Συγκέντρωση αλληλεγγύης (Παρασκευή 23 Ιούλη, 6:00 μ.μ. Νοσοκομείο Αλεξάνδρα)
Από τις 15 Ιουλίου ο Ν. Μαζιώτης, προφυλακισμένος για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα στις φυλακές Κορυδαλλού, κάνει απεργία πείνας [en]. Καταφεύγοντας στο ύστατο αυτό μέσο αγώνα και βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία του, διεκδικεί το αυτονόητο: να μεταβεί για επισκεπτήριο στο μαιευτήριο Αλεξάνδρα στις 25 Ιούλη για να δει την συντρόφισσα-συναγωνίστριά του Πόλα Ρούπα και τον γιο τους που πρόκειται να γεννηθεί στις 24 του Ιούλη. Ακόμα διεκδικεί να μεταβαίνει ο ίδιος για επισκεπτήριο στις γυναικείες φυλακές που θα κρατείται η Πόλα, καθώς η κατάσταση της υγείας της δεν επιτρέπει στην ίδια μετακινήσεις.
Τα παραπάνω αυτονόητα για κάθε κρατούμενο, στερούνται για λόγους εκδίκησης από την εξουσία με προφάσεις όπως “λόγους ασφαλείας”. Τα περίφημα “ανθρώπινα δικαιώματα”, όπως φαίνεται, δεν αφορούν τους αποκλεισμένους της δημοκρατίας, αυτούς που στοιβάζονται στα κολαστήρια, ακόμα κι αν οι κρατούμενοι αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας, πόσω μάλλον αν οι κρατούμενοι αυτοί έχουν κατηγοριοποιηθεί ως επικίνδυνοι και εχθροί του καθεστώτος.
Η Π. Ρούπα, προφυλακισμένη για την ίδια υπόθεση, εδώ και μήνες βιώνει την βάναυση εκδικητικότητα των πολιτικών προϊσταμένων της αστυνομίας και των δικαστικών αρχών. Από την πρώτη στιγμή της σύλληψης της, όντας σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, αντιμετωπίζει ειδική βίαιη μεταχείριση, ψυχολογική και σωματική. Εισαγγελείς, ΕΚΑΜίτες, μπάτσοι, γιατροί των φυλακών, κατά παραγγελία των επιτελείων της κυβέρνησης παρακωλύουν τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις και την φροντίδα που είναι απαραίτητη σε μια έγκυο. Η επιτηδευμένη αδιαφορία μόνο εγκληματική χαρακτηρίζεται και θέτει σε κίνδυνο την ίδια και το παιδί της.
Την ίδια στιγμή, στα νοσοκομεία εκτός φυλακών που αναγκαστικά μεταφέρονται οι κρατούμενοι για λόγους υγείας και για την απαραίτητη περιθαλψη, η πολιτική ηγεσία της αστυνομίας επιβάλλει με την παρουσία των ενόπλων, τους δικούς της κανόνες. Οι ΕΚΑΜίτες και λοιποί μπάτσοι που συνοδεύουν τους κρατούμένους, βρίσκονται γύρω από το νοσοκομείο, στους διαδρόμους, αλλά και στα δωμάτια την ώρα της νοσηλευτικής διαδικασίας, καταστρατηγώντας κάθε έννοια ιατρικού απόρρητου, παρακωλύοντας το έργο των γιατρών και των νοσηλευτών, προσβάλλοντας την αξιοπρέπεια και την ιδιωτικότητα των κρατούμενων ασθενών και των συγγενών τους.
Στη σύγχρονη δημοκρατία τους οι κρατούμενοι που είναι ταυτόχρονα και ασθενείς, χάνουν τα δικαιώματα και των δύο και ουσιαστικά τους επιβάλλεται ένα ιδιότυπο καθεστώς απομόνωσης και βασανισμού. Έτσι στις 19 ιουλίου οι κρατούμενοι στο νοσοκομείο των Φυλακών Κορυδαλλού Άγιος Παύλος προχωρούν σε αποχή συσσιτίου [en]. Όλοι αυτοί που κρατούνται στην “ανθρώπινη χωματερή” όπως την αποκαλούν, παραμένουν κρατούμενοι ενώ έχουν βαρειές ή ανίατες ασθένειες. Στην αποχή συσσιτίου συμμετέχει και ο αναρχικός Σίμος Σεϊσίδης, ο οποίος ενώ πυροβολήθηκε πισώπλατα από τους μπάτσους, η άκρως προβληματική νοσηλεία του στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός λόγω της ασφυκτικής παρουσίας της αντιτρομοκρατικής στους χώρους του νοσοκομείου, τελικά αναγκάστηκε να υποβληθεί σε ακρωτηριασμό του ποδιού του.
