Νέα,φρέσκα μέτρα!Πάρε,κόσμε,εξαθλίωση!

Νέα μέτρα κατά των χαμηλών εισοδηματικών στρωμάτων του ελληνικού λαού,με αφορμή την κρίση και το ΔΝΤ,ενώ οι τράπεζες και οι καπιταλιστές βγάζουν τεράστια κέρδη

https://m4trix87.wordpress.com/?s=%CE%94%CE%9D%CE%A4

(αναδημοσίευση από Athens Indymedia)

Ενδεικτικό της απουσίας ήθους τους,καθώς και της ανησυχίας τους για τυχόν αντιδράσεις,ο τρόπος με τον οποίο τα περνούν

  Μνημόνιο Version 2

από kapia 5:48μμ, Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010
(Τροποποιήθηκε 5:54μμ, Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010)

Oσοι έχουν μελετήσει το δωσιλογικό Μνημόνιο δεν αισθάνθηκαν καμία έκπληξη από την πρώτη επικαιροποίησή του, που μας έχει ήδη δώσει το Μνημόνιο-2. Η λογική του Μνημόνιου είναι απλή: Περιλαμβάνει ένα πακέτο ύψους 30 δισ. ευρώ. Αυτό το πακέτο πρέπει να εξασφαλιστεί μέσα στην τριετία. Το σύνολο των μέτρων της τριετίας, όμως, δεν μπορεί να εξειδικευτεί από την αρχή. Και για τεχνικούς και για πολιτικούς λόγους. Τεχνικά πρέπει να βλέπουν τι αποδίδει η κάθε ομάδα μέτρων και να κάνουν προσαρμογές, ενώ πολιτικά θέλουν να εξασφαλίσουν το στοιχείο του αιφνιδιασμού πάνω στους εργαζόμενους. Τα 30 δισ. όμως είναι 30 δισ. κι αυτά θα μας τ’ αρπάξουν με το ζόρι. Αρα, εφαρμόζουν μια πολιτική που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «βαρέλι δίχως πάτο».

Η πρώτη επικαιροποίηση του Μνημόνιου, λοιπόν, ύστερα από ένα τρίμηνο εφαρμογής (μόλις!), δείχνει με τον πιο καθαρό τρόπο με τι είμαστε αντιμέτωποι. Πριν, όμως, δούμε τι νέο περιλαμβάνει το Μνημόνιο-2, πρέπει να σημειώσουμε πως οι κραυγούλες του Παπακωνσταντίνου, που με το γνωστό στυλάκι του ιεοκήρυκα φωνάζει «δεν υπάρχει νέο μνημόνιο, δεν υπάρχουν νέα μέτρα», δεν αξίζουν ούτε για φτύσιμο. Είναι σαν τις διακηρύξεις όλων των υπουργών Οικονομικών, ότι «δεν θα μπουν νέοι φόροι», που δεν τους εμπόδιζαν σε τίποτα να αυξήσουν τους παλιούς. Το ίδιο ισχύει και για το Μνημόνιο. Κάθε φορά συγκεκριμενοποιεί μερικά πακέτα μέτρων άμεσης εφαρμογής, ενώ τα μεσο-μακροπρόθεσμα τα αφήνει με γενικές διατυπώσεις. Οταν πλησιάζει ο χρόνος εφαρμογής, τότε τα συγκεκριμενοποιεί, όπως κάνει τώρα με τον ΟΣΕ. Ταυτόχρονα, κάνει και ορισμένες αναθεωρήσεις, αφού από την αρχή περιλαμβάνει ένα βασικό μότο, το οποίο επαναλαμβάνουν με δωσιλογική συνέπεια ο Παπακωνσταντίνου με τον Προβόπουλο, στην εισαγωγική επιστολή τους προς τους ηγέτες της τρόικας. Κλείνουν την επιστολή τους αναφέροντας ευπειθέστατα: «Είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε διορθωτικές δράσεις εφόσον καταστεί αναγκαίο για την εκπλήρωση αυτών των στόχων, καθώς οι συνθήκες μεταβάλλονται». Γιʼ αυτό λέμε ότι οι «διαβεβαιώσεις» του Παπακωνσταντίνου δεν αξίζουν ούτε το σάλιο μας.

