Σε κάθε περίοδο της ιστορίας μέχρι και σήμερα, σημαντικές πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές αλλαγές και νίκες επιτεύχθηκαν και επιτυγχάνονται μόνο αφού πρώτα οι ευρείες λαικές μάζες πρώτα κατανοήσουν τους πραγματικούς υπαιτίους των προβλημάτων, έπειτα ενθαρρυνθούν και έπειτα οργανωθούν και διεκδικήσουν δυναμικά και ανυποχώρητα. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι λειτουργούν ως καταλύτες για κάθε στάδιο των προηγούμενων. Άνθρωποι με την έννοια της λέξης, οι οποίοι θυσιάζουν την προνομιακή τους θέση και την χαρισάμενη ζωή τους ως υπηρέτες των ελίτ για να υποστηρίξουν έμπρακτα τα πιστεύω τους, αηδιάζοντας με όσα βλέπουν τα μάτια τους στη θέση ισχύος στην οποία βρίσκονται.
Ένας από αυτούς είναι και ο Έντουαρντ Σνόουντεν. Δε γεννήθηκε ούτε μεγάλωσε αριστερός, αναρχικός η κάτι τέτοιο. Γεννήθηκε από μεσοαστούς γονείς, αξιωματικό της ακτοφυλακής των ΗΠΑ και δικαστική υπάλληλο. Εντάχθηκε στον στρατό των ΗΠΑ το 2004 για να «απελευθερώσει τους Ιρακινούς» όπως πίστευε τότε, όπως είχε δηλώσει ο ίδιος, και έπειτα πέρασε από διάφορα σημαντικά πόστα της CIA και της NSA (υπηρεσία «εθνικής ασφαλείας» των ΗΠΑ). Από ένα σημείο και μετά (κατά πάσα πιθανότητα μετά το 2006) άλλαξε εντελώς ρότα και προσπαθούσε πλέον ενεργά να αναρριχηθεί στο σύστημα ώστε να αποκτήσει πρόσβαση στα «ευαίσθητα» δεδομένα των αμερικανικών και βρετανικών μυστικών υπηρεσιών.
Προς το τέλος του 2012, ο Σνόουντεν, τότε «αναλυτής υποδομών» (υπεύθυνος για εύρεση νέων μεθόδων υπόσκαψης ασφάλειας δικτύων και τηλεπικοινωνιών των «εχθρών» της κυβέρνησης των ΗΠΑ), επικοινώνησε με επαφές της αγγλικής εφημερίδας Guardian. Από εκεί και πέρα, άρχισε η προσπάθεια του για δημοσίευση των πληροφοριών του και παράλληλα ένα συνεχές ανθρωποκυνηγητό με κάθε μέσο από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, την NSA και την CIA. Οι λεπτομέρειες της ιστορίας αυτής δε μας πολυενδιαφέρουν εδώ (δε γράφουμε μυθιστόρημα κατασκοπίας), αλλά τα κίνητρα του και οι πληροφορίες τις οποίες διέρρευσε.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης του συνάντησης με επαφή της Washington Post (σημαίνουσας σε κυκλοφορία εφημερίδας των ΗΠΑ) ο Σνόουντεν είχε πει, πριν παραδόσει τις πληροφορίες:
«Αναγνωρίζω ότι θα με αναγκάσουν να υποφέρω για τις πράξεις μου, και η επιστροφή αυτών των πληροφοριών στην κοινωνία σημαίνει το τέλος μου.»
Τελικά αποκάλυψε την ταυτότητα του δηλώνοντας:
«Δεν έχω πρόθεση να κρυφτώ επειδή δεν έχω κάνει τίποτα κακό» – προσθέτωντας ότι έτσι θα γλύτωνε τους συναδέλφους του από τη διερεύνηση των μυστικών υπηρεσιών σχετικά με τις διαρροές.
«Δε θέλω να ζω σε μια κοινωνία που παρακολουθεί τον κόσμο. Δε θέλω να ζω σε ένα κόσμο που ότι λέω και κάνω καταγράφεται..το μόνο μου κίνητρο είναι η ενημέρωση του κόσμου για το τι γίνεται εν ονόματι τους και τι γίνεται εναντίον τους».
«Πιστεύω στην αρχή της Δίκης της Νυρεμβέργης (σσ. Δίκη των αρχηγών των ναζί το 45). Οι άνθρωποι έχουν καθήκον να μην υπακούουν τους νόμους ενός κράτους όταν αυτοί οδηγούν σε εγκλήματα κατά της ειρήνης και της ανθρωπότητας».
Οι πληροφορίες που αποκάλυψε ο Σνόουντεν αναφέρονται με μεγάλη λεπτομέρεις σε μεγάλης κλίμακας συστηματικές παγκόσμιες παρακολουθήσεις από την NSA και τους συνεργάτες της (κυρίως ιδιωτικές μεγαλοεταιρείες παρακολούθησης και τεχνολογίας). Μετά από την παράδοση τους από τον Σνόουντεν σε έμπιστα άτομα στην Guardian και την Washington Post (ξανά, παραδείγματα καταλυτών που είπαμε στην αρχή) δημοσιεύτηκαν ταυτόχρονα, προκαλώντας παγκόσμια αίσθηση και διασύροντας ευθέως τις «αρχές» και το «πανίσχυρο» κράτος της «World Police» των ΗΠΑ.
Παρά τα ψέματα του «κυρίου» «Hope and Change» Obama ότι «δεν υπάρχει πρόγραμμα εγχώριας κατασκοπίας» και «δεν παρακολουθούμε αμερικάνους»
(που ακόμη και να ίσχυε, θα αποτελούσε απλά δείγμα εθνικισμού με τη θεώρηση των μη αμερικάνων ως εχθρούς, ανθρώπους 2ης κατηγορίας κοκ) οι αποκαλύψεις με στοιχεία δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης.
Η μαζική παρακολούθηση στις ΗΠΑ επεκτάθηκε τη δεκαετία του 70 (σ.σ. μετά τη δεκαετία των 60s και τα κοινωνικά κινήματα και αγώνες που την χαρακτήριζαν παγκόσμια) σε ένα παγκόσμιο σύστημα, γνωστό ως ECHELON (βάση του οποίου υπάρχει και στο Ακρωτήρι).
http://cryptome.org/2012/01/0060.pdf
Παρόλες όμως τις εδώ και πολλά χρόνια διαθέσιμες γνώσεις χοντρά-χοντρά σχετικά με το πρόγραμμα, οι αποκαλύψεις του Σνόουντεν ήταν αυτές που το έφεραν στο επίκεντρο της δημοσιότητας. Προγράμματα παρακολούθησης παγκόσμιας εμβέλειας, όπως τα PRISM, Xkeyscore, Tempora, βγήκαν για πρώτη φορά στα «ανοικτά». Περισσότερα για αυτά τα προγράμματα μπορούν τώρα να βρεθούν ακόμη και στο wikipedia (με πλήθη αναφορών για το καθένα)!
http://en.wikipedia.org/wiki/PRISM
http://en.wikipedia.org/wiki/XKeyscore
http://en.wikipedia.org/wiki/Tempora
(αν θέλετε, μπορείτε να αποθηκεύσετε τις ιστοσελίδες στον υπολογιστή σας και αν θέλετε να τις ανεβάσετε αλλού, σε περίπτωση που τις «ρίξουν» η τροποποιήσουν το περιεχόμενο τους οι «άμεσα ενδιαφερόμενοι»).
Όσο αφορά την «αποτελεσματικότητα» αυτών των μέσων ενάντια σε «τρομοκράτες»…Οι σοβαροί «τρομοκράτες» σίγουρα ξέρουν ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο σα να μη συμβαίνει τίποτα, και οτιδήποτε πραγματικά «τρομοκρατικό» εννοείται ότι δε συντονίζεται στο Διαδίκτυο η μέσω τηλεφώνου, αλλά μόνο από κοντά με απόλυτα έμπιστα άτομα, από στόμα σε στόμα (ακόμη και η Αλ Κάιντα αποφεύγει όσο μπορεί τη χρήση μοντέρνας τεχνολογίας, και όταν το κάνουν, χρησιμοποιούν την τελευταία τεχνολογία κρυπτογράφησης).
Οπότε, γιατί τόσα τρισεκατομμύρια πεταμένα? Η απάντηση; Παρακολούθηση κοινωνικών τάσεων και κοινωνικών κινημάτων. Πάρα πολλοί που εκφράζουν ίσως για πρώτες φορές σοβαρές διαφωνίες με τους σχεδιασμούς των ελίτ «από καρδιάς» χωρίς να έχουν ήδη πολιτικό υπόβαθρο και χωρίς να είναι πολύ «υποψιασμένοι» είναι ευάλωτοι σε παρακολουθήσεις. Τα κοινωνικά κινήματα είναι υπερβολικά μεγάλα και μαζικά για να προστατευθούν μη χρησιμοποιώντας τις τελευταίες τεχνολογίες επικοινωνίας αφού χωρίς αυτές δύσκολα οργανώνονται και προπαγανδίζουν, τουλάχιστο όσο αφορά μαζικές δράσεις. Αυτά σημαίνουν ότι μπορεί το κράτος να ανακαλύψει κοινωνικά κινήματα και τάσεις αμφισβήτησης στην κοινωνία εν τη γενέσει τους και να τις αντιμετωπίσει νωρίς με στοχευμένη προπαγάνδα, λασπολογία και ακόμη και ποινικές διώξεις κατά όσων «περνά ο λόος τους». Αν πρόκειται για ήδη ανεπτυγμένα κινήματα, να ανακαλύψει τυχόν διασυνδέσεις λιγότερο έμπειρων ατόμων με τους πιο ενεργούς και να μάθει στοιχεία για τους δεύτερους μέσω καταστολής των (συνήθως λιγότερο ανθεκτικών στην πίεση) πρώτων. Τρανταχτά παραδείγματα οι διώξεις αναρχικών στις παρυφές του κινήματος στις ΗΠΑ από τις αρχές που είχε ως στόχο τον εξαναγκασμό τους στην αποκάλυψη στοιχείων για πιο «σημαίνοντα» άτομα στο κίνημα τα οποία πιθανό να γνώριζαν από κοινωνικές συναναστροφές.
http://en.wikipedia.org/wiki/Seattle_grand_jury_resisters
Τα πιο πάνω σημαίνουν ότι ενόσω υπάρχει ηλεκτρονική παρακολούθηση σε τέτοιο επίπεδο, το κράτος θα βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά από τα κινήματα, αφού μπορεί αν έχει τα δεδομένα, με χρήση ειδικών αλγορίθμων να εξάγει μαζικές κοινωνικές τάσεις πριν αυτές να γίνουν κίνημα- δηλαδή να ανακαλύψει ότι υπάρχει κίνημα πριν το κίνημα να γίνει κίνημα!
http://www.pcmag.com/article2/0,2817,2415340,00.asp
http://www.itnews.com.au/News/312749,researchers-build-software-to-map-criminal-networks.aspx
Είναι επόμενο ότι τα κοινωνικά κινήματα, κινήσεις και ο καθένας μας ως άτομα, έχουν καθήκον να κτυπήσουν το παγκόσμιο σύστημα παρακολούθησης.
Για αυτοπροστασία, υπάρχουν συστήματα όπως το Τοr, τα οποία αποκρύπτουν την προέλευση των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, και κρυπτογραφικοί αλγόριθμοι (ΑΕS 256-bit, RSA-2048) οι οποίοι αποκρύπτουν το περιεχόμενο αυτών. Παρόλα αυτά, η ασφάλεια κρυπτογραφικών μέσων που αναπτύχθηκαν από ιδιωτικές εταιρείες και ακόμη και το ίδιο το κράτος εννοείται ότι δεν μπορεί να τύχει πραγματικής εμπιστοσύνης, κάτι που γίνεται ακόμη χειρότερο αν σκεπτούμε ότι έχουν τα μέσα να σπάσουν ισχυρότατους κρυπτογραφικούς αλγορίθμους με χρήση ωμής υπολογιστικής δύναμης.
http://www.wired.co.uk/magazine/archive/2012/05/features/the-black-box?page=all
Αυτά χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη την πιθανή κρυφή ανάπτυξη τεχνολογιών που «αλλάζουν το παιχνίδι», όπως κβαντικών υπολογιστών, που θα καθιστούσαν απηρχαιωμένο οποιοδήποτε μοντέρνο κρυπτογραφικό σύστημα (ήδη υπάρχουν ανοικτά διαθέσιμες γνώσεις σχετικά με «αρχικές έρευνες» πόσο μάλλον τι κρύβουν).
https://www.dagstuhl.de/en/program/calendar/semhp/?semnr=13371
Από την άλλη, μαζικά κινήματα κατά της παρακολούθησης δεν θα μπορούν να ξέρουν καν αν πέτυχαν τις επιδιώξεις τους, αφού αντίθετα με διεκδικήσεις για μισθούς, υγεία, κοινωνική πρόνοια, λιγότερη καταστολή κοκ που τα αποτελέσματα τους είναι απτά, δεν θα μπορεί να μάθει κανένας σίγουρα αν συνεχίζουν «παράνομα» την παρακολούθηση, απλά με μη εντοπίσιμες μεθόδους…
Οπότε, ούτε ατομική προστασία μπορεί να δουλέψει απόλυτα, ούτε κοινωνικά κινήματα μπορούν να επιτύχουν απόλυτο τερματισμό των παρακολουθήσεων.
Με λίγα λόγια, όσο εφιαλτικό και αν ακούγεται, ΤΙΠΟΤΑ στο Διαδίκτυο και στις επικοινωνίες υψηλής τεχνολογίας δεν είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ασφαλές από παρακολούθηση και δεν πρόκειται να είναι, ενόσω υπάρχει κράτος και οικονομικά συμφέροντα που δίδουν στο κράτος κίνητρα για παρακολούθηση (δηλαδή ενόσω υπάρχει καπιταλισμός).
Παρόλα αυτά, βασικά μέτρα ασφαλείας όπως αυτά που αναφέρθηκαν πιο πάνω, και κινηματική διεκδίκηση τερματισμού των παρακολουθήσεων, μπορούν ίσως να κάνουν τα πράγματα για τους επίδοξους Τζέημς Μποντ κάπως πιο δύσκολα…
Ετικέτες: CIA, facebook, guardian, παρακολουθήσεις, Αγγλία, ΗΠΑ, Ομπάμα, Σνόουντεν, αλγόριθμοι, διαρροές, διαδίκτυο, ηλεκτρονική, κρυπτογράφηση, MI6, NSA, Prism, Tempora, XKeyscore
M4trix87 Κανείς δεν είναι περισσότερο σκλάβος από όποιον νομίζει ότι είναι ελεύθερος... 
Σχολιάστε