Επίσης
Από τις 15 Ιούλη ο πολιτικός κρατούμενος Νίκος Μαζιώτης έχει προχωρήσει σε απεργία πείνας από τις φυλακές κορυδαλλού όπου και κρατείται. Ο Νίκος Μαζιώτης μαζί με την Πόλα Ρούπα και τον Κώστα Γουρνά είναι αιχμάλωτοι του καθεστώτος εδώ και δύο περίπου μήνες, μετά τη σύλληψή τους για συμμετοχή στην οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας». Και οι τρείς έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής τους στην οργάνωση. Και οι τρεις τους έχουν ρητά διακηρύξει τη συνέχιση του αγώνα και μέσα απ τα τείχη του καθεστώτος.
Η αγωνίστρια και επαναστάτρια Πόλα Ρούπα, όντας έγκυος στον τελευταίο μήνα της κύησής της, έχει υποστεί την αθλιότερη των μεταχειρίσεων που θα μπορούσε να υποστεί οποιοσδήποτε αιχμάλωτος, στα χέρια ενός εχθρού χωρίς κανένα ηθικό κώδικα, εντελώς ασύδοτου και εκδικητικού, έτοιμου να δολοφονήσει για να εδραιώσει την κυριαρχία του.
Η άθλια ιατρική περίθαλψη, που της παρέχεται μόνο μετά από έντονες πιέσεις, κι εν μέσω μιας εγκυμοσύνης με επιπλοκές, είναι έργο όχι μόνο μιας άγριας κατασταλτικής πολιτικής που εκπορεύεται κατευθείαν από τα γραφεία της αντιτρομοκρατικής, αλλά και μιας δράκας «αστυκτηνίατρων» που προσκυνάνε τις κουκούλες της ασφάλειας και λειτουργούν με γνώμονα τις οδηγίες της αστυνομίας. Αυτό άλλωστε φάνηκε ξεκάθαρα και στην υπόθεση του αναρχικού κρατούμενου Σίμου Σεισίδη που τυχαίνει ανάλογης «περιποίησης» από μπάτσους και μπατσογιατρούς…
Σε ποιά μεσαιωνική εποχή, θα μεταφέρονταν σε πολύωρη μεταγωγή ετοιμόγεννη γυναίκα, δεμένη πισθάγκωνα με χειροπέδες;
Σε ποιό δικτατορικό καθεστώς η ασθενής μεταφέρεται στο νοσοκομείο μόνο εφόσον διασφαλιστεί η συνοδεία των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας (ΕΚΑΜ);
Σε ποιά κοινωνία βαρβάρων η ζωή ενός αγέννητου παιδιού αξίζει λιγότερο απʼ την δημόσια τάξη και ασφάλεια;
Σε ποιά τριτοκοσμική ζούγκλα οι μπάτσοι παρίστανται κατά τη διάρκεια ιατρικών εξετάσεων μιας γυναίκας;
Σε ποιά αδήλωτα και αδιανόητα καθεστώτα, η ζωή προσβάλλεται και χλευάζεται τόσο έκδηλα;
Σε ποιά κοινωνική παρακμή, οι γυναικείες οργανώσεις, οι υπέρμαχοι των δικαιωμάτων, κι όλη η φιλολογία του «γυναικείου ζητήματος» εισχωρούν συνειδητά στον κόσμο της σιωπής;
Δεν αντιμετωπίζουμε την αγωνίστρια Πόλα Ρούπα ως ένα σημείο ευαισθησίας, αλλά ως μια αιχμάλωτο πολέμου που αυτή τη στιγμή δέχεται την πιό βίαιη επίθεση από την πλευρά ενός αδίστακτου μηχανισμού που φροντίζει συστηματικά να εξοντώνει τους αντιπάλους του.