Στη δεύτερη κιόλας παράγραφό του το Μνημόνιο-2, αφού αναφέρεται στην αναθεώρηση προς τα πάνω του πληθωρισμού (υπολογίζει τον εναρμονισμένο δείκτη σε 4,75% σε ετήσια βάση), σημειώνει ότι «δεν υπάρχει κάποια ένδειξη μετακύλισης των υψηλότερων τιμών στους μισθούς, καθώς η εθνική συλλογική σύμβαση που μόλις υπεγράφη συμβάλλει στη συγκράτηση της αύξησης των μισθών και στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας». Αποκαλύπτουν, δηλαδή, ότι βασικός στόχος τους είναι η αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, που θέλουν να τη γδύνουν με τη φορολογία, με το πετσόκομμα των κοινωνικών δαπανών και με τον πληθωρισμό, χωρίς αυτή να έχει τη δυνατότητα να αναπληρώνει μέρος έστω των απωλειών της με αύξηση των μισθών και των μεροκάματων. Και βέβαια, εγγυητής για την αύξηση της εκμετάλλευσης είναι η πουλημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία.

Σε ό,τι αφορά την πορεία των εσόδων και των δαπανών δίνονται μόνο ποσοστά. Αναφέρεται, όμως, ως στόχος για τις δαπάνες «να κλείσει το έτος με ένα περιθώριο καλύτερης από το αναμενόμενο απόδοσης της τάξης των 4 δισ. ευρώ για την κάλυψη των κινδύνων που προέρχονται από άλλες περιοχές της γενικής κυβέρνησης». Παπακωνσταντίνου και Σαχινίδης επαναλαμβάνουν καθημερινά, ότι η υστέρηση των εσόδων είναι μόλις 770 εκατ. ευρώ, το μεγαλύτερος μέρος των οποίων θα καλυφθεί μέχρι το τέλος του χρόνου. Γιατί τότε θέλουν «μαξιλάρι» (πάνω από το προβλεπόμενο) 4 δισ. από τις δαπάνες; Και γιατί στην ίδια παράγραφο σημειώνουν «ανά πάσα στιγμή, αν η απόδοση απομακρυνθεί από αυτούς τους στόχους, ή τα έσοδα πέσουν κάτω από το προγραμματισμένο, η κυβέρνηση θα είναι έτοιμη να λάβει διορθωτικά μέτρα»; Είναι ολοφάνερο ότι κυβέρνηση και τρόικα ψεύδονται. Δεν δίνουν όλα τα στοιχεία στη δημοσιότητα, για να μπορούν να προχω-    ρούν συνεχώς σε νέα αντιλαϊκά μέτρα. Αν έχεις «μαξιλάρι» 4 δισ. από τις δαπάνες και υστέρηση μόνο 0,77 δισ. στα έσοδα, δεν έχεις ανάγκη να μιλάς για «διορθωτικά μέτρα». Το «λογικό» θα ήταν να μιλάς για επιστροφή –τουλάχιστον ενός μέρους– του «μαξιλαριού» με τη μορφή αύξησης κρατικών δαπανών, επιδοτήσεων, επιδομάτων κ.λπ. Προσέξτε, δεν μιλάμε για πενταροδεκάρες, αλλά για 3,23 δισ. ευρώ (σύμφωνα με τα δικά τους στοιχεία).

Σε ό,τι αφορά την Υγεία, γίνεται λόγος για «αύξηση της συμμετοχής των ασφαλιζόμενων στα εξωτερικά ιατρεία και τις διαγνωστικές εξετάσεις». Είναι μια συγκεκριμενοποίηση σε σχέση με το αρχικό Μνημόνιο, όμως και πάλι δεν αποκαλύπτει το εύρος των στοχεύσεών τους. Γιατί όσο και αν διευρύνουν τη συμμετοχή των ασθενών στα εξωτερικά ιατρεία (στο πλαίσιο της διεύρυνσης της ολοήμερης λειτουργίας των νοσοκομείων), δε μπορούν να καλύψουν το κόστος λειτουργίας ενός κρατικού συστήματος υγείας. Στόχος τους είναι η καθιέρωση του ανοιχτού νοσήλιου, που θα φτάσει τις χρεώσεις στα ύψη. Και επειδή τα ασφαλιστικά ταμεία δεν υπάρχει περίπτωση νʼ αντέξουν αυτό το κόστος, θα κληθεί ο ασφαλισμένος να βάλει πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Σε ό,τι αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση, πέρα από το στόχο της εξοικονόμησης 500 εκατ. ευρώ για καθένα από τα τρία επόμενα χρόνια (2011-13), αυτή τη φορά γίνεται λόγος και για «στοχευμένο εξορθολογισμό προσωπικού». Στο ΦΕΚ έχει δημοσιευτεί ήδη σωρεία αποφάσεων με τις οποίες μεταφέρεται προσωπικό από τις καταργούμενες νομαρχίες στους «καλλικράτειους» δήμους. Ολοι μεταφέρονται σε προσωποπαγείς θέσεις, οι οποίες θα καταργούνται με τη συνταξιοδότησή τους. Στόχος τους, λοιπόν, είναι να ξεφορτωθούν πληθώρα οργανικών θέσεων από τους ΟΤΑ, ώστε να δοθεί η συντριπτική πλειοψηφία των υπηρεσιών τους σε εργολάβους-δουλέμπορους.

Στον τομέα των δημόσιων μέσων μεταφοράς, πέρα από την επανάληψη της κατεύθυνσης για «αύξηση των εισιτηρίων» και «περαιτέρω μείωση των υπέρμετρων επιδομάτων και των υπερωριών», συγκεκριμενοποιείται το θέμα του ΟΣΕ, που μπαίνει πρώτος στην κλίνη του Προκρούστη. Οι κρατικές επιδοτήσεις συνολικά προς τον ΟΣΕ «θα περιοριστούν σε 50 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, και καμία νέα εγγύηση χρέους από το κράτος δεν θα δοθεί στην αναδιαρθρωμένη σιδηροδρομική επιχείρηση».Για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης αναφέρουμε ότι ο ΟΣΕ πήρε το 2008 από τον κρατικό προϋπολογισμό ποσό 406 εκατ. ευρώ, το 2009 524 εκατ. και το 2010 400 εκατ. Ποσά απαραίτητα για τη συντήρηση, τον εκσυγχρονισμό και την επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου. Προβλέπεται ο νόμος να συζητηθεί στη Βουλή έως το τέλος Σεπτεμβρίου «και, παράλληλα, η κυβέρνηση θα εγκρίνει ένα επιχειρηματικό σχέδιο με δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα ενεργειών». Ετσι, η σημερινή ΤΡΑΙΝΟΣΕ θα πρέπει να είναι κερδοφόρα το 2011, ενώ «το επιχειρηματικό σχέδιο θα περιλαμβάνει μια σαφή στρατηγική για να καταστεί ο διαχειριστής των υποδομών οικονομικά βιώσιμος μεσοπρόθεσμα»! Πώς θα γίνει αυτό, όταν κόβονται σε ποσοστό σχεδόν 90% οι κρατικές επιδοτήσεις; Καταλαβαίνετε τι έχει να γίνει.

Για την ενέργεια, προβλέπεται «ο εξορθολογισμός των τιμολογίων με παράλληλη εξασφάλιση της προστασίας για τις πιο ευάλωτες οικονομικά ομάδες του πληθυσμού». Επειδή έχει δοθεί στην κυβέρνηση παράταση μέχρι το Δεκέμβρη για να υποβάλει σχέδιο για την απελευθέρωση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, δεν υπάρχει αναλυτική αναφορά, πέραν της υποχρέωσης «ανοίγματος προς τρίτους της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη». Φωτογραφίζεται όμως η παρέμβαση στη διαμόρφωση των τιμολογίων, τα οποία πρέπει «να αντανα-  κλούν, σταδιακά και το αργότερο μέχρι τον Ιούνιο του 2013, τις τιμές χονδρικής της αγοράς». Είναι γνωστό ότι τα λαμόγια των ΑΠΕ πωλούν στη ΔΕΗ το ρεύμα πολύ πιο ακριβά απʼ όσο πουλάει η ΔΕΗ. Επίσης, οι καπιταλιστές που θα δραστηριοποιηθούν στην παραγωγή (είτε με φυσικό αέριο είτε με λιγνίτη), θα θέλουν να βγάλουν το μέγιστο κέρδος. Πρέπει, λοιπόν, και η ΔΕΗ να αυξήσει τα τιμολόγιά της στα επίπεδα που θα επιτρέπουν τη μέγιστη κερδοφορία. Ηδη, σύμφωνα με πληροφορίες του αστικού Τύπου, η ΡΑΕ έχει πάρει απόφαση για αυξήσεις ακόμα και μέχρι 50%. Μπορεί να μη ρίξουν με τη μία όλη την αύξηση, όμως –δεδομένου ότι πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η σχετική διαδικασία μέχρι τον Ιούνη του 2013– θα έχουμε διαδοχικές αυξήσεις, μέχρι που τα τιμολόγια να φτάσουν εκεί που θέλουν οι ιδιώτες καπιταλιστές. Σαν «τυράκι» λειτουργεί η πρόβλεψη μειωμένων τιμολογίων για «ευάλωτους καταναλωτές». Ηδη, ο υφυπουργός ΠΕΚΑ Γ. Μανιάτης έχει υπογράψει την απόφαση για την «εφαρμογή Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου», που αφορά ελάχιστους εργαζόμενους και συνταξιούχους. Ελάχιστους, πρώτο γιατί για να ενταχθεί κάποιος στη ρύθμιση θα πρέπει να έχει οικογενειακό εισόδημα μικρότερο από το ατομικό αφορολόγητο μισθωτών συνταξιούχων (12.000 ευρώ) ή να είναι μακροχρόνια άνεργος (πάνω από 12 μήνες και με εισόδημα μικρότερο από το αφορολόγητο μισθωτών-συνταξιούχων) ή να έχει άτομο με αναπηρία πάνω από 67% (και με το εισοδηματικό κριτήριο). Δεύτερο, γιατί η τετραμηνιαία κατανάλωσή του δεν πρέπει να ξεπερνά τις 1200 kWh (1000 για τους ανέργους), ενώ χαμηλότερο τιμολόγιο θα πάρει μόνο για τις 800 kWh.

Σε ό,τι αφορά τις εργασιακές σχέσεις, το επικαιροποιημένο Μνημόνιο κάνει ένα βήμα παραπέρα, πάντοτε προς όφελος των καπιταλιστών, προβλέποντας την κατάργηση της διάταξης νόμου που δίνει στον υπουργό Εργασίας το δικαίωμα να επεκτείνει τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας σε όλους τους εργαζόμενους (και σε εκείνους που δεν εκπροσωπούνται συνδικαλιστικά στις διαπραγματεύσεις. Ετσι, σε συνδυασμό με τη ρύθμιση σύμφωνα με την οποία οι επιχειρησιακές συμβάσεις υπερισχύουν όλων των άλλων, οδηγεί στην επί της ουσίας κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, που ήταν χρόνιο αίτημα των καπιταλιστών. Επίσης, το Μνημόνιο-2 δεν παραλείπει να επαναλάβει την υποχρέωση της κατάργησης της υποχρεωτικότητας της διαιτησίας, που είναι εκκρεμότητα μιας και δεν ρυθμίστηκε με το νόμο Λοβέρδου-Παπακωνσταντίνου.

Προβλέπεται, ακόμη, αλλαγή της νομοθεσίας, ώστε «να επεκταθεί η δοκιμαστική περίοδος για τους νεοπροσληφθέντες στον ένα χρόνο και να δι-ευκολύνει τη μεγαλύτερη χρήση συμβάσεων προσωρινής εργασίας και μερικής απασχόλησης». Επομένως, ο καπιταλιστής θα μπορεί να απολύει εργαζόμενο χωρίς αποζημίωση ύστερα από ένα χρόνο και όχι δυο μήνες.

Για το δημόσιο περιγράφεται κάπως αόριστα η εξίσωση των μισθών προς τα κάτω: «Σα γενικός κανόνας, θα πρέπει να αποφεύγονται αυξήσεις στις αμοιβές των υπαλλήλων ως αποτέλεσμα της διαδικασίας μετάβασης στο νέο σύστημα». Αυτό σχεδιάζεται να γίνει μέσω του νέου ενιαίου μισθολόγιου, στο πλαίσιο του οποίου θα καταργηθεί η πλειοψηφία των επιδομάτων που παίρνουν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο.

Σημειώνουμε, τέλος, πως είναι φανερή η προσπάθεια να κοπούν κονδύλια από το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων και να πέσουν κάποια απʼ αυτά στην απορρόφηση πόρων από τα λεγόμενα «διαρθρωτικά ταμεία» της ΕΕ, μέσω των οποίων θα «μπουκώσουν» με ζεστό χρήμα τους καπιταλιστές και διάφορα λαμόγια, όπως αυτά των ΚΕΚ, ενώ ταυτόχρονα θα προσπαθήσουν να μειώσουν τεχνητά την ανεργία, αν και είναι τέτοια η παραγωγική κατρακύλα που οι άνεργοι θα πολλαπλασιάζονται, ενώ ταυτόχρονα οι καπιταλιστές θα διαλύουν κάθε υπόλειμμα εργασιακών σχέσεων, απλώνοντας τον εργασιακό μεσαίωνα παντού.

Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

από εφημερίδα Κόντρα
http://www.eksegersi.gr/article.php?article_id=4737&cat_id=19

Τα χειρότερα έρχονται…οι μισθωτοί σκλάβοι (όλοι μας) το μυρίζονται?

Τελικά ίσως εδώ στην Κύπρο,μετά τον ερχομό της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης,και την σκηνοθετημένη κρίση στην Ελλάδα

“Χρεωκοπία” της Ελλάδας-ποιος φταίει,ποιος πληρώνει

Τα σχέδια των τραπεζιτών που ελέγχουν τον πλανήτη

 κάποιοι να άρχισαν να καταλαβαίνουν προς το που βαδίζουμε.

Το παρακάτω άρθρο του «Πολίτη» είναι ενδεικτικό της τεράστιας απαισιοδοξίας του μέσου κυπρίου,ο οποίος βλέπει το μαύρο σύννεφο της κρίσης,της φτώχειας,των απολύσεων,της περικοπής μισθών και επιδομάτων,της ανεργίας,να κατευθύνεται προς το μέρος του,αναγνωρίζοντας ότι στο σύστημα της «ελεύθερης»-ελεγχόμενης από τους ισχυρούς-αγοράς,εντός του συστήματος κεντρικού οικονομικού ελέγχου και καταδυνάστευσης που ονομάζεται ΕΕ,όταν οι λαοί πεινούν σε Ρουμανία

Γερμανία

και Ελλάδα,εμείς δεν μπορεί να «μένουμε πίσω» για πολύ ακόμη.

Τα διεθνή οικονομικά κέντρα και «οίκοι» του μεγάλου κεφαλαίου,που με τραπεζικές απάτες και διασυνδέσεις τους στις τοπικές κυβερνήσεις μέσω τοποτηρητών δημιουργούν φαύλους κύκλους χρέους-χρηματοπιστωτικής υποτίμησης

Τα σχέδια των τραπεζιτών που ελέγχουν τον πλανήτη

με στόχο την οικονομική αφαίμαξη των λαών των χωρών που έχουν την ατυχία να βρεθούν στον δρόμο τους,προχωρούν ακάθεκτα,»αναγκάζοντας»-δίδοντας ευκαιρίες σε κυβερνήσεις προερχόμενες από κόμματα με γνωστές-άγνωστες πηγές χρηματοδότησης

Πίσω από τα κόμματα…

να περικόπτουν μισθούς,επιδόματα,θέσεις εργασίας,καθώς και να «χαλαρώνουν» εργατικά κεκτημένα,ανατρέποντας σταθμούς κερδισμένους με αίμα.

Και ενώ οι λύσεις υπάρχουν,»φοβούνται» να τις εφαρμόσουν!

Επαναδιαπραγμάτευση του χρέους,ίσως η μόνη λύση για να σωθεί σε βάθος χρόνου η οικονομία της Ελλάδας-συστάσεις από διεθνείς οικονομολόγους

ούτως ώστε όλη η Ευρώπη να πάθει ότι έπαθε η Αργεντινή

Βίντεο σχετικά με τι περιμένει την Ελλάδα αν δεν αντισταθούμε ΤΩΡΑ

αφού το χρέος και οι χρηματοπιστωτικές υποτιμήσεις στην ευροζώνη λειτουργούν σαν ντόμινο,προς όφελος αυτών που έστησαν αυτό το σκηνικό(Goldman Sachs,ΔΝΤ κοκ).

Ελπίζω η (αναπόφευκτη δυστυχώς)απότομη επιδείνωση των οικονομικών του μέσου κυπρίου να τον οδηγήσει να ξεχάσει για λίγο την σούβλα και το μουντιάλ,να κατανοήσει τι φταίει(όχι,δεν φταίει μόνο αυτή η κυβέρνηση,ούτε μόνο η προηγούμενη,αφού όλες σε τελική ανάλυση λειτουργούν πάνω-κάτω με τον ίδιο τρόπο,και εξυπηρετούν την ίδια κατηγορία ανθρώπων-ποιούυυυς?)και επιτέλους να αντιδράσει,πριν γίνουμε όλοι αργεντίνοι.

Ήδη,όπως φαίνεται από το άρθρο,η ευμάρεια των τελευταίων χρόνων μας αποχαιρετά…

BYE BYE!

Κύπριοι 

Τους τρομάζει η φτώχεια 
Το φάσμα της φτώχειας τρομάζει Κύπριους και άλλους Ευρωπαίους πολίτες, ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης που έπληξε την ΕΕ και της έκρηξης της ανεργίας που ακολούθησε και που αναμένεται να συνεχισθεί τουλάχιστον για ένα ακόμη χρόνο. Σε αυτό το πλαίσιο της αυξημένης ανησυχίας των Ευρωπαίων, όπου οι Έλληνες σε συντριπτικό ποσοστό διαπιστώνουν αύξηση της φτώχειας στη χώρα τους (85%), η κυπριακή κοινή γνώμη δείχνει λίγο πιο αισιόδοξη. Το σχετικό ποσοστό στην Κύπρο φτάνει το 59%, σχεδόν όσο και ο μέσος όρος των 27, που είναι 60%. Τα στοιχεία που περιλαμβάνονται σε κοινοτική δημοσκόπηση (Ευρωβαρόμετρο) που δημοσιοποιήθηκε χθες στις Βρυξέλλες, καταδεικνύουν ότι οι Κύπριοι πολίτες (65%), μαζί με τους Γάλλους, θεωρούν ότι υπήρξε ισχυρή αύξηση της φτώχειας τον τελευταίο χρόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Σχεδόν ένας στους δύο Κύπριους (55%) θεωρεί ότι η φτώχεια θα αγγίξει τουλάχιστον το 20% των συμπατριωτών τους, ενώ Ρουμάνοι, Βούλγαροι και Έλληνες πιστεύουν ότι θα γίνουν φτωχότεροι ένας στους τρεις (30%) κατοίκους της χώρας τους.

«Το παλεύουν»
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επιμέρους στοιχεία της δημοσκόπησης, σύμφωνα με τα οποία το 19% των Κυπρίων (17% το αντίστοιχο ποσοστό στους 27) δηλώνουν ότι δυσκολεύθηκαν τον περασμένο χρόνο να πληρώσουν λογαριασμούς ή να αγοράσουν τρόφιμα ή είδη καθημερινής χρήσης, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους Έλληνες έφτασε το 29%. Ωστόσο, το 81% των συμπατριωτών μας δήλωσε ότι δεν αντιμετώπισε αντίστοιχο πρόβλημα (μέσος όρος 83%). Ως προς την ικανότητα των συμπατριωτών μας να αντεπεξέλθουν στα έξοδα του νοικοκυριού, καθώς και τις πιστωτικές δεσμεύσεις τους, το 26% δήλωσε χωρίς δυσκολία (46% στην ΕΕ) το 38% είπε ότι «το παλεύουν» (34% ο μέσος όρος), το 30% δήλωσε ότι τα καταφέρνουν αλλά με συνεχή αγώνα (15% στην ΕΕ) και ένα 6% τα καταφέρνουν με το υστέρημά τους.

Χαμηλές προσδοκίες
Το γενικότερο κλίμα απαισιοδοξίας λόγω της ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης επηρέασε σαφώς τις προσδοκίες των Κύπριων πολιτών σχετικά με το πώς βλέπουν τα οικονομικά του νοικοκυριού τους το επόμενο 12μηνο: το 45% των Κυπρίων φοβάται τα χειρότερα, το 38% βλέπει στασιμότητα, ενώ μόνο το 13% προσδοκά καλυτέρευση. Επίσης ανησυχία προκαλεί στο 47% των συμπατριωτών μας η πιθανότητα να μην μπορέσουν να αντιμετωπίσουν μη αναμενόμενη δαπάνη άνω των 1.000 ευρώ τον επόμενο χρόνο, ενώ το 53% των Κυπρίων προβληματίζονται ότι το εισόδημά τους δεν θα τους επιτρέψει να ζήσουν αξιοπρεπώς τα γηρατειά τους.

Ουκρανία:Ένα παράδειγμα αποτυχίας της «ελεύθερης» αγοράς-απ’τα πολλά

Η οικονομική κρίση δείχνει τα δόντια της κυρίως στους πιο αδύνατους,όπως είναι αναμενόμενο.

Ουκρανία,μια χώρα που πίστεψε,μαζί με τις υπόλοιπες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ,στην ελεύθερη αγορά.Η οποία όμως τελικά απεδείχθη μια απάτη.Σήμερα η Ουκρανία βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση,με την βιομηχανία πεπαλαιομένη και σήμερα διαλυόμενη-αποτέλεσμα των ανεξέλεγκτων ιδιωτικοποιήσεων,και τις τράπεζες να καταρρέουν η μια μετά την άλλη.Με την κρίση,τα πράγματα χειροτέρεψαν ακόμη περισσότερο.

Με τον ερχομό της κρίσης, η εθνική παραγωγή μειώθηκε κατά 40%.Και την πλήρωσαν-όπως ήταν αναμενόμενο-οι εργάτες.

Χερσώνα,μια πόλη στην ουκρανική ύπαιθρο,καθαρά βιομηχανική. Η μεγαλύτερη επιχείρηση της πόλης-η βιομηχανία αγροτικού εξοπλισμού

KhersonMash, η οποία είχε εδώ και λίγα χρόνια μεταβιβαστεί σε ιδιώτες από το κράτος- σταμάτησε να πληρώνει τους 1500 εργαζόμενους της από τον Σεπτέμβριο του 2008,με πρόσχημα την κρίση.Το ίδιο και οι υπόλοιπες επιχειρήσεις της πόλης.

Τον Φεβρουάριο, οι εργαζόμενοι,οργισμένοι με την διοίκηση,αντιδρούν,θέτοντας υπό κατάληψη το εργοστάσιο της εταιρείας και διεκδικώντας τους απλήρωτους μισθούς τους(αξίας 500 000 ευρώ).Στις 2 Μαρτίου,τριακόσιοι εργαζόμενοι του εργοστασίου,με την αλληλεγγύη συναδέλφων τους από άλλους κλάδους,πραγματοποιούν διαδήλωση που καταλήγει στα γραφεία των επαρχιακών αρχών.

Και όλα αυτά χωρίς καμία επαφή με τα «εργατικά συνδικάτα», που τήρησαν μια μεσοβέζικη στάση στο όλο θέμα!Δηλαδή οι εργαζόμενοι αυτοοργανώθηκαν και διεκδίκησαν τα εργασιακά τους δικαιώματα από μόνοι τους,χωρίς την «βοήθεια» «εργατοπατέρων».Δείχνοντας ότι οι ΙΔΙΟΙ είναι υπεύθυνοι για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους και θέλουν να έχουν την μοίρα τους στα χέρια τους.

Η εργοδοτική πλευρά,ίσως λόγω της εντεινόμενης κρίσης,ίσως λόγω και της τόλμης των εργατών να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους,αρχίζει να απολύει εργαζομένους.

Και πολλοί πλέον-ακόμη και ο αντιδήμαρχος της πόλης- μιλούν για οργανωμένο σχέδιο εκμετάλλευσης της κρίσης από τα αφεντικά των εταιρειών και τυχοδιώκτες με στόχο την απόλυση των εργαζομένων-εξαναγκάζοντας τους μάλιστα μέσω μη πληρωμών κοκ σε «παραίτηση» για να μην έχουν συνέπειες-ούτως ώστε να μπορέσουν να πουλήσουν την γη τους σε μεγαλοεπιχειρηματίες.

Το σκηνικό στην Χερσώνα αποτελεί μια μικρογραφία του τι πάει να δημιουργηθεί σε ολόκληρη την χώρα.Οικονομική δυσπραγία και εξαθλίωση,αποτέλεσμα αποτυχημένων οικονομικών πολιτικών.Που οδηγεί σε μεγάλη δυσαρέσκεια, απογοήτευση και κοινωνική αντίδραση,με πολλούς να νοσταλγούν τις ημέρες της πρώην ΕΣΣΔ,παρόλη την έλλειψη κοινωνικών ελευθεριών που υπήρχε τότε.Πολλοί, ακόμη και πολιτικοί εκπρόσωποι φιλελεύθερων κομμάτων,μιλάνε για ανάγκη εθνικοποιήσεων.

Και όλα αυτά με τα τοπικά γραφεία απασχόλησης να προκαλούν με τα ολοκαίνουργια κτίρια,τους καλοντυμένους διευθυντές και τον τελευταίας τεχνολογίας εξοπλισμό-που όμως δεν μπορεί καν να δώσει ακριβείς αριθμούς-και να κατηγορούν τον κόσμο για «αδικαιολόγητο πανικό» την στιγμή που ο μέσος μισθός στην χώρα μειώθηκε κατά 20% σε ένα χρόνο,ο μέσος μισθός είναι μόλις 40 ευρώ πάνω από τον κατώτατο και η μεσαία τάξη εξαφανίζεται.

Η εξουσία της χώρας,βλέποντας τον κίνδυνο γενικευμένης κοινωνικής αντίδρασης,ο οποίος είναι μεγάλος,αν σκεφτεί κανείς ότι όχι μόνο η εργατική τάξη υποφέρει,αλλά και η μεσαία τάξη δέχεται χτυπήματα και συρρίκνωση της,διχάζεται ως προς το πως να αντιμετωπίζει την άσχημη κατάσταση πριν οι αντιδράσεις εξαπλωθούν.Ακόμη και η πρωθυπουργός αναγκάστηκε να αποκαλέσει-δίκαια,αν και επιτηδευμένα- τα αφεντικά εγκληματίες,σε μια προσπάθεια να «ηρεμήσει» τα πράγματα.

Όμως οι εργαζόμενοι και γενικότερα ο λαός της χώρας,βουτηγμένος στην ανεργία και τα δάνεια -η «φούσκα των ακινήτων» σε δράση-δεν της δίνει καμία σημασία.Η αντιπολίτευση ούτε αυτή καταφέρνει να πείσει.Ο λαός της Ουκρανίας τους έχει βαρεθεί όλους,και ξεσπά.

Ο Αλεξάντερ Μπρέκμαν είχε πει ότι απαραίτητη προυπόθεση για να επαναστατήσει ο λαός και να πάρει την μοίρα του στα χέρια του είναι να φτάσουν τα πράγματα εκεί που δεν πάει άλλο όσο αφορά κοινωνική εξαθλίωση.

Συνέπεια αυτής της κρίσης-που αναδεικνύει τις μεγάλες εκ φύσεως αδυναμίες του καπιταλισμού- είναι πολλές κοινωνίες ανά το παγκόσμιο να προσεγγίζουν εκείνο το σημείο.

Η λύση που θα πρέπει να έρθει δεν πρέπει να βασίζεται σε αποτυχημένες ολοκληρωτικές συνταγές που δοκιμάστηκαν και απέτυχαν,αλλά ούτε στο καπιταλιστικό σύστημα-ελεγχόμενη ζούγκλα των μεγαλοκεφαλαιοκρατών που ενδιαφέρονται μόνο για το κέρδος.Οι Ουκρανοί,έχοντας υπόψη τους την κατάντια στην οποία τους οδήγησε η «ελεύθερη» αγορά, αλλά και την τυραννία της ΕΣΣΔ,πρέπει να μάθουν πλέον ότι μόνο αν οι ίδιοι πάρουν τον έλεγχο στα χέρια τους-χωρίς αφεντικά,χωρίς κράτος- μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα.

Το ίδιο και όλοι μας.