λοιπόν για τις χαμένες εκκλησίες των κατεχομένων,στις οποίες εκκλησιάζοντας άνθρωποι που σήμερα είναι πρόσφυγες,οι περισσότεροι σε προσφυγικούς οικισμούς,γιατί δεν κτίζετε μικρές εκκλησίες σε προσφυγικούς οικισμούς?

Βλακεία 3)Τηρήθηκε η πρέπουσα διαδικασία.

Απ.Ακόμη και αν είχε αποφασιστεί καθαρά(δηλ χωρίς να χρηματίζονται διεφθαρμένοι πολιτικοί κοκ)να προχωρήσει το θέμα μέχρι και το Δημ Συμβούλιο,αυτό γιατί να αποτελεί λόγο να περάσει το θέμα και από εκεί?Αν ήταν έτσι,γιατί να μην γίνεται πχ δεκτή κάθε πρόταση απευθείας από όταν προτείνεται?Αφού θέλουμε να παρακάμψουμε ένα βήμα,γιατί με την ίδια λογική να μην τα παρακάμψουμε όλα?Όσο για το αν ήταν «καθαρή» η διαδικασία,η κοινή λογική λέει ότι μόνο καθαρή δεν μπορεί να είναι,όταν η ομάδα πολεοδομίας άλλαξε στο σύνολο της άρδην γνώμη(από το οι περισσότεροι εναντίον στο οι περισσότεροι υπέρ) μετά από προσωπικές επαφές του αρχιεπισκόπου,χωρίς να αλλάξει εν τω μεταξύ οτιδήποτε στην πρόταση.

Βλακεία 4)Υπάρχουν σκοτεινά κίνητρα πίσω από όσους εναντιώνονται.

Απ.Αλήθεια?Γιατί δεν μας τα αναλύετε?Και εν τω μεταξύ να το αποδείξετε.Διαφορετικά,πηγαίνετε να βρείτε τον κο Λιακόπουλο…

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%9B%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82

Εκτός αν εννοείτε «σκοτεινά κίνητρα» το να εναντιωνόμαστε σε οποιαδήποτε συγκέντρωση υπόγειας εξουσίας βασισμένης στο χρήμα,το ρουσφέτι και την διαφθορά,η οποία δυστυχώς αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό της «δημοκρατίας» μας.Αν αυτό εννοείτε,τότε προσωπικά δηλώνω ένοχος,οπότε κρατήστε μου μια θέση στο τρένο για την κόλαση. 

Βλακεία 5)Αν επρόκειτο για τζαμί δεν θα υπήρχαν τόσες διαμαρτυρίες.

Απ.Δυστυχώς,την στιγμή που κάποιοι διαμαρτύρονται και ωρύονται ζητώντας «άμεση τιμωρία των υπευθύνων» για προσωρινή ανάρτηση τουρκικής σημαίας στο Παν Κύπρου ΛΟΓΩ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ στα πλαίσια διεθνούς αθλητικής διοργάνωσης(δες ΕΛΑΜ),τι να αναμέναμε να έκαναν αν πήγαινε να κτιστεί τζαμί τέτοιου όγκου και μεγέθους,στην εν λόγω περιοχή?Μπορεί ακόμη και να το έκαιγαν νύκτα…

Τα υπόλοιπα περί μεγαλύτερου τζαμιού από την εκκλησία(ποιος την έχει πιο μεγάλη?) κοκ απλά δεν αξίζουν σχολιασμού.

Οι πραγματικές αιτίες της διαφθοράς τους επίσης γνωστές

Πίσω από τα κόμματα…

Αν και αξίζει να σχολιάσω τον απαξιωτικό προς τους ακαδημαικούς γενικά(αν και αναμενόμενοι είναι τέτοιοι λόγοι προερχόμενοι από άτομα που υποστηρίζουν τον σκοταδισμό) λόγο συγκεκριμένου δημ συμβούλου-ο οποίος σημειωτέον εσυμμετείχε και στο πραξικόπημα στημένο υπό των αμερικανών-τούρκων εξουσιαστών με τα γνωστά συνεπακόλουθα

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%AE_%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%9A%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF

ο οποίος είπε «έχω λάβει επιστολές από 13 λέκτορες Η ΟΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ ΤΟΥΣ ΛΕΤΕ(ναι,τέτοιος σεβασμός) εναντίον του ναού».Και μας το λέει αυτό για επιχείρημα ΥΠΕΡ του ναού?

ΠΟΣΟ ΒΛΑΚΕΣ ΕΙΝΑΙ?

Τα σχέδια των καπιταλιστών προχωρούν κανονικά…

Μετά από λίγο ετοιμαστείτε για μαζικές αιτήσεις μεγαλοεπιχειρηματιών όπως του «εντιμότατου»-οικονομικά επικηρυγμένου «κου» Έλληνα

Στοιχεία σχετικά με τους αγοραστές-εισβολείς της παλιάς Λευκωσίας

για μετατροπή της ιστορικότερης περιοχής της Κύπρου σε ένα τεράστιο Mall,με την υποστήριξη εκείνων που οι ομοιδεάτες τους στην Ελλάδα υποκρίνονται πως νοιάζονται όταν οι αναρχικοί η το ΠΑΜΕ κρεμούν απλά ένα πανώ διαμαρτυρίας από τον βράχο της Ακρόπολης.

http://uhuru66.blogspot.com/2010/05/blog-post_04.html

Η διαφορά?

Ότι ενώ στο «περιστατικό» της Ακρόπολης τους εσύμφερε να φύγει το πανώ-άρα μιλούσαν για «ιερή πέτρα»-εδώ δεν τους εσύμφερε να φύγει ο ναός,αφού κοινό μυστικό είναι ότι χρηματίζονται!

Αλλά ο αγώνας συνεχίζεται…

Ώρα όλοι οι ελλαδίτες-και οι κυπραίοι- να ξυπνήσουν???

21 Ιουνίου, 2010

Το παρακάτω άρθρο του τιβί χωρίς σύνορα(για το οποίο ευχαριστώ τον φίλο οσρ που το έφερε στην προσοχή μου)αναλύει τι περιμένει τους ελλαδίτες στο εγγύς μέλλον.

Απορυθμίσεις σε δύο βασικούς πυλώνες των εργασιακών σχέσεων,αφετηρία για ακόμη περαιτέρω απορυθμίσεις-προς ώφελος όσων έχουν και κατέχουν…

Ανατροπή βασικών πυλώνων του εργατικού δικαίου, η οποία μάλιστα δεν προσφέρει αναπτυξιακές διεξόδους, διαπιστώνει ο καθηγητής εργασιακών σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Εργασίας ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ, Γιάννης Κουζής.
Αναλύει το προεδρικό διάταγμα για τις εργασιακές σχέσεις, αναγνωρίζει «σημαντικό μερίδιο ευθύνης» των συνδικάτων και εστιάζει στο γεγονός ότι «η κοινωνία δεν έχει αντιληφθεί ακόμη το μέγεθος των μέτρων».

Ποιες είναι οι βασικές αλλαγές μέσα από το διαβόητο προεδρικό διάταγμα του υπουργείου Εργασίας;

Αυτό που θα μπορούσε κανείς να συμπυκνώσει είναι η ανατροπή του περιεχομένου δύο πυλώνων του εργατικού δικαίου: Πρώτον, του πυλώνα που αφορά στο εργατικό δίκαιο και σχετίζεται με τις απολύσεις. Δεύτερον, του πυλώνα που αφορά στο συλλογικό εργατικό δίκαιο και αναφέρεται στον τρόπο διαμόρφωσης των μισθών και στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. 

Σε ό,τι αφορά τις απολύσεις, αίρεται η προστασία των εργαζόμενων ως προς τις ατομικές απολύσεις και συγκεκριμένα ως προς το περιεχόμενο των αποζημιώσεων, το οποίο με ένα εύσχημο τρόπο μειώνεται κατά 50% και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη περισσότερο….

Επιπλέον, οι αποζημιώσεις θα καταβάλλονται πλέον σε πολλές, μικρές και άτοκες δόσεις με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Στο σύστημα των ομαδικών απολύσεων, αυτό που καταγράφει κανείς είναι ότι αυξάνεται το όριο τόσο στις μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις (από 20 έως 150 άτομα) όσο και στις μεγαλύτερες, στις οποίες υπερδιπλασιάζεται το ποσοστό των ελεύθερων απολύσεων από 2 σε 5%. Αυτό σημαίνει ότι διευκολύνονται σε πολύ μεγάλο βαθμό οι επιχειρήσεις να απολύουν.
Κύρια θύματα θα είναι οι μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενοι. Άλλωστε, για εκείνους λαμβάνεται το μέτρο, λόγω των υψηλών αποζημιώσεων που θα έπρεπε να καταβάλλονται.
Ως εκ τούτου, διογκώνεται το πρόβλημα της ανεργίας σε μία περίοδο γενικευμένης κοινωνικής ανασφάλειας. Να σημειώσουμε ότι μόνο τον τελευταίο χρόνο είχαμε 130.000 περισσότερες απολύσεις σε σχέση με το 2008, και μάλιστα σε μια χώρα όπου η επιδότηση της ανεργίας βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα ως προς το ύψος και τη διάρκειά της. 

Στο συλλογικό πεδίο και τις συλλογικές συμβάσεις, έχουμε συνέχιση των μέτρων που αναφέρονται στο Μνημόνιο (με την τρόικα) ουσιαστικά με στόχο την κατάργηση του κατώτατου μισθού. Ειδικότερα, διαβρώνεται η έννοια του κατώτατου μισθού με την παροχή της δυνατότητας στους εργοδότες να προσλαμβάνουν νέους εργαζόμενους ηλικίας από 21 έως 25 ετών με το 85% του κατώτατου μισθού, από 18 έως 21 με το 80% του κατώτατου μισθού και από 15 έως 18 με σύμβαση μαθητείας και 70% του κατώτατου μισθού.

Άρα, με έναν νόμο, παρακάμπτεται η διαμόρφωση του κατώτατου μισθού με τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και υποχωρεί ακόμα περισσότερο το πλαίσιο προστασίας της εργασίας.
Αυτό συνδέεται και με ένα άλλο μέτρο: καταργείται ουσιαστικά η διαιτησία, η οποία αποτελεί το έσχατο μέσο επίλυσης μιας διαφοράς σε περίπτωση που οι συλλογικές διαπραγματεύσεις καταλήγουν σε αδιέξοδο.
Με αυτόν τον τρόπο, καταργείται η δυνατότητα του εργαζόμενου στην περίπτωση που ο εργοδότης δεν κάνει δεκτή την πρόταση του μεσολαβητή που είναι σε ένα προηγούμενο στάδιο και δεν έχει δεσμευτική ισχύ. Από εδώ και στο εξής θα μπορούν τα δύο μέρη να απευθύνονται στη διαιτησία μόνο από κοινού.
Αυτό σημαίνει ότι οι εργοδότες θα αρνούνται να πηγαίνουν στη διαιτησία από κοινού με τους εργαζόμενους στην περίπτωση κατά την οποία δεν υπάρχει λύση, με αποτέλεσμα να «παγώνουν» οι μισθοί, να μην υπάρχει συλλογική ρύθμιση και να συμπιέζονται οι αμοιβές. Όλα αυτά μαζί δημιουργούν σήμερα ένα εφιαλτικό τοπίο στην ελληνική αγορά εργασίας. 

Με ποιο τρόπο υποτίθεται ότι βοηθούν στην ανάκαμψη της οικονομίας οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις;

Δεν μπορεί να βλέπει κανείς σε αυτές τις λύσεις διεξόδους τόσο σε οικονομικά όσο και σε κοινωνικά αποτελέσματα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι με αυτές τις ρυθμίσεις θα συνεχιστεί αυτό το οποίο γινόταν επί σειρά ετών στην Ελλάδα, όπου υπήρχε μια προσπάθεια μείωσης των δαπανών για την εργασία με την ανάπτυξη των διάφορων ρυθμών ευελιξίας της εργασίας και με την απορρύθμισή της, με σκοπό την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.

 Βλέπαμε, όμως, μετά από μια τουλάχιστον 20ετή πορεία προς αυτή την κατεύθυνση, ότι η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων όχι μόνο υποχωρεί ταυτόχρονα με τη μείωση των δαπανών για την εργασία, αλλά επιπλέον διατηρείται σε υψηλά επίπεδα η ανεργία. Ασφαλώς, αυξάνεται η κερδοφορία των επιχειρήσεων η οποία δεν επενδύεται με παραγωγικούς όρους.
Αυτό είναι κάτι το οποίο θεωρείται ως το πλέον πιθανό να προκύψει ως εξέλιξη και με πολύ δυσμενείς όρους για το κοινωνικό σύνολο. Χωρίς να αναμένει και να προσδοκά κανείς στοιχεία ανάπτυξης, η οποία, άλλωστε, δεν μπορεί να δημιουργείται με όρους συμπίεσης των δικαιωμάτων της εργασίας και με υποβάθμιση των όρων επιβίωσης της μεγαλύτερης μερίδας του κοινωνικού σώματος. 

Πρακτικά, δεν απαξιώνονται πλέον οι συλλογικές διαπραγματεύσεις ανάμεσα στους εργαζόμενους και τους εργοδοτικούς φορείς;Αυτό είναι δεδομένο. Επιπλέον, απαξιώνονται και τα συνδικάτα, μειώνεται ο ρόλος τους.

 Η άρνηση των εργοδοτών να υπογράψουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ήδη και με το ισχύον σύστημα, δημιουργεί την εξής εξέλιξη: όταν περάσει ένα 6μηνο από τότε που έχει καταγγελθεί η σύμβαση εργασίας και έχει πάψει να ισχύει, υπάρχουν οι μισθοί που διατηρούνται στο ίδιο επίπεδο, αλλά για τους νεοπροσλαμβανόμενους εξατομικεύονται οι όροι εργασίας και μπορούν οι εργοδότες να προσλαμβάνουν με οποιουσδήποτε διαφορετικούς όρους. 

Τίθεται και ζήτημα αντισυνταγματικότητας των ρυθμίσεων;

Τίθεται ζήτημα. Για παράδειγμα, σε ό,τι αφορά την ουσιαστική κατάργηση της διαιτησίας και την υποβάθμιση του ρόλου των συλλογικών συμβάσεων οι οποίες είναι βασικός παράγοντας για τη διαμόρφωση του περιεχομένου των εργασιακών σχέσεων. Αυτά προσβάλλουν και συνταγματικούς κανόνες και διεθνείς κανόνες εργασίας, όπως αυτοί έχουν επικυρωθεί από την Ελλάδα.

Αυτοί είναι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να οδηγήσουν σε προσβολή συνταγματικότητας, αν και είμαστε σε μια περίοδο όπου έχουμε πολλαπλές ερμηνείες των συνταγματικών διατάξεων και είναι γεγονός ότι σήμερα η κοινομολογία, θα λέγαμε, δεν είναι τόσο επωφελής για τα δικαιώματα των εργαζομένων. 

Μιλάτε για πραγματικές ανατροπές στο πεδίο της εργασίας, χωρίς παράλληλα να διαφαίνεται η οποιαδήποτε προοπτική. Τηρουμένων των αναλογιών, δεν βλέπουμε έως τώρα αντίστοιχες κοινωνικές αντιδράσεις. Πώς ερμηνεύετε αυτό το στοιχείο και ποιος είναι ο ρόλος των συνδικάτων;

Υπάρχει ένα γενικότερο πρόβλημα. Είναι αλήθεια ότι υπάρχει ένα σημαντικό μερίδιο ευθύνης και από την πλευρά των συνδικάτων. Ωστόσο, θεωρώ ότι η κοινωνία δεν έχει αντιληφθεί ακόμη το μέγεθος των μέτρων. Για παράδειγμα, η ρύθμιση για τις απολύσεις θα προκαλέσει παρενέργειες τις οποίες δεν ξέρω κατά πόσο θα είναι σε θέση να αντέξει η κοινωνία.

Θεωρώ ότι τους άμεσα προσεχείς μήνες η κατάσταση θα είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που γνωρίζουμε τώρα.
Νομίζω ότι τότε θα έχει συνειδητοποιήσει ο κόσμος το μέγεθος των ανατροπών οι οποίες έχουν συντελεστεί.

Πάντα με την υποστήριξη των ανθρωπιστικών οργανώσεων που ως γνωστόν κόπτονται για την επιβίωση μας, γνωστών ως ΕΕ,ΔΝΤ κοκ. 

Ποιοι να είναι άραγε οι επόμενοι?

Εδώ ήδη η υποτίθεται αριστερή κυβέρνηση βάζει όλο και μεγαλύτερους φόρους σε βασικά αγαθά-πετρέλαιο κοκ,βάζει όρια σε κοινωνικές παροχές-πχ φοιτητική χορηγία,και ένα από τα λίγα καλά που έκανε(απόπειρα φορολόγησης,ακόμη και με ποσοστά-κοροιδία,των πλουσιοτέρων εταιρειών και των μεγαλοκτηματιών γης)έπεσαν στο κενό,αφού όλα τα υπόλοιπα κώματα-ακόμη και οι «σοσιαλιστές»-ακροδεξιοκεντρώοι της ΕΔΕΚ-τα καταψήφισαν,αποδεικνύοντας(για ακόμη μια φορά) περίτρανα ποιους υποστηρίζουν,καθώς και από ποιους παίρνουν τις «δωρεές» τους…

Πίσω από τα κόμματα…

Δικαιολογία ότι τάχα η αυξημένη φορολόγηση των εταιρειών θα τις κάνει να φύγουν κλαμένες από την Κύπρο-βλακείες,αφού έτσι κι αλλιώς θα φορολογούνται λιγότερο από αλλού…

http://en.wikipedia.org/wiki/Tax_rates_of_Europe

Αλλά οι κυπραίοι τρώνε κουτόχορτο,σωστά φίλοι «αγωνιστές» ακροδεξιοκεντρώοι «σοσιαλιστές»,που πάτε χέρι-χέρι με τον Συναγερμό?

Τουλάχιστο εκείνοι το παραδέχονται ανοικτά ότι υποστηρίζουν το κεφάλαιο!

ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΕΠΟΜΕΝΟΥΣ!

Οι «αθώοι» και οι «θεματοφύλακες των θεσμών»…

9 Ιανουαρίου, 2010
Ακόμη μια υπόθεση ρουσφετιού γίνεται «γνωστή»,και αυτή την φορά για πρώτη φορά στα χρονικά της κυπριακής νεότερης ιστορίας η υπόθεση πηγαίνει στα δικαστήρια.

(όχι πως μέχρι τώρα δεν υπήρχε ρουσφέτι,αλλά απλά όσοι ήταν μπλεγμένοι την γλύτωναν επειδή δεν υπήρχε τόση έκθεση στον κόσμο και έτσι μπορούσαν να το κουκουλώσουν?)

Δύο ανώτεροι λειτουργοί του τμήματος Γεωργικών Ερευνών-στενοί συνεργάτες του υπουργού Γεωργίας- κατηγορούνται για ρουσφέτι ούτως ώστε να αλλοιωθούν τα αποτελέσματα κυβερνητικών εξετάσεων που σχετίζονταν με την πρόσληψη τους στο υπουργείο.

Το θέμα είναι ποιον να εμπιστευτείς.

Οι μεν(κυρίως από τον χώρο του Συναγερμού)συμπεριφέρονται σαν να τους έπιασε απότομα «αίσθημα δικαίου» και αποτελούν τους απόλυτους θεματοφύλακες των θεσμών και,πριν ακόμη γίνει η δίκη,σπεύδουν να καταδικάσουν,να αναγκάσουν μέσω πιέσεων τον υπουργό σε παραίτηση-η την παύση του από τον πρόεδρο,προς εξυπηρέτηση ιδίων συμφερόντων,ξεχνόντας τι εφάρμοζαν και οι ίδιοι ενώ ήταν εξουσία.

Οι δε(ο υπουργός,οι στενοί του συνεργάτες,και κόμματα της συμπολίτευσης) είτε τηρούν-σκόπιμα «ουδέτερη» στάση,νίπτωντας ουσιαστικά τας χείρας τους για τον υπουργό τους-ΑΚΕΛ,είτε τον στηρίζουν απευθείας- ΕΔΕΚ.

Μετά από 5 χρόνια,αν βγει ο Συναγερμός στην εξουσία,τα ίδια θα γίνονται,με αλλαγή των ρόλων.

Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την υπόθεση παραθέτω άρθρα από εφημερίδες.

Αυτοενοχοποιείται ο Πολυνείκης

Εκτεθειμένος πολιτικά μένει ο υπουργός Γεωργίας και Φυσικών Πόρων κ. Μιχάλης Πολυνείκης μετά τις σοβαρότατες καταγγελίες που διατύπωσε με εσωτερικό σημείωμα εναντίον του ο ανώτερος επιθεωρητής Γεωργικών Ερευνών κ. Ανδρέας Δημητρίου. Συγκεκριμένα ο κ. Δημητρίου καταγγέλλει:
* Την αλλοίωση των αποτελεσμάτων εξετάσεων για τις προσλήψεις ωρομισθίων στις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες
* Παρεμβάσεις για προσλήψεις με βάση κομματικά κριτήρια από τον ίδιο τον υπουργό
* Άσκηση πιέσεων από τον κ. Πολυνείκη «με σκοπό την αλλοίωση των αποτελεσμάτων εξετάσεων» κατά τη διαδικασία πρόσληψης έκτακτων ωρομισθίων
* Εκβιασμούς και απειλές προς το πρόσωπό του ενώ στο σημείωμα αναφέρεται ότι κατά την παρέμβαση έγινε και επίκληση της επιθυμίας του Προεδρικού για τα ρουσφέτια…

Θα ανέμενε κανείς από το Υπουργείο Γεωργίας και δη τον ίδιο τον κ. Υπουργό, εάν αισθάνεται καθαρός σε σχέση με τις καταγγελίες αυτές, να ζητήσει αμέσως τη διεξαγωγή ανεξάρτητης έρευνας για να λάμψει η αλήθεια. Αντ’ αυτού του κ. Πολυνείκης έσπευσε να κάνει ακριβώς το αντίθετο: Ενώ δηλαδή ο ίδιος είναι κατηγορούμενος διέταξε πειθαρχική έρευνα εναντίον του κ. Δημητρίου «όχι για λόγους που αφορούν το πρόσωπό μου αλλά για την προστασία και την εδραίωση του σεβασμού προς θεσμικά όργανα του κράτους». Τι να εννοεί άραγε με αυτή την πολιτικά γελοία δήλωση ο κ. Υπουργός; Ότι κανένας δημόσιος υπάλληλος δεν δικαιούται να καταγγείλει προϊστάμενό του εάν διαπιστώσει ότι παρανομεί; Ότι στην Κύπρο επικρατεί ο νόμος της σιωπής που επιβάλλεται από ένα καθεστώς πολιτικής ζούγκλας;

Πιστεύουμε ότι με αυτή την απαράδεκτη ενέργεια ο κ. Πολυνείκης δεν πείθει κανέναν ότι είναι αθώος απεναντίας αυτοενοχοποιείται. Δείχνει επιπλέον ότι δεν διαθέτει την απαραίτητη ευθιξία και κυρίως την πολιτική ακεραιότητα που μόνο δύο επιλογές του αφήνει: Είτε να παραιτηθεί, είτε να ζητήσει τη διενέργεια μιας πραγματικά ανεξάρτητης έρευνας για να δικαιωθεί.

Το πολιτικό έλλειμμα του κ. Πολυνείκη σε αυτή την περίπτωση έχουμε την εντύπωση ότι αγγίζει και τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον οποίο ο υπουργός εμπλέκει ως διαπλεκόμενο στα εν λόγω ρουσφέτια.
Θεωρούμε γι’ αυτό ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας οφείλει να αναλάβει δράση διορίζοντας ο ίδιος κάποιον τρίτο και ανεξάρτητο αξιωματούχο ο οποίος να διαλευκάνει τις καταγγελίες του κ. Δημητρίου.

‘ΑΠΟΨΗ

Κωδικός άρθρου: 902364

ΠΟΛΙΤΗΣ – 14/10/2009, Σελίδα: 12

 

«Δικαιωμένος» αισθάνεται ο Πολυνείκης από το πόρισμα του Γενικού Εισαγγελέα

Υπουργική κάλυψη υποδίκων

Ο Υπουργός δεν θέτει σε διαθεσιμότητα τους δύο κατηγορούμενους για ρουσφέτια λειτουργούς, παρά το γεγονός ότι η πλήρης κάλυψη που τους παρέχει, ενδεχομένως να παρακωλύει μια δικαστική διαδικασία στην οποία έμμεσα εμπλέκεται και ο ίδιος

Καμιά ανάγκη να θέσει εκτός υπηρεσίας τους δύο κατηγορούμενους λειτουργούς για παρεμβάσεις σε διαδικασίες προσλήψεων στο Υπουργείο Γεωργίας, δεν αισθάνεται ο πολιτικός προϊστάμενός τους, Μιχάλης Πολυνείκης.
Εκφράζοντας την πλήρη εμπιστοσύνη του στους δύο υπόδικους λειτουργούς για κατάχρηση εξουσίας και επηρεασμό αρμόδιας αρχής, ο κ. Πολυνείκης δείχνει όμως, να ερμηνεύει υπέρ του τον Νόμο περί Δημόσιας Υπηρεσίας. Συγκεκριμένα, ενόσω εκκρεμεί ποινική δίωξη εναντίον δημόσιων λειτουργών, ο Νομοθέτης καθορίζει την ευθύνη στην αρμόδια αρχή, δηλαδή στον ίδιο τον Υπουργό, για να θέσει τους υπόδικους σε διαθεσιμότητα. Ικανός λόγος για μια ανάλογη υπουργική απόφαση αποτελεί το ενδεχόμενο, η παραμονή των κατηγορούμενων λειτουργών στο Υπουργείο να επηρεάσει τη δικαστική διαδικασία. Στην υπόθεση, όμως, των ρουσφετιών στο Υπουργείο Γεωργίας, εξαρχής οι καταγγελίες είχαν απευθυνθεί εναντίον του ίδιου του Υπουργού, η ποινική δίωξη του οποίου, εξαρτάται ακόμα από τη μαρτυρία των δύο κατηγορούμενων λειτουργών, ένας εκ των οποίων υπηρετεί ακόμα ως διευθυντής στο γραφείο του κ. Πολυνείκη. Σημειώνεται ότι οι υπόδικοι διατηρούν το δικαίωμα να προσθέσουν στοιχεία στις μέχρι σήμερα καταθέσεις τους. Δηλαδή, στην ελάχιστη πιθανότητα, τα 33 ρουσφέτια, για τα οποία κατηγορούνται οι δύο λειτουργοί, να είχαν διαταχθεί από τον κ. Πολυνείκη, τότε η παραμονή των δύο λειτουργών στο Υπουργείο, με την πλήρη μάλιστα στήριξη του Υπουργού, σημαίνει την παράταση της δέσμευσης των δύο υποδίκων στη σιωπή.

Και Προεδρικό και ΜΜΕ
Με μια γραπτή δήλωση (βλ. κάτωθι), την οποία ανέγνωσε σε δημοσιογράφους αρνούμενος να δεχτεί ερωτήσεις, ο Υπουργός Γεωργίας επιχείρησε χτες να αντιμετωπίσει το σκάνδαλο της ποινικής δίωξης για ρουσφέτια δύο λειτουργών, ένας εκ των οποίων είναι ο στενότερος συνεργάτης του στο Υπουργείο. Παρέχοντας πλήρη στήριξη στους υπόδικους λειτουργούς, ο κ. Πολυνείκης διατύπωσε την πεποίθησή του ότι η συκοφαντία εναντίον του έχει καταρρεύσει, καθώς στο πόρισμα του Γενικού Εισαγγελέα δεν απαγγέλλονται κατηγορίες εναντίον του. Ακόμα, ο Υπουργός Γεωργίας εξαπέλυσε χτες επίθεση σε έντυπα ΜΜΕ, τα οποία, σύμφωνα με τον ίδιο, «ανέλαβαν εργολαβικά να μειώσουν» την προσωπικότητά του. Ενδιαφέρον εγείρει τέλος το σημείο της δήλωσης του κ. Πολυνείκη, στο οποίο ο Υπουργός αποπειράθηκε να εμπλέξει και το Προεδρικό στην υπόθεση του ρουσφετιού. Δηλώνοντας ότι οι καταγγελίες για ρουσφέτι δεν ήταν μόνο εναντίον του, αλλά και εναντίον του Προεδρικού, πτυχή που ελάχιστα ερευνήθηκε μέχρι σήμερα, είτε από τον Τύπο είτε από την Αστυνομία, ο κ. Πολυνείκης αποπειράθηκε τη διασπορά των σχετικών ευθυνών.

Ευθιξία και άλλα δεινά
Η στάση του Υπουργού Γεωργίας στην πρώτη υπόθεση ρουσφετιού, που οδηγείται στα δικαστήρια, προκάλεσε χτες την αντίδραση της αντιπολίτευσης, η οποία ζήτησε την παραίτηση του κ. Πολυνείκη. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΔΗΣΥ, Χρίστου Πουργουρίδη στον «Π», με την οποία ζητήθηκε η ανάληψη δράσης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας: «Από τη στιγμή που ο ίδιος ο Υπουργός δεν έχει την ευθιξία να παραιτηθεί, πρέπει να αποπεμφθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας», ανέφερε ο κ. Πουργουρίδης, για να καταλήξει τον συλλογισμό του λέγοντας ότι «κανένας Κύπριος δεν μπορεί να πιστέψει ότι οι δύο κατηγορούμενοι υπάλληλοι ενεργούσαν από μοναχοί τους, εφόσον όλοι ξέρουν ότι το ρουσφέτι γίνεται πρωτίστως για την εξυπηρέτηση κομματικών σκοπών».
Νωρίτερα, ο βουλευτής του ΔΗΣΥ, Ιωνάς Νικολάου, σχολίασε την υπόθεση, λέγοντας ότι «η πάταξη του ρουσφετιού και η αξιοκρατία δεν επιτυγχάνονται μόνο με ποινικές διώξεις, αλλά και με την ανάληψη ευθυνών από αυτούς που ο λαός εξέλεξε για να κυβερνούν τη χώρα». Στη συνέχεια των δηλώσεών του, ο κ. Νικολάου επισήμανε ότι το θέμα δεν είναι ποινικό, αλλά πολιτικό. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με τον κ. Νικολάου, «δεν δικαιολογείται η αναμονή της έκβασης των ποινικών διώξεων». Ο κ. Νικολάου κατέληξε κατηγορώντας την Κυβέρνηση ότι οι καταγγελίες για ρουσφέτι στο Υπουργείο Γεωργίας δεν είναι οι μοναδικές, υποδεικνύοντας ότι το ρουσφέτι αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα υπονομευτικά στοιχεία της ενότητας του λαού.

Αναμονή μέχρι νεωτέρας
Αντίθετα από τις προτροπές της αντιπολίτευσης, εκπρόσωποι των συγκυβερνώντων κομμάτων κράτησαν στάση αναμονής μέχρι να καταλήξει η δικαστική διαδικασία. Ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ, ‘Αντρος Κυπριανού, δήλωσε χτες ότι πρέπει να λειτουργήσουν οι διαδικασίες στο ίδιο το δικαστήριο και ακολούθως να καταγραφούν οι μαρτυρίες και το περιεχόμενό τους. «Δεν θα ήταν σοφό,» ανέφερε ο κ. Κυπριανού, «να σχολιάζουμε μια διαδικασία, η οποία έχει ήδη αχθεί ενώπιον των δικαστηρίων». Ανάλογη στάση τήρησε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΔΗΚΟ, Φώτης Φωτίου. Κληθείς να σχολιάσει τις ποινικές διώξεις για ρουσφέτι στο Υπουργείο Γεωργίας, ο κ. Φωτίου ανέφερε ότι «από τη στιγμή που έχει ξεκινήσει μια διαδικασία στη Δικαιοσύνη, οποιοδήποτε άλλο σχόλιο δεν θα ήταν σωστό».

Στήριξη… σοσιαλιστική
Αντίθετα με το ΑΚΕΛ και το ΔΗΚΟ, ο πρόεδρος του ΚΣ ΕΔΕΚ, από το οποίο προέρχεται και ο Υπουργός Γεωργίας, εξέφρασε την εμπιστοσύνη του Κινήματος στον Υπουργό. Ο κ. Ομήρου δήλωσε στον «Π» ότι «η έρευνα έχει αποδείξει ότι οι καταγγελίες ήταν αβάσιμες και συκοφαντικές». Στη συνέχεια των δηλώσεών του, ο κ. Ομήρου επανέλαβε τις θέσεις του κ. Πολυνείκη (βλ. κάτωθι), ότι δηλαδή κατά τη διάρκεια των αστυνομικών ανακρίσεων, καταγράφηκαν ανεπίτρεπτες παρεμβάσεις, είτε από πολιτικούς αξιωματούχους, είτε από τη συνδικαλιστική οργάνωση των δημόσιων υπαλλήλων. Χαρακτηρίζοντας ως αδιανόητες τις παρεμβάσεις αυτές, για ένα ευνομούμενο κράτος, ο κ. Ομήρου ανέφερε δηκτικά, ότι τα ίδια πρόσωπα παρεμβαίνουν και σήμερα στη δικαστική διαδικασία.

Για την ποινική δίωξη
Σε ενημέρωση του Τύπου, ο εκπρόσωπος της Αστυνομίας, Μιχάλης Κατσουνωτός, εξήγησε χτες τις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν οι δύο δημόσιοι υπάλληλοι, ο ένας εκ των οποίων υπηρετεί ακόμα ως διευθυντής στο γραφείο του Υπουργού. Σύμφωνα με την Αστυνομία, οι δύο λειτουργοί, Μάκης Αντωνιάδης και Γιώργος Κυριακίδης, αντιμετωπίζουν κατηγορίες για κατάχρηση εξουσίας και επηρεασμό δημόσιας αρχής σύμφωνα με τα άρθρα 105 και 105Α του Ποινικού Κώδικα, δηλαδή σύμφωνα με τις πρόνοιες τού περί ρουσφετιού νόμου.


«Τον Οκτώβριο 2009, όταν δεν ανανεώθηκε η απόσπαση υπαλλήλου του Υπουργείου, που προΐσταμαι, διατυπώθηκε καταγγελία, η οποία είδε και το φως της δημοσιότητας μέσω του Τύπου, ότι υπάλληλος του γραφείου μου παρενέβαινε κατόπιν εντολών δικών μου, αλλά και κατόπιν εντολών του Προεδρικού, με σκοπό την αλλοίωση των αποτελεσμάτων των εξετάσεων κατά την πρόσληψη ωρομίσθιων υπαλλήλων. Ο καταγγέλλων υπάλληλος χωρίς υπεκφυγές είχε συνδέσει την καταγγελία του με το γεγονός ότι δεν είχε ανανεωθεί η απόσπασή του στο Τμήμα Γεωργίας και Φυσικών Πόρων. Η αναφορά του υπαλλήλου οδήγησε τον Γενικό Εισαγγελέα στην απόφαση να διενεργηθεί έρευνα σε βάρος μου αναφορικά προς τα καταγγελλόμενα. Κατά την επακολουθείσασα έρευνα, η οποία επεξετάθη σε όλη την Κύπρο, ανακρίθηκα και εγώ σε πολύωρη ανακριτική διαδικασία, κατά την οποία εξέθεσα τα συμβάντα στο Υπουργείο σε σχέση με το αντικείμενο των εξετάσεων. Ανέμενα έκτοτε με υπομονή και με πλήρη σεβασμό προς τους θεσμούς το αποτέλεσμα. Εν τέλει έλαβα γνώση των αποφάσεων του Γενικού Εισαγγελέα, αποτέλεσμα των οποίων ήταν να διωχθούν δύο λειτουργοί του Υπουργείου μου. Είναι προφανές ότι δεν προέκυψε οτιδήποτε σε βάρος μου, οι δε κατηγορίες που διατυπώθηκαν από τον καταγγέλλοντα λειτουργό, απεδείχθησαν εν τέλει ότι επρόκειτο περί συκοφαντιών, που πηγή είχαν το γεγονός ότι δεν δέχθηκα να ανανεωθεί η απόσπασή του, λόγω της πολιτικής που υιοθέτησα, όταν ανέλαβα τα υπουργικά μου καθήκοντα, να μην δημιουργούνται κατεστημένες καταστάσεις. Υπενθυμίζω ότι ο υπάλληλος αυτός ήταν αποσπασμένος επί σειρά ετών από το Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών. Τώρα που η συκοφαντία, που στόχευε να πλήξει την τιμή και την υπόληψή μου, έχει καταρρεύσει, είμαι αναγκασμένος να προβώ στις εξής παρατηρήσεις:
1.) Ενώ αποτελεί βασική αρχή δικαίου, αλλά και θεμέλιο λίθο του δικαιϊκού πολιτισμού της ΕΕ να μην γίνονται παρεμβάσεις κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων, αφού ο καθένας είναι αθώος μέχρις ότου αποδειχθεί το ενάντιο, παρατήρησα να γίνονται επανειλημμένες δηλώσεις και παρεμβάσεις, τόσο από αξιωματούχους κομμάτων, αλλά και από την ηγεσία της συνδικαλιστικής οργάνωσης των δημοσίων υπαλλήλων, με στόχο προφανώς να επηρεαστούν οι ανακρίσεις σε βάρος μου. Συγκεκριμένα, επιδιώκετο η δημιουργία κλίματος ενοχοποίησής μου και επηρεασμού της έρευνας. 2.) Αποτέλεσμα τούτου ήταν ότι η έρευνα διεξήχθη, όχι με νηφαλιότητα, αλλά με υπερβάλλοντα ζήλο εκ μέρους των ανακριτών, ένεκεν της επίδρασης που προκαλούσαν οι επανειλημμένες αυτές παρεμβάσεις, με αποτέλεσμα σε ορισμένες περιπτώσεις να λάβει τελείως ανεπίτρεπτες, από ηθικής και νομικής απόψεως, διαστάσεις και να υπερβεί τα ακραία όρια ανοχής. Ενδεικτικά να αναφέρω ότι αναζητείτο ο από πενταετίας αποβιώσας πατέρας μου για να του ληφθεί κατάθεση σχετικά με την υπό διερεύνηση υπόθεση, γεγονός που προκάλεσε αναστάτωση και οργή στην οικογένειά μου. 3.) Ο Γενικός Εισαγγελέας τώρα έλαβε τις αποφάσεις του. Δηλώνω και πάλι τον σεβασμό μου προς τους θεσμούς, χωρίς απαλλοτρίωση του δικαιώματος άσκησης κριτικής για πράξεις ή παραλείψεις, όπως επιβάλλεται να γίνεται σε κάθε δημοκρατική και ευνομούμενη πολιτεία. 4.) Θα αναμένω την ετυμηγορία των αρμόδιων Δικαστηρίων, εκφράζοντας ταυτόχρονα την εμπιστοσύνη μου στους λειτουργούς οι οποίοι έχουν κατηγορηθεί. Με μοναδικό γνώμονα την υπεράσπιση της προσωπικής μου τιμής και της πολιτικής μου υπόληψης, θα παραμείνω σταθερά προσηλωμένος σε αρχές και αξίες, υπηρετώντας το δημόσιο συμφέρον και τις αρχές του σοσιαλιστικού κόμματος, στο οποίο έχω την τιμή να μετέχω. 5.) Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω ότι έντυπα, που ανέλαβαν εργολαβικά να με μειώσουν, όταν διεξήγοντο οι έρευνες, και σήμερα ακόμη, μετά την κατάρρευση της σκευωρίας σε βάρος μου, συνεχίζουν το ίδιο ανίερο και ανοίκειο έργο τους, προς εξυπηρέτηση δικών τους, διάφανων σε μένα, επιδιώξεων».

Για δεύτερη φορά από τότε που ξέσπασε το σκάνδαλο ρουσφετολογικών προσλήψεων στο Υπουργείο Γεωργίας, ο Μιχάλης Πολυνείκης προβαίνει σε δηλώσεις, αρνούμενος στη συνέχεια να δεχτεί ερωτήσεις από δημοσιογράφους. Έτσι ,μια σειρά ερωτημάτων μένουν αναπάντητα αναφορικά με τις θέσεις του Υπουργού. Τα ερωτήματα αυτά διατυπώνονται από τον «Π», έστω χωρίς την προσδοκία απάντησής τους, είτε από τον Υπουργό, είτε από τον προϊστάμενό του: 1.) Ο Υπουργός αποσιώπησε χτες την πρώτη πολιτική ενέργειά του, όταν το σκάνδαλο είχε ξεσπάσει τον Οκτώβριο. Η πειθαρχική έρευνα εναντίον τού καταγγέλλοντος τεχνικού επιθεωρητή δεν προχώρησε, αφού ο Γενικός Εισαγγελέας διέταξε αστυνομική έρευνα της υπόθεσης. Εφόσον, σήμερα, ο κ. Πολυνείκης αισθάνεται δικαιωμένος από το πόρισμα του Γενικού Εισαγγελέα, προτίθεται να επαναδιατάξει την πειθαρχική έρευνα εναντίον του λειτουργού που τον είχε καταγγείλει; 2.) Αποφασίζοντας τη μη εκδίωξη των δύο κατηγορουμένων από το Υπουργείο, ο κ. Πολυνείκης, είτε παραδέχεται τη συνενοχή του, είτε ανέχεται παράνομες δραστηριότητες στο Υπουργείο του. Και στα δύο αυτά ενδεχόμενα, ο Υπουργός οφείλει να τοποθετηθεί. 3.) Εφόσον ο κ. Πολυνείκης αποδίδει στον τεχνικό επιθεωρητή, που τον κατήγγειλε, ταπεινά κίνητρα σε σχέση με τα χρόνια απόσπασής του στο Υπουργείο, γιατί δεν ελέγχει και τα κίνητρα των δύο άλλων κατηγορούμενων υπαλλήλων. Ειδικά ο διευθυντής στο γραφείο του, είναι επίσης αποσπασμένος για εννιά χρόνια στο Υπουργείο από το Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών, ενώ μόλις χτες έφτασε στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας η υποψηφιότητά του για κάλυψη οργανικής θέσης στο Τμήμα Γεωργίας. Σημειώνεται ότι η ΕΔΥ, «λόγω φόρτου εργασίας», δεν εξέτασε την υποψηφιότητα του κ. Αντωνιάδη.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ

Κωδικός άρθρου: 921764

ΠΟΛΙΤΗΣ – 09/01/2010, Σελίδα: 24

 

Εκείνο που έχει σημασία να δούμε εδώ είναι ότι παρόλο που όλα τα κόμματα μπλέκονται σε ρουσφέτια,τα ξεχνούν όταν δεν είναι στην κυβέρνηση,και μόνο κατηγορούν!

ΟΛΟΙ είναι υπεύθυνοι για την διαφθορά,αφού δεν μπορείς να ανελιχθείς σε ένα περιβάλλον όπου δεν επικρατεί η αξιοκρατία αλλά ανελίσσεται ο καλύτερος στο…γλείψιμο αν δεν γλείψεις.Επειδή όσοι είναι από πάνω δεν ενδιαφέρονται για το καλό του λαού,αλλά για το δικό τους καλό,και όσοι τους βοηθούν τους ιδίους-και όχι τον λαό-προωθούνται με κάθε μέσο από αυτούς-οι οποίοι,όπως είναι φυσικό,είναι υπεράνω του νόμου,αφού οι νόμοι τίθενται προς ψήφιση από τους ιδίους και ψηφίζονται από τα κόμματα τους!

Έτσι γινόταν πάντα,όσο υπήρχε εξουσία.

Από τους υπηρέτες-σκλάβους του φαραώ στην αρχαία Αίγυπτο που επιθυμούσαν να γίνουν αρεστοί στα μάτια του Φαραώ ώστε να έχουν την εύνοια του,μέχρι τους αυλοκόλακες των βασιλικών αυλών του Μεσαίωνα,και σήμερα (που υποτίθεται έχουμε δημοκρατία αλλά στην πραγματικότητα εκλέγουμε βασιλιά κάθε 5 χρόνια)οι «κόλακες» των κομμάτων και των εξουσιών,εκατέρωθεν.

Οπότε,το συμπέρασμα απλό.

Όσο υπάρχει εξουσία,θα υπάρχει διαφθορά.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία

27 Αυγούστου, 2009
Στην Κύπρο υποτίθεται ότι έχουμε δημοκρατία.
 
Και όπως και σε κάθε δημοκρατική χώρα υποτίθεται ότι υπάρχει πολυφωνία.Έχουμε την «δεξιά» (ΔΗΣΥ),την «αριστερά»(ΑΚΕΛ),την «κεντροαριστερά»(ΕΔΕΚ), το «κέντρο»(ΔΗΚΟ) και διάφορες άλλες δυνάμεις.Και κάθε 5 χρόνια καλούμαστε να επιλέξουμε ποιοι υποψήφιοι ποιου συνδυασμού θα μας αντιπροσωπεύσουν και υποτίθεται θα προωθήσουν τα συμφέροντα μας ως πολίτες,ως λαός και ως έθνος.Και ο καθένας έχει τις ιδέες του και επιλέγει, πιστεύοντας ότι οι «δικοί του» υποψήφιοι θα λύσουν ως εκ θαύματος, σαν μοντέρνοι μάγοι,όλα μας τα προβλήματα, ενώ οι αντίπαλοι «θα μας καταστρέψουν».Μας φανατίζουν καλά καλά τα επιτελεία των κομμάτων πριν από κάθε εκ-«λογική» αναμέτρηση και τους ψηφίζουμε.
 

 Και μετά?

 
Μας γράφουν κανονικά!
 

 Κάθε κυβέρνηση ανεξαρτήτως «ιδεολογίας» δεν έχει να μας πει τίποτα άλλο παρά υπερβολικές επάρσεις και μεγαλοποιήσεις για τις τυχόν επιτυχίες που μπορεί να μην οφείλονται καν στην ίδια, και δικαιολογίες για τυχόν αποτυχίες.Όσο για τα σκάνδαλα που ακούγονται κατα καιρούς?»Παρεξηγήσεις», αποκρύψεις, κατηγορίες της «προηγούμενης κυβέρνησης» κοκ και όταν όλα τα άλλα αποτύχουν, το γνωστό «mea culpa», μια φράση ωραιοποιημένη όπως φαίνεται στα λατινικά, που δεν σημαίνει τίποτα άλλο παρά το γνωστό μας «sorry», το οποίο ξέρουμε τίνος το μισό αποτελεί.Και πάλι τα ίδια.Και βέβαια η «αντιπολίτευση» πάντα εκεί, σαν τον γύπα, να τρίβει τα χέρια της με κάθε καταστροφή που μας χτυπά, έτοιμη να το εκμεταλλευτεί πολιτικά, «ξεχνώντας» τα δικά της καμώματα.  

 

 Τους ψηφίζουμε για να αθετούν υποσχέσεις και να μας γράφουν κανονικά και να τσακώνονται μεταξύ τους.Και να τσακωνόμαστε κι εμείς μεταξύ μας και μάλιστα να φτάνουμε και στο σημείο εθνικού διχασμού(βλέπε 1974) για χάρη των στελεχών τους που, όπως οι πατεράδες τους,θέλουν να πάρουν το μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα της εξουσίας και τις κάτω από το τραπέζι μίζες από μεγαλοεταιρείες εκκλη-σία κοκ που αυτό το κομμάτι συνεπάγεται.Και πιστεύουμε ότι εκπροσωπούν την θέληση μας!Σαν να μην μπορούμε να αποφασίσουμε οι ίδιοι για το μέλλον μας!
 
Και μας στρατολογούν από μικρούς.
 

 

 

Ο πατέρας και η μάνα-θύματα και αυτοί της αδυσώπητης πλύσης εγκεφάλου που δεχόμαστε,το σχολείο,οι ποδοσφαιρικές ομάδες,οι νεολαίες των κομμάτων, οι «φοιτητικές» παρατάξεις, και τέλος, όταν ο «κομματικός πατριωτισμός» μας είναι εξασφαλισμένος και μάλιστα περισσότερο του εθνικού, το κόμμα.Ίσως, αν έχουμε αρκετό μέσο και γλείψουμε αρκετά οπίσθια, κάποτε από δούλοι να ανελιχθούμε και εμείς σε μικρούς εξουσιαστές, και αυτό προσδοκούμε γιατί αυτό μας έμαθαν να προσδοκούμε.Όποιος έχει εξουσία είναι μάγκας…
 
Όμως τι είναι τα κόμματα?Είναι ομάδες ανθρώπων που κάποιες λειτουργούν εσωτερικά αντιδημοκρατικά και δεν το κρύβουν(πχ ΑΚΕΛ) η λειτουργούν υποτίθεται δημοκρατικά αλλά στην πραγματικότητα το ίδιο ιεραρχικά και δικτατορικά(πχ ΔΗΣΥ).Δηλαδή σε αυτά υπάρχει δικτατορική εξουσία των «από πάνω» που αντικαθίστανται μόνο από απογόνους των ιδίων, συγγενείς τους, η τους καλύτερους στο γλείψιμο η/και στην κατεργαρία η/και στο να ικανοποιούν τρίτα συμφέροντα τα οποία συνεργάζονται με το κόμμα.Και έχουν βέβαια και τον εξωτερικό τους κύκλο, τα «απλά μέλη» που ουσιαστικά παίζουν τον ρόλο των κομπάρσων στο θέατρο του παραλόγου που στήνουν.
 

 ‘Εχουν ως στόχο την άνοδο και την διατήρηση τους στην εξουσία και, όπως δείχνουν τα εκατέρωθεν σκάνδαλα, αυτό και μόνο αυτό, και παίζουν ότι ενδιαφέρονται για τον πολίτη μόνο άγραν ψήφων.Και ξέρουν ότι στην μοντέρνη πραγματικότητα των ΜΜΕ,δεν είναι ανάγκη να λάβεις μέτρα και αποφάσεις υπέρ του λαού για να τον πάρεις με το μέρος σου, αλλά μόνο να τον ΠΕΙΣΕΙΣ οτι το κάνεις, και ποιος καλύτερος για να πείσει από τα ΜΜΕ , τα οποία ο κόσμος έμαθε να εμπιστεύεται όπως το ευαγγέλιο?Γιατί?Η δύναμη της συνήθειας.Άρα επιδιώκουν να έχουν τα ΜΜΕ με το μέρος τους ακόμη και αν αυτό σημαίνει να λάβουν αποφάσεις που δεν συμφέρουν στον λαό και να αθετήσουν τις υποσχέσεις τους.Εξάλλου ότι δεν το δείχνουν τα ΜΜΕ δεν το μαθαίνει η πλειοψηφία, άντε να το μάθουν κάποιοι «ακραίοι», που μπορούν εύκολα να βγάλουν «τρελούς».

 
Και ποιος ελέγχει τα ΜΜΕ?Το ΚΕΦΑΛΑΙΟ!
 

 Οι μεγαλοεπιχειρηματίες οι οποίοι έχουν τα δικά τους συμφέροντα τα οποία αντιτίθενται σε αυτά του πολίτη, τόσο ως εργαζόμενου όσο και ως καταναλωτή.Άρα φαίνεται ποιοι μας εξουσιάζουν στην πραγματικότητα.Όχι ο Χριστόφιας που ψήφισε η πλειοψηφία ούτε ο Παπαδόπουλος που ψήφισε η πλειοψηφία αλλά πάντα άνθρωποι όπως τους CEO των ΜΜΕ.Η γνωστή «τέταρτη εξουσία» βρίσκεται πίσω απί τις υπόλοιπες τρεις!Αλλά όλοι οι μεγαλοεπιχειρηματίες(μαζί και η εκκλη-σία) επηρεάζουν την πολιτική όχι μόνο οι άνθρωποι των ΜΜΕ.Όλοι δίνουν μίζες και όλοι παίρνουν, απλά μόνο σπάνια τους πιάνουν, όπως πχ με την Siemens στην Ελλάδα. 

 
Όποιον δηλαδή και να ψηφίσουμε πάντα μας κυβερνούν οι ίδιοι κεφαλαιοκράτες που είναι ενάντια στα συμφέροντα μας και, εννοείται, δεν τους έχουμε ψηφίσει.
 
Άρα ΤΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΧΟΥΜΕ?
 
Ο όρος κεφαλαιοκρατικοκομματική ολιγαρχία θα ταίριαζε μάλλον καλύτερα.
 

 

 

Αλλά το πρόβλημα δεν έγκειται μόνο στο κεφάλαιο.Αν όλοι οι άνθρωποι του κράτους ήταν άγιοι-μόνο τότε δεν θα υπήρχε κρατική διαφθορά- δεν θα μπορούσε το κεφάλαιο να τους διαφθείρει!Άρα ακόμη και χωρίς κεφάλαιο και όλα να ελέγχονται από ένα πανίσχυρο κόμμα-κράτος δεν λύεται το πρόβλημα, μάλλον οξύνεται, καθώς η συγκέντρωση βοηθά την διαφθορά, όπως είναι πιο εύκολο τα κόπρανα να βρωμίσουν όταν είναι συγκεντρωμένα μαζί.
 
Η λύση?
 

 Nα τους παρατήσουμε ΟΛΟΥΣ!

 Να αγωνιστούμε όλοι μαζί ενάντια σε ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ!

 
 
 Για περισσότερη άμεση δημοκρατία και απευθείας λήψη αποφάσεων από τους πολίτες παντού,από τους χώρους εργασίας μέχρι και το κράτος.
 
 

 

 

1)»Εκλογική απεργία»-όλοι αποχή/λευκό/άκυρο
 
2)Μπουκοτάζ όλων των μη άμεσα απαραίτητων για την ζωή μας προιόντων και υπηρεσιών του κεφαλαίου που προέρχονται από μεγαλοεταιρείες και υποστήριξη κατά τον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό των «μικρών» – έτσι οι μεγάλοι τελικά θα «υποκύψουν» και στην αγορά με πολλούς μικρούς τα πράγματα θα ειναι πολύ καλύτερα παρά με λίγους μεγάλους και ολιγοπώλια και μονοπώλια, και όταν δεν υπάρχουν δυνατοί η διαφθορά από αυτούς θα είναι πολύ πιο δύσκολη.
 
3)Κλείνουμε μόνιμα την τηλεόραση.Έτσι σπάμε την «4η εξουσία» και την αποδυναμώνουμε πλήρως και έτσι οι υπόλοιπες τρεις, αν θέλουν να έχουν την στήριξη του λαού, θα καταλάβουν πλέον ότι δεν τους βοηθούν πλέον τα ΜΜΕ να διαστρεβλώσουν την αλήθεια.Μπορούμε να ενημερωνόμαστε από διασταυρωμένες και όσο το δυνατό πιο ανεξάρτητες πηγές στο Διαδίκτυο, πάντα με τον νου μας.
 

 

 

4)Σύσταση συμβουλίων σε κάθε γειτονιά και δήμο στα οποία να συμμετέχουν όλοι οι δημότες και να σταματήσουμε να αναγνωρίζουμε τις «εκλελεγμένες» δημοτικές αρχές.
 
5)Να προσπαθήσουμε όσο το περισσότερο δυνατό να απεξαρτηθούμε από την αστυνομία ως διαμεσολαβητής και προστάτης και να μας ελέγχουν όσο λιγότερο γίνεται.
 
6)Οργάνωση των εργαζομένων σε μια μεγάλη ανεξάρτητη εργατική συντεχνία που να μην ελέγχεται από κανέναν εκτός των ιδίων των εργαζομένων και στην οποία να λαμβάνονται αποφάσεις από τους ιδίους χωρίς αντιπροσώπους.Και να είναι οι εργαζόμενοι πάντα έτοιμοι για δυναμικότατες αντιδράσεις και απεργίες που να συμπεριλαμβάνουν πάντοτε ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ τις επιχειρήσεις ενός η και περισσότερων κλάδων της οικονομίας και ΟΛΟΥΣ τους εργαζόμενους που συμμετέχουν σε αυτές ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ.Ενημέρωση όλων των αλλοδαπών για τα εργασιακά τους δικαιώματα και ένταξη τους στην κοινή συντεχνία ώστε να μην αποτελούν,ανάμεσα σε άλλα,»απεργοσπάστες»για τους υπόλοιπους.Συνειδητοποίηση της τεράστιας δύναμης μιας γενικής απεργίας παγκύπρια – η Κύπρος μάλιστα είναι μικρή άρα το εγχείρημα αυτό στην Κύπρο είναι πολύ πιο εύκολο από ότι σε άλλες χώρες.
 

 

 

7)Δημιουργία επιχειρήσεων τύπου συνεταιρισμού στα πρότυπα παρόμοιων που δοκιμάστηκαν και πέτυχαν σε Ισραήλ(κιμπούτς) και Αργεντινή,στις οποίες όλοι οι εργαζόμενοι να συμμετέχουν στην λήψη αποφάσεων.Η επιτυχία αυτών των συνεταιρισμών θα ενθαρρύνει την δημιουργία ακόμη περισσότερων και την σταδιακή αλλαγή των μοντέλων διοίκησης των παραγωγικών μονάδων της οικονομίας.
 
8)Απεξάρτηση των φοιτητών από τις φοιτητικές παρατάξεις στα πανεπιστήμια.Μη αναγνώριση της ΦΕΠΑΝ και δημιουργία νέας φοιτητικής οργάνωσης η οποία να λειτουργεί με μόνο όργανο λήψης αποφάσεων την συνέλευση με συμμετοχή όλων των φοιτητών.
 
9)Να αδειάσουν τα γήπεδα.
 

 

 

10)Ο υπόκοσμος ελέγχει την αστυνομία και παίρνει χρήματα από πολλούς από εμάς.Μπουκοτάρισμα κάθε μεγάλου μπαρ, κλαμπ και κέντρου «διασκέδασης» που ελέγχεται από μεγάλους βαρώνους της νύχτας-εννοείται όχι όλων, τα μικρά μπαράκια καλά είναι.Να σταματήσουμε να ανεχόμαστε τους οίκους ανοχής.Αφού η αστυνομία όχι μόνο δεν τους πολεμά αλλά συνεργάζεται μαζί τους, εκδίωξη με διάφορους τρόπους των βαρώνων της νύκτας από κάθε γειτονιά από εμάς τους ίδιους.
 
11)Όσοι δεν συμφωνούν με την στρατιωτική θητεία να μην ντρέπονται να πάρουν αναστολή/απαλλαγή.
 
12)Καμιά ανοχή σε περιστατικά αυθαιρεσίας και βίας της εξουσίας-με το παραμικρό στους δρόμους.
 

 

 

Και άλλα πολλά.
 
Αυτά όμως είναι μόλις τα πρώτα βήματα.
 
Και ακόμη και αυτά φαίνονται πολύ απομακρυσμένα.
Επειδή δυστυχώς στην Κύπρο του σήμερα, παρόλο που υποτίθεται είμαστε ελεύθεροι, είμαστε τόσο σκλάβοι όσο ήμαστε επί Τούρκων,Άγγλων,Φράγκων,Περσών.

Και ο κόσμος κοιμάται τον ύπνο του δικαίου…