Επειδή:
Δεν διανοηθήκαμε ποτέ να κλείσουμε το στόμα μας μπροστά στα αίσχη του κατασταλτικού κρατικού μηχανισμού,
Δεν διανοηθήκαμε ποτέ να αφήσουμε τους μπάτσους και τα τσιράκια τους, να κουμαντάρουν την ανθρώπινη ζωή και ύπαρξη,
Δεν διανοηθήκαμε ποτέ να συμβάλλουμε στην κοινωνική ταπείνωση, στην κοινωνική εξαθλίωση, στην κοινωνική ασυδοσία,
Δεν διανοηθήκαμε ποτέ να επιτρέψουμε σε υπουργούς και εισαγγελείς, σε μπάτσους, δημοσιογράφους και χαφιέδες, να εγκληματούν ασύστολα απέναντι σε συντρόφους μας,
Και εν τέλει, επειδή ΔΕΝ ΔΙΑΝΟΗΘΗΚΑΜΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΟΜΗΡΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ,
Δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη μας στα μέλη του «Επαναστατικού Αγώνα», Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη, που αυτές τις μέρες δίνουν τη δική τους μάχη ενάντια στη σύγχρονη βαρβαρότητα της δημοκρατίας.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όλους τους αγωνιστές κρατούμενους των ελληνικών φυλακών, που έχουν ξεκινήσει αποχή συσσιτίου, σε ενδειξη συμπαράστασης στους Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη, από τη Δευτέρα 19/7.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
Από τους έχοντες λάβει τον όρκο του ιπποκράτη, να αντιληφθούν πως οφείλουν να λειτουργήσουν με γνώμονα την ανθρώπινη ζωή και να πάψουν να συμπεριφέρονται ως υπάλληλοι της αστυνομίας.
Από τους ανθρωπόμορφους των ΜΜΕ, να σεβαστούν την αλήθεια, επιτέλους.
ΚΑΛΟΥΜΕ
Τους συντρόφους στην ελλάδα και σε όλο τον κόσμο να αντιληφθούν πως στην παρούσα φάση, στα «μπάνια του λαού(?)», επιχειρείται ένα από τα πλέον συμβολικά εγκλήματα της εξουσίας, η συντριβή της ουσίας της ανθρώπινης ζωής, και να προχωρήσουν σε δράσεις και κινησεις αλλήλεγγύης, τέτοιες που αρμόζουν στον αγώνα για την κατάκτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Καλούμε, τέλος, τους φίλους και συνοδοιπόρους του αναρχικού/ αντεξουσιαστικού κινήματος στην ελλάδα και στο εξωτερικό να περπατήσουν μαζί μας, ο καθένας με το βηματισμό του, προς την κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης και να μαζικοποιήσουν κάθε κίνηση που κρίνουν πως θα τερματίσει την εξουσιαστική επιδρομή.
Γιατί, όταν κλείνουμε τα μάτια, κάποιων άλλων μένουν ανοιχτά.
ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ- ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ
Μόνο ΒΑΡΒΑΡΟΙ,με την έννοια της λέξης,θα έβαζαν τον «κίνδυνο για την ασφάλεια»-τι μας λένε,δηλαδή,ότι θα έβαζε την ζωή του ίδιου της του παιδιού σε κίνδυνο σε μια απελπισμένη προσπάθεια διαφυγής-πάνω από ανθρώπινες ζωές,της ίδιας και του παιδιού της,και όχι μόνο αυτό,αλλά θα της αρνούντο και ιατρική περίθαλψη ακόμη και όταν δεν υπήρχε περίπτωση να υπήρχε κίνδυνος ασφάλειας.
Η άρνηση των «αρχών» να της επιτρέψουν ιατρική περίθαλψη όταν την χρειάζεται τάχα για λόγους ασφαλείας δεν μπορεί να δικαιολογηθεί,καθώς δεν είναι δύσκολο να φυλούν ένα δωμάτιο νοσοκομείου.
Οπότε γιατί αυτή η άρνηση?
Ψυχολογικός πόλεμος?
Εκδικητικότητα?
Προσπάθεια ανάδειξης της ανηθικότητας και ψυχρότητας τους σε μια προσπάθεια εκφοβισμού του υπόλοιπου λαού,προς αποφυγή τυχόν αντιδράσεων στο ξεπούλημα του λαού της Ελλάδας στο ΔΝΤ?
Όπως και να ‘χει,αποδεικνύεται ξανά ότι ο ελληνικός λαός έχει να αντιμετωπίσει έναν καταπιεστικό μηχανισμό χωρίς αναστολές,που ενδιαφέρεται μόνο για την υπεράσπιση των αφεντικών του και την διατήρηση της υποδούλωσης του ελληνικού λαού στο ντόπιο και τώρα ξένο κεφάλαιο.
Ως τέτοιος εχθρός λοιπόν πρέπει και να αντιμετωπίζεται.
ΤΥΧΟΝ ΚΑΚΟ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΑΣ Η ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΗΣ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΥΠΕ ΥΘΥΝΟΥΣ
Και αν γίνει τίποτα,θα αποτελέσει σίγουρα ακόμη μια σπίθα σε μια τεράστια μπαρουταποθήκη…
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΑΡΖΙΩΤΗ